Για να δω τι έχει αλλάξει, αν έχει αλλάξει θα χωρίσω το θέμα "σκύλος" σε τομείς...
1. Ως προς αυτούς που δεν έχουν και δεν θέλουν να έχουν σκύλο.
Μια ομάδα ανθρώπων που τα σιχαίνεται, τα φοβάται, τα μισή ή απλά αδιαφορεί για τα σκυλιά. Μια ομάδα ανθρώπων που δεν έχει μειωθεί αριθμητικά μα ούτε και ποιοτικά. Θα ρίξει τις φόλες της, θα ρίξει τις κλωτσιές της, θα βρίσει, θα μουρμουρίσει... Δεν βρίσκω να έχει αλλάξει κάτι.
2. Ως προς την απόκτηση σκύλου
Ο τρόπος και η πηγή απόκτησης, η προετοιμασία και το ψάξιμο πριν την απόκτηση, οι σκέψεις και τα κριτήρια... Δεν έχει αλλάξει κάτι κι εδώ. Τα pet shops κρατούν καλά και σημειώνουν και αύξηση στις πωλήσεις τους, όπως και οι εισαγωγείς. Υπάρχει μια συρρίκνωση στις τιμές σε σχέση με την προ οικονομικής κρίσης εποχή. Οι αγγελίες δουλεύουν μια χαρά, οι γέννες ιδιωτών επίσης και ο μελλοντικός ιδιοκτήτης σκύλου δεν έχει αλλάξει κριτήρια και νοοτροπία.
3. Ως προς το ζευγάρωμα
Δεν έχει αλλάξει κάτι... Ο περισσότερος κόσμος θεωρεί καλό και φυσιολογικό να ζευγαρώσει τον σκύλο του. Εδώ η μόνη αλλαγή είναι η πίεση που υπάρχει πλέον από τις φιλοζωικές να γίνεται στείρωση στα ζώα που αυτές διαθέτουν (αν δεν έχει ήδη γίνει) και που παλαιότερα δεν υπήρχε (τόσο).
4. Ως προς το θέμα αδέσποτα
Τα αδέσποτα από το 2004 και μετά (για γνωστούς λόγους) αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο. Μειώνονται μόνο από εκστρατείες φολιάσματος ιδιωτικής ή δημοτικής πρωτοβουλίας. Οι υιοθεσίες αδέσποτων παρουσιάζουν μια αύξηση που όμως δεν οφείλεται τόσο στο ενημερωμένο κοινό που θα προτιμήσει ένα τέτοιο σκύλο, μα περισσότερο στο ότι οι άνθρωποι που ήδη έχουν ένα παίρνουν 2ο, 3ο και 4ο σκύλο...
5. Ως προς το εμπόριο γενικότερα (pet)
Οι μειωμένοι τζίροι συσσωρεύονται σε όλο και λιγότερους και μάλλον σε αυτούς που δεν θα έπρεπε, μα είναι δυνατοί και ικανοί εμπορικά. Έχουν βγει στην "πιάτσα" πολλοί επαγγελματίες (κτηνίατροι, εκπαιδευτές, άλλες ειδικότητες) χωρίς αυτό να αντικατοπτρίζεται αναλογικά στο επίπεδο παρεχόμενων υπηρεσιών.
6. Ως προς αυτό που αποκαλούμαι "οργανωμένη κυνοφιλία"
Δεν φτάσαμε ποτέ τα υψηλά επίπεδα κοινού και "δημοσιότητας" της δεκαετίας του '90 (τέλη). Υπάρχει πλέον σύμπραξη με το εμπορικό κομμάτι μα δεν φαίνεται προσπάθεια ανοίγματος σε ευρύτερο κοινό και ακόμα λιγότερο, προσπάθεια σύμπραξης με το "φιλοζωικό κομμάτι". Τα κυναθλήματα (κάποια) έχουν αποκτήσει κάποιο κοινό χωρίς "μπαμ".
7. Ως προς αυτό που θα λέγαμε "καθημερινή ζωή"
Περισσότεροι άνθρωποι μαζεύουν τα κακά του σκύλου τους από ότι πριν 11 χρόνια, μα είναι ακόμα περισσότεροι αυτοί που δεν το κάνουν.
Οι κυνόφιλοι (στο μεγάλο σύνολο τους) δεν έχουν κατανοήσει ακόμα τι σημαίνει βόλτα, άσκηση, εκτόνωση, κοινωνικοποίηση, διατροφή και άλλες έννοιες που έχουν μπερδέψει και παρανοήσει. Δεν έχουν αυξηθεί τα επίπεδα σεβασμού προς τον σκύλο και τις ιδιαιτερότητες του, ούτε και προς τον συνάνθρωπο κυνόφιλο ή όχι.
8. Ως προς το διαδίκτυο
Υπάρχει μια μεγάλη γκάμα πληροφοριών μα με μεγάλη απόκλιση ποιότητας της πληροφορίας. Αν δεν μείνουμε στην Ελληνική γλώσσα μόνο, υπάρχουν πολλές και χρήσιμες πληροφορίες. Η σωστή χρήση του διαδικτύου αν συνδυαστεί με τις ώρες που φαίνεται να καταναλώνει ο Έλληνας σε αυτό, θα έπρεπε να έχει δώσει καρπούς. Δυστυχώς, οι ώρες απλά σπαταλώνται και το περιεχόμενο που καταναλώνεται είναι junk (σκουπίδια)... Αγάπες, λουλούδια και παραπληροφόρηση.
Νομίζω αυτά τα 8 σημεία συνοψίζουν ένα μεγάλο μέρος του θέματος και αν προσπαθήσω να κάνω την "σούμα" αυτών που έγραψα θα έλεγα πως δεν έχει αλλάξει κάτι ουσιαστικό και ιδιαίτερα προς το καλύτερο. Υπάρχουν τάσεις και δείκτες που μπορούν να διατηρήσουν την αισιοδοξία για μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη βελτίωση... μα η εμπειρία και μια ματιά στα χρόνια που πέρασαν βάζει φρένο στην αισιοδοξία και την κρατά στον ρεαλισμό.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, συνεχίζουμε και καλά να είμαστε να δούμε τις αλλαγές των επόμενων 11 ετών...
