Συμπεριφορά Ελληνικού Ποιμενικού

[sea-mol]

Ορμώμενος από παρατήρηση του John K σε άλλο thread περι συμπεριφοράς "μελετημένης αδιαφορίας" στους ελληνικούς ποιμενικούς....καθώς και μετά από πρόσφατη εμπειρία μου:

Πήγα σε Αγροικία φίλου, που είχε δεμένο το αρσενικό τσοπανόσκυλό του.
Ήμουν μαζί με το αφεντικό, και πλησιάσα αργά, χαμηλά, με το χέρι σιγά σιγά από κάτω, χωρίς φόβο, και χωρίς να το κοιτάω κατάματα, για να με μυρίσει.
Το σκυλί φαινόταν ήρεμο και αδιάφορ...με μύρισε λίγο, και ξαφνικά, δίνει μια εκτίναξη, κόβει τον κρίκο της αλυσίδας και μου ορμάει...
Η επίθεση δεν ήταν για δάγκωμα, αν ήθελε με είχε πιάσει άμεσα. Όρμηξε και άρχισε μανιασμένο γρυλιζογαύγισμα...βέβαια στο δευτερόλεπτο τον είχε πιάσει και το "αφεντικό" από τον σβέρκο.
Μου είπε δε ότι έτσι είναι...."ύπουλος"

Ερώτηση:
Υπάρχει τελικά συγκεκριμένη συμπεριφορά "σε αφήνω να νιώσεις άνετα και μετά σε σκίζω"?
Και εντάξει, αυτό ήταν σκυλί ανώμαλα κοινωνικοποιημένο προφανώς....
Αλλά τι εννοούμε "μελετημένη αδιαφορία"?
Δεν υποτίθεται ότι ούτως η άλλως πρέπει να προειδοποιεί και να αποτρέπει να πλησιάσεις?
Δεν πρέπει να είναι κλιμακωτή η υπεράσπιση του εδάφους του?

 

[vasgial]

Πες αληθεια, το σκατο δεν εφτασε στην καλτσα;

 

[agathe]

Μα νομίζω πως ο χαρακτηρισμός "ύπουλος" τα λέει όλα...

Αυτό που έχω παρατηρήσει εγώ, με το δικό μου αλλά και με την Άρτεμη, και με κανα δυο άλλα που έχω συναντήσει, είναι ότι όταν έρχεται ξένος στο χώρο του/μου, δεν πρόκειται να σε αφήσει πρώτα να πλησιάσεις, να σε μυρίσει και μετά να στην πέσει.
Σε προειδοποιεί απ΄την αρχή...."ξένε...μακριά...".

Όταν είμαστε σε...ουδέτερο έδαφος (στη βόλτα ας πούμε), αν είσαι επιφυλακτικός και φοβισμένος, πάλι θα ..."προειδοποιήσει"...Αν πλησιάσεις ήρεμα, αποφασιστικά και με το σωστό τρόπο, δεν θα σου κάνει τίποτε...Και το πιο πιθανό είναι να "αδιαφορήσει"...

 

[sea-mol]

Πες αληθεια, το σκατο δεν εφτασε στην καλτσα;

Φόραγα το καφέ μου παντελόνι!!!!

 

[vasgial]

Φόραγα το καφέ μου παντελόνι!!!!

 

[johnk]

1) ...Πήγα σε Αγροικία φίλου, που είχε δεμένο το αρσενικό τσοπανόσκυλό του.
Ήμουν μαζί με το αφεντικό, και πλησιάσα αργά, χαμηλά, με το χέρι σιγά σιγά από κάτω, χωρίς φόβο, και χωρίς να το κοιτάω κατάματα, για να με μυρίσει.

2) Το σκυλί φαινόταν ήρεμο και αδιάφορο... με μύρισε λίγο, και ξαφνικά, δίνει μια εκτίναξη, κόβει τον κρίκο της αλυσίδας και μου ορμάει...

