Τύφος και απολύμανση
- Thread starter galazio
- Ημερομηνία δημιουργίας
Το επαναφέρω αυτό γιατί τώρα έχω κουτάβι και είμαι πολύ αγχωμένη.
Όσα και να διαβάσω για τον παρβοϊό δεν με καθησυχάζουν και ιδιαίτερα. Μέχρι ένα χρόνο αντοχής? Κάπου διάβασα ότι μεταφέρεται και με τα χέρια (ανθρώπων). Λοιπόν τον βγάζω έξω μόνο αγκαλιά μικρές βόλτες για κοινωνικοποίηση όσο γίνεται και, γαμώ το, πού ξέρω τι είναι και τι έχουν όλοι αυτοί που έρχονται και τον χαϊδεύουνε?
Ούτε και ρωτάνε φυσικά!
Απ' την άλλη θέλω να κοινωνικοποιηθεί το κουτάβι και είναι και σε κρίσιμη ηλικία (2 μηνών).
Χθες λοιπόν ήρθε και τον χάιδευε η φαρμακοποιός η οποία έχει τρία σκυλιά και μου έλεγε για τον γερμανικό της, ο οποίος πέρασε τύφο όταν τον πρωτοπήρε. Τρόμαξα!!! - υπερβολή???
Το σκυλί της έχει χρονίσει τώρα και είναι καλά.
(όταν έρχονται επισκέπτες τους βάζω να πλένουν χέρια, με τους ξένους έξω τι γίνεται θα το παίζω μπαμπούλας??)
Όσα και να διαβάσω για τον παρβοϊό δεν με καθησυχάζουν και ιδιαίτερα. Μέχρι ένα χρόνο αντοχής? Κάπου διάβασα ότι μεταφέρεται και με τα χέρια (ανθρώπων). Λοιπόν τον βγάζω έξω μόνο αγκαλιά μικρές βόλτες για κοινωνικοποίηση όσο γίνεται και, γαμώ το, πού ξέρω τι είναι και τι έχουν όλοι αυτοί που έρχονται και τον χαϊδεύουνε?
Ούτε και ρωτάνε φυσικά!
Απ' την άλλη θέλω να κοινωνικοποιηθεί το κουτάβι και είναι και σε κρίσιμη ηλικία (2 μηνών).
Χθες λοιπόν ήρθε και τον χάιδευε η φαρμακοποιός η οποία έχει τρία σκυλιά και μου έλεγε για τον γερμανικό της, ο οποίος πέρασε τύφο όταν τον πρωτοπήρε. Τρόμαξα!!! - υπερβολή???
Το σκυλί της έχει χρονίσει τώρα και είναι καλά.
(όταν έρχονται επισκέπτες τους βάζω να πλένουν χέρια, με τους ξένους έξω τι γίνεται θα το παίζω μπαμπούλας??)
Last edited:
Συγνωμη λιγο για το οφφ αλλα μου θυμιζεις την γυναικα του ξαδερφου μου που γεννησε μωρακι κ εβαζε ολους να πλενουν χερια κ δεν εδινε το σκυλο στη μανα μου γιατι εχουμε σκυλι !!!
Πήρες κουτάβι; Να σου ζήσει! 
Εμείς πάντως βγαίναμε έξω.. όχι πολλά πάρε-δώσε με σκυλιά, ειδικά όχι με αδέσποτα.. Αλλά μετά το δεύτερο εμβόλιο τον πήγαινα να παίζει με σκυλάκια.
Εμείς πάντως βγαίναμε έξω.. όχι πολλά πάρε-δώσε με σκυλιά, ειδικά όχι με αδέσποτα.. Αλλά μετά το δεύτερο εμβόλιο τον πήγαινα να παίζει με σκυλάκια.
Αγαπητή Chloe δυστυχώς αυτές οι πιθανότητες είναι αστα να πάνε...
Ότι και να σου πω θα πηγαίνει αντίθετα στις πιθανότητες!
Μην σου κάτσει είναι η κατάσταση...
Ας παίρνεις εσύ τις προφυλάξεις σου και μην αγχώνεσαι...ότι μπορείς να κάνεις κάντο...δεν μιλάμε βέβαια για κλίβανο αλλά...
Να σου ζήσει το μικράκι...
Ότι και να σου πω θα πηγαίνει αντίθετα στις πιθανότητες!
Μην σου κάτσει είναι η κατάσταση...
Ας παίρνεις εσύ τις προφυλάξεις σου και μην αγχώνεσαι...ότι μπορείς να κάνεις κάντο...δεν μιλάμε βέβαια για κλίβανο αλλά...
Να σου ζήσει το μικράκι...
Στέλιο έτσι είναι.
Αλλά στενοχωριέμαι και τσαντίζομαι πάρα πολύ. Γιατί θυμάμαι πριν από καιρό που τα λέγαμε με την εν λόγω. Είχε δει το κουτάβι στη βιτρίνα του πετ σοπ και το ήθελε και της φώναζα να μην το πάρει και το ΠΗΡΕ! Μετά δεν έμαθα τι απέγινε, τώρα έμαθα.
