D
Deleted member 14614
Guest
Και αναφέρομαι σε ένα φαινόμενο που πρόσφατα έπεσε στην αντίληψή μου ως προς τη μαζικότητά του.
Υπάρχουν πάρα πολλοί, οι οποίοι ανοίγουν την πόρτα του σπιτιού τους και αφήνουν τα σκυλιά τους να βγουν βόλτα μόνα τους στην Αθήνα. Το φαινόμενο αυτό έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας νομίζω. Δεν θυμάμαι στο παρελθόν τέτοιο χάλι, αλλά διορθώστε με αν κάνω λάθος.
Πετυχαίνω καθημερινά σκυλιά με ταυτότητες, τα οποία χωρίζω σε 2 κατηγορίες:
Α) Αυτά τα οποία μπορώ να πλησιάσω, επικοινωνώ με το τηλ. που υπάρχει και ακούω τον κύριο-κυρία να λέει "ναι, μην ανησυχείς, ξέρει να γυρίσει σπίτι" ή "α, ευχαριστώ, λείπει 2 μέρες τώρα και υπέθεσα θα χάθηκε".
Β) Αυτά τα οποία δεν μπορώ να πλησιάσω, γιατί φοβούνται. Είτε θα γρυλίσουν, είτε θα φύγουν τρέχοντας. Μάλιστα, πέτυχα πρόσφατα και σκυλί μες στα αίματα, με την ταυτότητα στο λαιμό του, αλλά να είναι αδύνατο να το πλησιάσω.
Ποια η άποψή σας για αυτό το φαινόμενο? Πώς μπορεί να μειωθεί δραστικά? Τέλος, συνέβαινε πάντα σε τέτοια συχνότητα ή κάτι άλλαξε τώρα?
Υπάρχουν πάρα πολλοί, οι οποίοι ανοίγουν την πόρτα του σπιτιού τους και αφήνουν τα σκυλιά τους να βγουν βόλτα μόνα τους στην Αθήνα. Το φαινόμενο αυτό έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας νομίζω. Δεν θυμάμαι στο παρελθόν τέτοιο χάλι, αλλά διορθώστε με αν κάνω λάθος.
Πετυχαίνω καθημερινά σκυλιά με ταυτότητες, τα οποία χωρίζω σε 2 κατηγορίες:
Α) Αυτά τα οποία μπορώ να πλησιάσω, επικοινωνώ με το τηλ. που υπάρχει και ακούω τον κύριο-κυρία να λέει "ναι, μην ανησυχείς, ξέρει να γυρίσει σπίτι" ή "α, ευχαριστώ, λείπει 2 μέρες τώρα και υπέθεσα θα χάθηκε".
Β) Αυτά τα οποία δεν μπορώ να πλησιάσω, γιατί φοβούνται. Είτε θα γρυλίσουν, είτε θα φύγουν τρέχοντας. Μάλιστα, πέτυχα πρόσφατα και σκυλί μες στα αίματα, με την ταυτότητα στο λαιμό του, αλλά να είναι αδύνατο να το πλησιάσω.
Ποια η άποψή σας για αυτό το φαινόμενο? Πώς μπορεί να μειωθεί δραστικά? Τέλος, συνέβαινε πάντα σε τέτοια συχνότητα ή κάτι άλλαξε τώρα?