1. πανω απο ολα τα παιδια και μετα τα σκυλια
2. ...ο μικρος ειναι 13 μηνων λες να καταλαβαινει ???? παιζουνε μαζι γλειφονται μπουρδουκλωνονται
ο σκοπος ειναι να μαθει ο σκυλος να ανεχεται τα παιδια...
3. ...εξαλου δεν ειναι μονο ο γιος ειναι και γειτονακια ειναι και ξαδερφακια που ολο και κανα παιδι θα ειναι πιο ζωηρο λοιπον εγω εδω λεω τη γνωμη μου και τι κανω στο σκυλο μου και αποτελεσματα εχω πολυ καλα οποιος λεει κατι αντιθετο ας το τεκμηριωσει και να σταματησει η ειρωνια
4. ...καθε απογευμα πλεον ο μερλιν ειναι το καλυτερο του να βγει βολτα μαζι με τον μπεμπη οπου τον φυλαει και τον προστατευει οποιος πλησιαζει ειναι πολυ επιφυλακτικος σε σημειο ετοιμοτητας
5. ...το θεμα ειναι τα σκυλια μας να ειναι καλα μετα παιδια μας και οχι να φοβομαστε μην τα δαγκωσουν
1. Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο!
Απλά, εγώ ανέφερα προηγουμένως, μιά - δυό περιπτώσεις με "κακές συγκυρίες", όπου το κακό μπορεί να γίνει από το "τίποτα"... ή, αν θέλεις, θα μπορούσε να έχει προβλεφθεί και αποφευχθεί...
2. Πολύ σωστά το λες, αρκεί να είσαι σε ετοιμότητα κλάσματος δευτερολέπτου...
Αυτό, γιατί ο σκύλος αντιλαμβάνεται τα μικρά παιδιά λίγο διαφορετικά από ότι αντιλαμβάνεται εμάς: Διαφορετικές κινήσεις, διαφορετική μυρωδιά (π.χ., τα μωρά δεν έχουν τις δικές μας ορμόνες) και, κυρίως, διαφορετικό μέγεθος... διαφορετικό (πιο γρήγορο - νευρικό) στυλ προσέγγισης... οξύτερος τόνος (και, πολλές φορές, εντονότερος ήχος) φωνής... δηλαδή, μοιάζουν περισσότερο με "θηράματα" και λιγότερο με "εμάς"... παρόλα αυτά, ο σκύλος είναι σε θέση να αγαπήσει τα μικρά παιδιά
του, μιάς και τα συσχετίζει με εμάς και την αγέλη του...
3. Θα διαφοροποιηθώ λιγάκι στο σημείο αυτό, βασισμένος σε προσωπικές παρατηρήσεις, αλλά (κυρίως) και σε γραπτά εκτροφέων από πάρα πολλές (κυρίως "δυνατές") φυλές: Πρέπει πάντα να υπάρχει αυτή η επαγρύπνηση του ιδιοκτήτη (και όχι απλά κάποιου ενήλικου που βρίσκεται εκεί), μιάς και ο σκύλος δεν αντιλαμβανεται όλα τα παιδάκια σαν το
δικό του παιδί (όπως συμβαίνει και με τη δική του γάτα)... και, σε κάποια φάση που ο σκύλος θα νομίσει ότι οξύνεται η κατάσταση (που συμβαίνει συχνά σε μιά παρέα παιδιών - π.χ. παίζοντας μπάλα κλπ.), μπορεί άνετα να προσπαθήσει να υπερασπιστεί το δικό του παιδί, με δυσάρεστα αποτελέσματα...
Κατά τα λοιπά, σαφώς και ο σκύλος πρέπει να κοινωνικοποιείται με πολλά παιδάκια...
4. Αυτό "έρχεται και δένει" με το προηγούμενο που ανέφερα...
5. Επαναλαμβάνω: Εχεις δίκιο, αλλά μόνο με αυστηρή επιτήρηση και απόλυτο έλεγχο της συμπεριφοράς του παιδιού... και, σαφέστατα, του σκύλου, δεν το συζητάω...
Δεν είναι της παρούσης, αλλά θα είχα να σου πω αρκετά παραδείγματα καταστάσεων που το παιδάκι (ιδίως το αγοράκι), παρά τις δικές μας προειδοποιήσεις, προσπαθεί να αιφνιδιάσει το σκύλο... και, μάλιστα, όχι τον δικό του σκύλο...