Τι να κάνω ;

[Chris75]

Θα ήθελα την άποψή σας για ένα θέμα που με προβληματίζει και θα παρακαλούσα να λάβετε υπόψιν σας τις συνθήκες ως ΕΧΟΥΝ και όχι όπως θα θέλαμε να είναι.
Εδώ και αρκετό καιρό έχω ερωτευτεί μια θαυμάσια τσοπανοσκυλίτσα (τρόπος του λέγειν το -ίτσα μιας και είναι γομαράκι 30-40 κιλών!), η οποία βολτάρει σε γειτονικό τετράγωνο, την ταϊζω, την χαϊδεύω (μου δίνει κοιλιά κτλ)

Και γιατί δεν την υιοθετείς θα μου πείτε ;

Οι γονείς μου απεχθάνονται τα σκυλιά, και το μοναδικό που μπορώ να κάνω, είναι να της φτιάξω ένα σκυλόσπιτο στην ταράτσα, και συχνά-πυκνά να την βγάζω βόλτες κτλ.
Επίσης να αναφέρω ότι η δουλειά μου απαιτεί κάποιες μέρες τον μήνα να είμαι εκτός σπιτιού, οπότε είναι και αυτός επιβαρυντικός παράγων κατά της υιοθεσίας.
Κάνοντας λοιπόν μια σούμα τι έχουμε ;
Μπορώ να της προσφέρω ένα ασφαλές σκυλόσπιτο στην ταράτσα, τακτικές (αλλά όχι αρκετές) βόλτες, φαγητό, υγεία και ανθρώπινη συντροφιά.
Αν την αφήσω στον δρόμο δεν θα έχει τπτ απ' τα παραπάνω (πέραν του ανεπαρκούς φαγητού) και κινδυνεύει.

Τι κάνω λοιπόν ;

Πείτε μου το καλύτερο απ' τα δύο, ρεαλιστικά. Τι είναι το καλύτερο.
Ο περιορισμός στις κινήσεις της με αντάλλαγμα αυτά που μπορώ να της προσφέρω (που δεν είναι αντικειμενικώς αρκετά και σίγουρα όχι όλα όσα θέλει ένας σκύλος) είναι καλύτερος για το σκυλί απ΄την ζωή στον δρόμο ;

 

[Gaara]

Αν αρχικά υπάρχει χώρος που ο σκύλος δεν θα είναι μεσα στα πόδια των γονιών σου, μάζεψε το, πήγαινε το σε κτηνίατρο, κάντου εξετάσεις, ότι εμβόλια χρειάζεται, αποπαρασιτώσεις κλπ κλπ, ρίξ' της και ένα μπανάκι και πήγαινε το στο σπίτι.

Δώσε ως δικαιολογία πως το φιλοξενείς μέχρι να βρει ένα μόνιμο σπίτι, και με τον καιρό θα την αγαπήσουν και θα θέλουν και οι ίδιοι να την κρατήσουν.

Βασικό είναι να πάρεις όλο το βάρος των χρηματικών εξόδων πάνω σου, και όσο δεν ταξιδεύεις να ασχολείσαι συνεχώς με το σκυλάκι, ούτως ώστε να δουν οι γονείς σου πως σοβαρολογείς και πως στην τελική δεν θα μπαστακωθούν ένα σκυλί που θα πρέπει να το φροντίζουν 24/7.

Τώρα αν μετά από όλα αυτά δεν αλλάξουν γνώμη...

 

[Chris75]

@Gaara
Έχω διαφορετική νοοτροπία από πολλούς εδώ μέσα.
Δεν πρόκειται με ΤΗΝ ΚΑΜΜΙΑ να επιβάλλω σε ανθρώπους 70 χρονών τις απόψεις μου.
Οπότε πάρτε ως δεδομένη μόνο την ταράτσα, εξ' ου και το δίλλημμα.
Τι είναι καλύτερο λοιπόν ;

 

[Gaara]

Πήγαινέ την σε ένα καταφύγειο ζώων τότε.

Σκέψου απλά ένα σκύλο μόνο του όταν λείπεις, στην ταράτσα, να βαριέται, να έχει ενέργεια και πουθενά να την διοχετεύσει, με αποτέλεσμα να γαυγίζει σε ό,τι βλέπει και ό,τι κινείται.

Επίσης, αν οι γονείς σου είναι τόσο κάθετοι και στην συγκεκριμένη ηλικία, όταν θα λείπεις και θα κάνει φασαρία το σκυλί ποιός θα τη μαζεύει ?