3) Η επίθεση δεν ήταν για δάγκωμα, αν ήθελε με είχε πιάσει άμεσα. Όρμηξε και άρχισε μανιασμένο γρυλιζογαύγισμα... βέβαια στο δευτερόλεπτο τον είχε πιάσει και το "αφεντικό" από τον σβέρκο.
Μου είπε δε ότι έτσι είναι...."ύπουλος"

4) Υπάρχει τελικά συγκεκριμένη συμπεριφορά "σε αφήνω να νιώσεις άνετα και μετά σε σκίζω"?

5) Και εντάξει, αυτό ήταν σκυλί ανώμαλα κοινωνικοποιημένο προφανώς....

6) Αλλά τι εννοούμε "μελετημένη αδιαφορία"?
Δεν υποτίθεται ότι ούτως η άλλως πρέπει να προειδοποιεί και να αποτρέπει να πλησιάσεις?
Δεν πρέπει να είναι κλιμακωτή η υπεράσπιση του εδάφους του?

Φίλε sea-mol,

Ηδη, με τους τονισμούς στο κείμενό σου, καταλαβαίνεις τις προθέσεις μου...

1) Η χιλιοειπωμένη ιστορία του "δεμένου τσοπανόσκυλου"... δηλαδή, του κατ' εξοχήν σκυλιού που έχει εκτραφεί επί 20 αιώνες για να εργάζεται λυτό και να παίρνει πρωτοβουλίες... άρα, ενός σκύλου που δεν αφήνεται να "ξεδιπλώσει" τα γονίδιά του... τι σημασία, λοιπόν, είχε το γεγονός ότι το αφεντικό ήταν μαζί σου, όταν δεν είχε εκπαιδεύσει και δεν μπορούσε να ελέγξει το σκύλο?
Μόνο μέσα στο φόρουμ, θα βρεις μία απειρία συζητήσεων επ' αυτού του θέματος...

2) Τότε αποφάσισε να σου την πέσει, λίγο καθυστερημένα, προσπαθούσε να δει τι πρωτοβουλία θα πάρει, να ανακαλέσει τα γονίδια (20 αιώνων) που λέγαμε...

3) Εκτιμώ ότι αυτό που υπερασπιζόταν ήταν ο ζωτικός χώρος που του έδινε η ακτίνα της αλυσίδας... και επειδή δεν υπήρχε κάτι ιδιαίτερα σημαντικό εκεί μέσα, δεν σε ξέσκισε, αλλά προχώρησε στο βήμα "Νο 2" της ιεροτελεστίας φύλαξης: Γρυλίζω άγρια
Ερώτηση: Σε χτύπησε με το σώμα του κιόλας, ή μόνο γύρναγε γύρω σου και γρύλιζε?
Επίσης, δεν είναι ύπουλος. Ο σκύλος ποτέ δεν είναι ύπουλος, απλά υπακούει στα ένστικτά του. Ενας ορεινός ποιμενικός είναι σχεδόν πάντα χαλαρός (και, συνεπώς, με "μελετημένη αδιαφορία"), μέχρι να "κρίνει" ότι μπήκες στον ζωτικό χώρο από κάτι που μόνο αυτός αντιλαμβάνεται...
Οταν το αφεντικό ομολογεί ότι έχει ύπουλο σκύλο, αυτό σημαίνει (κατά την ταπεινή μου γνώμη) ότι δεν έχει μελετήσει αρκετά το σκύλο του, δεν έχει δεθεί με το σκύλο του και, κατά συνέπεια, αγνοεί βασικές τάσεις και συμπεριφορές που έίναι πιθανό να δείξει ο σκύλος του...
Ερώτηση: Εχεις δει πολλούς τσοπάνηδες (για παράδειγμα) να χρειάζεται να πιάσουν το σκύλο τους απ' το σβέρκο?

