Χρειάζομαι βοήθεια (λεισμανίωση, νεφρά και ποιος ξέρει τι άλλο)
- Thread starter TheCat
- Ημερομηνία δημιουργίας
Εδινα Renal για μία εβδομάδα, δεν παρατήρησα πιο σκούρα κόπρανα, αλλά η ποσότητα τρελή! (κανονικά δίνω μπαρφ) Εχουμε θέμα με τα νεφρά που προκλήθηκε από πυροπλάσμωση, οπότε μοιάζει λίγο με το δικό σας, απλά δεν έχει χάσει την όρεξή του. Το μόνο σύμπτωμα ήταν πολυουρία και πολυδηψία, τώρα πάει καλύτερα και τον γύρισα στην κανονική του διατροφή, η ουρία έπεσε σε κανονικά επίπεδα, η κρεατινίνη είναι ανεβασμένη λίγο αλλά έπεσε κι αυτή απ' την πρώτη εξέταση. Σε ένα μήνα θα κάνουμε επανεξέταση να δούμε αν έχουν φτιάξει τα πράγματα, ή θα χρειαστεί οριστικά αλλαγή τροφής. Εδινα επίσης κάποια Renal χάπια για μία εβδομάδα, τα οποία κατεβάζουν τις τιμές της ουρίας και του φωσφόρου επίσης (το φώσφορο ήταν σε κανονικές τιμές και την πρώτη και τη δεύτερη φορά).
Ο σκύλος μου όμως είναι σχεδόν 14 χρονών, αλλά ελπίζω να επανέλθει. Εύχομαι το ίδιο και στο σκυλάκο σου.
Σε ευχαριστώ πολύ.
Επειδή έχω και έναν δεύτερο σκύλο που το μεσαίο του όνομα είναι "κοιλιόδουλος", πρόλαβε να φάει και αυτός k/d (κονσέρβα) από το πιάτο του μικρού, που δεν πλησίαζε.
Και στην χθεσινή βόλτα το βράδυ τα κακά και των δύο ήταν σχετικά σκούρα.
Δεν ξέρω τι άλλο να σκεφτώ...
Με το ζόρι έφαγε σήμερα λίγο κοτόπουλο. Κάθε μία ώρα και μόνο όταν το δίνω εγώ λίγο λίγο στο στόμα, από το πιάτο ούτε καν.
Περιμένω να περάσει η μέρα, να βγει τυπικά αύριο πρωί ο τίτλος (γιατί για μένα το σκυλί έπρεπε να είχε αρχίσει Milteforan από την προηγούμενη Δευτέρα) και να ξεκινήσει η θεραπεία, νομίζω είναι η μόνη ελπίδα.
Επειδή έχω και έναν δεύτερο σκύλο που το μεσαίο του όνομα είναι "κοιλιόδουλος", πρόλαβε να φάει και αυτός k/d (κονσέρβα) από το πιάτο του μικρού, που δεν πλησίαζε.
Και στην χθεσινή βόλτα το βράδυ τα κακά και των δύο ήταν σχετικά σκούρα.
Δεν ξέρω τι άλλο να σκεφτώ...
Με το ζόρι έφαγε σήμερα λίγο κοτόπουλο. Κάθε μία ώρα και μόνο όταν το δίνω εγώ λίγο λίγο στο στόμα, από το πιάτο ούτε καν.
Περιμένω να περάσει η μέρα, να βγει τυπικά αύριο πρωί ο τίτλος (γιατί για μένα το σκυλί έπρεπε να είχε αρχίσει Milteforan από την προηγούμενη Δευτέρα) και να ξεκινήσει η θεραπεία, νομίζω είναι η μόνη ελπίδα.
Δίνω και την renal μήπως την φάει, αλλά δεν τρώει καμμία από τις δύο.
Μερικά κομμάτια κοτόπουλο μόνο σήμερα και πολτοποιημένη renal με την σύριγγα, μετά και από συνεννόηση με τον γιατρό.
Επίσης, ξεκινήσαμε peptonorm, το οποίο έχει ιδιότητες δεσμευτικού φωσφόρου και αναμένουμε να βοηθήσει λίγο με την ανορεξία.
Πολυδιψία δεν παρουσιάστηκε ούτε σήμερα. Πίνει την ποσότητα νερού που έπινε όταν ήταν καλά.
Είναι πεσμένος και κουρασμένος. Οι κινήσεις του πολύ αργές. Στην βόλτα πρώτη φορά δεν τραβούσε.
Τόσα χρόνια που μου έβγαζε την πίστη με το λουρί παρά την εκπαίδευση, ή κάθε φορά που μου διέλυε κάτι, μονολογούσα κάθε φορά γιατί να μου τύχει αυτό το λαχείο, χαριτολογώντας βέβαια. Και σήμερα ευχόμουν να γίνει καλά και ας με σέρνει σαν έλκυθρο σε κάθε βόλτα.
Συγγνώμη παιδιά, απλώς δεν την παλεύω απόψε.
Κάνω αυτό που πρέπει να κάνω, κρατιέμαι, για τον άλλον μου σκύλο, που με χρειάζεται και αυτός, και για αυτήν την ουρά, που παρά την αναιμία και ό,τι περνάει, την ακούω να χτυπάει όποτε του μιλάω. Και για το ότι όλη μέρα του χώνω σύριγγες, χάπια και τροφή παρά την αντίσταση, που φέρνει, και όμως κάθε φορά που τον φωνάζω για το επόμενο, έρχεται.
Αλλά δεν την παλεύω ψυχικά σήμερα.
Είναι πράγματι λαχείο.
Ούτε το 1/1000 δεν του έχω δώσει, από όσα έχει δώσει αυτός σε μένα.
Μερικά κομμάτια κοτόπουλο μόνο σήμερα και πολτοποιημένη renal με την σύριγγα, μετά και από συνεννόηση με τον γιατρό.
Επίσης, ξεκινήσαμε peptonorm, το οποίο έχει ιδιότητες δεσμευτικού φωσφόρου και αναμένουμε να βοηθήσει λίγο με την ανορεξία.
Πολυδιψία δεν παρουσιάστηκε ούτε σήμερα. Πίνει την ποσότητα νερού που έπινε όταν ήταν καλά.
Είναι πεσμένος και κουρασμένος. Οι κινήσεις του πολύ αργές. Στην βόλτα πρώτη φορά δεν τραβούσε.
Τόσα χρόνια που μου έβγαζε την πίστη με το λουρί παρά την εκπαίδευση, ή κάθε φορά που μου διέλυε κάτι, μονολογούσα κάθε φορά γιατί να μου τύχει αυτό το λαχείο, χαριτολογώντας βέβαια. Και σήμερα ευχόμουν να γίνει καλά και ας με σέρνει σαν έλκυθρο σε κάθε βόλτα.
Συγγνώμη παιδιά, απλώς δεν την παλεύω απόψε.
Κάνω αυτό που πρέπει να κάνω, κρατιέμαι, για τον άλλον μου σκύλο, που με χρειάζεται και αυτός, και για αυτήν την ουρά, που παρά την αναιμία και ό,τι περνάει, την ακούω να χτυπάει όποτε του μιλάω. Και για το ότι όλη μέρα του χώνω σύριγγες, χάπια και τροφή παρά την αντίσταση, που φέρνει, και όμως κάθε φορά που τον φωνάζω για το επόμενο, έρχεται.
Αλλά δεν την παλεύω ψυχικά σήμερα.
Είναι πράγματι λαχείο.
Ούτε το 1/1000 δεν του έχω δώσει, από όσα έχει δώσει αυτός σε μένα.
Όχι ακόμα.
Σήμερα δεν είναι καλά, είναι πολύ πεσμένος και τα ματάκια του τα μισοκλείνει συνέχεια.
Μίλησα με τον γιατρό, δεν μου δίνει επιλογές, μου είπε να προσπαθήσω να φάει.
Ορό μπορεί να του κάνει, αλλά θα ρίξει τα αιματολογικά μου είπε.
Η κορτιζόνη θα βοηθήσει, αλλά θα πειράξει τα νεφρά.
Ταϊζω όσες περισσότερες φορές μπορώ renal με τιν σύριγγα.
Δεν ξέρω τι να κάνω, είμαι σε απόγνωση.
Σήμερα δεν είναι καλά, είναι πολύ πεσμένος και τα ματάκια του τα μισοκλείνει συνέχεια.
Μίλησα με τον γιατρό, δεν μου δίνει επιλογές, μου είπε να προσπαθήσω να φάει.
Ορό μπορεί να του κάνει, αλλά θα ρίξει τα αιματολογικά μου είπε.
Η κορτιζόνη θα βοηθήσει, αλλά θα πειράξει τα νεφρά.
Ταϊζω όσες περισσότερες φορές μπορώ renal με τιν σύριγγα.
Δεν ξέρω τι να κάνω, είμαι σε απόγνωση.
@TheCat αν είσαι στην Αθήνα κατέβα στην βαρβάκειο αγορά και πάρε πράσινο ακαθάριστο πατσά, μπορείς να τον βράσεις και να βάλεις στην τροφή τον ζωμό, είναι ιδιαίτερα βρωμερός και ίσως του κινήσει το ενδιαφέρον για να φάει. Δεν πρόκειται να κάνει κακό στα νεφρά του, ίσα ίσα.
Last edited:
Υπομονή, υπομονή και ψυχραιμία!
Έχετε συζητήσει καθόλου το ενδεχόμενο της μετάγγισης η/και της νοσηλείας?
Εγώ στη θέση σου, σε αυτή τη φάση, θα κοίταζα να τρώει, ας είναι και (σχεδόν) ο,τιδήποτε... Για τα νεφρά, το άδειο στομάχι, και ειδικά και εάν αφυδατώνεται, τον βάζει σε έναν κακό φαύλο κύκλο. Εμάς μας είχε βοηθήσει αυτό (λινκ). Μπορείς να δοκιμάσεις τον πατσά που λέει η Ηλιάννα, εμείς δίναμε επίσης γίδα βραστή.
Μπορείς να ελέγξεις για αφυδάτωση σηκώνοντας το δέρμα στη ράχη - αν επανέρχεται πιο αργά είναι ένα από τα σημάδια. Συζήτα με το γιατρό σου εάν υπάρχει κάποιο όφελος στο να κάνετε κάποια λιγότερη ποσότητα υποδόριων ορών (σε αντίθεση με μια επιθετική ενδοφλέβια οροθεραπεία λχ.).
Κάποιο συμπλήρωμα σιδήρου ίσως να βοηθούσε? Σε αναιμικό σκυλάκο, εμείς δίναμε αυτό, τώρα βέβαια, διαφορετικές περιπτώσεις...
Έχετε συζητήσει καθόλου το ενδεχόμενο της μετάγγισης η/και της νοσηλείας?
Εγώ στη θέση σου, σε αυτή τη φάση, θα κοίταζα να τρώει, ας είναι και (σχεδόν) ο,τιδήποτε... Για τα νεφρά, το άδειο στομάχι, και ειδικά και εάν αφυδατώνεται, τον βάζει σε έναν κακό φαύλο κύκλο. Εμάς μας είχε βοηθήσει αυτό (λινκ). Μπορείς να δοκιμάσεις τον πατσά που λέει η Ηλιάννα, εμείς δίναμε επίσης γίδα βραστή.
Μπορείς να ελέγξεις για αφυδάτωση σηκώνοντας το δέρμα στη ράχη - αν επανέρχεται πιο αργά είναι ένα από τα σημάδια. Συζήτα με το γιατρό σου εάν υπάρχει κάποιο όφελος στο να κάνετε κάποια λιγότερη ποσότητα υποδόριων ορών (σε αντίθεση με μια επιθετική ενδοφλέβια οροθεραπεία λχ.).
Κάποιο συμπλήρωμα σιδήρου ίσως να βοηθούσε? Σε αναιμικό σκυλάκο, εμείς δίναμε αυτό, τώρα βέβαια, διαφορετικές περιπτώσεις...
Μου το είπε και αυτός, ας φάει ό,τι άλλο θελήσει, τόνο, πέρκα, κοτόπουλο, γαλοπούλα.
Επέμενα να γίνει κορτιζόνη με υποστήριξη ορού, μου λέει θα πάθουν τα νεφρά.
Να πάμε βήμα βήμα με την τροφή. Και αφού επιμένω στο μιλτεφοράν, να δώσω όχι παραπάνω από 2ml και να έχει φάει.
Πήγα πήρα μιλτεφοράν, δεν έχω δώσει ακόμα.
Προσπαθώ να ταϊσω.
Κάθε 2 ώρες δίνω 2 σύριγγες ρενάλ πολτοποιημένες με λίγο χλιαρό νερό.
Όταν γύρισα έφαγε μόνος του 1.5 κονσέρβα τόνο και λίγο κοτόπουλο.
Νερό έχει πιει κανονικά, όπως έπινε όταν ήταν καλά. Παίρνει και λίγο νερό από την σίτιση που του κάνω.
Και παρατήρησα ότι το νερό δεν το πίνει με μανία όπως λίγες μέρες πριν τον πάω στον γιατρό, το πίνει με κανονικό τρόπο. Αλλά δεν μου λένε κάτι αυτά, βλέπω την εικόνα του ζώου.
Θα ξαναμιλήσω μετά τις 17.30 μαζί του να συζητήσω ξανά το ενδεχόμενο λίγης κορτιζόνης μαζί με ορό.
Μου είπε, εγώ να σου το νοσηλεύσω το σκυλί, να βάλουμε ορούς και βιταμίνες, αλλά θα πέσουν πολύ τα αιματολογικά, μπορεί να πάθει (κάπως μου το είπε, όχι "αναιμικό", κάπως αλλιώς) σοκ.
Του λέω να κάνουμε κορτιζόνη, μου λέει θα του πειράξει τα νεφρά.
Μετάγγιση το θεωρεί δώρον άδωρον τώρα, μέχρι να γίνει η διαδικασία, μου είπε, σε τέσσερις μέρες το σκυλί θα είναι τα ίδια.
Αδιέξοδο...
Επέμενα να γίνει κορτιζόνη με υποστήριξη ορού, μου λέει θα πάθουν τα νεφρά.
Να πάμε βήμα βήμα με την τροφή. Και αφού επιμένω στο μιλτεφοράν, να δώσω όχι παραπάνω από 2ml και να έχει φάει.
Πήγα πήρα μιλτεφοράν, δεν έχω δώσει ακόμα.
Προσπαθώ να ταϊσω.
Κάθε 2 ώρες δίνω 2 σύριγγες ρενάλ πολτοποιημένες με λίγο χλιαρό νερό.
Όταν γύρισα έφαγε μόνος του 1.5 κονσέρβα τόνο και λίγο κοτόπουλο.
Νερό έχει πιει κανονικά, όπως έπινε όταν ήταν καλά. Παίρνει και λίγο νερό από την σίτιση που του κάνω.
Και παρατήρησα ότι το νερό δεν το πίνει με μανία όπως λίγες μέρες πριν τον πάω στον γιατρό, το πίνει με κανονικό τρόπο. Αλλά δεν μου λένε κάτι αυτά, βλέπω την εικόνα του ζώου.
Θα ξαναμιλήσω μετά τις 17.30 μαζί του να συζητήσω ξανά το ενδεχόμενο λίγης κορτιζόνης μαζί με ορό.
Μου είπε, εγώ να σου το νοσηλεύσω το σκυλί, να βάλουμε ορούς και βιταμίνες, αλλά θα πέσουν πολύ τα αιματολογικά, μπορεί να πάθει (κάπως μου το είπε, όχι "αναιμικό", κάπως αλλιώς) σοκ.
Του λέω να κάνουμε κορτιζόνη, μου λέει θα του πειράξει τα νεφρά.
Μετάγγιση το θεωρεί δώρον άδωρον τώρα, μέχρι να γίνει η διαδικασία, μου είπε, σε τέσσερις μέρες το σκυλί θα είναι τα ίδια.
Αδιέξοδο...
Το δέρμα στην ράχη το δοκίμασα τώρα, επανέρχεται γρήγορα.
Για τον σίδηρο δεν είμαι σίγουρη. Από τις λίγες γνώσεις που έχω για το πώς λειτουργεί στον άνθρωπο, νομίζω ότι, όταν το αίτιο της αναιμίας δεν είναι η σιδηροπενία, συσσωρεύεται με τα συμπληρώματα ή και με την μετάγγιση ο σίδηρος επάνω στα όργανα προκαλώντας βλάβη.
Εδώ υπάρχει αναιμία λόγω του ότι η λεισμανίωση αφενός καταστρέφει τα ερυθρά, αφ' ετέρου πειράζοντας τα νεφρά δεν γίνεται σωστή παραγωγή νέων.
Για τον σίδηρο δεν είμαι σίγουρη. Από τις λίγες γνώσεις που έχω για το πώς λειτουργεί στον άνθρωπο, νομίζω ότι, όταν το αίτιο της αναιμίας δεν είναι η σιδηροπενία, συσσωρεύεται με τα συμπληρώματα ή και με την μετάγγιση ο σίδηρος επάνω στα όργανα προκαλώντας βλάβη.
Εδώ υπάρχει αναιμία λόγω του ότι η λεισμανίωση αφενός καταστρέφει τα ερυθρά, αφ' ετέρου πειράζοντας τα νεφρά δεν γίνεται σωστή παραγωγή νέων.
Και η πυροπλάσμωση καταστρέφει τα ερυθρά, και ο κτηνίατρος μεταξύ άλλων είχε κάνει και ένεση σιδήρου. Αυτό πριν προκύψει το θέμα με τα νεφρά. Μετά δεν ήθελε να ξαναδώσει. Είναι αυτό ένα θέμα, πρέπει να προσέχεις τι δίνεις.
Καλημέρα.
Χθες ήταν μία δύσκολη μέρα.
Ήμουν με μία σύριγγα στο χέρι και έδινα είτε τροφή είτε φάρμακα.
Ο σκύλος με τα μάτια κλειστά και όταν τα άνοιγε, ο βολβός του ματιού ήταν γυρισμένος προς τα πάνω...
Βγήκε ο τίτλος, 1/1600, και είχε κάνει και εξέταση φωσφόρου, ο οποίος βγήκε επίσης υψηλός και μου είπε να αυξήσω την δόση του Peptonorm.
Το βράδυ αργά, αφού είχαμε βγει βόλτα σιγά σιγά και είχε πάρει και τα βραδυνά φάρμακα και είχε σιτιστεί, σηκώθηκε και ζήτησε βόλτα.
Πήγαμε μία σύντομη και όταν γυρίσαμε έδειχνε καλύτερα και έφαγε μόνος του 5 χούφτες ξηρά k/d από το χέρι μου...
Μετά κοιμηθήκαμε ήρεμα και το πρωί ήταν πιο ζωηρός, το μάτι κάπως άνοιξε...
Συνεχίζουμε αυτά που κάνουμε για λίγες μέρες και μάλλον θα ξεκινήσει το μιλτεφοράν με την σύμφωνη γνώμη του γιατρού.
Χθες ήταν μία δύσκολη μέρα.
Ήμουν με μία σύριγγα στο χέρι και έδινα είτε τροφή είτε φάρμακα.
Ο σκύλος με τα μάτια κλειστά και όταν τα άνοιγε, ο βολβός του ματιού ήταν γυρισμένος προς τα πάνω...
Βγήκε ο τίτλος, 1/1600, και είχε κάνει και εξέταση φωσφόρου, ο οποίος βγήκε επίσης υψηλός και μου είπε να αυξήσω την δόση του Peptonorm.
Το βράδυ αργά, αφού είχαμε βγει βόλτα σιγά σιγά και είχε πάρει και τα βραδυνά φάρμακα και είχε σιτιστεί, σηκώθηκε και ζήτησε βόλτα.
Πήγαμε μία σύντομη και όταν γυρίσαμε έδειχνε καλύτερα και έφαγε μόνος του 5 χούφτες ξηρά k/d από το χέρι μου...
Μετά κοιμηθήκαμε ήρεμα και το πρωί ήταν πιο ζωηρός, το μάτι κάπως άνοιξε...
Συνεχίζουμε αυτά που κάνουμε για λίγες μέρες και μάλλον θα ξεκινήσει το μιλτεφοράν με την σύμφωνη γνώμη του γιατρού.
Σήμερα είναι ακόμα καλύτερα, ελαφρώς.
Τα μάτια είναι όλη μέρα ανοιχτά, κινείται μέσα στο σπίτι, έκανε το γνωστό άλμα να ανοίξει κλειστές πόρτες, που δεν είχε κουράγιο τις προηγούμενες μέρες, αντιδρά σε ήχους, με ακολουθούσε μέσα στο σπίτι όπως έκανε, και είχε και μεγαλύτερη αντίσταση όταν τάιζα με την σύριγγα, δηλαδή με δάγκωνε κιόλας και δυσκολευόμουν να ανοίξω την μασέλα.
Με βοήθησε το λινκ που μου έστειλε η @SofiaEve, και κάποια πράγματα που μου είπε η @Hlianna και μαγείρεψα κάποια έξτρα με συνδυασμούς τροφών χαμηλού φωσφόρου, τα οποία έφαγε με περισσότερη όρεξη. Σας ευχαριστώ πολύ.
Η κύρια τροφή μας παραμένει η Renal.
Το ζωντανό δείχνει να θέλει να ζήσει και μου δίνει και εμένα λίγο κουράγιο.
Την Τρίτη θα κάνουμε αιματολογικές και βιοχημικές και, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα ξεκινήσουμε το Μιλτεφοράν.
Σας ευχαριστώ πολύ όλους για την στήριξη εδώ μέσα.
Θα ενημερώσω για την πορεία, προς το παρόν κοιτάζω να βγαίνει κάθε μέρα χωρίς επιπλέον θέματα, ελπίζοντας για την επομένη.
Τα μάτια είναι όλη μέρα ανοιχτά, κινείται μέσα στο σπίτι, έκανε το γνωστό άλμα να ανοίξει κλειστές πόρτες, που δεν είχε κουράγιο τις προηγούμενες μέρες, αντιδρά σε ήχους, με ακολουθούσε μέσα στο σπίτι όπως έκανε, και είχε και μεγαλύτερη αντίσταση όταν τάιζα με την σύριγγα, δηλαδή με δάγκωνε κιόλας και δυσκολευόμουν να ανοίξω την μασέλα.
Με βοήθησε το λινκ που μου έστειλε η @SofiaEve, και κάποια πράγματα που μου είπε η @Hlianna και μαγείρεψα κάποια έξτρα με συνδυασμούς τροφών χαμηλού φωσφόρου, τα οποία έφαγε με περισσότερη όρεξη. Σας ευχαριστώ πολύ.
Η κύρια τροφή μας παραμένει η Renal.
Το ζωντανό δείχνει να θέλει να ζήσει και μου δίνει και εμένα λίγο κουράγιο.
Την Τρίτη θα κάνουμε αιματολογικές και βιοχημικές και, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα ξεκινήσουμε το Μιλτεφοράν.
Σας ευχαριστώ πολύ όλους για την στήριξη εδώ μέσα.
Θα ενημερώσω για την πορεία, προς το παρόν κοιτάζω να βγαίνει κάθε μέρα χωρίς επιπλέον θέματα, ελπίζοντας για την επομένη.
Η αλήθεια δεν το δοκίμασα ακόμα...
Του έκανα μπιφτέκια με κιμά αρνίσιο, λίγο ρύζι και λίγο ασπράδι αυγού, σκέτα στο τηγάνι.
Και κομμάτια μπούτι κοτόπουλου ψητού τυλιγμένα σε ψημένο ασπράδι αυγού.
Σήμερα έφαγε πρώτη φορά από πιάτο, όλες τις προηγούμενες μέρες μόνο από το χέρι μου.
Αλλά την Renal δεν την θέλει με τίποτα, οπότε συνεχίζεται και η σίτιση με την σύριγγα με στόχο τις δύο κονσέρβες ημερησίως για τα κιλά του.
Επιμένω σε αυτό λόγω της κρίσιμης κατάστασης.
Σήμερα με το που με βλέπει με την σύριγγα εξαφανίζεται και τον κυνηγάω. Αν τον στριμώξω, ξαπλώνει τέζα και το στόμα με δυσκολία ανοίγει. Στο τέλος συνεργάζεται αναγκαστικά.
Πήρα και μία τρίτη γνώμη, χωρίς να δουν τον σκύλο, μόνο τις εξετάσεις.
Ο τρίτος γιατρός μού είπε ότι θα έδινε Μιλτεφοράν κανονικά.
Ιδανικά με μία βοήθεια για τα αιματολογικά.
Μου είπε ότι, αν ήταν δικό του περιστατικό, λόγω του ότι έχει πάρει τόσες φορές Μιλτεφοράν και παρ' όλα αυτά είχε τόσες υποτροπές, θα έκανε κάτι πιο επιθετικό.
