Tην πρώτη φορά που πήγαμε 2μερο Κατερίνη το 2009,τον άφησα (7-8 μηνών) σε έναν γνωστό πετσοπά μου, τον άφησα Σάββατο πρωί και το βράδυ θα πήγαινε να τον πάρει η μαμά μου για να τον κρατήσει ως την Κυριακή το απόγευμα που θα γυρνούσαμε. Είχα απογοητευθεί γιατί δεν είχα βρει ξενοδοχείο που να δέχεται κατοικίδια ούτε στην Κατερινόσκαλα, ούτε εκεί γύρω (ακόμη και ξενοδοχεία που στα site τους έλεγαν ότι δέχονται κατοικίδια, στο τηλέφωνο μου έλεγαν όχι). Ο Δίας λοιπόν, αν και δεμένος (με το σαμαράκι του) και μέσα σε crate (δεν νομίζω να το είχαν κλειστό), κάποια στιγμή έφυγε απο το πετ σοπ (ναι έβγαλε το σαμαράκι του, βγήκε απο το πίσω δωμάτιο του πετ σοπ, περπάτησε κανονικά στο μπροστινό μέρος και έφυγε κύριος απο την πόρτα), πέρασε έναν κεντρικό δρόμο (ευτυχώς όχι ταχείας κυκλοφορίας) και πήγε στο πάρκο που τον πήγαινα καθημερινά. Τον είδε ένας γείτονας, τον μάζεψε και τον πήγε στην μαμά μου (*ΟΥΦΦΦΦΦΦ*). Εγώ ανίδεη για όλα αυτά, είμαι με τον Σήφη στα διόδια στα Μάλγαρα.Με παίρνει ο μμμμ ο πετσοπάς και μου λέει τι έγινε και ότι χάθηκε το σκυλί (βέβαια δεν είδε καν ότι έφυγε, ούτε ότι τον μάζεψε ο κύριος Λάκης και τον πήγε στην μαμά μου), εγώ έχω πάθει ΠΑΝΙΚΟ, (μην το ζήσετε ποτέ αυτό), επιστροφή πίσω, ξανά πληρώνουμε διόδια και σφαίρα να βρώ το σκυλί, στα 2 λεπτά με παίρνει η μαμά μου τηλέφωνο και αφού έχει καντηλιάσει τον μμμ τον πετσοπά, μου λέει πάνε εσύ με τον Σήφη και θα τον έχουμε εμείς σπίτι, μην στεναχωριέσε, μια χαρά είναι...Με τα πολλά, ξανά μανά διόδια, πήγαμε τελικά Κατερινόσκαλα, πέρασα απαίσια...
ΔΕΝ ξανάφησα ΠΟΤΕ τον Δία πουθενά! Είναι δεδομένο ότι όπου πάω εγώ πάει και το σκυλί μου, με ότι συνεπάγετε αυτό (πουχού τα καλοκαίρια που έρχετε η σιστερ του Σήφη με την οικογένεια της και κάθονται ενάμισι μήνα στο εξοχικό τους, βαριά να πάω 1 ΣΚ, γιατί δεν θέλουν τον Δία). Χαίρομαι που και ο Σήφης μετά την νίλα κατάλαβε ότι όταν έχεις σκυλί, δεν μπορείς να κάνεις ότι θέλεις εσύ αλλα ότι σας κανει και τους 2 ευτυχισμένους. Πηγαίνουμε πολλά 2μερα Χαλκιδική αλλα και προς Δυτική Μακεδονία, η χαρά που έχει γιατί είναι μαζί μας, δεν υπάρχει!Και δεν είναι εκπαιδευμένος με την σωστή ορολογία, μόνο τα πολύ βασικά, δηλαδή 1, το όχι, σαν εντολή), παρόλα αυτά δεν μας κουράζει σχεδόν καθόλου.
Ποτέ μην εμπιστεύεστε το δικό σας σκυλί σε κανέναν εκτός και αν είναι απόλυτη ανάγκη (μιλάω εγώ που την πάτησα), γιατί αν πάθει κάτι το σκυλί, δεν θα το κλαίει ο κανένας αλλα εσείς...