Αν πάθει κάτι και χρειαστεί γιατρό ποιος θα την πάει ?

Φαγητό και νερό ποιός θα της βάζει ?

Την ταράτσα που θα την καταλερώσει όσο λείπεις (άσε που λογικά έτσι δεν θα μάθει και ποτέ να μην τα κάνει μέσα) ποιός θα την καθαρίζει ?

Τα ταξίδια που κάνεις, τα κάνεις με αυτοκίνητο ? Είναι σε 4-5-10 στάνταρ πόλεις της Ελλάδος? Αν ναι, το ενδεχόμενο να βρεις ξενοδοχεία που δέχονται σκύλους και να την παίρνεις μαζί ?

 

[vek]

Να την παρεις για φιλοξενία , και να την βαλεις αγγέλία να της βρεις σπίτι ειναι η καλυτερη λυση
ειναι πολυ πιο ευκολο να βρει σπιτι ενα σκυλι που το δινει καποιος παρα ενα που ειναι στο δρόμο και είναι καλυτερα απο το να ειναι στον δρόμο ή σε ένα καταφυγιο.
Αλλα προσεξε δεν σου λεω να την παρεις και να την ξεχασεις στην Ταρατσα να της δίνεις τα περισσότερα που μπορείς τις ημερες που είσαι εκει και να ψαξεις συστηματικα για σπιτι .

 

[l.Kyveli]

Chris θα συμφωνήσω με vek.
Μάζεψε την από τον δρόμο γιατί κινδυνεύει άμεσα, πρόσφερε της τις καλύτερες δυνατές αυνθήκες στην ταράτσα, ααχολήσου μαζί της όταν ια έχεις χρόνο και ψάχνε παράλληλα για υιοθεσία.
Ακόμη και να μην βρεις γρήγορα θα της παρέχεις ασφάλεια που στον δρόμο όχι απλά δεν έχει αλλά και κάτι περισσότερο.
Αλλά προσοχή μην την ξεχάσεις παρελήσεις και ουσιαστικά παρατήσεις εξόριστη στην ταράτσα. Να είσαι όσο την κρατήσεις συνεπής στις ανάγκες της.

 

[east49]

Φιλε μου τα πρακτικα προβληματα ειναι πολλα.
Αν οι δικοι σου απεχθανονται τα σκυλια οπως λες (κ οχι απλα δεν τα θελουνε στο σπιτι) πες οτι την παιρνεις, πες οτι αυτη μενει ειρηνικα στην ταρατσα (αληθεια εχεις καταλληλη υποδομη εκει? πχ ψηλο στηθαιο να μην μπορει να πηδηξει?) οταν θα φευγεις ταξιδι, ποιος θα της βαζει φαι κ νερο??
Το καλοκαιρι που θα φευγεις ταξιδι κ το σκυλι πιθανον να θελει νερο 2-3 φορες την ημερα ποιος θα πηγαινει??? Ποιος θα καθαριζει τον χωρο που θα ζει????
Αν δεν εξασφαλισεις αυτα, τοτε η ζωη της θα ειναι χειροτερη απο το δρομο κ ας κινδυνευει εκει.......

Επισης αν το ζωο ειναι μικρο σε ηλικια, θα εχει πολυ ενεργεια κ αν μεινει μονο του κλεισμενο σε μια ταρατσα χωρις καποιον να ασχολειται συστηματικα μαζι του κ χωρις να εχει ανθρωπινη επαφη οταν εσυ λειπεις ταξιδι, θα γινει μπελας στους γονεις σου κ σε ολη την γειτονια με γαυγισματα, κλαμματα κλπ.....
συν οτι το ιδιο θα ειναι δυστυχισμενο.....
Τωρα αν ειναι ενα ζωο μεγαλυτερης ηλικιας, ισως τα πραγματα να ειναι διαφορετικα....

Τα βασικα ειναι στεγη, ιατροφαρμακευτικη περιθαλψη τροφη/νερο και ανθρωπινη επαφη.
Πες οτι τα δυο πρωτα τα εξασφαλιζεις. Αν δεν λυσεις 24/7/365 κ το τριτο θα σου προτεινα να μην το δοκιμασεις....... Το τεταρτο ειναι το bonus για καθε σκυλο......

 

[Estranged]

Δώσε ως δικαιολογία πως το φιλοξενείς μέχρι να βρει ένα μόνιμο σπίτι, και με τον καιρό θα την αγαπήσουν και θα θέλουν και οι ίδιοι να την κρατήσουν.