Θα έκανε μετάγγιση μαζί με ορούς και εν συνεχεία κάθε δύο μέρες μικρές δόσεις Glucantime.
Όλα αυτά με το σκυλί σε νοσηλεία.
Αυτό δεν το ανέφερα καν στον τωρινό μου γιατρό, γιατί μάλλον θα πηδήξει από το παράθυρο...
Και δεν ξέρω αν θα το αποφάσιζα και εγώ.
Του έκανα μπιφτέκια με κιμά αρνίσιο, λίγο ρύζι και λίγο ασπράδι αυγού, σκέτα στο τηγάνι.
Και κομμάτια μπούτι κοτόπουλου ψητού τυλιγμένα σε ψημένο ασπράδι αυγού.
Σήμερα έφαγε πρώτη φορά από πιάτο, όλες τις προηγούμενες μέρες μόνο από το χέρι μου.
Αλλά την Renal δεν την θέλει με τίποτα, οπότε συνεχίζεται και η σίτιση με την σύριγγα με στόχο τις δύο κονσέρβες ημερησίως για τα κιλά του.
Επιμένω σε αυτό λόγω της κρίσιμης κατάστασης.
Σήμερα με το που με βλέπει με την σύριγγα εξαφανίζεται και τον κυνηγάω. Αν τον στριμώξω, ξαπλώνει τέζα και το στόμα με δυσκολία ανοίγει. Στο τέλος συνεργάζεται αναγκαστικά.
Πήρα και μία τρίτη γνώμη, χωρίς να δουν τον σκύλο, μόνο τις εξετάσεις.
Ο τρίτος γιατρός μού είπε ότι θα έδινε Μιλτεφοράν κανονικά.
Ιδανικά με μία βοήθεια για τα αιματολογικά.
Μου είπε ότι, αν ήταν δικό του περιστατικό, λόγω του ότι έχει πάρει τόσες φορές Μιλτεφοράν και παρ' όλα αυτά είχε τόσες υποτροπές, θα έκανε κάτι πιο επιθετικό.
Θα έκανε μετάγγιση μαζί με ορούς και εν συνεχεία κάθε δύο μέρες μικρές δόσεις Glucantime.
Όλα αυτά με το σκυλί σε νοσηλεία.
Αυτό δεν το ανέφερα καν στον τωρινό μου γιατρό, γιατί μάλλον θα πηδήξει από το παράθυρο...
Και δεν ξέρω αν θα το αποφάσιζα και εγώ.
Καλησπέρα και χρόνια πολλά!
Η κατάσταση είναι σχετικά σταθερή.
Έχει κάποιες στιγμές που είναι αποπροσανατολισμένος και κάθεται όρθιος ακίνητος και κοιτάζει σε ένα σημείο για ώρα, κάποιες άλλες στιγμές μέσα στην ημέρα χοροπηδάει.
Αυτό για το οποίο θα τρέξει είναι η βόλτα, που είναι όλη του η ζωή.
Θα με καταλάβει που πάω να ντυθώ και θα έρθει εκεί να μου γρυλίζει "άντε τελείωνε" και θα κουνιέται ολόκληρος, αλλά όλα αυτά κάπως σε slow motion.
Βόλτες πάμε κανονικά, απλώς λίγο πιο σύντομες και δεν τραβάει με μανία όπως παλιά.
Το τάισμα συνεχίζεται με το ζόρι διότι την τροφή αυτήν δεν την θέλει με τίποτα. Αυτό έχει γίνει δύσκολο διότι βρίσκει πλέον τρόπους να το αποφεύγει, πχ δεν ανοίγει με τίποτα το στόμα ή στρίβει το κεφάλι προς τα κάτω ώστε ο πολτός να φεύγει εκτός. Επιμένω όμως και παίρνει τις δύο κονσέρβες ημερησίως για τα κιλά του, συν έξτρα μαγειρευτό όποτε έχει όρεξη.
Τις τελευταίες τρεις μέρες παρατήρησα ότι, μία φορά την ημέρα, απόγευμα, και σε φάση που μόλις είχε σηκωθεί από το κρεβάτι του, έτρεμε το κεφάλι του. Αυτό κράτησε ένα με δύο λεπτά.
Ρώτησα τον γιατρό και μου είπε είναι μάλλον από την ουρία. Το έψαξα λίγο στο Ίντερνετ και το βρήκα ως σύμπτωμα τελικού σταδίου νεφρικής ανεπάρκειας, όταν το ζώο κάνει εμετούς, είναι πιθανόν σε ορό κλπ.
Εν τω μεταξύ εμετούς δεν κάνει καθόλου, και δεν έχει κάνει και ποτέ στην ζωή του.
Νερό και ούρα νορμάλ.
Επίσης, εκεί που ήταν σήμερα χωρίς καθόλου ενέργεια, πήρε την φρατζόλα το ψωμί από τον πάγκο της κουζίνας σε μία στιγμή που έλειπα και την βρήκα στο πάτωμα, και απόψε, δεν ξέρω πώς το έκανε, κοιμόταν και εγώ παραδίπλα ετοίμαζα ένα τοστ και κατάφερε να χωθεί ανάμεσα σε εμένα και τον πάγκο την στιγμή που κρατούσα την φέτα γαλοπούλας και να μου την αρπάξει από το χέρι με το μάτι ορθάνοιχτο...