4) Ναι. Ομως, τα κορυφαία παραδείγματα, στη συγκεκριμένη συμπεριφορά, είναι οι φυλές του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας.
α) Ο Καύκασος π.χ. (γι' αυτό το λόγο δεν είναι και άριστος σε εκπαιδεύσεις φύλαξης κλπ.) που ασκείται για φύλαξη, θα δαγκώσει το μανίκι του ερεθιστή 1-2 φορές και θα καταλάβει ότι αυτός ο "μυστήριος" τύπος δεν πονάει... Την 3η φορά, θα υποχωρήσει ανεπαίσθητα, για να δώσει "slack" (να χαλαρώσει) στο λουρί του και την κατάλληλη στιγμή θα εκτοξευθεί και θα πάει στο λαιμό...
Παρόλα αυτά, ο Ποιμενικός Καυκάσου που εργάζεται στο κοπάδι, είτε στον κήπο μας, θα προειδοποιήσει πάντα και άγρια, ακολουθώντας την ιεροτελεστία του τύπου: Γαυγίζω άγρια --> γρυλίζω άγρια (αν δεν έχεις υποχωρήσει "ησύχως") --> σου την πέφτω (αν δεν έχεις υποχωρήσει)...
β) Ομως, αντίθετα, ο Ποιμενικός της Κεντρικής Ασίας θα λειτουργήσει (εννοώ λυτός) όπως περίπου ο ποιμενικός του φίλου σου: Θα το παίξει αδιάφορος και θα τιναχτεί κατά πάνω σου σε δευτερόλεπτα, όταν έχεις πλησιάσει αρκετά --> A cat in a dog's suit...
γ) Οι υπόλοιπες ορεινές φυλές, κατά κανόνα, θα προειδοποιήσουν...

5) Συ είπας: Προφανώς!!!

6) Νομίζω ότι έχω ήδη εξηγήσει τι εννοούσα....
Αλλά, με ένα ανεκπαίδευτο και ακοινώνητο (για τα κριτήρια της αγροικίας πάντα - δεν εννοώ για τα κριτήρια της αστικής ή ημιαστικής περιοχής) σκύλο, που έχουν καταπιεστεί όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που μας κάνουν να τον θαυμάζουμε (στη γενικότητά του), δηλαδή με ένα "μαντρόσκυλο", οι κανόνες του παιχνιδιού αλλάζουν δραματικά και ραγδαία...

Υ.Γ. Να κλείσω, λέγοντας κάτι "αιρετικό", ίσως: Από όλες τις ορεινές ποιμενικές φυλές, ο Ελληνικός Ποιμενικός είναι ίσως η πιό "δύσκολη" στο χειρισμό και η πιο "απρόβλεπτη" στη συμπεριφορά... Το μόνο που (νομίζουμε ότι) μας "σώζει" είναι ότι (ακόμα) οι Ελληνικοί Ποιμενικοί δεν είναι της τάξης των 60-80 κιλών...

 

[sea-mol]

Συμφωνώ σε όλα...

Η βλακεία (όσο αφορά την επίθεση) είναι καθαρά δική μου για τους εξής λόγους:

-Ο δικός μου τσοπάνος είτε είναι δεμένος, είτε ελεύθερος, δεν κουνάει όταν είμαι μπροστά. Αν φύγω από την αυλή...θα φύγει σφεντόνα να γαυγίσει στον κηπουρό του γείτονα, για τον οποίο πριν από δύο λεπτά αδιαφορούσε....
Όμως α) έχω ασχοληθεί καμπόσο με το σκύλο, & β) είναι ακόμα κουτάβι και δεν ξέρω πόσο θα εξελιχθεί η αυτονομία του.

-Ο σκύλος του φίλου μένει δεμένος και ελευθερώνεται το βράδυ.Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να του λείπει σωστή κοινωνική εκτόνωση και να βγάζει μόνο κοινωνική επιθετικότητα.Επίσης είναι λογικό να θεωρεί τον χώρο δράσης της περιμέτρου της αλυσίδας "σκληρό πυρήνα" της φύλαξης.

