Εκπαίδευση....χωρίς εμένα?

[st3li0s]

Έχεις πισωγυρίσματα!
Αν έχεις αμάξι φόρτωνε τον και πηγαίνετε λίγο παρακεί για εκτόνωση κάπου μόνοι σας και για κοινωνικοποίηση βρες σωστά σκυλιά που εν τέλει θα τα πλησιάζει ο μικρός!
Τώρα και δεν τα πλησιάζει τα ξένα σκυλιά και μένει με ανολοκλήρωτη την επιθυμία και δεν μπορείς να τον πιάσεις να τον δουλέψεις και δεν διορθώνετε για να μάθει την σωστή συμπεριφορά!
Κάποια πράγματα πρέπει να τα πιάσεις μαζί να τα λύνεις και αυτό είναι ένα από αυτά!
Θέλεις απομονωμένο περιβάλλον να δουλεύεις τον σκύλο, μετά θέλεις σωστά σκυλιά για κοινωνικοποιήση και έδαφος για εκπαίδευση που θα σου δωθεί αν κάνει τα προηγούμενα δύο πράγματα!

 

[Ήρα & Freedom]

επειδή από μόνη μου δεν μπορώ να πάρω πρωτοβουλίες για πνίχτες και λοιπά σκευάσματα λέω να συνεχίσω όπως πάει για κάμποσο (άλλωστε 3 μαθήματα όλα κι όλα έκανε δεν μπορώ να θεωρήσω πισωγύρισμα κάτι που τώρα μαθαίνει)

στο ενδιάμεσο θα συνεχίσουμε να ψυχαγωγούμε το κοινό μας που πάω στοίχημα πως σε λίγο θα βγαίνουμε και θα στήνει κερκίδα

σοβαρά πάντως 2 πράγματα κατάλαβα
1) έχουμε ένα ψιλο εώς χονδρό θέμα να συναντήσουμε έτερο σκύλο που να προχωρά καμαρωτά
εαν έχει δε ψηλά την ουρά είμαστε σε φάση "κρατάτε με θα του στρίψω το λαρύγγι"

2) μόλις φύγει η ορμή δηλαδή πάψει να βρίσκεται στα κόκκινα και πάρει χαμπάρι πως έκανε κάτι που με θύμωσε (πχ έχω αρχίσει τις χριστοπαναγίες ή από την έκφραση μου που είναι στα πρόθυρα του να βγάλω καπνούς από τα αυτιά)γίνεται χνουδομπαλίτσα στα πατώματα ζητώντας έλεος και κάνοντας χαρούλες

η λύση βέβαια του να τον πάω στα χωράφια εδώ πιο έξω μου φαίνεται αρκετά καλή και λέω να την εφαρμόσω....να ξελαμπικάρει και αυτός

 

[genie]

επειδή από μόνη μου δεν μπορώ να πάρω πρωτοβουλίες για πνίχτες και λοιπά σκευάσματα λέω να συνεχίσω όπως πάει για κάμποσο (άλλωστε 3 μαθήματα όλα κι όλα έκανε δεν μπορώ να θεωρήσω πισωγύρισμα κάτι που τώρα μαθαίνει)

στο ενδιάμεσο θα συνεχίσουμε να ψυχαγωγούμε το κοινό μας που πάω στοίχημα πως σε λίγο θα βγαίνουμε και θα στήνει κερκίδα

σοβαρά πάντως 2 πράγματα κατάλαβα
1) έχουμε ένα ψιλο εώς χονδρό θέμα να συναντήσουμε έτερο σκύλο που να προχωρά καμαρωτά
εαν έχει δε ψηλά την ουρά είμαστε σε φάση "κρατάτε με θα του στρίψω το λαρύγγι"

2) μόλις φύγει η ορμή δηλαδή πάψει να βρίσκεται στα κόκκινα και πάρει χαμπάρι πως έκανε κάτι που με θύμωσε (πχ έχω αρχίσει τις χριστοπαναγίες ή από την έκφραση μου που είναι στα πρόθυρα του να βγάλω καπνούς από τα αυτιά)γίνεται χνουδομπαλίτσα στα πατώματα ζητώντας έλεος και κάνοντας χαρούλες

Υπάρχει φάση της βόλτας που να παίζει με άλλο σκύλο; Υπάρχουν σκυλιά με τα οποία κοινωνικοποιείται συστηματικά; Γιατί διαφορετικά δεν καταλαβαίνω πώς θα το λύσει αυτό το θέμα.

