καλησπέρα σας και καλώς σας βρήκα!
Σας διαβάζω εδώ και αρκετό καιρό αλλά τώρα έκανα την εγγραφή μου πρώτη φορά.
Θα ήθελα να ακούσω γνώμες είτε θετικές είτε αρνητικές γιατί καμία φορά τα συναισθήματα μας δεν μας αφήνουν να δούμε καθαρά.
Μεγάλωσα σε ένα σπίτι με τεράστιο κήπο (3στρεμματα κήπος) που πάντα είχε γάτες και (μεγαλύτερη πλέον) την αγαπημένη μας Τζεση(ημίαιμο σκυλάκι), είναι μικροσκοπική και την αγαπάμε αισίως 11 χρόνια τώρα. Εγώ όμως πλέον δεν μένω στο πατρικό μου αλλά σε ένα διαμέρισμα στην πόλη με τον μέλλοντα σύζυγο μου που δεν θέλει να μου χαλάει χατήρι. Ο σύζυγος επίσης μεγάλωσε σε σπίτι με ζώα (παρά πολλά ζώα καθώς κτηνοτρόφοι οι δικοί του) και άρα έχει επαφές με κατοικίδια Και όχι μόνο ζωάκια.
Πρόσφατα βρέθηκε στο πατρικό του σπίτι από το πουθενά ένας υπέροχος σκυλάκος, υπολογίζω περίπου 8-10 μηνών, μάλλον ημίαιμος βέλγικος ποιμενικός (προς τα εκεί μοιάζει τουλάχιστον σωματικά και συμπεριφορά) τον οποίο απλά ερωτεύτηκα. Ότι και να σας πω δεν θα είναι ποτέ αρκετό γι αυτό σταματώ εδώ στην περιγραφη του!
Το θέμα μου και βασικό μου πρόβλημα. Οι γονείς του άντρα μου έχουν 6 σκυλιά (Κτηνοτρόφοι Γαρ συνοδεύουν το κοπάδι) και δεν τους είναι εύκολο να συντηρήσουν ένα ακόμα αν και προς το παρόν τον ταΐζουν και του παρείχαν και μια πρώτη φροντίδα. Αλλά ο σκυλάκος θέλει ένα μόνιμο σπιτάκι, πρέπει να βιώνει κατάθλιψη απ όσο βλέπω, είναι πολύ ήρεμος και με πολύ καλή συμπεριφορά και ακούει σε βασικές εντολές κάτσε, κάτω, έλα, φύγε. Μάλλον κάποιος τον παράτησε γιατί είναι μαθημένος από χάδια και αγκαλιές, ειδικά αγκαλιές. Εγώ έχω τρελαθεί, θέλω παρά πολύ να τον πάρω στο διαμέρισμα αλλά δεν θέλει ο άντρας μου σκύλο μέσα στο σπίτι. Μου λέει αν τον θέλω τόσο πολύ να τον πάρω αλλά ξέρω ποσό δύσκολη είναι η συμβίωση αν κάποιος δεν θέλει τον σκύλο γιατί όπως και να το κάνουμε θέλει εκπαίδευση για να μείνει μέσα στο σπίτι συνεχή και πολύ υπομονή.
Τα θετικά είναι ότι είμαστε σε πολυκατοικία που αγαπάνε τα ζώα, ταΐζουν αδέσποτα σκυλάκια και γατάκια, έχουν αρκετά διαμερίσματα σκύλο, είμαστε μια γενικά φιλόζωη πολυκατοικία και αν και δεν έχω ρήτρα στο συμβόλαιο μου αμφιβάλλω ότι θα έχουν πρόβλημα οι ιδιοκτήτες καθώς δεν ενδιαφέρονται και πολύ για το σπίτι, δεν μένουν καν εδώ. Επίσης έχω παρά πολύ χρόνο για αρχή για να αφιερώσω στον σκύλο γιατί δεν εργάζομαι αυτό το διάστημα και μικρές δουλειές που κάνω τις κάνω από το σπίτι. Καλά οικονομικά δεν πετάμε αλλά ο κτηνίατρος μας είναι πολύ πιο οικονομικός από οσα διαβάζω έδωσε μέσα (είστε ήρωες με τέτοιες τιμές πραγματικά! Τσιπάκι 40 ευρώ εσείς 15 εγώ, εμβόλιο 30 ευρώ εσείς 10 εγώ! Έχω τρελαθεί με τις τιμές που διαβάζω από πολλούς δεν ξέρω αν έχουμε ειδική τιμή από τον κτηνίατρο λόγο των τόσων πολλών ζώων μην λέω και μεγάλες κουβέντες) και επίσης υπάρχουν χρήματα στην άκρη για έκτακτα γεγονότα όποτε οικονομικά τα βγάζω πέρα μια χαρά.
