καλτσα:/

[LaCat]

Εμένα θα με ενδιέφερε μια έγκυρη απάντηση στο εξής ερώτημα:

Μπορούμε να έχουμε για πάντα επιστοσύνη 100% σε έναν σκύλο (που δεν είναι "επαγγελματίας" σκύλος οδηγός τυφλών) όσον αφορά τη συμπεριφορά του? Μπορεί κάποιος αρμόδιος και επαγγελματίας να υπογράψει με αίμα ότι ο σκύλος που σήμερα "είναι κύριος", αύριο δεν θα μασουλήσει το καινούργιο κερί με άρωμα κανέλας πάνω στο τραπέζι;

Υπάρχουν αυτοί οι γαμάτοι σκύλοι;

Vrmode, προφανώς και απαντώ από την προσωπική μου εμπειρία και όχι σαν αυθεντία.
Πιστεύω ότι για συγκεκριμένες καταστάσεις ναι.
Δεν εννοώ ότι ο ιδιοκτήτης ξέρει πως θα συμπεριφερθεί ο σκύλος του σε οποιαδήποτε κατάσταση αλλά σε κάποιες συγκεκριμένες και δοκιμασμένες στην κοινή καθημερινότητα ξέρει.
Οι καταστάσεις αυτές είναι διαφορετικές για κάθε σκύλο και επηρεάζονται από μια σειρά παραγόντων. Θεωρώ κυριότερα από το χαρακτήρα και τα "ενδιαφέροντα" του σκύλου και ακολούθως από τη σχέση με τον ιδιοκτήτη, το χαρακτήρα του ιδιοκτήτη, το επίπεδο εκπαίδευσης κλπ.

Μιλώντας για τη δικιά μου ναι, είμαι σίγουρη ότι δε θα ασχοληθεί με κάλτσες, κεριά και οτιδήποτε παρόμοιο.
Παρότι είμαι πολύ ακατάστατη και σχεδόν κάθε μέρα έχει διάφορα που θα μπορούσε να μασήσει την αφήνω άνετα και ποτέ τέσσερα χρόνια τώρα δε είχαμε οποιοδήποτε θέμα.

Το να έχει εκτεθειμένα σημεία, αντικείμενα στο σπίτι είναι για εμάς αδιάφορο.
Πλην του αν αφορά φαγητό. Ξέροντας ότι είναι πολύ λαίμαργη αρχικά είχα την ψευδαίσθηση ότι έπαιρνα τα μέτρα μου....

Παλιά είχα πίσω από τον καναπέ, σαν διαχωριστικό, μία βιβλιοθηκή από αυτές τις χωρίς "πλάτη" με τα τετραγωνάκια (ikea expedit) και από πίσω το τραπέζι της τραπεζαρίας (δηλαδή καναπές, βιβλιοθήκη, τραπεζαρία στη σειρά, κολλητά).

Το πιάτο από το πρωινό μου κάποιες φορές το είχα αφήσει στο τραπέζι της τραπεζαρίας πιστεύοντας ότι δεν το φτάνει ο σκύλος.

Μία μέρα είχα αφήσει κάποια γλυκά, νομίζω ότι ήταν πέντε. Όταν γύρισα... δεν υπήρχε κανένα.

Το με ποιον τρόπο ανέβαινε ο "ποντικός" στο τραπέζι της τραπεζαρίας (είχε φάει κάτι "έξτρα" με αυτόν τον τρόπο μια-δυο φορές ακόμη) παρέμενε ανεξιχνίαστο μυστήριο. Οι καρέκλες ήταν κολλημένες στο τραπέζι για να μην τις χρησιμοποιεί σαν σκαλοπάτι. Είχα βγάλει εντελώς τις καρέκλες και πάλι το ίδιο. Κάτι άλλο δεν υπήρχε γύρω.

Μπορεί να μην είχα φαγητό αλλά μάλλον ήθελε να το εξακριβώσει και έκανε τη βόλτα της... Καταλάβαινα ότι είχε περάσει γιατί μετακινούσε/έσπρωχνε/έριχνε πραγματάκια που είχα πάνω στο τραπέζι.

Θεώρησα μάλλον απίθανο ένας σκύλος 25-30 εκ. να πηδάει και να φτάνει ένα τραπέζι 70-75 εκ.
Τελικά προδόθηκε μόνη της όταν βρήκα ένα από τα κεριά που ήταν στη βιβλιοθήκη πάνω στον καναπέ!