Είμαι λίγο σε σύγχυση με όλα αυτά.
Ο γιατρός μού είπε ότι είναι φυσιολογικά σε σχέση με την κατάστασή του.
Αύριο το πρωί πάμε για εξετάσεις και αναλόγως θα δούμε πώς θα κινηθούμε. Μου είπε ότι, αν έχουν πέσει έστω και λίγο κρεατινίνη, ουρία και φώσφορος, θα αρχίσουμε το μιλτεφοράν.
Εγώ δεν είμαι πολύ αισιόδοξη.
Θεωρώ ότι είναι σφάλμα που δεν έχει αρχίσει ήδη θεραπεία και ότι χάνεται χρόνος.
Δεν μπορώ όμως να πάρω και την ευθύνη και να τρέχω το σκυλί από κτηνίατρο σε κτηνίατρο μέχρι να βρω αυτόν που θα μου πει αυτό που ενδεχομένως με βολεύει.
Δεν μπορώ ωστόσο, όποιος και να είναι απέναντι, ο καλύτερος επιστήμονας να είναι, να αμφισβητώ διαρκώς αυτά που αντιλαμβάνομαι με τις αισθήσεις μου και αυτά που μου λέει η λογική μου.
Ότι δηλαδή το σκυλί απλώς συντηρείται αυτήν την στιγμή με την όποια αγωγή παίρνει και σε βάθος χρόνου η κατάληξη θα είναι κακή, όσο δεν αντιμετωπίζεται η αιτία. Τι να το κάνω εγώ το μιλτεφοράν και το όποιο φάρμακο, εάν το σκυλί φτάσει σε σημείο να μην επανέρχεται; Για μένα το νόημα είναι να το πάρει όσο ο οργανισμός του ανταποκρίνεται κάπως, για να έχει και κάποιο όφελος.
Τα λέω, τα ξαναλέω, μου λένε "ηρέμησε, μα δεν έχεις υπομονή, δεν είσαι γιατρός" κλπ.
Εγώ όμως το ζω το σκυλί και το βλέπω έτσι και νοιώθω ότι έχω το κουτί του φαρμάκου εδώ και δεν το βοηθάω, παρά μόνο παρηγορητικά.
Θα σας πω αύριο το μεσημέρι όταν γυρίσουμε από τον γιατρό τα νέα...
Η αστεία νότα της υπόθεσης είναι με τον άλλον, τον Φάνη, ο οποίος με το που με βλέπει με την σύριγγα, έρχεται με το μάτι να γυαλίζει, τα αυτιά σηκωμένα, και θέλει να πάρει ρενάλ με το μπιμπερό... ή καραδοκεί πότε θα πέσει καμμία σταγόνα στο πάτωμα, καθώς ταϊζω τον μικρό, για να τρέξει να την γλείψει.
Η κατάσταση είναι σχετικά σταθερή.
Έχει κάποιες στιγμές που είναι αποπροσανατολισμένος και κάθεται όρθιος ακίνητος και κοιτάζει σε ένα σημείο για ώρα, κάποιες άλλες στιγμές μέσα στην ημέρα χοροπηδάει.
Αυτό για το οποίο θα τρέξει είναι η βόλτα, που είναι όλη του η ζωή.
Θα με καταλάβει που πάω να ντυθώ και θα έρθει εκεί να μου γρυλίζει "άντε τελείωνε" και θα κουνιέται ολόκληρος, αλλά όλα αυτά κάπως σε slow motion.
Βόλτες πάμε κανονικά, απλώς λίγο πιο σύντομες και δεν τραβάει με μανία όπως παλιά.
Το τάισμα συνεχίζεται με το ζόρι διότι την τροφή αυτήν δεν την θέλει με τίποτα. Αυτό έχει γίνει δύσκολο διότι βρίσκει πλέον τρόπους να το αποφεύγει, πχ δεν ανοίγει με τίποτα το στόμα ή στρίβει το κεφάλι προς τα κάτω ώστε ο πολτός να φεύγει εκτός. Επιμένω όμως και παίρνει τις δύο κονσέρβες ημερησίως για τα κιλά του, συν έξτρα μαγειρευτό όποτε έχει όρεξη.
Τις τελευταίες τρεις μέρες παρατήρησα ότι, μία φορά την ημέρα, απόγευμα, και σε φάση που μόλις είχε σηκωθεί από το κρεβάτι του, έτρεμε το κεφάλι του. Αυτό κράτησε ένα με δύο λεπτά.
Ρώτησα τον γιατρό και μου είπε είναι μάλλον από την ουρία. Το έψαξα λίγο στο Ίντερνετ και το βρήκα ως σύμπτωμα τελικού σταδίου νεφρικής ανεπάρκειας, όταν το ζώο κάνει εμετούς, είναι πιθανόν σε ορό κλπ.
Εν τω μεταξύ εμετούς δεν κάνει καθόλου, και δεν έχει κάνει και ποτέ στην ζωή του.