Τα αρνητικά τι να πω το βασικότερο, δεν θέλει ο άντρας μου σκύλο μέσα στο σπίτι και θα το κάνει μόνο και μόνο για να είμαι εγώ ευτυχισμένη. Επίσης δεν ξέρω που να τον αφήνω όταν φεύγουμε, η Τζεση μας (στο πατρικό μου) δεν είναι ιδιαίτερα κοινωνικοποιημένη με αλλά σκυλια βασικά δεν είναι καθόλου κοινωνική με αλλά σκυλια όποτε δεν μπορώ να την αφήνω εκεί. Πιστεύω θα βρω μια λύση όταν έρθει εκείνη η ώρα, ίσως κάποια φίλη, ίσως πίσω στο χωριό δεν με απασχολεί αλλά για να πείσω τον άντρα μου πρέπει να μπορώ να απαντάω στα κρίσιμα ερωτήματα του. Βασικά όσο γράφω βλέπω ότι το μόνο πρόβλημα είναι ο άντρας μου και η μάνα του που θα αρχίσει τα δεν είναι καλό κλπ και θα τον υποστηρίξει.
Θα εκτιμούσα τις απόψεις όλων... σας ευχαριστώ όσους με διαβάσατε!!! Και συγγνώμη για το τεράστιο κείμενο!!!
Σας διαβάζω εδώ και αρκετό καιρό αλλά τώρα έκανα την εγγραφή μου πρώτη φορά.
Θα ήθελα να ακούσω γνώμες είτε θετικές είτε αρνητικές γιατί καμία φορά τα συναισθήματα μας δεν μας αφήνουν να δούμε καθαρά.
Μεγάλωσα σε ένα σπίτι με τεράστιο κήπο (3στρεμματα κήπος) που πάντα είχε γάτες και (μεγαλύτερη πλέον) την αγαπημένη μας Τζεση(ημίαιμο σκυλάκι), είναι μικροσκοπική και την αγαπάμε αισίως 11 χρόνια τώρα. Εγώ όμως πλέον δεν μένω στο πατρικό μου αλλά σε ένα διαμέρισμα στην πόλη με τον μέλλοντα σύζυγο μου που δεν θέλει να μου χαλάει χατήρι. Ο σύζυγος επίσης μεγάλωσε σε σπίτι με ζώα (παρά πολλά ζώα καθώς κτηνοτρόφοι οι δικοί του) και άρα έχει επαφές με κατοικίδια Και όχι μόνο ζωάκια.
Πρόσφατα βρέθηκε στο πατρικό του σπίτι από το πουθενά ένας υπέροχος σκυλάκος, υπολογίζω περίπου 8-10 μηνών, μάλλον ημίαιμος βέλγικος ποιμενικός (προς τα εκεί μοιάζει τουλάχιστον σωματικά και συμπεριφορά) τον οποίο απλά ερωτεύτηκα. Ότι και να σας πω δεν θα είναι ποτέ αρκετό γι αυτό σταματώ εδώ στην περιγραφη του!