 

[cygor]

οτι και να λεμε τωρα εμεις, απο τη στιγμη που πληρωνεις εκπαιδευτη αυτος εχει τον πρωτο λογο..
και οπως πολυ σωστα αναφερεις ακου τις συμβουλες του, μαθε οσα περισσοτερα μπορεις, δουλεψε με το σκυλο σου αρκετα, παντα με καλη διαθεση και ευχαριστα και απο κει κιεπειτα οσο δουλευεις θα αρχισεις να βλεπεις αποτελεσματα...μου χε πει καποτε ενας εκπαιδευτης οτι στο μοναδικο πραγμα που συμφωνουνε δυο εκπαιδευτες ειναι οτι ο τριτος ειναι λαθος...
ποσο μαλλον εμεις με τη μικρη μας εμπειρια...
αφουγκρασου το σκυλο σου δες πως μπορεις να επικοινωνησεις πιο ευκολα μαζι του και θα πανε ολα καλα..

 

[Ήρα & Freedom]

Τα μαθήματα συνεχίζονται κανονικά Αισίως αύριο θα κάνουμε το 4ο Ιδιαίτερη βελτίωση δεν έχω δει αν και είναι νωρίς ακόμη οπότε υπομονή

Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι η αντίδραση του στον εκπαιδευτή Φεύγουμε από το σπίτι και προχωρά μες την καλή χαρά Στρίβουμε και φτάνουμε στον εκπαιδευτή Δεν κλαψουρίζει ούτε τραβά να φύγει ούτε αντιδρά όπως όταν κάτι δεν του αρέσει Αντίθετα μπαίνει μέσα χωρίς πρόβλημα (όταν δεν θέλει να μπει κάπου και να τον τραβάς δε......πρέπει να τον σύρεις και πάλι θα ξαναφύγει)
Με το που τον βλέπει στρώνεται κάτω δεν ξέρω πως την λέτε τη σταση που μοιάζει με τη σφίγγα (νομίζω place αλλά είναι και δύσκολη ώρα δεν θυμάμαι καλά) το κάνει από μόνος του και όχι επειδή του δόθηκε κάποια εντολή
Μένει εκεί μέχρι να αλλάξουμε λουριά και.....εδώ είναι το θέμα: κατουριέται
όχι πολύ αλλά....

η μόνη φάση που ο μικρός κατουράει όταν βλέπει κάποιον είναι στον άντρα μου ειδικά όταν του κάνει "που ειν τ αγόρι μου" και πρέπει να είμαι με τη σφουγγαρίστρα επιφυλακή
ή όταν γυρνά από τη δουλειά και με το που τον βλέπει δίνει και ένα κατούρημα
(για μένα ούτε σταγόνα...εγώ τον ταίζω εγώ τον ξεχέζω εγώ τον μασαζώνω τον βολτάρω του τρίβω την κοιλίτσα τίποτα....έρχεται ο άλλος που στο τσακιρ κέφι θα του κάνει κανα φσσσστ και κατουράει από χαρά...άτιμα αρσενικά αχάριστα!)

στο θέμα μας.....γιατί?τον έχει δει 3 φορές όλες κι όλες.....τον φοβάται?τον χαίρεται?και πως το καταλαβαίνω αφού η υπόλοιπη γλώσσα και στάση του σώματος του δε μου δείχνει να υπάρχει ούτε φόβος ούτε κάποιο άλλο πρόβλημα
τον παραλαμβάνω και είναι μια χαρά δεν φαίνεται να έχει ζοριστεί

και από φόβο δεν μου χει κατουρήσει ποτέ....γενικά δεν φαίνεται να φοβάται και τίποτα και σίγουρα δε φοβήθηκε μέχρι στιγμής τίποτα που να τον κάνει να τα κάνει πάνω του

 

[st3li0s]

Υποτακτική ούρηση!
Ψάξε το και διάβασε το!

