Σήμερα το πρωί είναι λίγο καλύτερα. Τρώει και πίνει νερό, αν και δεν τρελαίνεται για το υπερυψωμένο σύστημα που του αγόρασα. Τρώει ευτυχώς σιγά-σιγά και δεν τρελαίνεται επίσης για το ότι το Πάντα-Πάντα τρώει διαφορετικό φαΐ, ακόμα κι αν του αρέσει προσωπικά η κονσέρβα περισσότερο. Ένα θετικό είναι ότι ανέβηκε μόνος του στο κρεβάτι μου όταν δεν τον παρακολουθούσα για ένα λεπτό. Ακόμα περπατάει με κάποια αστάθεια όμως λόγω των φαρμάκων. Έχω την εντύπωση ότι ήθελε να γαυγίσει στον εχθρό (το UPS), αλλά όταν άνοιξε το στόμα του, δεν έβγαινε φωνή, το οποίο μου είπαν οι γιατροί του είναι φυσιολογικό. Με πήρε σήμερα τηλέφωνο το πρωί η μια του γιατρός να δει πώς πάει, να μου πει ότι μου στέλνουν όλα του τα records και ότι τα έστειλαν ήδη στον κανονικό του κτηνίατρο και αργότερα θα με πάρει και η χειρουργός του. Για την ώρα ησυχάζει και ψιλοκοιμάται δίπλα μου.
Βασικά τα προβλήματα που έχει/είχε είναι:
1) Παράλυση του λάρυγγα (που την έφτιαξε η εγχείριση)
2) Αρχές παράλυσης νεύρων (που θα συνεχίσει λόγω ηλικίας)
3) Όγκο στο συκώτι (που θα τον βγάλουμε αισίως ελπίζω σε τρεις βδομάδες)
4) Αρχές νεφρικής ανεπάρκειας (που θα την αντιμετωπίσουμε με ειδική τροφή μόλις αναρρώσει)
5) Καρδιακή αρρυθμία, μάλλον λόγω του ελαφρού φυσήματος (που το ξαναβρήκαν) και του συκωτιού (που την αντιμετωπίζουμε με φάρμακα και που ελπίζουμε ότι θα φύγει, εκτός κι αν μείνει, οπότε πρέπει να παίρνει φάρμακα σε όλη του τη ζωή)
Απαγορεύεται να τρώει ανθρώπινο φαΐ στο εξής, όπως επίσης τα κόκκαλα και τα ζωντανά λαγουδάκια, οπότε κατούρημα μόνο με επιτήρηση και δεμένος με ειδικό καλώδιο που το γαντζώνω από το σαμαράκι του. Βόλτα από πολύ περιορισμένη έως καθόλου και το καλοκαίρι ποτέ στη ζέστη. Πρέπει να ζει στο αρκουδίσιο όλη μέρα. Επίσης βάζουμε πάγο στην τομή της εγχείρισης και παίρνει παυσίπονα στεροειδή μέχρι να σταματήσει ο πόνος από την εγχείριση και πρέπει να μην συγχίζεται, οπότε παίρνει το αγχολυτικό/αντικαταθλιπτικό και στο σπίτι έχω βάλει βουδιστικά μπωλ να τραγουδάνε που τρελαίνεται να τα ακούει και τον ηρεμούν: