Σίγουρα δεν θα φτάσει τις σελίδες του θέματος "ενοχλήσεις στην βόλτα" γιατί στην Ελλάδα τους κατόχους σκύλων τους βλέπουν οι υπόλοιποι με μισό μάτι, αλλά έχουμε και κάποια τέτοια περιστατικά και πουθενά να τα γράψουμε.
Εγκαινιάζω το θέμα με μία πραγματικά ευχάριστη έκπληξη στην βόλτα μου με τον Έλβις.
Ένα κοριτσάκι 12-13 χρονών μας φτάνει και με ρωτάει μπορώ να το χαϊδέψω; Aσφαλώς της λέω αλλά με ηρεμία γιατί ενθουσιάζεται εύκολα. Τον χαιδεύει υποδειγματικά -είπατε τίποτα;- και με ρωτάει , ριτρίβερ είναι ε; Η πρώτη έκπληξη...συνήθως τον λένε ροτβάιλερ...αλλά και να το βρουν ότι είναι λαμπ σπάνια γνωρίζουν ότι ανήκει στα ριτρίβερς, ή καν τι είναι ριτρίβερ...Ναι της λέω λάμπραντορ ριτρίβερ. Ναι μου λέει, και εγώ λαμπ θέλω να πάρω αλλά χρυσό..
Αρχίζουμε την συζήτηση και της εξηγώ πόσο ζωηρά κουτάβια είναι τα λαμπ, ότι στην ηλικία της δύσκολα θα το βγάζει μόνη της βόλτα όταν αρχίσει και μεγαλώνει, και όλα τα αρνητικά που υπάρχουν, πόση ενέργεια έχουν κλπ κλπ κλπ...Τα ήξερε ήδη το παιδάκι όλα αυτά, ε μου λέει θα μεγαλώσω κι εγώ δεν θα μείνω πάντα 11!
Θα ήσασταν εχθές στην έκθεση ε?? με ρωτάει..αποκλείεται λέω από μέσα μου κοιμάμαι ακόμη και ονειρεύομαι δεν συμβαίνει αυτό στην Ελλάδα της φόλας και της ξερολίασης.
Ήμουν την πρώτη ημέρα της λέω, εμείς μου λέει ήμασταν και την δεύτερη, τον σκύλο σας τον κατεβάσατε; Όχι της λέω, γιατί μου λέει δεν έχει χαρτιά;; Παιδιά σας μιλάω εντελώς ειλικρηνά, δεν αλλάζω ούτε μια φράση από τι ρωτούσε το κοριτσάκι.
Έχει χαρτιά της λέω, και νομίζω ότι είχε ήδη στραβώσει το στόμα μου από το ελαφρύ εγκεφαλικό που με περιτριγύριζε ενώ αναρωτιόμουν αν θα ήταν χοντρό να πάω σπίτι μαζί της και να συγχαρώ τους γονείς της.
Στο τέλος με συγχάρηκε που μαζεύω τα κακά τους και της είπα ότι μακάρι να πάρει σκύλο και σύντομα, κάτι που το λέω και το πιστεύω για πολύ λίγους ανθρώπους...
Εγκαινιάζω το θέμα με μία πραγματικά ευχάριστη έκπληξη στην βόλτα μου με τον Έλβις.
Ένα κοριτσάκι 12-13 χρονών μας φτάνει και με ρωτάει μπορώ να το χαϊδέψω; Aσφαλώς της λέω αλλά με ηρεμία γιατί ενθουσιάζεται εύκολα. Τον χαιδεύει υποδειγματικά -είπατε τίποτα;- και με ρωτάει , ριτρίβερ είναι ε; Η πρώτη έκπληξη...συνήθως τον λένε ροτβάιλερ...αλλά και να το βρουν ότι είναι λαμπ σπάνια γνωρίζουν ότι ανήκει στα ριτρίβερς, ή καν τι είναι ριτρίβερ...Ναι της λέω λάμπραντορ ριτρίβερ. Ναι μου λέει, και εγώ λαμπ θέλω να πάρω αλλά χρυσό..
Αρχίζουμε την συζήτηση και της εξηγώ πόσο ζωηρά κουτάβια είναι τα λαμπ, ότι στην ηλικία της δύσκολα θα το βγάζει μόνη της βόλτα όταν αρχίσει και μεγαλώνει, και όλα τα αρνητικά που υπάρχουν, πόση ενέργεια έχουν κλπ κλπ κλπ...Τα ήξερε ήδη το παιδάκι όλα αυτά, ε μου λέει θα μεγαλώσω κι εγώ δεν θα μείνω πάντα 11!
Θα ήσασταν εχθές στην έκθεση ε?? με ρωτάει..αποκλείεται λέω από μέσα μου κοιμάμαι ακόμη και ονειρεύομαι δεν συμβαίνει αυτό στην Ελλάδα της φόλας και της ξερολίασης.
Ήμουν την πρώτη ημέρα της λέω, εμείς μου λέει ήμασταν και την δεύτερη, τον σκύλο σας τον κατεβάσατε; Όχι της λέω, γιατί μου λέει δεν έχει χαρτιά;; Παιδιά σας μιλάω εντελώς ειλικρηνά, δεν αλλάζω ούτε μια φράση από τι ρωτούσε το κοριτσάκι.
Έχει χαρτιά της λέω, και νομίζω ότι είχε ήδη στραβώσει το στόμα μου από το ελαφρύ εγκεφαλικό που με περιτριγύριζε ενώ αναρωτιόμουν αν θα ήταν χοντρό να πάω σπίτι μαζί της και να συγχαρώ τους γονείς της.
Στο τέλος με συγχάρηκε που μαζεύω τα κακά τους και της είπα ότι μακάρι να πάρει σκύλο και σύντομα, κάτι που το λέω και το πιστεύω για πολύ λίγους ανθρώπους...