 

[Μάρθα & Σίλβα]

Εεεενννν μ'αρέσει...
Ακομα δεν εισαι μπροστα στα μαθήματα;
Ο εκπαιδευτής πως την εξηγει την συμπεριφορα τουτη;;;

 

[mareco]

Ηρα συγγνώμη αλλά...αυτές οι υπεραναλύσεις, είναι εντελώς άχρηστες.
Δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα.
Η σωστή εκπαίδευση, θα δείξει σε βάθος χρόνου. Αρκετού. Οχι από την μια στιγμή στην άλλη. Και το να προσπαθείς να ερμηνεύσεις, την κάθε κίνηση και την κάθε έκφραση, του κουταβιού σου, είναι μέγα χάσιμο χρόνου και πολύ ψυχοφθόρο. Ασε που τέτοιες ερμηνείες, ούτε πολύ έμπειροι σκυλάδες, δεν μπορούν να κάνουν.

Αποφορτίσου από τις αναλύσεις. Επικεντρώσου στις οδηγίες του εκπαιδευτή σου και δώσε τον απαιτούμενο χρόνο και σε σένα και στον σκύλο σου, να βρείτε τον δρόμο σας, χωρίς να αυτοσαμποτάρεσαι, παρασυρόμενη από τις δικές μας θεωρίες.

 

[Ήρα & Freedom]

@mareco δεν έχεις άδικο και ουσιαστικά πέτυχες διάνα στο να σκιαγραφήσεις το πως λειτουργώ
το να υπεραναλύω καταστάσεις δυστυχώς είναι στο χαρακτήρα μου όπως και το να προσπαθώ να "προλάβω" κακοτοπιές
όχι σε σημείο "ψυχασθένειας" του στυλ βλέπω παντού απειλές αλλά μου αρέσει να είμαι ένα βήμα μπροστά ειδικά σε συγκεκριμένα θέματα
στη δουλειά μου με βοηθάει απίστευτα πολύ αλλά όχι και τόσο στην καθημερινότητα

στο συγκεκριμένο θέμα νιώθω πως βρίσκομαι έξω από τα νερά μου, οι γνώσεις μου είναι μηδαμινές, παλεύω να καταλάβω τη "γλώσσα" του σκύλου μου και όσο και να θέλω να πιστεύω πως τα καταφέρνω who knows!? Επίσης η απουσία μου από τα μαθήματα με αγχώνει περισσότερο...αν και τώρα που το καλοσκέφτομαι έτσι υπερπροστατευτική που βγαίνω απέναντι στον κούταβο κάτι ήξερε και με απομάκρυνε....διαφορετικά δουλειά δε θα γινόταν

δεν βιάζομαι για αποτελέσματα δεν είναι πρόγραμμα που το εγκαθιστάς στο σκύλο πατάς enter και περιμένεις να δουλέψει
θέλει χρόνο και υπομονή και είμαι σίγουρη πως θα υπάρξουν πισωγυρίσματα και αμφισβητήσεις και ότι άλλο αλλά όλα αναμενόμενα είναι

εδώ όμως βλέπω μια αντίδραση περίεργη στο σκύλο μου και θεωρώ πως πρέπει να την ψάξω
δεν ξέρω αν είμαι επηρεασμένη από τα παιδιά μου όπου είμαι συνέχεια με το ένα μάτι πάνω τους για την πιο απειροελάχιστη αλλαγή συμπεριφοράς που μπορεί να σημαίνει τα χίλια μοίρια και μου βγαίνει και στον μικρό....??μπορεί να είναι και αυτό
αν με ρωτήσεις τι θα κάνω αν όντως δεν κατουράει από χαρά αλλά από τρόμο να πω πως δεν θα τον κόψω άμεσα από τα μαθήματα αλλά μια συζήτηση θα την έκανα με τον εκπαιδευτή στο τι παίζει

απλώς πραγματικά με θορύβησε όλο αυτό και ένιωσα πως πρέπει να το ψάξω

 

[mareco]

Μην τα ψάχνεις ΤΟΣΟ πολύ τα κουταβοπράγματα, βρε παιδί μου. Κανένας δεν μπορεί να σου πει με σιγουριά, όσους κι αν ρωτήσεις. Και όσο περισσότερες θεωρίες [συνωμοσίας] ακούς, τόσο περισσότερο θα μπερδεύεσαι. Ολα θα μπουν στην θέση τους, στην ώρα τους.

