Λοιπόν και λιγα λόγια για την επέμβαση, καναμε την τεχνική που ονομάζεται TTA είναι αρκετά παρεμβατική αλλά για ένα ζώο τόσο νεαρό και αρκετά μεγαλόσωμο όπως ο ελβις εγγυάται καλύτερα αποτελέσματα και για το μέλλον. Πρέπει να προσέχουμε πολλά τώρα και κυρίως να μην πηδάει ή τρέχει ή ανεβαίνει σκάλες για ένα μήνα, να χάσει βάρος για να μην καταπονήσει και το άλλο του πόδι που πιθανότατα να παθει στο μέλλον το ίδιο.
Το κόστοσ για μια τέτοια επέμβαση είναι αρκετά υψηλό και φαντάζεστε ότι ήταν και κάτι που δεν υπολογίζαμε μια βδομάδα πριν αλλά θέλουμε να έχει την ευκαιρία να ζήσει μια φυσιολογική ζωή χωρίς προβλήματα. Ο μηνίσκος από την πλευρά που φαίνεται ήταν σε καλή κατάσταση ευτυχώς διότι αλλιώς θα έπρεπε να αφαιρεθεί και τότε μιλάμε για πολυ δύσκολη αποθεραπεία. Η κύρια ανησυχία ήταν αυτό για αυτό και βιαστήκαμε για την εγχείρηση.
Είχε τελικά ολική ρήξη κάτι που θα αποφεύγαμε αν είχε διαγνωσθεί η μερική. Βέβαια συνεχίζω να θεωρώ ότι έχουμε τις ευθύνες μας γιατί εάν δεν τον είχαμε καταπονήσει την δευτέρα που μας πέρασε δεν θα είχαμε ολική ρήξη.
Περιμένουμε να δούμε και τα αποτελέσματα στον σκύλο που βογγούσε και έκλαιγε μέχρι να μας δει αλλά μετά ηρέμησε αισθητά. Αξιοσημείωτη είναι και η συμπαράσταση από την μία βοηθό του γιατρού που τον κανάκευε μέχρι να φτάσουμε στο ιατρειο και τον συνέφερε αρκετά.
Ο γιατρός μας ειπε ότι ο κίνδυνος για τον μηνίσκο δεν έχει περάσει αλλά έχει πολλές πιθανότητες να μην υπάρξει πρόβλημα στο μέλλον. (80ο/ο)
Αυτά και ευχαριστώ και παλι για τις ευχές!
