Καλημέρα σε όλους,
Είχα ανεβάσει ένα αρχικό post για τη μικρή μας Μούση πριν κάποιο καιρό ως νέα κηδεμόνας σκύλου. Σιγά σιγά μπαίνουμε σε μία ροή βρίσκοντας τα πατήματά μας, προσπαθώντας να διορθώσουμε λαθάκια του παρελθόντος τα οποία λόγω άγνοιας δεν αντιληφθήκαμε ως τέτοια.
Η Μούση είναι σχεδόν 6 μηνών τώρα και μέχρι στιγμής αισθάνομαι ότι μας έχει αποκαλύψει ένα μεγάλο εύρος του ταπεραμέντου της. Ακούραστη, χαδιάρα - όταν θέλει, ανεξάρτητη, πεισματάρα ως εκεί που δεν πάει, ενθουσιώδης με όλους τους ανθρώπους, αστεία, υπέρμετρα ομιλητική και π ο λ υ χειριστικούλα το κορίτσι μου.
Θα προσπαθήσει να σε ρίξει με κάθε τρόπο. Με κλάψα, με λυγμούς, με έντονο διαπεραστικό γαύγισμα, γρυλίζοντας με παράπονο. Για να βγει απο το crate, για να τρέξει, για να πληρσιάσει περαστικούς και να τη χαίδέψουν, για να παιξει με τις παντόφλες σου, για να είσαι στο δωμάτιο μαζί της, για να ξυπνήσεις, για να ξεκινήσετε να περπατάτε, για να πάτε πιο γρήγορα... για όλα!
Προσωπικά από τη στιγμή που κατάλαβα τι κάνει, σταμάτησα να της το δίνω καθώς δεν ήθελα να εδραιώσω μία τέτοια συμπεριφορά ενισχύοντάς τη. Ο άντρας μου από την άλλη ως περισσότερο ψυχοπονιάρης έπεφτε στα δίχτυα της με αποτέλεσμα να έχουμε ένα μικρό σνάουτσερ που απαιτεί με κάθε τρόπο - μπαίνοντας όμως σε εκπαίδευση τον τελευταίο 1.5 μήνα το βελτιώνουμε συνεχώς.
Είναι όμως, κάτι άλλο που έχω παρατηρήσει να βγαίνει αραιά και θα ήθελα το input σας για όποιον έχει εμπειρία/επαφή με αυτή τη φυλή. Κάποιες φορές (σπάνια, αλλά έχει συμβεί) όταν καλείται να κάνει κάτι που δεν θέλει (π.χ. της μαθαίνω την εντολή "ξάπλωσε" ή τη μαλώνω που πάει να μασουλήσει τα κρόσσια από το χαλί και πάω και την παίρνω από εκεί) μου γρυλίζει επιθετικά και κάνει να με αρπάξει (χωρίς να το έχει κάνει ποτέ ουσιαστικά).
Εχει συμβεί 2-3 φορές στο παρελθόν και πρόσφατα μου το έκανε όταν μαθαίναμε το ξάπλωσε, επειδή προφανώς δεν ήθελε να το κάνει.
Ο εκπαιδευτής μου είπε να μην επιτρέψω να μου επιβάλλεται με αυτόν τον τρόπο, γιατί δεν θέλουμε να εδραιωθεί σαν συμπεριφορά για να πάρει κάτι ή να αρνηθεί να κάνει κάτι που δεν θέλει -ήδη είναι επιθετική με τα άλλα σκυλιά (από στρες) και το δουλεύουμε- να συνεχίσω να κάνω την άσκηση εφόσον δεν φοβάμαι το οποίο κι έκανα. Της είπα κι ένα αυστηρό όχι κι από εκείνη τη στιγμή ξαπλώνει μόνη της κάθε φορά που της λέω "κάτω".