Η κυρία μου ανέβαινε στον καναπέ και από εκεί σερνόταν μέσα από τη βιβλιοθήκη (η οποία δεν είχε πλάτη)... τσουπ.... στην τραπεζαρία!
Το περίεργο είναι ότι η βιβλιοθήκη ήταν γεμάτη βιβλία, δεν είχε κενά, αλλά κατάφερνε και περνούσε μόνο από το κενό που έμενε (στο ύψος) ανάμεσα στα βιβλία και την οροφή στο ράφι...
Μια μέρα λοιπόν κατά λάθος έριξε το ένα κερί και έτσι το μυστήριο λύθηκε!

Οπότε επειδή δεν αποκλείεται να βρει τρόπο να πάρει οτιδήποτε φαγώσιμο φροντίζω όπως είπες να μην υπάρχει τίποτα τέτοιο.

Ζώντας και ξέροντας το σκύλο σου σε κάποια πράγματα ξέρεις τι να (μην) προσέξεις.
Εγώ με το συγκεκριμένο σκύλο στο παραπάνω θα προσέξω.
Στα υπόλοιπα... μπορώ να κάνω τον άριστο εκπαιδευτή!

 

[sea-mol]

Φυσικά και θα περίμενα να αναρωτηθούν «μα γιατί την κατάπιε»...
Εάν έμπαινα και έλεγα ότι «ο σκύλος μου κατάπιε για πολλοστή φορά κάλτσα», θα θεωρούσα ότι με θεωρούν βραδύνου, αν μου απαντούσαν: «μάζεψε τις ρημαδοκάλτσες καταρχήν αφού τις τρώει συνέχεια»

Δεν είναι όλοι τόσο εύστροφοι

 

[Ran Tan Plan]

"Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει"! Είναι off topic, το γνωρίζω και άσχετη! Αλλά αφού το ρίξαμε στις παροιμίες, συγγνώμη, αυτή μου ήρθε στο μυαλό! Να μην πω δηλαδή και εγώ καμμία?

 

[Ran Tan Plan]

Δεν απευθύνομαι συγκεκριμένα στην Ηρα&Μαρία.

 

[epial]

Δεν είναι όλοι τόσο εύστροφοι

 

[Μαρια&Ηρα]

Δεν χρειαζοταν η διευκρινηση φιλτατε...

Εν αντιθέσει με αλλους δεν εχω την ψευδαισθηση οτι ολα περίστρέφονται γύρω απο μενα....


Οτι ειπε η Lacat...καποια πραγματα τα ξέρεις, μπορει οχι ολα, αλλα καποια, κ γιαυτα εισαι απολύτως σιγουρος χωρις ψηγμα αμφιβολίας.

Καλη ωρα κ επι του θεματος μας ΞΕΡΩ οτι δεν θα φαει ποτε καλτσα, οταν ηταν κουταβι τις μασουλαγε ναι, μονο του συντροφου μου, γιατι εκει την έπαιρνε, (όπως πολλα αλλα που την παιρνουν μονο εκει) τις δικες μου ηξερε καλύτερα...δεν τις κατεστρεφε ουτε τις ετρωγε, τις έβαζε ανάμεσα απτα δυο της πόδια κ δωστου για ώρες...εμενα δεν με πείραζε προσωπικα ισα ισα με διασκεδαζε γιατι του λεγα βγαλτα περα μονος σου κ ετρωγε πορτα καθε φορα,αλλα εκεινος γκρινιαζε οποτε με αναγκασε να της κοψω γενικα το άθλημα!

Οταν κατι δυνητικά θα μετατραπει σε πρόβλημα κ μάλιστα σοβαρο όταν κατι σε ενοχλει οταν απλα δεν το γουσταρεις ρε αδελφε τοτε κανεις κατι για αυτο...

Το να κατσω να μαζευω οτιδήποτε μπορει να χει προσβαση η Ηρα κ ναμαι συνέχεια με ενα αγχος "μη το ενα μη το αλλο" δεν θα μπορουσε ποτε να λειτουργησει για μενα κ την καθημερινότητα μου, κ κατα την ταπεινή (κ επικίνδυνη) αποψη μου δεν λυνει απολυτως τιποτα, απλα u sweep it under the rug!

Κ δεν καταλαβαινω τον διαχωρισμο πως τον κάνετε ορισμενοι, αλλου λέτε δεν φταιει το σκυλι ο ιδιοκτητης φταιει (δεν υπάρχει κακο σκυλι μονο λαλακας ιδιοκτητης) κ οπου δεν σας συμφερει δεν φταιει ο ιδιοκτητης αλλα φταιει το σκυλι...αυτο το περιβοητο "το σκυλι κ το παιδι σου οπως το μαθεις" πάει περιπατο μη πω μετακομίζει σε αλλη χωρα....!
Ποτε ΠΟΤΕ δεν εχω κατηγορησει σκυλι στην ζωη μου, κ ας με συμφερε ισως να πω "είναι χαζο κ ανεπιδεκτο", γιατι για οτι κανει ή δεν κάνει ενα σκυλι υπαρχει απο πισω πάντα ενας ανθρωπος υπεύθυνος!

 

[sis]

Πριν πολλά χρόνια έχω πάει τον τότε σκύλο μου για εκπαίδευση. Κάποια στιγμή η εκπαιδεύτρια θέλει να τσεκάρει τί έχω μάθει και ρωτάει:
- ο σκύλος ανεβαίνει στο κρεβάτι σου όταν κι εσύ δε θέλεις. Τί κάνεις;
- του λέω κάτω, τον κατεβάζω του δίνω λιχουδιά
- ναι, αλλά ξανανέβηκε, τί κάνεις;
- τον μαλώνω, του λέω κάτω, του δίνω λιχουδιά
- και ξανανέβηκε, τί κάνεις;
- τον μαλώ...
- τον κατέβασες 67 φορές, και συνεχίζει να ανεβαίνει, τί θα κάνεις;;;
-....
- πόρτα δεν έχει το δωμάτιό σου;

Η αλήθεια είναι ότι την ώρα που με ρωτούσε ούτε που μου πέρασε απ' το μυαλό, οπότε θα συμφωνήσω με το τελευταίο ποστ του sea-mol για τον εαυτό μου τουλάχιστον - κι επειδή καμιά φορά μπορεί να χαθούμε στη "φιλοσοφία", καλό είναι να επισημαίνεται και το αυτονόητο.

Και μετά τη συμβουλή του ειδικού, πάμε και στην άποψή μου.
Ο σκύλος μου έχει κάνει κατά καιρούς "ζημιές". Τις αντιμετώπισα ως μεμονωμένα περιστατικά, για κάποια πράγματα του έμαθα ότι δεν επιτρέπεται. για κάποια άλλα φροντίζω να μην τα βρίσκει.
Από τη στιγμή που δε μιλάμε για συστηματική καταστροφή οτιδήποτε υπάρχει μέσα στο σπίτι, δεν προβληματίζομαι για την αιτία της συμπεριφοράς, αν δηλαδή έχει άγχος αποχωρισμού, χρειάζεται παραπάνω εκτόνωση, δεν είμαι αρχηγός της αγέλης ή ό,τι άλλο. Αν το φαινόμενο ήταν έντονο/ είχε πολλαπλές διεξόδους, θα προσπαθούσα να βρω τί το προκαλεί και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί είτε χτυπώντας την αιτία ή αν δε μπορούσα, μετριάζοντας τα συμπτώματα (κρέιτ ή άλλο περιορισμό).

Για την ώρα αποδέχομαι ότι αν αφήσω φαγητό οπουδήποτε μπορεί να σκαρφαλώσει ο Τζόκερ, θα το φάει. Δεν το ανάγω σε ευρύτερη κλίμακα, ότι δηλαδή σήμερα δε μπορεί να συγκρατήσει την λύσσα του για μπρόκολο, αύριο μπορεί να φάει τον καναπέ. Δεν το κάνω γιατί δε μου έχει δώσει τέτοια δείγματα. Αν μου τα δώσει, θα αλλάξω την αντιμετώπισή μου. Οπότε πορεύομαι μ' ένα συνδυασμό εμπιστοσύνης σε κάποιο βαθμό σε συνδυασμό με στοιχειώδη μέτρα ασφάλειας και μόνιμη επιφυλακή για ό,τι σημάδια μου υποδείξουν ό,τι κάτι χρειάζεται αναθεώρηση. Τυφλή ή/και μόνιμη εμπιστοσύνη δεν έχω σε κανένα σκύλο (μου), ούτε καν στον εαυτό μου.

