Η amelie το γαλλακι μου την περασμενη εβδομαδα εκλεισε χρονο .Καθεται οπως παντα διπλα μου ενω χαζευω στο forum ,ετσι σκεφτηκα να σας πω πως εφτασε στα χερια μου. Πριν ενα χρονο πεθανε ο πατερας μου και σκεφτηκα να παρω ενα σκυλακι στην μητερα μου για συντροφια της το προτεινα συμφωνησε και ξεκινησε η διαδικασια .Ξερουμε απο σκυλια πιο πολλα απο οτι για τους ανθρωπους - διαβασαμε αρκετα - ετσι πηραμε την αποφαση να παρουμε μικροσωμο για να μπορει χωρις προβληματα να το μεταφερει μενει επαρχια και για πολλους αλλους λογους .Καποια στιγμη και ενω δεν ηταν στις επιλογες μας βρεθηκαμε αιχμαλωτοι στη γοητεια της και την πηραμε χωρις δευτερη σκεψη-ειπα στην μητερα μου οτι θα την κρατησω μεχρι να της κανω τα εμβολια και σε 15 μερες θα την πηγαιναμε -μεσα σε 15 μερες επαθα εξαρτηση την λατρεψα ηταν διπλα μου οπου και να πηγαινα- σηκωνομουν το βραδυ για τσιγαρο και εκλαιγε γιατι με εχανε- μαγειρευα διπλα μου- σκουπιζα διπλα μου παντου - επρεπε να βρω τι θα πω στην μητερα μου για να την κρατησω οποτε με βοηθησαν τα παιδια μου(θα ξερετε οτι ειναι ευρηματικα ολα τα παιδια)ειπαν οτι ροχαλιζει πολυ δυνατα και δεν θα την αφηνει να κοιμηθει οτι εχει παρα πολλα αερια (δεν το ειπαν ετσι) οτι ειναι σαν νυχτεριδα οτι τρεχουν τα σαλια της οτι μαδαει οτι οτι οτι οτι...ετσι βρεθηκα με ενα συντροφακι ,,ενα φιλαρακι που μου χαριζει απλοχερα την αγαπη του, ενα ισοτιμο μελος της οικογενειας, ενα πραγματικο φιλο ...(συγνωμμη αν δεν εβαλα τελεια κομμα η οτιδηποτε αλλο εκει που επρεπε και .ευχαριστω για τον χρονο που μου αφιερωσατε για να το διαβασετε)
