Γίνεται από την ηλικία που το σκυλί μπορεί να δεχθεί σαν οργανισμός το ηρεμιστικό, ή οποία συνήθως έχει περάσει αρκετά μέχρι να δημιουργηθεί αρκετή πέτρα στα δόντια (ειδικά στα κουταβίσια). Με άσχημες συνθήκες διατροφής που ευνοούν την ανάπτυξη πέτρας (τάϊσμα με κροκέτα που κολλάει στα δόντια υπερβολικά, κράτημα του στόματος κλειστό στην καθημερινότητα και μη χρήση του για να δουλεύει σε σκληρές επιφάνειες όπως τα κόκκαλα), αρκετή πέτρα μπορεί να εμφανιστεί μέχρι τους 18 μήνες.
Η τεχνική που εφαρμόζεται είναι η χρήση υπέρηχων, που τοπικά διαταράσσουν τη συνοχή της πέτρας (λόγω του ότι η πέτρα είναι νεκρή, παρόλο που έχει μεγάλη σκληρότητα, δεν έχει ελαστικότητα) ώστε αυτή να σπάσει και να αποκολληθεί με αυτόν τον τρόπο από το δόντι. Η γεννήτρια υπερήχων κατευθύνει τη δέσμη στην άκρη ενός διαμορφωμένου οδοντιατρικού ξύστρου (αυτά που στην άκρη γίνονται γάντζοι ανοιχτοί) και μόλις η μύτη του ξύστρου ακουμπήσει την επιφάνεια της πέτρας αυτή σπάει. Στη συνέχεια μπορεί να δουλευτεί τοπικά σε επίμαχα σημεία και με κανονικό οδοντιατρικό ξύστρο, ώστε να απομακρυνθούν τα κομμάτια της πέτρας που αντιστέκονται μέχρι τέλους. Ακολουθεί λείανση και καθαρισμός της επιφάνειας των δοντιών με ειδική πάστα τριβής και επαναφορά του σκύλου από την δόση ηρεμιστικού. Μερικοί κτηνίατροι χρησιμοποιούν ολική νάρκωση, πρακτική που πιστεύω ότι εκθέτει το σκυλί χωρίς λόγο στους γνωστούς κινδύνους μιας ολικής νάρκωσης.
Οι επιπτώσεις είναι ότι το σκυλί μπορεί να ξαναχρησιμοποιήσει τα δόντια του, σταματάει να πονάει όταν τα πιέζει, μειώνεται δραστικά ο κίνδυνος περιοδοντίτιδας και γενικά "αναπνέει" ξανά όλο το στόμα. Επίσης, εξαφανίζεται η κακοσμία του στόματος στις περιπτώσεις εκείνες όπου υπήρχε (ως παράγωγο της ύπαρξης πέτρας).
Κοστίζει από 40 έως 60€.