Λέω εγώ...

...εσύ, μπορείς να συνεχίσεις να τρελλαίνεσαι από άγχος και αναπάντητες απορίες. Κάποτε θα καταλάβεις, πόσο άσκοπο είναι, και στον επόμενο σκύλο, θα το κατέχεις πολύ καλύτερα το πράγμα

 

[l.Kyveli]

Για να καταλάβω, δεν είσαι παρούσα στο μάθημα;
Εγώ διαφωνώ με το μαρέκο..Το ότι κατουριέται και δεν φαίνεται να είναι από χαρά, αυτό το συμπεραίνω από την γλώσσα σώματοςπ ου περιγράφεις, και το γεγονός, αν κατάλαβα καλά, ότι δεν είσαι παρούσα, θα με έκανε να το ψάξω πολύ.

 

[st3li0s]

Την υποτακτική ούρηση μπορεί να την παρουσιάσει και ένα ντροπαλό κουτάβι, δεν χρειάζεται να του φερθεί κανείς άσχημα, αν αυτό υποννοείς!

 

[l.Kyveli]

Την υποτακτική ούρηση μπορεί να την παρουσιάσει και ένα ντροπαλό κουτάβι, δεν χρειάζεται να του φερθεί κανείς άσχημα, αν αυτό υποννοείς!

Aυτό υπονοώ ξεκάθαρα! Δεν διαφωνώ μ'αυτό που λες, θα βεβαιωνόμουν όμως πρώτα προσωπικά! Δεν θα το άφηνα στην τύχη και στις υποθέσεις.

 

[mareco]

Ηρα, νέο πλάνο...
...αν σε παίρνει οικονομικά, να προσλάβεις ντετέκτιβ, να παρακολουθεί αντί εσού, να βιντεοσκοπήσει το μάθημα και να μας βάλεις μετά να το δούμε, και να ξεδιπλώσουμε ακόμη περισσότερο, το εκπαιδευτικό μας ταλέντο

 

[Ήρα & Freedom]

@l.Kyveli το μάθημα ουσιαστικά είναι να τον παραλαμβάνει και να κάνουν τη διαδρομή της βόλτας του (στο κέντρο μέσα στους πεζοδρόμους που είναι γεμάτοι κόσμο )

με καθησυχάζει το ότι μου είπε πως δεν φαίνεται να χρειάζεται να ασκήσει βία (το σκυλί δεν έχει ιδιαίτερα θέματα) και επίσης δεν πιστεύω πως θα κοπανήσει το σκύλο ακόμη και αν τα είπαμε διαφορετικά μέσα στον κόσμο (και να μην το μάθω εδώ που είμαστε 5 νοματαίοι όλοι και όλοι!)

δε με πείραξε το κατούρημα....από ότι διάβασα σε αυτό που μου έγραψε ο @st3li0s μπορεί να οφείλεται και σε χαρά και σε φόβο Στην ουσία μιλάει για στρες
με θορύθησε η στάση του σώματος....το τόσο κάτω σα τη σφίγγα....αυτό δεν μου το χει ξανακάνει

 

[Ήρα & Freedom]

@mareco

αλήθεια δε χρειάζεται!!αρκεί η κυρα Κούλα που κάθεται έξω από το μαγαζί της καθαρίζοντας φακές για να μου πει πως

"αυτό του μαλλιαρό του κοπρόσκλ που χετε μαζέψ το γυροφέρν ένας μουσάτος Πουν ο άντρας α?ξερ ότι μλας μ αλλς?α?"

