Εγώ αν ήμουν στη θέση σου δεν θα το έκανα. Θα την άφηνα όπως πάντα (ίσως και με το crate ανοικτό να μπαινοβγαίνει) και θα έπαιρνα από τον χώρο ό,τι υπάρχει φόβος να καταστρέψει.
Επίσης κάτι άλλο σημαντικό - που αρκετοί φαντάζομαι κάποια στιγμή το έχουμε κάνει - είναι πως όταν γυρνάς και της φωνάξεις (βλέποντας τον χαμό στο σπίτι σου), δεν μπορεί να συνδέσει στο μυαλουδάκι της τον λόγο για τον οποίο την μαλώνεις.
Περιμένει τόση ώρα να γυρίσεις και ερχόμενη όλο ενθουσιασμό να σε χαιρετήσει, εσύ την μαλώνεις. Ομολογώ το έχω κάνει ουκ ολίγες φορές και το έχω μετανοιώσει. Δεν είχε και αποτέλεσμα κιόλας.
Πάντοτε διορθώνουμε τη στιγμή της πράξης και όχι αργότερα.
Για αυτό και από κουτάβια δεν τα αφήνουμε να αλωνίζουν χωρίς επίβλεψη στο σπίτι μας.
Πάντοτε πρέπει να είμαστε από πίσω τους, να καθοδηγούμε, να δείχνουμε.
Οταν δε λείπουμε και τα αφήνουμε ελεύθερα, πρακτικά τους δίνουμε το "ελεύθερο" να κάνουν ό,τι τους καπνίσει πάνω στην βαρεμάρα τους και το σημαντικότερο είναι πως αυτοενισχύεται αυτή η συμπεριφορά, αφού κανείς δεν την διορθώνει.
Αυτό ήταν το "λάθος" που έκανες - χωρίς να το λέω δηκτικά - μη με παρεξηγήσεις.

Τα έχω κάνει κι εγώ δυστυχώς