Και τώρα έχω στραβώσει άσχημα... Πάει ένας άσχετος άνθρωπος και παίρνει κουτάβι από pet shop, ενώ γνωρίζει, για να ανησυχώ εγώ?
Κι αφού είχε τύφο το σκυλί της γιατί άρπαξε το δικό μου?
Ξέρω ότι οι πιθανότητες είναι σχεδόν μηδενικές, άλλωστε πέρασε ο καιρός δε θα υπάρχει πια ο ιός... μάλλον... αλλά ούτε αυτές τις θέλω
Αλλά στενοχωριέμαι και τσαντίζομαι πάρα πολύ. Γιατί θυμάμαι πριν από καιρό που τα λέγαμε με την εν λόγω. Είχε δει το κουτάβι στη βιτρίνα του πετ σοπ και το ήθελε και της φώναζα να μην το πάρει και το ΠΗΡΕ! Μετά δεν έμαθα τι απέγινε, τώρα έμαθα.
Και τώρα έχω στραβώσει άσχημα... Πάει ένας άσχετος άνθρωπος και παίρνει κουτάβι από pet shop, ενώ γνωρίζει, για να ανησυχώ εγώ?
Κι αφού είχε τύφο το σκυλί της γιατί άρπαξε το δικό μου?
Ξέρω ότι οι πιθανότητες είναι σχεδόν μηδενικές, άλλωστε πέρασε ο καιρός δε θα υπάρχει πια ο ιός... μάλλον... αλλά ούτε αυτές τις θέλω
Chloe μην ανησυχείς, είναι τόσο ελάχιστες οι πιθανότητες αυτού που φοβάσαι που δεν αξίζει να το σκέφτεσαι καθόλου. Εσένα ειδικά δεν θα σου πω να είσαι προσεχτική γιατί έχω καταλάβει πόσο είσαι θα σου πω να είσαι λίγο λιγότερο ωστε να απολαύσεις όλη την κουταβοπερίοδο χωρίς φόβους. Όσο σε εχω καταλάβει από εδώ κάνεις ότι μπορείς και ακόμη παραπάνω οπότε μην ανησυχείς, όλα θα πάνε καλά!
chloe συμπασχω αυτες τις μερες απολυτα...ως προς το αγχος που εχεις..φιλοξενω ενα κουταβι αδεσποτακι(φυσικα σε καραντινα)...και μου χουν περασει απο το μυαλο ολα τα σεναρια επειδη εχει διαρροια και τσιμπλες και ανορεξια(και σκουληκια φυσικα δεν υστερουμε σε τιποτα)...τα δικα μου μεχρι εξω απο την πορτα του δωματιου που το εχω εχουν παει (κουταβακια και αυτα)...και ειχα που ειχα ανησυχια..τωρα διαβαζω και (εστω ανεπισημα) την περιπτωση μεταδοσης εναερια..και φυσικα σκεφτομαι την χειροτερη εκδοχη...αντιλαμβανομαι και νιωθω οτι ειμαι υπερβολικη ομως μου βγαινει(σαν κουταβομανα και γω)...εχω φτασει στο σημειο να σκεφτομαι..οδηγησα με τα παπουτσια που πατησα στα περιττωματα του(μετα το ειδα γιατι ηταν παντου στον χωρο τον οποιο ηταν το ταλαιπωρο)...καθαρισα τα παπουτσια..μετα οδηγησα με αλλα παπουτσια...ανεβηκα μεχρι το σαλονι..μετα ανεβηκαν τα κουταβια...κτλ κτλ...ξερω πως ακουγομαι και νρεπομαι που εχω παθει αυτο το αμοκ..το ερωτημα μου ειναι το εξης: τελικα η χλωρινη αρκει? το αυτοκινητο πως θα το καθαρισω(εκει που ειχα το σκυλακι) μονο dettol?αυριο το παω για εξετασεις...ειτε βρεθει οικογενεια να το παρει ειτε οχι για να ξερω(ειδικη αποστολη παλι για να το μεταφερω)...sodium hypochloride ειναι η χλωρινη?? μην με παρεξηγειτε παιδια...εχω καει στον χυλο...
Θεωρητικά καλή μου michaela δεν πρέπει να τρελαινόμαστε. Καταλαβαίνω απόλυτα το άγχος σου και σε συγχαίρω που φιλοξενείς το κουταβάκι. Στη θέση σου δεν θα το τολμούσα, για να είμαι ειλικρινής, αλλά νομίζω ότι παίρνεις όλα τα απαραίτητα μέτρα.
Στην πραγματικότητα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα κουτάβια που τελικά μολύνονται με τον ιό προέρχονται από puppy mills ή παίζουν ανεμβολίαστα σε χώματα, έρχονται σε επαφή με άλλους σκύλους και κόπρανα κ.λπ.