 

[tasos malinoua]

Μαρια ηρα κρυψου χαχαχαχχαχσχαχχα

Εμενα παντως δεν εχουν κανει ζημια αλλα τον κωλο μου δεν τον δινω κιολας οτι θα γυρισω σπιτι μια μερα και δεν θα εχουν κανει τον καναπε η κατι αλλο φτρα κ πουπουλα

 

[east49]

@vrmode
Χωρις να εχω κανενος ειδους ειδικοτητα, κ φυσικα χωρις να ειμαι επαγγελματιας, ως απλος ιδιοκτητης σου απανταω οτι ναι υπαρχουν και αυτοι οι γαματοι σκυλοι.
Εχω εναν.
Δεν θα πειραξει ΠΟΤΕ τιποτα, οχι κερια κ καλωδια, ΟΥΤΕ φαγητο.
Το παραπανω το λεω με οση σιγουρια μπορω να πω οτι αυριο το πρωι θα ξημερωσει.

Αλλα
Κατανοω οτι υπαρχει κ η αλλη περιπτωση.
Γιατι οπως εχω αυτο το σκυλι τωρα, κ ειχα κι αλλο ενα παρομοιο που στα 15χρονια που εζησε κοντα μας ΠΟΤΕ δεν διεψευσε το παραπανω που ελεγα με την ιδια σιγουρια κ για εκεινον,
ειχα αλλο σκυλο που μολις εμενε μονος του εκανε παρτυ. Μπορουσε να φαει οτιδηποτε του καρφωνοταν στο μυαλο, ασχετα μεταξυ τους πραγματα σε ακυρα χρονικα διαστηματα ανευ λογου κι αφορμης: μαξιλαρι, τηλεκοντρολ, τραπεζακι, αλουμινενιο κουτακι αναψυκτικου, χερουλι ντουλαπας ΚΑΙ χαλκοσωληνα καλοριφερ (!!!!!!) που τον εμαθαν σε τρεις οροφους γιατι πλυμμηρησε η πολυκατοικια, ειναι μερικα απο τα πραγματα που ειχε φαει στα 14χρονια........
Αυτον τον σκυλο λοιπον δεν καταφεραμε ποτε να τον εμπιστευτουμε πουθενα ουτε 5' να παμε απεναντι για τσιγαρα.....

Γι αυτο αδυνατω να καταλαβω πως καποιος μπορει να αρκεστει στο να μαζεψει ΜΕΡΙΚΑ πραγματα σε σκυλο που κατα καιρους εφαγε ασχετα μεταξυ τους αντικειμενα. Για μενα κ την ασφαλεια του σκυλου τετοιες περιπτωσεις χρηζουν εγκλεισμου σε χωρο χωρις αντικειμενα η συγκαταθεση του ιδιοκτητη οτι μπορει κατα την επιστροφη να μην βρει σπιτι, σκυλο η και τα δυο......

Επισης αδυνατω να καταλαβω πως ενας σκυλος μπορει να κανει τα παραπανω παρουσια του ιδιοκτητη, που το θεωρω ελλειπη εκπαιδευση καθαρα, οποτε αναφερομαι σε περιπτωσεις που ο σκυλος μενει μονος του, οπως το τονισα κ παραπανω......

Αυτα.....

 

[GRDANE]

εγω παλι εχω εναν αρσενικο σκυλο 7 χρονων
τον δουλευα συνεχεια απο 2,5 μηνων μεχρι 4 χρονων ειδικα σε θεματα κοινωνικοποιησης

ειχα ενα σκυλο φανταστικο και με σταση απεναντι σε αλλα ζωα οπως ακριβως τον ηθελα...
απο 4 χρονων στην βολτα μας με λουρι εχουμε δεχτει 4 επιθεσεις οι 2 απο ελευθερα δεσποζομενα ζωα οπου οι τυποι ψελισσαν συγνωμη πρωτη φορα μου συνεβη...
αν δεν ειχα δεχτει αυτες τις επιθεσεις ισως ειχα γλυτωσει την μια ακομη απο αδεσποτη αγελη σκυλων
και η τεταρτη ηταν απο ενα μαντροσκυλο που ειχε κοψει αλυσιδα...

συγνωμη πρωτη φορα μου συνεβη....

τι να την κανω την συγνωμη ρε παιδια ο κοπος 4 ετων που στο διαολο παει?