-Πλησίασα ένα σκύλο φύλαξης που δεν γνώριζα....

Απαντήσεις:

Δεν είχε καμία σωματική επαφή...ουσιαστικά δεν θα το έλεγα επίθεση....
Οι κινήσεις (ότι κατάλαβα στα δέκατα του δευτερολέπτου δηλαδή) ήταν μία εκτίναξη απελευθέρωσης από το λουρί...και με το που γύρισε βρίσκοντας τα πατήματά του με γρύλισμα τον άρπαξε ο άλλος...

Στους τσοπάνους που εγώ έχω δει...αρκεί μια φωνή...

Ευχαριστώ για την ανάλυση των διαφορετικών τρόπων αντίδρασης ανάμεσα στον Καυκάσιο και τον κεντρικής Ασίας...
Θα παρομοίαζα την αντίδρασή του εν λόγω σκύλου και την κίνηση στην επίθεση ακριβώς σαν γάτα!
Σε σχέση με τις συμπεριφορές που περιέγραψες, υπάρχουν επαρκείς γνώσεις και για τους ελληνικούς?(ρωτάω να μάθουμε και κάτι σιγά σιγά...μην λέμε "απρόβλεπτη συμπεριφορα")

 

[johnk]

1) ...Ο σκύλος του φίλου μένει δεμένος και ελευθερώνεται το βράδυ.Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να του λείπει σωστή κοινωνική εκτόνωση και να βγάζει μόνο κοινωνική επιθετικότητα.Επίσης είναι λογικό να θεωρεί τον χώρο δράσης της περιμέτρου της αλυσίδας "σκληρό πυρήνα" της φύλαξης.

2) Σε σχέση με τις συμπεριφορές που περιέγραψες, υπάρχουν επαρκείς γνώσεις και για τους ελληνικούς?(ρωτάω να μάθουμε και κάτι σιγά σιγά...μην λέμε "απρόβλεπτη συμπεριφορα")

1) Αυτός ακριβώς είναι και ο ορισμός του μαντρόσκυλου ή sentry dog: Ελεύθερος το βράδυ, χωρίς να είναι σε θέση να τον πλησιάσει κανείς και δένεται το πρωί, από τον φύλακα που τον ταΐζει... Ο φύλακας, κατά προτίμηση, φοράει είτε συγκεκριμένη στολή, είτε συγκεκριμένο καπέλο, είτε κάτι άλλο επάνω του, το οποίο αναγνωρίζει και σέβεται - ανέχεται (στοιχειωδώς) ο σκύλος... Αυτό γίνεται, ώστε να μην έχει προτίμηση σε πρόσωπα ο σκύλος...

2) Μεταξύ μας, "δύσκολη" φυλή και έχω εκπλαγεί (ευχάριστα μάλλον) που τόσο πολλά μέλη του φόρουμ είναι κάτοχοι Ελληνικών Ποιμενικών... Ομως, εδώ είναι και το πλεονέκτημα της ερώτησής σου: Υπάρχουν αρκετοί, πιο νέοι ή πιο έμπειροι ιδιοκτήτες, που μπορούν να μας περιγράψουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τις σχετικές συμπεριφορές.
- Ο Ε.Π. διαχωρίζει σε "δικοί μας" και "ξένοι", οπότε έγκειται στον ιδιοκτήτη να καθορίσει τι σημαίνει αυτός ο διαχωρισμός και, μέσω της δυνατής σχέσης με το σκύλο του, να του το περάσει...
- Ο Ε.Π. είναι όντως λίγο "μπαγάσας" στη φύλαξή του και στις επιθέσεις του: Πάντα πλαγιοκοπεί, ή μετακινείται συνεχώς ώστε νάνα πλάϊ ή πίσω από τον "ξένο", δεν ορμάει κατά μέτωπο, σε κάνει να ζαλίζεσαι με την κινητικότητα (που δεν είναι τρέξιμο, είναι αργή αλλά συνεχής)...
- Ο Ε.Π. είναι "άπαιχτος" φύλακας όταν δουλεύει σε ζευγάρια...

