Ευχαριστώ.
Λοιπόν, τα ζαγάρια μου:
#1 Η Χιόννα (εδώ κουτάβα ακόμα):
Ελλην ποιμήν, θυληκό, κάπου 66-67cm και 35-40kg.
Κοντότριχη και βραχύουρη.
Χαρακτήρας πολύ κοντά στο πρότυπο, υψηλής νοημοσύνης,
πολύ κυριαρχική με τα άλλα σκυλιά (ειδικά του ιδίου φύλου), αλλά πολύ ευγενής με τους ανθρώπους.
Άν ήταν λίγο πιο βραχυκέφαλη και είχε λίγο πιο χοντρά πόδια θα ήταν ένα πολύ καλό δείγμα της φυλής.
Αυτήν την διέσωσα από φιλικό μαντρί όταν ήταν 5-6 μηνών, διότι έπαιζε με το κοπάδι και το χώριζε.
Επειδή το μέλλον της προβλέπετο ζοφερό την πήρα σπίτι (σε διαμέρισμα...).
Τώρα είναι ~3 ετών και έχει γίνει ένα καλό σκυλί του καναπέ.
Κρίμα, γιατί εργασιακά είχε δείξει καλά στοιχεία.
Πολύ ευαίσθητη στον ψόγο σε σημείο που κάνει την ζωή της δύσκολη.
Άν την μαλώσω/διορθώσω δεν θα τρώει για 3-4 ημέρες.
Ευτυχώς όσο δεν υπάρχει άλλος σκύλος αυτό-τοποθετείται στον πάτο της οικογενειακής ιεραρχίας.
Στο διαμέρισμα δεν δημιουργεί προβλήματα, αλλά το βράδυ πρέπει να την μαζέψω ώστε να στερείται ερεθισμάτων, διότι θεωρεί χώρο ευθύνης της όσο βλέπουν τα μάτια της και όσο ακούν τα αυτιά της.
Στην αρχή ήταν δύσκολη στην βόλτα γιατί επέμενε να πάει μια βόλτα στο βουνό και να γυρίσει σε 2-3 μέρες αλλά τώρα συνήθισε πιά.
#2 Ο Νάνος, επίσης ποιμήν:
Εδώ πώς τον βρήκα:
Εδώ 2-3 μήνες μετά:
Εδώ μια πρόσφατη*:
*Παρακαλείται το κοινό όπως αδιαφορήσει για τον διάκοσμο πέριξ του καναπέ.
Αυτόν τον βρήκα (ή με βρήκε?...) στο χωριό όταν ήταν 5-6 μηνών κουτάβι, σε τραγική κατάσταση.
Ήταν γεμάτος τσιμπούρια/ψύλους και πληγές/έλκη στα πόδια, οπότε μόλις πήγαινε να ζυγώσει άνθρωπο έτρωγε μια περιποιημένη κλωτσιά.
Τον μάζεψα για να ζήσει με το σκεπτικό ότι αργότερα κάποιος θα θέλει να υιοθετήσει ένα σκυλάκι του καναπέ.
Τελικά κανείς δεν θέλει ένα σκυλάκι που πιάνει όλον τον καναπέ...
Αποδείχτηκε ότι είναι αλλεργικός (οι πληγές που λέγαμε), πράγμα που πολύ με στεναχώρησε
διότι αναγκάζομαι να τον ταίζω brit salmon & potato που όσο νάναι κοστίζει, αλλά χαλάλι του.
Τώρα είναι κάπου 70cm και 45-50Kg.
Η γενεαλογία του (άν σωστά υποθέτουμε από ποιά γένα είναι) είναι 25% Ελλ. ποιμενικό + 25% κεντρικής Ασίας (ο πατέρας), και περισότερο ή λιγότερο ημίαιμο καυκάσιο (η μητέρα).
Ιδιαίτερου χαρακτήρα ζώο, bruttal/αψύς στην συμπεριφορά, ευγενέστατος με τα θυληκά και τους ανθρώπους,
επικύνδυνος με τα αρσενικά (αναμενόμενο).
Απλό μυαλό (φαί-ξάπλα-ζευγάρωμα-φύλαξη-βόλτα τα μόνα ενδιαφέροντα), σε αυτό κάπως τον ζηλεύω.
Χαρακτήρας/συμπεριφορά πάνω-κάτω Καυκάσιου που είναι κάπως πρόβλημα, αλλά δείχνει μια αφοσίωση/λατρεία στο πρόσωπο μου που δεν την έχω δεί σε άλλο ζώο.
Και την φύλαξη την έχει μέσα του στον υπερθετικό βαθμό.
Απολύτως αδιάφορος στην σωματική τιμωρία, ευαίσθητος στον ψόγο (ευτυχώς...).
Δύσκολο σκυλί πάντως, και πολύ nipping.
Δεν δοκιμάζει αντοχές, παίζει, αλλά αρνείται να το κόψει.
Δεν δείχνει κυριαρχική συμπεριφορά με τους ανθρώπους, αλλά βλέπω ότι μάλλον μας θεωρεί ίσους
(αν είναι κάτι τέτοιο δυνατόν στα κυννοειδή?).
Και είναι δύσκολος στην βόλτα.
Ενώ έχει γερά νεύρα, μόλις κάνει κλίκ το λουρί ή η αλυσίδα μπαίνει σε mode φύλαξης (φύλαξη = πνίγουμε ότι είναι στον χώρο μας, αφρίζουμε αν δεν μπορούμε να το φτάσουμε...).
Και ενώ με την αλυσίδα αυτό βολεύει, στην βόλτα είναι πρόβλημα.
Είμαι 120+ Kg και με δυσκολία τον κρατάω όταν αποφασίσει ξαφνικά ότι πρέπει να μυρίσει/πνίξει διερχόμενο σκύλο.
Άν/όταν τον λύσω θα είναι απόλυτα ήρεμος/ψύχραιμος μέχρι και αδιάφορος, και δεν θα τσακωθεί με κανέναν, αλλά ποιος λύνει ένα σκυλί καμιά πενηνταριά κιλά σε μη-ελεγχόμενο χώρο?
Δυστυχώς εκεί που ζεί δεν υπάρχει περιθώριο περεταίρω κοινωνικοποίησης, οπότε όπως διαμορφώθηκε από μόνος ώς αδέσποτο κουτάβι έτσι θα μείνει.
Τώρα διαβιεί στο χωριό, είναι ~2 ετών, έχει εξασφαλίσει νερό-τροφή-στέγη-γιατρό,αλλά είναι ώς επί το πλείστον δεμένος (διότι περιπλανιέται και δεν θα του έβγαινε σε καλό του) και είναι κρίμα.
Ακόμα ελπίζω να βρεθεί κανείς που να ξέρει από σκύλους και να ψάχνει για pet (γιατί άμα το πάρει άπειρος θα βλαστημήσει) αλλά δύσκολο.