Νερό και ούρα νορμάλ.
Επίσης, εκεί που ήταν σήμερα χωρίς καθόλου ενέργεια, πήρε την φρατζόλα το ψωμί από τον πάγκο της κουζίνας σε μία στιγμή που έλειπα και την βρήκα στο πάτωμα, και απόψε, δεν ξέρω πώς το έκανε, κοιμόταν και εγώ παραδίπλα ετοίμαζα ένα τοστ και κατάφερε να χωθεί ανάμεσα σε εμένα και τον πάγκο την στιγμή που κρατούσα την φέτα γαλοπούλας και να μου την αρπάξει από το χέρι με το μάτι ορθάνοιχτο...
Είμαι λίγο σε σύγχυση με όλα αυτά.
Ο γιατρός μού είπε ότι είναι φυσιολογικά σε σχέση με την κατάστασή του.
Αύριο το πρωί πάμε για εξετάσεις και αναλόγως θα δούμε πώς θα κινηθούμε. Μου είπε ότι, αν έχουν πέσει έστω και λίγο κρεατινίνη, ουρία και φώσφορος, θα αρχίσουμε το μιλτεφοράν.
Εγώ δεν είμαι πολύ αισιόδοξη.
Θεωρώ ότι είναι σφάλμα που δεν έχει αρχίσει ήδη θεραπεία και ότι χάνεται χρόνος.
Δεν μπορώ όμως να πάρω και την ευθύνη και να τρέχω το σκυλί από κτηνίατρο σε κτηνίατρο μέχρι να βρω αυτόν που θα μου πει αυτό που ενδεχομένως με βολεύει.
Δεν μπορώ ωστόσο, όποιος και να είναι απέναντι, ο καλύτερος επιστήμονας να είναι, να αμφισβητώ διαρκώς αυτά που αντιλαμβάνομαι με τις αισθήσεις μου και αυτά που μου λέει η λογική μου.
Ότι δηλαδή το σκυλί απλώς συντηρείται αυτήν την στιγμή με την όποια αγωγή παίρνει και σε βάθος χρόνου η κατάληξη θα είναι κακή, όσο δεν αντιμετωπίζεται η αιτία. Τι να το κάνω εγώ το μιλτεφοράν και το όποιο φάρμακο, εάν το σκυλί φτάσει σε σημείο να μην επανέρχεται; Για μένα το νόημα είναι να το πάρει όσο ο οργανισμός του ανταποκρίνεται κάπως, για να έχει και κάποιο όφελος.
Τα λέω, τα ξαναλέω, μου λένε "ηρέμησε, μα δεν έχεις υπομονή, δεν είσαι γιατρός" κλπ.
Εγώ όμως το ζω το σκυλί και το βλέπω έτσι και νοιώθω ότι έχω το κουτί του φαρμάκου εδώ και δεν το βοηθάω, παρά μόνο παρηγορητικά.
Θα σας πω αύριο το μεσημέρι όταν γυρίσουμε από τον γιατρό τα νέα...
Η αστεία νότα της υπόθεσης είναι με τον άλλον, τον Φάνη, ο οποίος με το που με βλέπει με την σύριγγα, έρχεται με το μάτι να γυαλίζει, τα αυτιά σηκωμένα, και θέλει να πάρει ρενάλ με το μπιμπερό... ή καραδοκεί πότε θα πέσει καμμία σταγόνα στο πάτωμα, καθώς ταϊζω τον μικρό, για να τρέξει να την γλείψει.
Δεν μπορώ να σου προσφέρω δυστυχώς τίποτα στην συζήτηση, παρά μόνο να σου εκφράσω τον σεβασμό μου, για τον τρόπο που πράττεις, που νοιώθεις, που εκφράζεσαι.
Μα θα μου πεις...
Τι λες τώρα; Πως αλλιώς;
Αν αρχίσω να σου παραθέτω θέματα του φόρουμ, για να περιοριστώ εδώ δηλαδή, δεν θα το πιστεύεις, δυστυχώς.
Είναι εξαιρετικός ο τρόπος που χειρίζεσαι το θέμα του μικρούλη.
Είναι πολύ τυχερός που σ'έχει.
Ετσι τους αξίζει. Να υποφέρουμε εμείς περισσότερο, στην προσπάθεια, να μην βασανίζονται αυτά.
Εύχομαι να αποδόσουν οι αγωνίες και τα άγχη σου και να έχει ραγδαία βελτίωση!
Μα θα μου πεις...
Τι λες τώρα; Πως αλλιώς;
Αν αρχίσω να σου παραθέτω θέματα του φόρουμ, για να περιοριστώ εδώ δηλαδή, δεν θα το πιστεύεις, δυστυχώς.
Είναι εξαιρετικός ο τρόπος που χειρίζεσαι το θέμα του μικρούλη.
Είναι πολύ τυχερός που σ'έχει.
Ετσι τους αξίζει. Να υποφέρουμε εμείς περισσότερο, στην προσπάθεια, να μην βασανίζονται αυτά.
Εύχομαι να αποδόσουν οι αγωνίες και τα άγχη σου και να έχει ραγδαία βελτίωση!