Το θέμα μου και βασικό μου πρόβλημα. Οι γονείς του άντρα μου έχουν 6 σκυλιά (Κτηνοτρόφοι Γαρ συνοδεύουν το κοπάδι) και δεν τους είναι εύκολο να συντηρήσουν ένα ακόμα αν και προς το παρόν τον ταΐζουν και του παρείχαν και μια πρώτη φροντίδα. Αλλά ο σκυλάκος θέλει ένα μόνιμο σπιτάκι, πρέπει να βιώνει κατάθλιψη απ όσο βλέπω, είναι πολύ ήρεμος και με πολύ καλή συμπεριφορά και ακούει σε βασικές εντολές κάτσε, κάτω, έλα, φύγε. Μάλλον κάποιος τον παράτησε γιατί είναι μαθημένος από χάδια και αγκαλιές, ειδικά αγκαλιές. Εγώ έχω τρελαθεί, θέλω παρά πολύ να τον πάρω στο διαμέρισμα αλλά δεν θέλει ο άντρας μου σκύλο μέσα στο σπίτι. Μου λέει αν τον θέλω τόσο πολύ να τον πάρω αλλά ξέρω ποσό δύσκολη είναι η συμβίωση αν κάποιος δεν θέλει τον σκύλο γιατί όπως και να το κάνουμε θέλει εκπαίδευση για να μείνει μέσα στο σπίτι συνεχή και πολύ υπομονή.
Τα θετικά είναι ότι είμαστε σε πολυκατοικία που αγαπάνε τα ζώα, ταΐζουν αδέσποτα σκυλάκια και γατάκια, έχουν αρκετά διαμερίσματα σκύλο, είμαστε μια γενικά φιλόζωη πολυκατοικία και αν και δεν έχω ρήτρα στο συμβόλαιο μου αμφιβάλλω ότι θα έχουν πρόβλημα οι ιδιοκτήτες καθώς δεν ενδιαφέρονται και πολύ για το σπίτι, δεν μένουν καν εδώ. Επίσης έχω παρά πολύ χρόνο για αρχή για να αφιερώσω στον σκύλο γιατί δεν εργάζομαι αυτό το διάστημα και μικρές δουλειές που κάνω τις κάνω από το σπίτι. Καλά οικονομικά δεν πετάμε αλλά ο κτηνίατρος μας είναι πολύ πιο οικονομικός από οσα διαβάζω έδωσε μέσα (είστε ήρωες με τέτοιες τιμές πραγματικά! Τσιπάκι 40 ευρώ εσείς 15 εγώ, εμβόλιο 30 ευρώ εσείς 10 εγώ! Έχω τρελαθεί με τις τιμές που διαβάζω από πολλούς δεν ξέρω αν έχουμε ειδική τιμή από τον κτηνίατρο λόγο των τόσων πολλών ζώων μην λέω και μεγάλες κουβέντες) και επίσης υπάρχουν χρήματα στην άκρη για έκτακτα γεγονότα όποτε οικονομικά τα βγάζω πέρα μια χαρά.
Τα αρνητικά τι να πω το βασικότερο, δεν θέλει ο άντρας μου σκύλο μέσα στο σπίτι και θα το κάνει μόνο και μόνο για να είμαι εγώ ευτυχισμένη. Επίσης δεν ξέρω που να τον αφήνω όταν φεύγουμε, η Τζεση μας (στο πατρικό μου) δεν είναι ιδιαίτερα κοινωνικοποιημένη με αλλά σκυλια βασικά δεν είναι καθόλου κοινωνική με αλλά σκυλια όποτε δεν μπορώ να την αφήνω εκεί. Πιστεύω θα βρω μια λύση όταν έρθει εκείνη η ώρα, ίσως κάποια φίλη, ίσως πίσω στο χωριό δεν με απασχολεί αλλά για να πείσω τον άντρα μου πρέπει να μπορώ να απαντάω στα κρίσιμα ερωτήματα του. Βασικά όσο γράφω βλέπω ότι το μόνο πρόβλημα είναι ο άντρας μου και η μάνα του που θα αρχίσει τα δεν είναι καλό κλπ και θα τον υποστηρίξει.
Θα εκτιμούσα τις απόψεις όλων... σας ευχαριστώ όσους με διαβάσατε!!! Και συγγνώμη για το τεράστιο κείμενο!!!