σοβαρά τώρα.....μάλλον το πολυαναλύω....
ας προχωρήσουμε λίγο ακόμα και θα δείξει

 

[myEnzo]

Λοιπόν, μερικές εμπειρίες μιας (σχεδόν) ομοιοπαθούς:

1) Ο Enzo τις πρώτες φορές της εκπαίδευσης με το που ερχόταν ο εκπαιδευτής τα αμόλαγε αυτομάτως. Παραξενεύτηκα φυσικά, τον ρώτησα και μου εξήγησε: ένταση. Όχι απαραίτητα χαρά, ούτε φόβος απλά ένταση λόγω του ότι θα κάνει πράγματα που ακόμα δεν καταλαβαίνει. Αυτό το πράγμα πέρασε μόνο του μετά από λίγα μαθήματα και τέλος.

2)

Ηρα συγγνώμη αλλά...αυτές οι υπεραναλύσεις, είναι εντελώς άχρηστες.
Δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα.
Η σωστή εκπαίδευση, θα δείξει σε βάθος χρόνου. Αρκετού. Οχι από την μια στιγμή στην άλλη.

Μεγάλη αλήθεια που κι εγώ την κατάλαβα με τον δύσκολο τρόπο, παρά το γεγονός ότι μου το είχε εξηγήσει ο εκπαιδευτής μια χαρά. Ταυτόχρονα αυτό είναι και καλό και κακό βέβαια. Καλό γιατί όταν το αποδεχτείς σταματάς να αυτομαστιγώνεσαι και κακό για τον προφανή λόγο: αν έχει γίνει κάποιο λάθος δεν το βλέπεις άμεσα.

3) Θεωρώ ότι το σκυλί αν πέρναγε άσχημα με τον εκπαιδευτή του θα τα στήλωνε και δε θα ήθελε να τον πλησιάσει καν, θα ζάρωνε, θα κλαψούριζε, κάτι. Κι ο δικός μου καθόταν ακριβώς έτσι μπροστά στον εκπαιδευτή του, ο οποίος ποτέ δεν χρησιμοποίησε ούτε ελάχιστη βία. Δεν προβληματίστηκα βέβαια ποτέ γιατί ήμουνα μπροστά πάντα.

4) Υπεραναλυτικοί όλου του κόσμου ενωθείτε!! Εσένα τουλάχιστον σε βοηθάει στη δουλειά σου, εμένα ειδικά εκεί ούτε καν...

 

[reinmeister2]

σε περιπτωσεις σαν την δικη σου που περιλαμβανουν ενασχοληση τριτων με δικα σου πραγματα η ανθρωπους η μαγικη λεξη ειναι μια και λεγεται εμπιστοσυνη...

εαν δεν την εχεις τοτε θα καταληξεις στα χαπια και το ξερεις...

 

[kosmaki]

@Ήρα & Freedom και στη δική μου περίπτωση μπορεί να μη κατουράγε μπροστά στην εκπαιδεύτρια αλλά μάζευε τα αυτιά της πίσω και λαχανιαζε, και σε κάθε διόρθωση έπεφτε στη στάση που λες. Και ήμουν μπροστά, δεν έγινε κάτι που έμενα μου φαινόταν κακομεταχείριση.
Κάτι που μου είπε η εκπαιδεύτρια μάλιστα ήταν πως αυτή η συμπεριφορά έδειχνε ένα μάλλον ανασφαλές σκυλί (τελικά ίσως 2.5 μήνες στο δρόμο δεν είναι λίγοι) και πως η β.υ. θα της ενισχύσει την αυτοπεποίθηση και την εμπιστοσύνη της σε εμάς.

 

[Ήρα & Freedom]

εμπιστοσύνη...χμ....
άλλο τελικά να λες πως εμπιστεύεσαι κάποιον και άλλο πραγματικά να το νιώθεις
εγώ προφανώς αποδεικνύεται πως ανήκω στη μαγική κατηγορία που δεν εμπιστεύεται ούτε τον πισινό της....

μήπως τελικά ανάμεσα σε όλα όσα με μαθαίνει ο κούταβος να είναι και αυτό?για μια φορά δηλαδή σε αυτή τη ρημάδα τη ζωή να αφήσω κάτι πραγματικά στα χέρια άλλου και όχι να είμαι standby με 8000 διαφορετικές θεωρίες και εναλλακτικές?


@myEnzo μακάρι να είμαστε ομοιοπαθείς....και να μπω σε λίγο καιρό και να γελάω με όσα έγραφα