Φαντάσου ότι ο γιατρός μου, που δεν τον λες και άσχετο (κάθε άλλο) με θεώρησε υπερβολική όταν του είπα ότι δεν φοράμε παπούτσια στο σπίτι και μου είπε "μα πού πατάτε δηλαδή?". Θα μου πεις καλύτερα να υπερβάλεις παρά να τρέχεις.
Τέλος πάντων, ας προσπαθήσουμε να χαλαρώσουμε και να ακολουθούμε τις οδηγίες των γιατρών που εμπιστευόμαστε.
Στην πραγματικότητα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα κουτάβια που τελικά μολύνονται με τον ιό προέρχονται από puppy mills ή παίζουν ανεμβολίαστα σε χώματα, έρχονται σε επαφή με άλλους σκύλους και κόπρανα κ.λπ.
Φαντάσου ότι ο γιατρός μου, που δεν τον λες και άσχετο (κάθε άλλο) με θεώρησε υπερβολική όταν του είπα ότι δεν φοράμε παπούτσια στο σπίτι και μου είπε "μα πού πατάτε δηλαδή?". Θα μου πεις καλύτερα να υπερβάλεις παρά να τρέχεις.
Τέλος πάντων, ας προσπαθήσουμε να χαλαρώσουμε και να ακολουθούμε τις οδηγίες των γιατρών που εμπιστευόμαστε.
καλησπερα και παλι...τωρα που το βλεπω απο μια αποσταση και χαλαρη επιτελους καταλαβα οτι το παρακανα...τελικα το κουταβι δεν ειχε τιποτα..του εκανα εξετασεις και το πιο ευχαριστο απο ολα ειναι οτι βρεθηκε οικογενεια να το παρει..και μαλιστα καλη..οποτε αξιζε τον κοπο...και πηρα μεγαλη χαρα απο αυτο το γεγονος..φυσικα το αγχος ποτε δεν τελειωνει...ομως οπως πολυ σωστα ειπε ο/η Kyveli πρεπει να απολαυσουμε την κουταβοπεριοδο...αργοτερα θα την σκεφτομαστε με χαμογελο και νοσταλγια...
Δυστυχως αναγκαζομαι να ανοιξω ξανα το ποστ....
Εχουμε ενα κουταβι στο σπιτι το οποιο διαγνωστηκε με τυφο... αφου μενει στον κτηνιατρο καποιες μερες το ξεπερναει κ επιστρεφει σπιτι ... πως εξασφαλιζουμε οτι δε θα ξανανοσησει? Εχει σημασία εαν δεν εχει κανει κακα ή εμετο μεσα στο σπιτι ?
Εχουμε ενα κουταβι στο σπιτι το οποιο διαγνωστηκε με τυφο... αφου μενει στον κτηνιατρο καποιες μερες το ξεπερναει κ επιστρεφει σπιτι ... πως εξασφαλιζουμε οτι δε θα ξανανοσησει? Εχει σημασία εαν δεν εχει κανει κακα ή εμετο μεσα στο σπιτι ?
Η Ιογενής Παρβοεντερίτιδα του σκύλου (Τύφος) Του Γιώργου Ι. Ρόζου: Κτηνιάτρου
Η ιογενής παρβοεντερίτιδα του σκύλου αναγνωρίστηκε πρώτη φορά διεθνώς το 1978, ως μία ασθένεια η οποία προσβάλλει τους σκύλους, χαρακτηρίζεται από εμετούς και αιμορραγική διάρροια, καθώς και υψηλό ποσοστό θνησιμότητας. Πραγματικά, πολλά καλά ζώα, κουτάβια ιδιαίτερα, έχουν πεθάνει ως αποτέλεσμα της προσβολής τους από τύφο.
Αιτιολογία
Ο υπεύθυνος ιός είναι πολύ μικρός σε μέγεθος και ανήκει στην οικογένεια ιών Parvo. Από ‘κει παίρνει και το όνομά της η ασθένεια (παρβεντερίτιδα ή παρβοϊωση). Είναι εξαιρετικά ανθεκτικός στο περιβάλλον, όπου μπορεί να επιβιώσει για πολλούς μήνες. Είναι ακόμα ανθεκτικό σε πολλά κοινά απολυμαντικά. Αναπτύσσεται μόνο σε ιστούς, τα κύτταρα των οποίων έχουν έντονους ρυθμούς πολλαπλασιασμού όπως π.χ. λεμφαδένες, το έντερο και το μυοκάρδιο των κουταβιών. Ο ιός διασπείρεται στο περιβάλλον με τα κόπρανα μολυσμένου σκύλου και προσλαμβάνεται από υγιείς σκύλους από το στόμα. Ακολουθεί πολλαπλασιασμός του ιού στις αμυγδαλές και από εκεί, με την κυκλοφορία του αίματος μεταφορά του στο έντερο που είναι και το όργανο – στόχος. Εκεί ο ιός πολλαπλασιάζεται με εντονότατους ρυθμούς καταστρέφοντας ταυτόχρονα τα κύτταρα του εντέρου. Θα μπορούσαμε να πούμε πως ο ιός στην κυριολεξία ξυρίζει τον βλεννογόνο των εντέρων. Στα πολύ νεαρά κουτάβια, ειδικά αυτά που είναι κάτω των 8 εβδομάδων, η προσβολή του μυοκαρδίου είναι σοβαρή και μοιραία.
