Πέρασαν 12 μέρες από την στείρωση.
Αυτές τις μέρες δεν παρατήρησα αλλαγή στην συμπεριφορά. Όλα όπως πριν και χαίρομαι για αυτό. Το μόνο που άλλαξε είναι ότι του άνοιξε η όρεξη. Εκεί που ήταν από τα πιο δύσκολα σκυλιά στο φαγητό πλέον τρωει ότι του δίνω. Όλες αυτές τις μέρες του δίνω ξηρά τροφή και την τρώει με μεγάλη όρεξη όταν πριν αν έτρωγε ένα γεύμα ξηράς δεύτερο συνεχόμενο ούτε να το μυρίσει. (ο αύριο ξαναρχιζουμε τα ωμά)
Πριν κάποιες μέρες άφησα την σακούλα με τα σκουπίδια στο πάτωμα όπου φεύγοντας θα τα έπαιρνα να τα πετάξω. Έφυγα και ξέχασα να τα πάρω. Όταν επέστρεψα είχε φάει κάτι κόκαλα που ήταν στην σακούλα. Ποιος ο Ερμής που έτσι και άφηνα στο πάτωμα μια μερίδα γύρο και έφευγα δεν υπήρχε περίπτωση να την ακουμπήσει. Από κει που δεν υπήρχε περίπτωση να φάει κάτι που δεν του το έδωσα εγώ ή από ξενο ή από το πάτωμα η από τον δρόμο, πλέον πρέπει να έχω τον νου μου.
Αύριο βγάζουμε και το απαίσιο κολάρο - λαμπατέρ που έτσι κι αλλιως δεν θα άντεχε για πολύ ακόμα.
Υ. Γ: Τα "μπαλάκια" του μετά την στείρωση μου φαινόταν μικρότερα αλλά τελικά παραμένουν το ίδιο μεγάλα