Ένα από τα σκυλιά της θείας μου, όταν έμεινε για λίγες ώρες μόνο του, είναι απορίας άξιο ακόμα κ σήμερα, πως στο καλό άνοιξε το συρτάρι της κρεβατοκάμαρας κ μάσησε κάτι φάρμακα που ήταν ακόμα στη ζελατίνα τους. Όταν ήρθαν σπίτι το βρήκαν σε κωματώδη κατάσταση. Τότε έδωσαν 600.000 δραχμές για την αποθεραπεία του.
Ψήφισα κ εγώ ακατάλληλος. Όχι για το νεαρό της ηλικίας. 1)Καταρχήν μου φαίνεται απίστευτο να προβεί κάποιος σε υιοθεσία καθαρόαιμου αντί αδέσποτου με βασικό κριτήριο πιθανά προβλήματα υγείας:shock: Από τη μία έχουμε το θεικό σύνδρομο του εκτροφέα που μπορεί να δίνει σκυλιά με εγγύηση υγείας εφ όρου ζωής κ από την άλλη το δικό σου που εγγυάται ότι το ζώο, αν είναι εξ αρχής υγιές, δε θα πάθει ποτέ τίποτα.
Θα προτιμούσα ν άκουγα: Γουστάρω καθαρόαιμο γιατί έχω τις τάδε απαιτήσεις, γιατί έχω ενημερωθεί για το πρότυπο κ τα χαρακτηριστικά της τάδε φυλής, κτλ. κτλ. κτλ. Κ εκεί θα τελείωνε το θέμα. Όχι γιατί δε γουστάρω ν αντιμετωπίσω μελλοντικά προβλήματα υγείας.
2) Η κουταβίσια περιέργεια, που μέρος της είναι η εξονυχιστική εξευρεύνηση κάθε καινούριου οπτικού η ακουστικού ερεθίσματος, κάθε έμψυχου ή άψυχου αντικειμένου, θεωρείται κακή ή ελλειπής εκπαίδευση εκ μέρους του χειριστή του.
3)Ζητάς να να τεθούν χρονικά όρια εκμάθησης της τουαλέτας.
Δεν βλέπω έναν άνθρωπο που έχει απαιτήσεις. Βλέπω κάποιον που απαιτεί εγγυήσεις. Κάπου εδώ αισθάνομαι την ανάγκη να υπενθυμίσω ότι ένας σκύλος δεν είναι ένα ρομπότ με προγραμματισμένες κ άκρως ελεγχόμενες ανά πάσα στιγμή αντιδράσεις. Δεν είναι ένα προιόν που το ρυθμίζεις απόλυτα εσύ ή ο "κατασκευαστής του".
Οπότε:
Μπορεί ν αρρωστήσει, μπορεί κ όχι
Μπορεί να τον εκπαιδεύσεις μόνος σου, μπορεί κ να χρειαστείς τη βοήθεια εκπαιδευτή
Μπορεί να μάθει την τουαλέτα του σε 3 μέρες, μπορεί κ σε 6 μήνες.
Η ζωή δεν παρέχει εγγυήσεις.