Τα υπόλοιπα θα μας τα πουν οι πραγματικά έμπειροι με τη φυλή, αυτά αποτελούν απλό ερέθισμα γι' αυτούς!!!

Από εκεί και πέρα, ξέρεις ποιό είναι το οξύμωρο της υπόθεσης?
Οι μόνοι που ξέρουν πραγματικά και σε βάθος τα "traits" της φυλής, είναι οι τσοπαναρέοι!

Γιατί, παρότι η φυλή είναι αρχέγονη, α) μόνο τα τελευταία χρόνια έχει γίνει οργανωμένη προσπάθεια "γνωριμίας" τους και σταθεροποίησης και β) μόνο τα πολύ πρόσφατα χρόνια εμείς (για την ακρίβεια, θα έλεγα "εσείς") έχουμε προσπαθήσει να τα φέρουμε σε ημιαστικό ή/και σε αστικό περιβάλλον και, σε κάθε περίπτωση, δεν τα έχουμε μάθει καλά, τα μελετάμε ακόμα...

Δηλαδή, το Ελληνικό Ποιμενικό, μόλις πριν λίγα χρόνια "έμαθε" την "δική μας" έννοια της κοινωνικοποίησης...
Ο τσοπάνης, απλά άφηνε το κουτάβι να μεγαλώσει δίπλα στο κοπάδι με τα πρόβατα και το κουτάβι μεγάλωνε, νομίζοντας ότι είναι ένα από αυτά... Είχε και τη μάνα του (κάποιες φορές και τον πατέρα του) παρέα και μάθαινε από αυτήν θέματα κοινωνικοποίησης, μεταξύ των οποίων το σημαντικότερο ήταν ότι δεν πρέπει να "ξύνεται στη γκλίτσα του τσοπάνη"...

 

[hailander]

Τον δικό μου αν τον δείς σου κόβεται το αίμα...Αλλά με τους ανθρώπους.....Τύφλα ν'άχουν τα golden retrever.Αρνί μηλάμε!Αγγελος!Αν όμως δει σκυλί....Κι άν είναι κανένα γιγαντόσωμο μαλιαρό.....Εύκολα τρώει τα μπετα!!!Τις προάλες που τον είχα στο αμάξι, σχεδόν τρύπισε με τα δόντια του την λαμαρίνα της πόρτας εσωτερικά,επηδεί μας κυνήγούσαν κάτι αδέσποτα...Χαμός....!

 

[tsaki]

και εμενα, δεν εχει "σ αφηνω να παρεις θαρρος και μετα στην πεφτω υπουλα"..με τη μια δειχνει τις προθεσεις του..φιλικες ή μη.. ωστόσο ενα περιεργο πραμα..τη μερα δεν ειναι τοσο αγριος...ισως επειδη ειμαστε και εμεις εκει..το βραδυ αλλαζει η κατασταση και αγριευει...δλδ μπορει εναν ανθρωπο που το πρωι δε θα του δωσει καν σημασια, τον ιδιο ανθρωπο το βραδυ να μην υπαρχει περιπτωση να τον αφησει να μπει στην αυλη..

 

[Louna mou]

Δεν σας κρύβω οτι με αυτα που διάβασα φοβήθηκα ... γιατι αν ενα τέτοιο σκυλί σου ορμήσει κάηκες ... και στο χωρίο μου έχουμε παρα πολλά τσοπανόσκυλα και πάντα όταν βρίσκομαι κοντα στα χωράφια τους με πλησίαζαν ήρεμα και κουνάνε την ουρά τους .. μάλλον είμαι τυχερή ...