Συμπτώματα
Κατ’ αρχήν σε πολλά περιστατικά η μόλυνση είναι αφανής. Περνάει δηλαδή απαρατήρητη χωρίς συμπτώματα. Αυτό έχει να κάνει με την ηλικία του ζώου (όσο πιο νεαρό, τόσο πιο ευαίσθητο) με την κατάσταση stress του ζώου (απογαλακτισμός, μεταφορά, κ.λ.π.), με την ισχύ του ανοσοποιητικού συστήματος, με τη φυλή (ροτβάιλερ και ντόμπερμαν, όπως και λαμπραντόρ, είναι από τις πιο ευαίσθητες φυλές) και με την παρουσία παρασίτων ή άλλων μικροβίων στο έντερο. Στην τυπική εικόνα της ασθένειας, το ζώο παρουσιάζεται ληθαργικό ή έστω με μειωμένη διάθεση και ανόρεκτο. Επακολουθούν οι εμετοί και τέλος οι αιμορραγικές διάρροιες. Ο πυρετός είναι κυμαινόμενος. Ο θάνατος του ζώου προέρχεται από την έντονη αφυδάτωση ή από την σηψαιμία. Στα πολύ νεαρά κουτάβια η προσβολή του μυοκαρδίου από τον ιό, οδηγεί στον θάνατο ακόμα και μέσα σε λίγες ώρες!!! Οι πιο ευαίσθητοι οργανισμοί μπορεί να υποκύψουν μέσα σε 24 ώρες, ενώ σε λιγότερο έντονες προσβολές, η διάρκεια της νόσου είναι 5 ημέρες και μετά επέρχεται η ίαση. Πολύ ήπιες προσβολές και ιδιαίτερα στα ενήλικα, χαρακτηρίζονται από ελαφρά διάρροια και ανορεξία και σύντομη διάρκεια 1-2 ημερών.
Μετάδοση – Πρόληψη
Οι μολυσμένοι σκύλοι, άσχετα του πόσο σοβαρή είναι η προσβολή αποβάλλουν τον ιό με τα κόπρανά τους μέχρι και 2 εβδομάδες. Τα σωματίδια του ιού διασπείρονται στο περιβάλλον όπου είναι ανθεκτικά και από εκεί καταπίνονται από τους υγιείς σκύλους. Η μετάδοση όμως μπορεί να γίνει και με μεταφορά από ανθρώπους με τα ρούχα τους, τα άπλυτα χέρια, κ.λ.π. Είναι σημαντικό λοιπόν εάν κάποιος έχει στην κατοχή του ένα ζώο με τύφο, να φροντίσει να είναι αυτό απομονωμένο από τους άλλους σκύλους του και να μην αφήνει φίλους και επισκέπτες να το βλέπουν ή να το χαϊδεύουν. Πρώτα να πηγαίνει στα κλουβιά των υγιών σκύλων για να καθαρίσει και να ταΐσει και τελευταίο να αφήνει το κλουβί του ασθενούς σκύλου και όχι αντίστροφα για να μην μεταφέρει ο ίδιος τον ιό. Μεγάλο πρόβλημα είναι τα ανεμβολίαστα ενήλικα ζώα, τα οποία μπορεί να προσβληθούν ασυμπτωματικά ή ελαφριά. Τα ζώα αυτά διασκορπίζουν τον ιό όπου αφοδεύσουν π.χ. δρόμοι, πάρκα, κυνηγότοπος, κ.λ.π. και μετατρέπονται έτσι σε κινητές εστίες κινδύνου. Σοβαρός παράγοντας μετάδοσης είναι και οι αγοραπωλησίες ζώων, τα οποία δεν έχουν εμβολιαστεί. Με τον τρόπο αυτό μεταφέρεται ο ιός από περιοχή σε περιοχή. Η ισχυρότερη πρόληψη είναι ο εμβολιασμός, ο οποίος με ειδικό εμβόλιο μπορεί να ξεκινήσει από την ηλικία των 35 ημερών. Καλύτερα όμως το εμβολιακό πρόγραμμα να ξεκινάει μετά τις 45 ημέρες ζωής. Από εκεί και μετά οι επαναληπτικές δόσεις συνεχίζονται σε καθορισμένα χρονικά διαστήματα. Ο ιδιοκτήτης δεν πρέπει να ξεχνά τους ετήσιους αναμνηστικούς εμβολιασμούς ώστε και τα ζώα του να είναι προστατευμένα, αλλά και κίνδυνος διασποράς να μην υπάρχει. Ταυτόχρονα με αυτά, σημαντικό ρόλο παίζει ο αποπαρασιτισμός των ζώων στα προβλεπόμενα διαστήματα, αλλά και η ποιοτική διατροφή ώστε το έντερο να είναι «καθαρό». Αν υπάρχει υποψία πως το ζώο που θέλουμε να εμβολιάσουμε, μπορεί και να έχει μολυνθεί, τότε αποφεύγουμε τον εμβολιασμό, γιατί σε περίπτωση μόλυνσης θα εκδηλωθεί η νόσος. Προσοχή λοιπόν στα κουτάβια, να μην «κυκλοφορούν» μέχρι να ολοκληρωθεί η σειρά των εμβολίων.