τωρα εχω ενα σκυλο αυστηρα ελεγχομενο μετα απο αλλα τρια χρονια σκληρης δουλιας μπορω να τον καταφερω υπο διαδικασια να δεχτει αλλο σκυλο ξανα στο χωρο του...
σκεφτομαι αν στην επομενη επιθεση που πιθανα να δεχτω και θα ψελισσει συγνωμη πρωτη φορ αμου συνεβη τι θα πω μετα εγω στην αστυνομια....

συγνωμη πρωτη φορα μου συμβαινει....

 

[LaCat]

GRDANE η διαφορά μεταξύ του συζητούμενου και των περιστατικών που αναφέρεις είναι ότι στη πρώτη περίπτωση έχουμε κάτι στατικό ενώ στην άλλη υπάρχει αλληλεπίδραση.

 

[GRDANE]

η ομοιοτητα αυτου που ανεφερα με αυτο που συζητατε ειναι οτι αυτοι που ψελλισαν...
συγνωμη πρωτη φορα μου συνεβη...
ειχαν εμπιστοσυνη στα σκυλια τους....
τοσο απλο...
δεν υπαρχει επαγγελματιας εκπαιδευτης απο τους καλους που εχω γνωρισει..κ ξερω αρκετους ...
που δηλωνει οτι εχει εμπιστοσυνη στο σκυλο ΤΟΥ...

απλα...

 

[east49]

. Εντελως διαφορετικα πραγματα @GRDANE ενας σκυλος που μενει μονος του στο σπιτι του με εναν σκυλο που παρουσια ιδιοκτητη στην βολτα σε νεο ερεθισμα αντιδρα για πρωτη φορα διαφορετικα.

Στο σπιτι εχει τσεκαρει την καθε γωνια ξερει τι επιτρεπεται κ τι οχι τι θα κανει κ τι οχι τι θα βαλει στο στομα της κ τι οχι.
Αν δεν συμβει λοιπον κατι εντελως κοσμοιστορικο κ περιεργο οπως να βγαλει ποδια το τραπεζακι κ να αρχισει να περπαταει πχ οποτε ναι μπορει να του επιτεθει κ να το φαει δεν υπαρχει περιπτωση να φλιπαρει μια μερα κ να φαει τα παππουτσια μου πχ.

Φυσικα στον ιδιο σκυλο σε εξωτερικο χωρο δεν εχω εμπιστοσυνη, για τον απλο λογο που αν δει κατι για πρωτη φορα, ε... για πρωτη φορα θα αντιδρασει.

 

[GRDANE]

ιστ... την αποψη μου ειπα... κι απλα μετεφερα τις αποψεις μερικων που κατα καιρους το εχω συζητησει...
κατα κλιντ ιστγουντ μπορω να εχω αποψη και να την εκφερω,,,

εσυ μπορεις να εισαι σιγουρος για τα σκυλια σου...
κι εσυ μπορεις να εχεις τη δικη σου αποψη παντα κατα κλιντυ θεωρια....

δεν χρειαζεται να αποδειξουμε κατι σωστα?

 

[LaCat]

η ομοιοτητα αυτου που ανεφερα με αυτο που συζητατε ειναι οτι αυτοι που ψελλισαν...
συγνωμη πρωτη φορα μου συνεβη...
ειχαν εμπιστοσυνη στα σκυλια τους....
τοσο απλο...
δεν υπαρχει επαγγελματιας εκπαιδευτης απο τους καλους που εχω γνωρισει..κ ξερω αρκετους ...
που δηλωνει οτι εχει εμπιστοσυνη στο σκυλο ΤΟΥ...

απλα...

Κατάλαβα τι λες αλλά ο απρόβλεπτος, μη ελέγξιμος, παράγοντας μεταβάλλει ουσιωδώς την κατάσταση.
Ο επαγγελματίας καλά κάνει και κρίνει ως εκ της θέσης του αυστηρά και πιθανόν με παραμέτρους που ο απλός ιδιοκτήτης (δηλαδή εγώ) δεν έχει καν υπόψη του.

Παρότι αυτονόητο να πω ότι ο σκύλος το κάνει από μόνος του, δηλαδή δε το λέω επειδή "υπερηφανεύομαι" για αυτό. Υποθέτω ότι έτυχε, δεν την είχα από κουτάβι και δε ξέρω αν δουλεύτηκε. Δηλαδή είναι τόσο αδιάφορη που δεν πήγε ποτέ το μυαλό μου να το ρωτήσω τους προηγούμενους ιδιοκτήτες.