 

[tsaki]

Λες να στο παιζουν κ καλα φιλικα και να στην πεσουν ξαφνικα? χεχε και εγω θα φοβομουν στη θεση σου, αλλα απο οτι καταλαβα απο τη συζητηση δεν πολυπαιζει τετοια συμπεριφορα σε ΕΠ με νορμαλ μεγαλωμα!

 

[ptf]

Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω! Αναφέρθηκαν επίθετα που δεν θα έπρεπε (όχι επειδή αφορά Ε.Π., αλλά για οποιονδήποτε σκύλο). Μπορεί εγώ να καταννοώ την έννοια της λέξης μπαγάσας ακριβώς όπως την εννοεί ο johnk, μιας και μας συνδέει φιλία ετών, αλλά ο κάθε τρίτος μπορεί να καταλήξει σε λάθος συμπεράσματα.
Η όλη κουβέντα αφορά συγκεκριμένο περιστατικό στο οποίο ένας συγκεκριμένος σκύλος αντέδρασε με τον τρόπο που περιγράφεται. Κανείς μας δεν ήταν μπροστά ως εξωτερικός παρατηρητής. Μπορώ να αριθμήσω διάφορες αιτίες που να τεκμηριώνουν την ορθή ή τη λάθος αντίδραση του συγκεκριμένου σκύλου.
Δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να δεχθώ γενικεύσεις αυτού του είδους (επαναλαμβάνω, για καμία φυλή)!
Από κει και πέρα διαφωνώ και επί της ουσίας, όσον αφορά τη συγκεκριμένη φυλή. Είναι πολύ δύσκολο να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη ενός Ε.Π., είτε ως ιδιοκτήτες, είτε ως "φίλοι". Τα όρια ανοχής τους, tolerance όπως θα έλεγε σε άπταιστα ελληνικά ο Γιάννης, είναι εξ ορισμού μηδενικά. Θα διορθώσουν τη λάθος κίνηση εκ μέρους μας, πριν οποιοσδήποτε συνηδειτοποιήσει το λάθος.
Για το λόγο αυτό οφείλει κάθε ιδιοκτήτης Ε.Π. να είναι σε κατάσταση επιφυλακής διαρκώς.
Τέλος θα ήθελα να τονίσω/υπενθυμίσω πως μιλάμε για μία φυλή υπό σταθεροποίηση, από γραμμές με έντονες αποκλίσεις στο χαρακτήρα και τη συμπεριφορά απέναντι σε τρίτους/ξένους και χωρίς σωστό εκτροφικό πλάνο.
Όλα αυτά χωρίς να θίξουμε το μείζων θέμα που λέγεται σωστός ιδιοκτήτης σκύλου, και μάλιστα ορεινού ποιμενικού.

 

[tsaki]

συμφωνω στο 100 τοις εκατο. Κανεις δε ξερει γιατι λειτουργησε ετσι το σκυλι, και οπως ειπες μπορει να συντρεχουν ενας σκασμος διαφορετικοι λογοι!
Και επισης στο οτι ειναι σκυλια με πολυ εντονη προσωπικοτητα που παιρνουν αποφασεις πριν το παρεις χαμπαρι και πρεπει να σαι στην επιφυλακη συνεχεια!
πολυ ωραια συντομη περιγραφη της φυλης!

 

[Christosp]

H επαφή η δικιά μου σχεδόν καθημερινή είναι με έναν ποιμενικό στο πάρκο τους τελευταίους 2 μήνες . Πρέπει να ομολογήσω ότι είναι δύσκολο να τον ψυχολογήσεις δεν είναι σκυλή που θα φανεί εύκολα αν θα επιτεθεί ή όχι ...

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω ότι βλέπω να γίνεται μόδα και πολλά ποιμενικά να είναι σε χέρια ανθρώπων που δνε μπορούν να τα χειριστούν για παραδειγμα προσωπικά θεωρώ απαραδεκτο ένας τέτοιος σκύλος να μην έχει εκπαιδευτή σε βασική υπακοή τουλάχιστον

 

[johnk]

Δεν θα διαφωνήσω με τον φίλο ptf, σε οποιοδήποτε σημείο...