Αυτό ρε παιδιά πώς το προεξοφλείτε ορισμένοι?

Διαφωνώ ότι είναι σίγουρο ότι θα γίνει, και για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες μπορεί να γίνει. Μπορεί να το αγαπήσουν με την έννοια ότι θα βοηθήσουν πλέον με την τροφή/νερό, αλλά να εξακολουθήσουν και μες στο σπίτι τους να μην το θέλουν και κάτι παραπάνω να μην μπορούν να του παρέχουν ως βοήθεια σε σένα.

Κι εγώ συμφωνώ με vek.

 

[Chris75]

Να την παρεις για φιλοξενία , και να την βαλεις αγγέλία να της βρεις σπίτι ειναι η καλυτερη λυση
ειναι πολυ πιο ευκολο να βρει σπιτι ενα σκυλι που το δινει καποιος παρα ενα που ειναι στο δρόμο και είναι καλυτερα απο το να ειναι στον δρόμο ή σε ένα καταφυγιο.
Αλλα προσεξε δεν σου λεω να την παρεις και να την ξεχασεις στην Ταρατσα να της δίνεις τα περισσότερα που μπορείς τις ημερες που είσαι εκει και να ψαξεις συστηματικα για σπιτι .

Νομίζω αυτή είναι η ωριμότερη άποψη.
Να διευκρινήσω ότι δεν ταξιδεύω, αλλά έχω βάρδιες, κάπου 7-8 φορές τον μήνα κοιμάμαι εκτός σπιτιού.
Απεφεύγα επιμελώς να πάρω σκύλο μέχρι τώρα, ακριβώς λόγω του lifestyle μου, όχι γιατί δεν ήθελα. Δεν είμαι ανήλικος, ούτε εξαρτώμενος οικονομικά απ' τους γονείς μου (το γιατί ζω μαζί τους είναι αλλη ιστορία) και μπορώ να συντηρήσω οικονομικά όχι έναν αλλά... αρκετούς σκύλους, αλλά απ΄την άλλη δεν έχω τον απαραίτητο χρόνο.

Πιστεύω ότι η καλύτερη λύση είναι να τον μαζέψω, και να βάλω αγγελίες για υιοθεσία.

Σε κάθε περίπτωση είναι καλύτερα απ' τον δρόμο...

Btw, εγώ θα καθαρίζω και θα της βάζω φαγητό-νερο.

Το ότι θα αγαπήσουν οι γονείς μου τον σκύλο μην το προεξοφλείτε, και απ την στιγμή που συμβιώνω μαζί τους δεν μπορώ να τους τον επιβάλλω.
Συγγνώμη, αλλά αν είναι να επιλέξω ποιός θα δυστυχήσει, σε καμμιά περίπτωση δεν θα είναι ο άνθρωπος αντί του ζώου, όσο και να αγαπάω τα σκυλιά (και με συγκινεί η αφοσίωσή τους...)

Επίσης, κακώς με παραννοείτε, δεν πρόκειται να την... ξεχάσω στην ταράτσα, απλά θα κοιμάται εκεί. Την βόλτα της θα την έχει κανονικά 1-2 φορές την ημέρα, μπορεί και περισσότερο όταν μπορώ.

 

[Boss]

Chris ....εγω λέω να δοκιμασεις να την παρεις και να την κρατησεις ! Οπως αναφερθηκε σιγουρα θα της προσφέρεις μεγαλύτερη προστασια απο τον δρόμο....επίσης ο τρόπος που γραφεις/σκεφτεσαι δειχνει οτι νοιάζεσαι και αρα ....θα ασχοληθείς να καταλάβεις αν δεν περνάει καλα το σκυλι και πόσα μπορείς η δεν μπορείς να της δωσεις ενώ εισαι μαζί της ....αν μπορέσεις και εσύ να προσαρμοστείς στις αναγκες της καλώς ....αν οχι ...ψαχνεις για υιοθεσια !!

 

[mareco]

Πήγαινέ την στον γιατρό, κάντης μια εξέταση αίματος να δεις αν είναι υγιής, ή χρειάζεται κάποια περίθαλψη και καλό θα ήταν, να προγραμματίσεις την στείρωσή της. Τι ηλικία έχει;

 

[Gaara]

Αυτό ρε παιδιά πώς το προεξοφλείτε ορισμένοι?

Διαφωνώ ότι είναι σίγουρο ότι θα γίνει, και για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες μπορεί να γίνει. Μπορεί να το αγαπήσουν με την έννοια ότι θα βοηθήσουν πλέον με την τροφή/νερό, αλλά να εξακολουθήσουν και μες στο σπίτι τους να μην το θέλουν και κάτι παραπάνω να μην μπορούν να του παρέχουν ως βοήθεια σε σένα.