Εντιτ:

ιστ... την αποψη μου ειπα... κι απλα μετεφερα τις αποψεις μερικων που κατα καιρους το εχω συζητησει...
κατα κλιντ ιστγουντ μπορω να εχω αποψη και να την εκφερω,,,

εσυ μπορεις να εισαι σιγουρος για τα σκυλια σου...
κι εσυ μπορεις να εχεις τη δικη σου αποψη παντα κατα κλιντυ θεωρια....

δεν χρειαζεται να αποδειξουμε κατι σωστα?

Εννοείται!

 

[Μαρια&Ηρα]

Νομιζω αυτοι στον δρομο που ψελλιζουν ενοχα "συγνώμη πρωτη φορα το κανει" δεν τους "τρωει" η πολυ εμπιστοσυνη στα σκυλια τους αλλα στον ιδιο τους τον εαυτο...η αλαζονεία αν θελετε
κ φυσικα να "δειξουν" σε οποιον μπορει να κοιταει ποσο σουπερ ουαου καρα εκπαιδευμενο σκυλι εχουν..
το ότι το ίδιο το σκυλι στην πιο χαλαρη περιπτωση αποδεικνύει περιτρανα ποσο ρόμπες είναι ειναι αλλο θεμα!

Ή υπάρχει παντα κ η πιθανότητα απλα να μην τους καιγεται καρφακι για το τι θα συμβεί...υπαρχουν κ αυτοι!

 

[Orilis]

Η κάλτσα που υπήρξε η αιτία να αρχίσει το θέμα, που να βρίσκεται;

 

[canis]

Η δική μου προσέγγιση είναι η εξής:

Ξεχνώ το σύμπτωμα (ο σκύλος έφαγε κάλτσα π.χ.) αφού ο σκύλος έχει επιβιώσει από αυτό και κοιτώ τον σκύλο σαν σύνολο (δεν ψάχνω σε αυτό το σημείο ούτε καν το "γιατί τρώει κάλτσες;").

Έχω ένα σκύλο που εκτονώνεται επαρκώς; Έχω ένα σκύλο που κουράζεται καθημερινά; Έχω έναν σκύλο που γνωρίζει βασική υπακοή (5-6 βασικές εντολές); Έχω έναν σκύλο που χρησιμοποιεί το μυαλό του κάθε μέρα ακόμα και για παιχνίδι;

Αν η απάντηση στα παραπάνω ή σε κάτι από τα παραπάνω είναι "όχι", φροντίζω να γίνει "ναι". Αν είναι "ναι" (που από προσωπική και όχι μόνο, εμπειρία είναι δύσκολο ως απίθανο, αν όντως ισχύει το "ναι" για όλα) τότε θα ασχοληθώ με το "γιατί τρώει κάλτσες;".

Τρώει μόνο κάλτσες; Μήπως γενικά έχει την τάση να καταπίνει ότι βρει; Μήπως ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό; ...και άλλα που μπορεί να αναρωτηθώ και να σκεφτώ.

Το σίγουρο είναι πως μετά κι από αυτό θα ακολουθήσω μέθοδο και περίοδο "απευαισθητοποίησης" στο αντικείμενο ή ερέθισμα του προβλήματος. Δηλαδή, κάτω από απόλυτα ελεγχόμενες συνθήκες και φυσικά με την παρουσία μου "θα γεμίσει ο τόπος κάλτσες"!

Κάλτσες αθλητικές, καλτσάκια κοντά, καλσόν, κάλτσες βρώμικες και κάλτσες φρεσκοπλυμένες θα αποτελέσουν ένα πεδίο, ένα περιβάλλον όπου εγώ και ο σκύλος μου θα περνάμε 15-30 λεπτά την ημέρα κάνοντας διάφορα (παιχνίδι, βασική υπακοή, ξάπλα, κλπ) και ο σκύλος θα επιβραβεύεται για την προσοχή που θα δίνει σε εμένα και όχι στις κάλτσες.