Θεραπεία
Ο σκύλος που εκδηλώνει συμπτώματα τύφου, θα πρέπει να θεωρείται επείγον περιστατικό. Άμεσα πρέπει να χορηγηθούν αντιβιοτικά και αντιφλεγμονώδη και ο σκύλος «να μπει στον ορό». Η χορήγηση ορών είναι εξαιρετικά σημαντική γιατί προφυλάσσει τον σκύλο από την αφυδάτωση. Τα φάρμακα θα πρέπει να γίνονται ενέσιμα, διότι οι εμετοί απαγορεύουν την από του στόματος θεραπεία.
ΠΙΝΑΚΑΣ
Η μετάδοση του τύφου
Μολυσμένος σκύλος
(με ή χωρίς συμπτώματα) κουτάβι ή ενήλικας ανεμβολίαστος
Ιός
Κόπρανα, περιβάλλον
Παπούτσια, ρούχα, άπλυτα χέρια
Ιός
Υγιής σκύλος
Ιός
Αμυγδαλές & λεμφαδένες
Ιός
Αίμα
Ιός
Έντερο εμετός – πυρετός – αιμορ. διάρροια – κατάπτωση – αφυδάτωση: θάνατος / ίαση
Μυοκάρδιο κουτάβια ‹ 8 εβδομάδων – θάνατος
ΜΟΤΟ
• Ο ιός διασπείρεται στο περιβάλλον με τα κόπρανα μολυσμένου σκύλου και προσλαμβάνεται από υγιείς σκύλους από το στόμα. Ακολουθεί πολλαπλασιασμός του ιού στις αμυγδαλές και από εκεί, με την κυκλοφορία του αίματος μεταφορά του στο έντερο που είναι και το όργανο – στόχος. Εκεί ο ιός πολλαπλασιάζεται με εντονότατους ρυθμούς καταστρέφοντας ταυτόχρονα τα κύτταρα του εντέρου.
• Οι πιο ευαίσθητοι οργανισμοί μπορεί να υποκύψουν μέσα σε 24 ώρες, ενώ σε λιγότερο έντονες προσβολές, η διάρκεια της νόσου είναι 5 ημέρες και μετά επέρχεται η ίαση.
ΠΗΓΗ
Η ιογενής παρβοεντερίτιδα του σκύλου αναγνωρίστηκε πρώτη φορά διεθνώς το 1978, ως μία ασθένεια η οποία προσβάλλει τους σκύλους, χαρακτηρίζεται από εμετούς και αιμορραγική διάρροια, καθώς και υψηλό ποσοστό θνησιμότητας. Πραγματικά, πολλά καλά ζώα, κουτάβια ιδιαίτερα, έχουν πεθάνει ως αποτέλεσμα της προσβολής τους από τύφο.
Αιτιολογία
Ο υπεύθυνος ιός είναι πολύ μικρός σε μέγεθος και ανήκει στην οικογένεια ιών Parvo. Από ‘κει παίρνει και το όνομά της η ασθένεια (παρβεντερίτιδα ή παρβοϊωση). Είναι εξαιρετικά ανθεκτικός στο περιβάλλον, όπου μπορεί να επιβιώσει για πολλούς μήνες. Είναι ακόμα ανθεκτικό σε πολλά κοινά απολυμαντικά. Αναπτύσσεται μόνο σε ιστούς, τα κύτταρα των οποίων έχουν έντονους ρυθμούς πολλαπλασιασμού όπως π.χ. λεμφαδένες, το έντερο και το μυοκάρδιο των κουταβιών. Ο ιός διασπείρεται στο περιβάλλον με τα κόπρανα μολυσμένου σκύλου και προσλαμβάνεται από υγιείς σκύλους από το στόμα. Ακολουθεί πολλαπλασιασμός του ιού στις αμυγδαλές και από εκεί, με την κυκλοφορία του αίματος μεταφορά του στο έντερο που είναι και το όργανο – στόχος. Εκεί ο ιός πολλαπλασιάζεται με εντονότατους ρυθμούς καταστρέφοντας ταυτόχρονα τα κύτταρα του εντέρου. Θα μπορούσαμε να πούμε πως ο ιός στην κυριολεξία ξυρίζει τον βλεννογόνο των εντέρων. Στα πολύ νεαρά κουτάβια, ειδικά αυτά που είναι κάτω των 8 εβδομάδων, η προσβολή του μυοκαρδίου είναι σοβαρή και μοιραία.