Κι εγώ συμφωνώ με vek.

Όταν απάντησα είχα στο μυαλό μου αυτό το ποστ :

http://www.dogforum.gr/v3/γενικά.θέματα-14/αλλαγή.στάσης.γονέων.συντρόφου.κλπ-28555/

 

[Estranged]

Mωρέ το κατάλαβα. Και όχι ότι δε γίνεται. Δε μπορείς όμως να το ξέρεις και δε μπορείς να πορεύεσαι με τη λογική "ΘΑ το αγαπήσουν" όταν υπάρχει συγκεκριμένο θέμα. Ούτε και να συμβουλεύεις ανάλογα. Εάν δεν υπήρχε θέμα και μπορούν να έχουν το χρόνο τους και το χώρο τους όσοι είναι αντίθετοι, ευχής έργον θα είναι να το αγαπήσουν, κυρίως για τους ίδιους.

 

[Gaara]

Mωρέ το κατάλαβα. Και όχι ότι δε γίνεται. Δε μπορείς όμως να το ξέρεις και δε μπορείς να πορεύεσαι με τη λογική "ΘΑ το αγαπήσουν" όταν υπάρχει συγκεκριμένο θέμα. Ούτε και να συμβουλεύεις ανάλογα. Εάν δεν υπήρχε θέμα και μπορούν να έχουν το χρόνο τους και το χώρο τους όσοι είναι αντίθετοι, ευχής έργον θα είναι να το αγαπήσουν, κυρίως για τους ίδιους.

Ήταν λάθος η πρότασή μου. Έπρεπε να γράψω "και ίσως το αγαπήσουν".

Επίσης πολλές φορές οι άνθρωποι είναι αντίθετοι με την απόκτηση κατοικιδίου γιατί ακούνε διάφορες βλακείες αριστερά δεξιά, δεν έχουν όρεξη ή το ενδιαφέρον να δουν κατά πόσο ισχύουν αυτά που άκουσαν/τους είπαν, με αποτέλεσμα να είναι κάθετα αρνητικοί.

Σε περίπτωση που αυτός είναι ο λόγος, μόνο εάν έρθουν σε πραγματική επαφή με το ζωντανό, υπάρχει πιθανότητα να αλλάξουν γνώμη.

Αν μας πει ο Chris75 τον λόγο που "απεχθάνονται" τα σκυλιά ίσως να μπορέσει να πάρει λίγο πιο συγκεκριμένες απαντήσεις. Αν είχαν προηγούμενη ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ αρνητική εμπειρία, ή αν είναι απλά θέμα του στυλ "η κυρία Νίτσα, που είναι η ξαδέρφη της γυναίκας του Μπάμπη, που είναι ο ξάδερφος της γυναίκας του Μάκη που είναι 3ος ξάδερφος του πατέρα σου, πήρε σκύλο από πετ σοπ το 1986, της έχεσε το σαλόνι 47 φορές, δεν την εμβολίασε ποτέ, και πέθανε από μόρβα...άσε άσε πολύ ζόρι τραβήξανε, είχανε και το μωρό 8 μηνών τότε, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΣΚΥΛΟ ποτέ" (σούπερ υπερβολή just to make a point που λένε και στο χωριό μου)

 

[l.Kyveli]

Νομίζω αυτή είναι η ωριμότερη άποψη.
Να διευκρινήσω ότι δεν ταξιδεύω, αλλά έχω βάρδιες, κάπου 7-8 φορές τον μήνα κοιμάμαι εκτός σπιτιού.
Απεφεύγα επιμελώς να πάρω σκύλο μέχρι τώρα, ακριβώς λόγω του lifestyle μου, όχι γιατί δεν ήθελα. Δεν είμαι ανήλικος, ούτε εξαρτώμενος οικονομικά απ' τους γονείς μου (το γιατί ζω μαζί τους είναι αλλη ιστορία) και μπορώ να συντηρήσω οικονομικά όχι έναν αλλά... αρκετούς σκύλους, αλλά απ΄την άλλη δεν έχω τον απαραίτητο χρόνο.

Πιστεύω ότι η καλύτερη λύση είναι να τον μαζέψω, και να βάλω αγγελίες για υιοθεσία.

Σε κάθε περίπτωση είναι καλύτερα απ' τον δρόμο...

Btw, εγώ θα καθαρίζω και θα της βάζω φαγητό-νερο.