Ταυτόχρονα, ναι, θα φροντίζω να μην υπάρχουν κάλτσες "αδέσποτες" όταν κι εγώ δεν θα μπορώ να είμαι παρόν και με προσοχή στον σκύλο. Όπως και θα φροντίσω και ο σκύλος να είναι περιορισμένος σε έναν "καλτς free" χώρο όταν εγώ δεν είμαι παρόν. Επειδή όμως είμαι άνθρωπος, επειδή δεν ζω μόνος μου και πολλά άλλα "επειδή", δεν μπορώ να εναποθέσω όλες μου τις ελπίδες και προσπάθειες στην εξαφάνιση του ερεθίσματος... Πρέπει να "δουλέψω" και στην εξαφάνιση της εμμονής/ελαττώματος.

Κάπως έτσι, σε γενικές γραμμές... Πάντως ο κουρασμένος σωματικά και πνευματικά σκύλος δεν ασχολείται συνήθως με τέτοια πράγματα. Δε θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου σε ένα σπίτι με δύο παιδιά 7-8 ετών, όπου υπάρχουν διάσπαρτα από μικροσκοπικά LEGO και αυτοκινητάκια, μπαλάκια, πλαστελίνες και κουκλάκια μέχρι παπούτσια, κάλτσες, ρούχα, καραμέλες και άλλα φαγητά, να έπρεπε να προσέχω να μην υπάρχει ποτέ τίποτε και να είναι όλα πεντακάθαρα διότι τα 2 σκυλάκια μου είναι "η σκούπα Phillips"...

Ελπίζω να βοήθησα @margiekon96

 

[margiekon96]

Καλησπεραααα
αρχικά ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας και συγγνώμη που δεν απαντούσα δεν πρόλαβα να μπω
η κάλτσα αποβλήθηκε το επόμενο κιόλας πρωί στα κακά :Ρ δεν έχει κανένα πρόβλημα γενικα, τρωει πινει κανονικά, ουτε αδυναμια κενωσης ουτε τιποτα..

το σκυλι το χω 1 μηνα, αδεσποτο κουταβι το πηρα και μονη μου προσπαθω να τη μαθω οτι μπορω κ διαβαζω συνεχεια στο ιντερνετ για εκπαιδευση κ της τα μαθαινω καθως δεν εχω δυνατοτητα για εκπαιδευτη..ουτε αλλο σκυλι ειχα για να χω εμπειρια..κ ομως μεσα σε ενα μηνα εχει ηδη μαθει να τα κανει εξω, να ακουει στο ελα, κατσε , ξαπλα κ στο ονομα της..σιγα σιγα θα τα μαθουμε ολα..τις καλτσες κ ολα τα παρεμφερη τα μαζευω παντα μεχρι να μαθει να μη τρωει απο κατω.στη βολτα παλι καλα το εκοψε! να αρπαζει οτι βρει εννοω..

μου ειναι πολυ λιγουρα ομως..παιζει να φταιει η ρατσα?ειναι διασταυρωση beagle με γκεκα..

 

[canis]

Καλησπέρα,

Μια χαρά λοιπόν όλα (τέλος καλό, όλα καλά)! Μη σε απασχολεί αν είναι θέμα κληρονομικό ή φυλής. Αν θες την άποψη μου, λίγο ρόλο παίζει.

Επικέντρωσε τις προσπάθειες σου στο να μπορείς να απαντήσεις "ναι" σε αυτές τις ερωτήσεις που έγραψα στην προηγούμενη δημοσίευση μου και στο να φτιάξεις μια πολύ καλή και "ακλόνητη" σχέση με τον σκύλο σου.

Να γίνεις ο κόσμος του, να σε κοιτά στα μάτια, να επιθυμεί εσένα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο (ακόμα και από την πιο λαχταριστή... κάλτσα). Αυτό θα το επιτύχεις με πολύ παιχνίδι, με ατελείωτες βόλτες, με άσκηση, με απλά βηματάκια βασικής υπακοής.

Ψάξε στο φόρουμ, ψάξε στο internet, συζήτησε με εμπειρότερους ιδιοκτήτες, δες βιντεάκια, επισκέψου και εκπαιδευτές και ας μην έχεις χρήματα (να δεις και να ρωτήσεις και που ξέρεις). Πάνω από όλα, ασχολήσου με τον σκύλο.

Αν θες κάτι άλλο συγκεκριμένο, ρωτάς ανοίγοντας ανάλογο θέμα (αν δεν ανήκει στην θεματολογία του παρόντος).