Ακόμα και την λέξη - έννοια "μπαγάσας", την επεξήγησα αναλυτικά, υπό τη μορφή: "όντας πανέξυπνο, έχει πάντοτε τακτική επίθεσης και περικύκλωσης, δεν ορμάει για πλάκα κατά μέτωπο, όταν κάνει την κίνησή του, έχει διασφαλίσει ότι θα κερδίσει"...

Υ.Γ. Και μόνο που "αναγκάσαμε" τον ptf να γράψει 15 μαζεμένες γραμμές σε ένα μόνο post, είναι μεγάλη επιτυχία και αυτό σημαίνει πως το θέμα πάει καλά!!!

 

[sea-mol]

Ναι...η πρώτη επιτυχία είναι ότι έγραψε αυτές τις γραμμές...
Η δεύτερη θα είναι όταν δεν θα μιλάει αποφατικά...αλλά θα μοιραστεί τις εμπειρίες του μαζί μας....
Έλα ρε ptf....εμπιστεύσου μας...

 

[Grifos]

Ναι...η πρώτη επιτυχία είναι ότι έγραψε αυτές τις γραμμές...
Η δεύτερη θα είναι όταν δεν θα μιλάει αποφατικά...αλλά θα μοιραστεί τις εμπειρίες του μαζί μας....
Έλα ρε ptf....εμπιστεύσου μας...

Δεν υπερασπίζομαι έναν άνθρωπο που δεν ξέρω, αλλά η απάντηση του δεν είναι ούτε αποκομμένη, ούτε δογματική και σίγουρα όχι αινιγματική. Είναι απολύτως κατανοητή. Διάβασε τη άλλη μια φορά, αφού διαβάσεις μόνο το δικό σου αρχικό κείμενο, κι εν συνεχεία την πρώτη απάντηση του JohnK.

Να πω κι εγώ την ακακία μου μιας και δεν είχα ποτέ δικό μου Ορεινό;
Κατ' αρχήν τα μόνα κοινά σημεία με την ομάδα 5 της οποίας δηλώνω γνώστης ως κάτοχος τριών σκύλων ως τώρα, αλλά όσο γνώστης μπορεί να είναι ένας ιδιώτης που τους δύο απ' τους τρεις τους έχει εκπαιδεύσει μόνος του με τη βοήθεια του πρώτου.

Τα κοινά σημεία είναι η ''φαινομενική αδιαφορία'' και ότι θέλει το έξω μανιασμένα εν συγκρίσει με οποιαδήποτε άλλη φυλή που δεν ανήκει στην ομάδα του ή στους Ορεινούς. Απλά ρε παιδιά δε μπορείς να έχεις δεμένο ΚΑΝΕΝΑ σκύλο πόσο μάλιστα ένα τέτοιο σκύλο. Δε θα μπορέσει ποτέ να κοινωνικοποιηθεί σωστά.

Γνώρισα Σιβηριανό σε κάποιο σπίτι που το λέγανε μάλιστα τα αφεντικά του (αυτό το όνομα του είχαν δώσει) ''Δολοφόνο'' δεμένο, σε ένα χωριό του Σουλίου, ελευθερωνόταν το βράδυ, έτρωγε μια φορά την ημέρα απ' τα αφεντικά του και λίγο την ώρα που ήταν δεμένος. Από το κοντινότερο χωριό υπήρχαν αναφορές ότι ο σκύλος επισκεπτόταν όλα τα κοτέτσια της περιοχής κι ας μην άγγιζε το κοτέτσι και το μαντρί του αφεντικού του. Δεν υπήρχε σε αυτό το σκυλό καμιά απολύτως ομοιότητα με το πρότυπο της φυλής του (και γνωρίζω από πρώτο χέρι πως δεν ήταν μόνο φαινοτυπικά καθαρόαιμος αλλά και γονοτυπικά, αγοράστηκε χωρίς να λυπηθούν τα χρήματα παρότι κάποιος απλοϊκα κάποιος θα τους έλεγε χωριάτες κι ας πρόκειται για έναν άνθρωπο που έκανε αυτό που σκέφτομαι να κάνω κι εγώ κι έχει διδακτορικό στη μηχανική).