Το ότι θα αγαπήσουν οι γονείς μου τον σκύλο μην το προεξοφλείτε, και απ την στιγμή που συμβιώνω μαζί τους δεν μπορώ να τους τον επιβάλλω.
Συγγνώμη, αλλά αν είναι να επιλέξω ποιός θα δυστυχήσει, σε καμμιά περίπτωση δεν θα είναι ο άνθρωπος αντί του ζώου, όσο και να αγαπάω τα σκυλιά (και με συγκινεί η αφοσίωσή τους...)

Επίσης, κακώς με παραννοείτε, δεν πρόκειται να την... ξεχάσω στην ταράτσα, απλά θα κοιμάται εκεί. Την βόλτα της θα την έχει κανονικά 1-2 φορές την ημέρα, μπορεί και περισσότερο όταν μπορώ.

Προχώρα τότε. Προς τιμή σου είναι που ψάχνεσαι και ρωτάς. Και λογικό είναι και εμείς από μέρους μας να σου επισημαίνουμε κάποια πράγματα.
Συμφωνώ ότι ίσως οι γονείς σου δεν την θελήσουν ποτέ μέσα. Εσύ ξέρεις καλύτερα άλλωστε, επιπλέον δενίναι ρεαλιστικό να γίνονται σχέδια με υποθέσεις. Κι επειδή μου φαίνεται πολύ σοβαρός ο τρόπος που τοποθετείσαι πιστεύω ότι θα είναι πολύ καλύτερα μαζί αου παρά στον δρόμο. Και όταν θατης βρεις ένα σπίτι με καλύτερες συνθήκες την δίνεις εφόσον δεν θα έχετε δεθεί τόσο που κάτι τέτοιο θα είναι αδύνατο.

 

[Chris75]

Δεν ξέρω την ηλικία της, μικρή δεν είναι σίγουρα.

Κοιτάξτε παιδιά, μιλάμε για 70χρονους οι οποίοι έχουν μεγαλώσει και έχουν παραστάσεις από χωριό περί "χρησίμων" ζώων, και γι' αυτό μας έχουν φορτώσει με... κότες, αλλά αυτές κάνουν αυγά, ενώ το σκυλί έχει τρίχα !

Απ' την άλλη, έχουν βιώσει και την ανεύθυνη συμπεριφορά απ΄τις δύο αδερφές μου οι οποίες πήραν έναν βελγικό λύκο πριν λίγα χρόνια, και ενώ τους άρεσε να τον χαϊδεύουν δεν τον έβγαζαν ΠΟΤΕ βόλτα (εγώ απουσίαζα για σπουδές), με αποτέλεσμα το σκυλί να πλήττει και να βαριέται, ενώ η μητέρα μου απ΄την άλλη αναγκαζόνταν να καθαρίζει τις ακαθαρσίες και να ανέχεται την τρίχα του.
Κάτι αντίστοιχο βλέπω στην γειτονιά, που μια κοπέλλα έχει υιοθετήσει ένα λευκό σκυλάκι το οποίο έχει δέσει σε ένα δένδρο, και αυτό ολημερίς και ολονυχτίς γαυγίζει το καημένο, αλλά προφανώς επιτελεί τον σκοπό για τον οποίο το πήρε (να το χαϊδευει δλδ όποτε της κ@υλώσει).

Εγώ γνωρίζω πως δεν θα μπορούσα να είμαι ο απόλυτα επαρκής ιδιοκτήτης σκύλου, αλλά ποιά επιλογή έχει η τσοπανοσκυλίτσα της περίπτωσης ;

Είναι καλύτερος ο δρόμος ;

Απ' αυτό εκκινείται το σκεπτικό μου, και όχι, παρά την αγάπη μου προς τα σκυλιά, δεν σκεφτόμουν υιοθεσία σ' αυτή την φάση της ζωής μου, παρότι ζαχάρωνω κατά καιρούς συγκεκριμένες ράτσες (Ακίτα Ίνου, Ροντβαϊλερ κτλ.)

 

[mareco]

Chris75 κάνε λίγα πράγματα και σημαντικά. Και βήμα-βήμα.
Ξεκίνα με τα βασικά για την "δική" σου σκυλίτσα και "σώσε" και το λευκό σκυλάκι της ηλίθιας της γειτόνισσάς σου. Αυτό που κάνει, λέγεται κακοποίηση και επισύρει καταγγελία, μύνηση και πρόστιμο.
Πρέπει να σταματήσουμε, να είμαστε απλώς θεατές.