Συμπτώματα
Κατ’ αρχήν σε πολλά περιστατικά η μόλυνση είναι αφανής. Περνάει δηλαδή απαρατήρητη χωρίς συμπτώματα. Αυτό έχει να κάνει με την ηλικία του ζώου (όσο πιο νεαρό, τόσο πιο ευαίσθητο) με την κατάσταση stress του ζώου (απογαλακτισμός, μεταφορά, κ.λ.π.), με την ισχύ του ανοσοποιητικού συστήματος, με τη φυλή (ροτβάιλερ και ντόμπερμαν, όπως και λαμπραντόρ, είναι από τις πιο ευαίσθητες φυλές) και με την παρουσία παρασίτων ή άλλων μικροβίων στο έντερο. Στην τυπική εικόνα της ασθένειας, το ζώο παρουσιάζεται ληθαργικό ή έστω με μειωμένη διάθεση και ανόρεκτο. Επακολουθούν οι εμετοί και τέλος οι αιμορραγικές διάρροιες. Ο πυρετός είναι κυμαινόμενος. Ο θάνατος του ζώου προέρχεται από την έντονη αφυδάτωση ή από την σηψαιμία. Στα πολύ νεαρά κουτάβια η προσβολή του μυοκαρδίου από τον ιό, οδηγεί στον θάνατο ακόμα και μέσα σε λίγες ώρες!!! Οι πιο ευαίσθητοι οργανισμοί μπορεί να υποκύψουν μέσα σε 24 ώρες, ενώ σε λιγότερο έντονες προσβολές, η διάρκεια της νόσου είναι 5 ημέρες και μετά επέρχεται η ίαση. Πολύ ήπιες προσβολές και ιδιαίτερα στα ενήλικα, χαρακτηρίζονται από ελαφρά διάρροια και ανορεξία και σύντομη διάρκεια 1-2 ημερών.
Μετάδοση – Πρόληψη
Οι μολυσμένοι σκύλοι, άσχετα του πόσο σοβαρή είναι η προσβολή αποβάλλουν τον ιό με τα κόπρανά τους μέχρι και 2 εβδομάδες. Τα σωματίδια του ιού διασπείρονται στο περιβάλλον όπου είναι ανθεκτικά και από εκεί καταπίνονται από τους υγιείς σκύλους. Η μετάδοση όμως μπορεί να γίνει και με μεταφορά από ανθρώπους με τα ρούχα τους, τα άπλυτα χέρια, κ.λ.π. Είναι σημαντικό λοιπόν εάν κάποιος έχει στην κατοχή του ένα ζώο με τύφο, να φροντίσει να είναι αυτό απομονωμένο από τους άλλους σκύλους του και να μην αφήνει φίλους και επισκέπτες να το βλέπουν ή να το χαϊδεύουν. Πρώτα να πηγαίνει στα κλουβιά των υγιών σκύλων για να καθαρίσει και να ταΐσει και τελευταίο να αφήνει το κλουβί του ασθενούς σκύλου και όχι αντίστροφα για να μην μεταφέρει ο ίδιος τον ιό. Μεγάλο πρόβλημα είναι τα ανεμβολίαστα ενήλικα ζώα, τα οποία μπορεί να προσβληθούν ασυμπτωματικά ή ελαφριά. Τα ζώα αυτά διασκορπίζουν τον ιό όπου αφοδεύσουν π.χ. δρόμοι, πάρκα, κυνηγότοπος, κ.λ.π. και μετατρέπονται έτσι σε κινητές εστίες κινδύνου. Σοβαρός παράγοντας μετάδοσης είναι και οι αγοραπωλησίες ζώων, τα οποία δεν έχουν εμβολιαστεί. Με τον τρόπο αυτό μεταφέρεται ο ιός από περιοχή σε περιοχή. Η ισχυρότερη πρόληψη είναι ο εμβολιασμός, ο οποίος με ειδικό εμβόλιο μπορεί να ξεκινήσει από την ηλικία των 35 ημερών. Καλύτερα όμως το εμβολιακό πρόγραμμα να ξεκινάει μετά τις 45 ημέρες ζωής. Από εκεί και μετά οι επαναληπτικές δόσεις συνεχίζονται σε καθορισμένα χρονικά διαστήματα. Ο ιδιοκτήτης δεν πρέπει να ξεχνά τους ετήσιους αναμνηστικούς εμβολιασμούς ώστε και τα ζώα του να είναι προστατευμένα, αλλά και κίνδυνος διασποράς να μην υπάρχει. Ταυτόχρονα με αυτά, σημαντικό ρόλο παίζει ο αποπαρασιτισμός των ζώων στα προβλεπόμενα διαστήματα, αλλά και η ποιοτική διατροφή ώστε το έντερο να είναι «καθαρό». Αν υπάρχει υποψία πως το ζώο που θέλουμε να εμβολιάσουμε, μπορεί και να έχει μολυνθεί, τότε αποφεύγουμε τον εμβολιασμό, γιατί σε περίπτωση μόλυνσης θα εκδηλωθεί η νόσος. Προσοχή λοιπόν στα κουτάβια, να μην «κυκλοφορούν» μέχρι να ολοκληρωθεί η σειρά των εμβολίων.