Τέλος πάντων πληρώθηκε ακριβά ο σκύλος γιατί τα αφεντικά του διάβασαν επιλεκτικά για τη φυλή κι έδωσαν βάση περισσότερο στη φράση ''μοιάζει περισσότερο με λύκο παρά με σκύλο'' και λιγότερο σε όλα τα άλλα) δεν έχω ξαναδεί ποτέ μου Σιβηριανό να σου παγώνει το αίμα με εξαίρεση τη δικιά μου όταν κάποτε μου επιτέθηκε ένα ξένο σκυλί.

Είναι σαφές σ' εμένα ότι ο σκύλος του φίλου σου όχι δεν έχει κοινωνικοποιηθεί σωστά, δεν έχει κοινωνικοποιηθεί καθόλου. Άρα το μοναδικό πράγμα που μπορεί ν' ακολουθήσει είναι τα ένστικτα του αφού δεν πήρε ποτέ μια καθοδήγηση απ' τον ανύπαρκτο χειριστή του και μεταξύ μας δεν γνωρίζω πως λειτουργούν οι Ορεινοί (θεωρώ ασήμαντο το αν έχω δει ή έχω παίξει όταν ήμουν παιδί {και δεν μ' ενδιαφέρει τι λένε τα πρότυπα ο σκύλος που γνώρισα εγώ μικρός ήταν πολύ στοργικός μαζί μου} με έναν Καυκάσου) αλλά θεωρώ επίτευγμα ίσως το μοναδικό του ότι ο σκύλος επιστρέφει για να δεθεί (όπως επίτευγμα το θεωρούσα και ειδικά με το Σιβηριανό).

Σταματάω εδώ γιατί δεν έχω κάτι άλλο να πω, δεν ξέρω κάτι άλλο σχετικό ή λιγότερο σχετικό με το θέμα. Πάντως το ''ύπουλος'' δεν υπάρχει στο δικό μου λεξικό γιατί μπορώ να καταλάβω τι εννοεί κάποιος αλλά ο μέσος μη κάτοχος σκύλου ακούγοντας ένα τέτοιο χαρακτηρισμό φαντάζεται ότι έχεις ένα σκύλο ήρεμο και φαινομενικά αδιάφορο που άνευ λόγου θα σε μουρντάρει. Αυτή είναι συμπεριφορά του μη κοινωνικοποιημένου ζώου είτε το ζώο αυτό το πεις σκύλο, είτε χοίρο, είτε άνθρωπο.

 

[sea-mol]

Αποφατική δεν σημαίνει σημαίνει ούτε αποκομμένη, ούτε δογματική, ούτε αινιγματική.
Και δεν χρειάζεται να υπερασπιστείς κανέναν, γιατί δεν κατηγορήθηκε κανείς.

 

[Grifos]

Αποφατική δεν σημαίνει σημαίνει ούτε αποκομμένη, ούτε δογματική, ούτε αινιγματική.
Και δεν χρειάζεται να υπερασπιστείς κανέναν, γιατί δεν κατηγορήθηκε κανείς.

τρόπος του λέγειν ήταν το ''υπερασπιστώ'' νόμιζα ότι το κατάλαβες. Όχι; Το διευκρινίζω λοιπόν κιόλας.

Αποφατικός είναι ο αρνητικός υπό μια δευτερεύουσα σημασία το να εκφράζεις μια άποψη ως αποφατική όταν υποστηρίζεις πως συμφωνείς μαζί της ακούγεται τουλάχιστον οξύμωρο.