Το σκυλάκι σου έχασε πολύ από την κοινωνικοποίησή του και την εξοικίωσή του με τον έξω κόσμο και ό, τι αυτός συνεπάγεται (θόρυβος, ξένες μυρωδιές, άγνωστοι άνθρωποι....). Επίσης αν δεν κάνω λάθος κάπου εκεί κοντά τα κουτάβια περνάνε και τη δεύτερη περίοδο φόβου, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί και κάτι που ήξεραν ξαφνικά να τα προβληματίσει.
Πρέπει να είσαι πολύ μα πάρα πολύ επιφυλακτική ως προς το χειρισμό της.
Για αρχή θα έλεγα μέσα στο σπίτι και χωρίς να βγεις βόλτες ακόμα να της φορέσεις το λουρί και να την αφήσεις να το σέρνει.
Όταν με το καλό το φοράει και το σέρνει άνευ ατιρρήσεως, "θέλω" να καθήσεις στο πάτωμα μαζί της και να κάνεις την εξής ασκησούλα:
Θα κρατάς το λουρί στο χέρι και θα τραβάς μόνο τόσο όσο να κρατήσει κόντρα όχι να υποχωρήσει και θα έχεις τη λιχουδιά έτοιμη. Λίγο πίεση στο λουρί προς τα εσένα λιχουδιά και χαλαρώνεις. Πίεση - λιχουδιά - χαλαρώνεις.
Σκοπός της άσκησης δεν είναι να την κάνεις να έρθει προς το μέρος σου, αλλά ούτε όπως σου είπα να την πιέσεις πολύ καινα αρχίσει να υποχωρεί. Πρέπει απλά να συνδυάσει ότι τράβηγμα στο λουρί = κάτι καλό.
Μετά όταν το έχει καλά αυτό, πάρτην αγκαλίτσα (εάν μπορείς) και βγάλτην έξω στην είσοδο της πολυκατοικίας. Κάτσε εκεί όσο πιο χαμηλά μπορείς και άστη να επεξεργαστεί το μέρος, χωρίς να πάτε βόλτα. κάντο μερικές φορές μέχρι να αισθάνεται άνετα στην όλη διαδικασία.
Όταν το πετύχεις αυτό τότε θα προσπαθήσεις να την δελεάσεις με τη λιχουδιά να περπατήσει. Θα είσαι δε σε θέσει να την ενθαρρύνεις και με το λουρί πολύ πολύ απαλά γιατί πλέον θα το ξέρει σαν διαδικασία.