Θεραπεία
Ο σκύλος που εκδηλώνει συμπτώματα τύφου, θα πρέπει να θεωρείται επείγον περιστατικό. Άμεσα πρέπει να χορηγηθούν αντιβιοτικά και αντιφλεγμονώδη και ο σκύλος «να μπει στον ορό». Η χορήγηση ορών είναι εξαιρετικά σημαντική γιατί προφυλάσσει τον σκύλο από την αφυδάτωση. Τα φάρμακα θα πρέπει να γίνονται ενέσιμα, διότι οι εμετοί απαγορεύουν την από του στόματος θεραπεία.
ΠΙΝΑΚΑΣ
Η μετάδοση του τύφου
Μολυσμένος σκύλος
(με ή χωρίς συμπτώματα) κουτάβι ή ενήλικας ανεμβολίαστος
Ιός
Κόπρανα, περιβάλλον
Παπούτσια, ρούχα, άπλυτα χέρια
Ιός
Υγιής σκύλος
Ιός
Αμυγδαλές & λεμφαδένες
Ιός
Αίμα
Ιός
Έντερο εμετός – πυρετός – αιμορ. διάρροια – κατάπτωση – αφυδάτωση: θάνατος / ίαση
Μυοκάρδιο κουτάβια ‹ 8 εβδομάδων – θάνατος
ΜΟΤΟ
• Ο ιός διασπείρεται στο περιβάλλον με τα κόπρανα μολυσμένου σκύλου και προσλαμβάνεται από υγιείς σκύλους από το στόμα. Ακολουθεί πολλαπλασιασμός του ιού στις αμυγδαλές και από εκεί, με την κυκλοφορία του αίματος μεταφορά του στο έντερο που είναι και το όργανο – στόχος. Εκεί ο ιός πολλαπλασιάζεται με εντονότατους ρυθμούς καταστρέφοντας ταυτόχρονα τα κύτταρα του εντέρου.
• Οι πιο ευαίσθητοι οργανισμοί μπορεί να υποκύψουν μέσα σε 24 ώρες, ενώ σε λιγότερο έντονες προσβολές, η διάρκεια της νόσου είναι 5 ημέρες και μετά επέρχεται η ίαση.
ΠΗΓΗ
Θα ήθελα την γνώμη και την γνώση σας….
Για κάποιους συγκεκριμένους λόγους που δεν είναι του παρόντος -την δεδομένη στιγμή πρέπει να αποφύγω την όποια επαφή με τον ιό του τύφου.
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζω είναι το εξής …ένας συνάδερφος/φίλος είχε πρόσφατα την πολύ δυσάρεστη εμπειρία να χάσει το κουτάβι του από τύφο… Γνωρίζω ότι ο ιός αυτός μεταδίδεται από τα μολυσμένα κόπρανα αλλά και ζει στο περιβάλλον για αρκετούς μήνες .
Ο φίλος φρόντισε να απολυμάνει με χλωρίνη και dettol όλες τις επιφάνειες με τις οποίες ήρθε σε επαφή το κουτάβι ( σε όσες μπορούν βέβαια χρησιμοποιηθούν τα παραπάνω προϊόντα). Σίγουρα υπάρχουν κάποια αντικείμενα –όπως π.χ. ρούχα, μπουφάν,τετράδια/βιβλία στα οποία δεν μπορούσε να επέμβει αποτελεσματικά (τα παπούτσια τα έχουμε απολυμάνει..)
Αναρωτιέμαι λοιπόν αν μέσω αυτών των πραγμάτων μπορεί να μεταφερθεί ο ιός σε έναν τρίτο χώρο όπου να τον ‘’τσιμπήσω’’ εγώ και να τον πάω πεσκέσι στο σπίτι…
Επίσης στο συγκεκριμένο θέμα στο ποστ # 32 o Denis λέει ότι υπάρχει περίπτωση ο ιός να μεταδίδεται και αερογενώς. Γνωρίζει κάποιος αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο….
Αν θυμάμαι δεν υπήρχε/βρέθηκε μελέτη που να τεκμηριώνει αυτή την πιθανότητα…
Για κάποιους συγκεκριμένους λόγους που δεν είναι του παρόντος -την δεδομένη στιγμή πρέπει να αποφύγω την όποια επαφή με τον ιό του τύφου.
