Καλησπέρα κι απο μένα. Δεν είχα ποτέ την τύχη να έχω την παρέα ενός corso, παρ´ όλα αυτά η δική μου εμπειρία απο το θέμα σκυλος-γάτα είναι απο τις καλύτερες. Αρχικά πριν χρόνια υιοθέτησαμε ένα αδέσποτο θηλυκο κυνηγοσκυλο(; ) , φοβιτσιαρικο και ψωροπερηφανο, κυνηγούσε τα γατάκια της περιοχής. Όταν υιοθέτησαμε στην παρέα έναν αδέσποτο γάτο, αυτά τα δυο συμβιωναν χωρίς κανένα πρόβλημα, εκτός απο μερικούς τσαμπουκάδες. Αργότερα στην παρέα προστέθηκαν άλλες δυο γάτες, επίσης μ αυτές κανένα πρόβλημα. Μετά απο καιρό, αποκτήσαμε τον ημίαιμο ποιμενικό, τον βρήκαμε κουτάβι και μεγαλώνοντας δεν είχε κανένα πρόβλημα με τα γατιά. Σίγουρα χρειάστηκε μερικές φορές να τον μαλωσουμε και να τον μάθουμε μερικά πράγματα, αλλά εκτός απο μερικές γατομπουφλες χωρίς νύχια και δυο τρεις κλωτσιες του σκύλου, όλα κύλησαν ομαλά. Απο 1.5 χρόνου εώς 2.5, ο σκύλος καλωσόρισε αλλά 3 γατάκια. Το πιο δύσκολο ήταν εκεί. Στην αρχή είχαμε κυνηγητό και πολλά τετ α τετ, αλλά με λίγη εκπαίδευση όλα έγιναν ρόδινα για κάθε λογής τετράποδο. Ήταν πολύ εύκολο να μάθει ο τεράστιος ξεροκεφαλος σκύλος μας να μην καταβροχθίζει τα γατιά. Οπότε κιρκη,τιγρης,θρύλος,αλεξ,φουξ,τιτος,σουλα απολαμβανουν ειρηνικη ατμόσφαιρα χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.