Η ερώτησή μου είναι: έχετε εικόνα κατά πόσο η επιθετικότητα είναι στη γενετική βάση των schnauzers; Ο εκπαιδευτικής -αλλά κι αρκετοί γνώστοί που έχουν έρθει σε επαφή με τη συγκεκριμένη φυλή - μου είπαν ότι γενικά είναι ένα στοιχείο τους. Ποια είναι η δική σας εμπειρία;
Είχα ανεβάσει ένα αρχικό post για τη μικρή μας Μούση πριν κάποιο καιρό ως νέα κηδεμόνας σκύλου. Σιγά σιγά μπαίνουμε σε μία ροή βρίσκοντας τα πατήματά μας, προσπαθώντας να διορθώσουμε λαθάκια του παρελθόντος τα οποία λόγω άγνοιας δεν αντιληφθήκαμε ως τέτοια.
Η Μούση είναι σχεδόν 6 μηνών τώρα και μέχρι στιγμής αισθάνομαι ότι μας έχει αποκαλύψει ένα μεγάλο εύρος του ταπεραμέντου της. Ακούραστη, χαδιάρα - όταν θέλει, ανεξάρτητη, πεισματάρα ως εκεί που δεν πάει, ενθουσιώδης με όλους τους ανθρώπους, αστεία, υπέρμετρα ομιλητική και π ο λ υ χειριστικούλα το κορίτσι μου.
Θα προσπαθήσει να σε ρίξει με κάθε τρόπο. Με κλάψα, με λυγμούς, με έντονο διαπεραστικό γαύγισμα, γρυλίζοντας με παράπονο. Για να βγει απο το crate, για να τρέξει, για να πληρσιάσει περαστικούς και να τη χαίδέψουν, για να παιξει με τις παντόφλες σου, για να είσαι στο δωμάτιο μαζί της, για να ξυπνήσεις, για να ξεκινήσετε να περπατάτε, για να πάτε πιο γρήγορα... για όλα!
Προσωπικά από τη στιγμή που κατάλαβα τι κάνει, σταμάτησα να της το δίνω καθώς δεν ήθελα να εδραιώσω μία τέτοια συμπεριφορά ενισχύοντάς τη. Ο άντρας μου από την άλλη ως περισσότερο ψυχοπονιάρης έπεφτε στα δίχτυα της με αποτέλεσμα να έχουμε ένα μικρό σνάουτσερ που απαιτεί με κάθε τρόπο - μπαίνοντας όμως σε εκπαίδευση τον τελευταίο 1.5 μήνα το βελτιώνουμε συνεχώς.
Είναι όμως, κάτι άλλο που έχω παρατηρήσει να βγαίνει αραιά και θα ήθελα το input σας για όποιον έχει εμπειρία/επαφή με αυτή τη φυλή. Κάποιες φορές (σπάνια, αλλά έχει συμβεί) όταν καλείται να κάνει κάτι που δεν θέλει (π.χ. της μαθαίνω την εντολή "ξάπλωσε" ή τη μαλώνω που πάει να μασουλήσει τα κρόσσια από το χαλί και πάω και την παίρνω από εκεί) μου γρυλίζει επιθετικά και κάνει να με αρπάξει (χωρίς να το έχει κάνει ποτέ ουσιαστικά).
Εχει συμβεί 2-3 φορές στο παρελθόν και πρόσφατα μου το έκανε όταν μαθαίναμε το ξάπλωσε, επειδή προφανώς δεν ήθελε να το κάνει.
Ο εκπαιδευτής μου είπε να μην επιτρέψω να μου επιβάλλεται με αυτόν τον τρόπο, γιατί δεν θέλουμε να εδραιωθεί σαν συμπεριφορά για να πάρει κάτι ή να αρνηθεί να κάνει κάτι που δεν θέλει -ήδη είναι επιθετική με τα άλλα σκυλιά (από στρες) και το δουλεύουμε- να συνεχίσω να κάνω την άσκηση εφόσον δεν φοβάμαι το οποίο κι έκανα. Της είπα κι ένα αυστηρό όχι κι από εκείνη τη στιγμή ξαπλώνει μόνη της κάθε φορά που της λέω "κάτω".
Η ερώτησή μου είναι: έχετε εικόνα κατά πόσο η επιθετικότητα είναι στη γενετική βάση των schnauzers; Ο εκπαιδευτικής -αλλά κι αρκετοί γνώστοί που έχουν έρθει σε επαφή με τη συγκεκριμένη φυλή - μου είπαν ότι γενικά είναι ένα στοιχείο τους. Ποια είναι η δική σας εμπειρία;