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζω είναι το εξής …ένας συνάδερφος/φίλος είχε πρόσφατα την πολύ δυσάρεστη εμπειρία να χάσει το κουτάβι του από τύφο… Γνωρίζω ότι ο ιός αυτός μεταδίδεται από τα μολυσμένα κόπρανα αλλά και ζει στο περιβάλλον για αρκετούς μήνες .
Ο φίλος φρόντισε να απολυμάνει με χλωρίνη και dettol όλες τις επιφάνειες με τις οποίες ήρθε σε επαφή το κουτάβι ( σε όσες μπορούν βέβαια χρησιμοποιηθούν τα παραπάνω προϊόντα). Σίγουρα υπάρχουν κάποια αντικείμενα –όπως π.χ. ρούχα, μπουφάν,τετράδια/βιβλία στα οποία δεν μπορούσε να επέμβει αποτελεσματικά (τα παπούτσια τα έχουμε απολυμάνει..)
Αναρωτιέμαι λοιπόν αν μέσω αυτών των πραγμάτων μπορεί να μεταφερθεί ο ιός σε έναν τρίτο χώρο όπου να τον ‘’τσιμπήσω’’ εγώ και να τον πάω πεσκέσι στο σπίτι…
Επίσης στο συγκεκριμένο θέμα στο ποστ # 32 o Denis λέει ότι υπάρχει περίπτωση ο ιός να μεταδίδεται και αερογενώς. Γνωρίζει κάποιος αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο….
Αν θυμάμαι δεν υπήρχε/βρέθηκε μελέτη που να τεκμηριώνει αυτή την πιθανότητα…
Μα αν ο σκυλος σου ειναι εμβολιασμενος δεν υπαρχει κινδυνος να κολλησει κατι τετοιο, εκτος και αν δεν εχει ολοκληρωσει τους εμβολιασμους του...
σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον....
αλλά αν διαβάσεις προσεκτικά το ποστ μου ,η ανησυχία μου δεν έχει να κάνει με τα δικά μου ενήλικα και βέβαια εμβολιασμένα σκυλιά....
αλλά αν διαβάσεις προσεκτικά το ποστ μου ,η ανησυχία μου δεν έχει να κάνει με τα δικά μου ενήλικα και βέβαια εμβολιασμένα σκυλιά....
Δεν μπορώ να το τεκμηριώσω, αλλά δεν μπορώ να πιστέψω ότι εφόσον έχει απολυμάνει σωστά, όσα έχει απολυμάνει το ιικο φορτίο είναι τόσο μεγάλο πλέον ώστε να μεταφερθεί σε τρίτο χώρο κι από κει να το μεταφέρεις εσύ στο σπιτι και να μολύνει το σκυλί που φοβάσαι....
Ίσως κι από τον δρόμο να έχεις μεγαλύτερο κίνδυνο να το μεταφέρεις...
Ίσως κι από τον δρόμο να έχεις μεγαλύτερο κίνδυνο να το μεταφέρεις...
Σχωρα με Ταρα, απλα δεν ειχα πιασει "την δεδομενη στιγμη" που επισημανες ...σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον....
αλλά αν διαβάσεις προσεκτικά το ποστ μου ,η ανησυχία μου δεν έχει να κάνει με τα δικά μου ενήλικα και βέβαια εμβολιασμένα σκυλιά....
Μπορω να σου απαντησω με σιγουρα σε αυτο, οτι δεν μπορει να γινει ...Πιο πιθανο ειναι απο τον δρομο να κολλησει κατι(να το μεταφερεις δηλ εσυ)παρα απο τον φιλο σου ...
Οπως επισης και οτι ο ιος αυτος μεταφερετε αερογενως, δεν γυρναμε την ταινια Resident Evil
Το dettol εξουδετερώνει βασικά βακτηρίδια και δεν είναι αποτελεσματικό για τον τύφο. Μόνο η χλωρίνη (και η φορμαλίνη, αλλά αυτή είναι πολύ τοξική και καρκινογόνα) είναι κατάλληλη για την την απολύμανση ή ειδικά προϊόντα όπως το parvotech (=Didecyldimethylammoniumchloride). Δεν ξέρω αν κυκλοφορεί στην Ελλάδα.
Μέσω του αέρα μεταδίδεται από σκύλο σε σκύλο εισπνέοντας τα σταγονίδια άρρωστου ζώου. Με καλή τήρηση κανόνων υγιεινής όπως πλύσιμο χεριών, απολύμανση παπουτσιών κτλ δεν νομιζω να υπάρχει ρίσκο.
Μέσω του αέρα μεταδίδεται από σκύλο σε σκύλο εισπνέοντας τα σταγονίδια άρρωστου ζώου. Με καλή τήρηση κανόνων υγιεινής όπως πλύσιμο χεριών, απολύμανση παπουτσιών κτλ δεν νομιζω να υπάρχει ρίσκο.
