Οι απόψεις διίστανται σχετικά με τα ζώα γενικώς και τα σκυλιά ειδικότερα. Αν μπείτε σε κάποιο χριστιανικό φόρουμ θα βρείτε μεγάλες συζητήσεις επ' αυτού.
Υπάρχουν αναφορές σχετικά με σκυλιά και όρνεα που τρώνε σώματα νεκρών στην Αγία Γραφή. Όπως είπα, ο Θεός έδωσε στα ζώα Ψυχή Ζώσα, σύμφωνα με κάποια εδάφια, όμως αυτό παρερμηνεύεται. Κατά την εκκλησία η ψυχή τους είναι το αίμα τους, που χάνεται με το θάνατό τους και συνεπώς κανένα ζώο δεν κρίνεται. Όλα τα ζώα ανεξαιρέτως υπάρχουν στη ζωή για την υπηρεσία του αθάνατου ανθρώπου (μπλιαχ!!!).
Έχω ακούσει από χριστιανούς ότι είναι ΑΜΑΡΤΙΑ να αγαπάω το σκύλο μου, γιατί ως άψυχο ον δεν το αξίζει. Σαν να σπαταλάω την αγάπη ένα πράγμα.
Πολλοί ιερείς βέβαια, φροντίζουν αδέσποτα έξω απ' τους ναούς.
Ο διάβολος στην Αγία Γραφή παρομοιάζεται με τον λύκο.
Από την Βιβλική Εγκυκλοπαίδεια: "Στην Αγία Γραφή υπάρχουν αρκετές αναφορές για σκύλους που περιέρχονται στους αγρούς και τους δρόμους για να τραφούν από πτώματα και απορρίμματα κρεάτων (Α' Βασιλέων 14:11, 16:4, 21:19), για το λόγο αυτό ήταν ζώα αντιπαθή (Ψαλμός 22:16,20, Ιερεμίας 15:3). Πολλές φορές όμως χρησίμευαν στη φύλαξη κοπαδιών προβάτων (Ιώβ 30:1). Μεταφορικά ο απ. Παύλος ονομάζει τους ψευτοδιδασκάλους "κύνες" (Φιλιππησίους 3:2), ενώ όσοι θα βρεθούν έξω από τη βασιλεία των ουρανών χαρακτηρίζονται "κύνες", λόγω τις αμαρτωλής τους ζωής (Αποκάλυψη 22:15)."
Σύγχρονες απόψεις:
Το παρακάτω δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία το 2005 και είναι για γερά νεύρα:
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=28.02.2005,id=36280328
"Στην πυρά οι ... ζωόφιλοι!
Σήμερα, αγαπητοί φίλοι, σας έχω κάτι... καλό. Πρόκειται για ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Ιωάννης ο Βαπτιστής» (Χριστοκοπίδου 12, Αθήνα, είναι η διεύθυνσή του) και που περνάει γενεές δεκατέσσερις όλους εμάς τους (αμαρτωλούς!) ζωόφιλους. Αφορμή για το άρθρο αυτό στάθηκε το... ατόπημα της Επιτροπής Θεμάτων του υπουργείου Παιδείας να ζητήσει απ' τους υποψήφιους φοιτητές, κατά τις περσινές Πανελλαδικές, να γράψουν έκθεση με θέμα τα αδέσποτα ζώα, «που κάποτε τα σκοτώνουν και με φόλες», όπως λέει ο οργισμένος συγγραφέας του άρθρου.
Αλλά διαβάστε πρώτα το άρθρο του «Βαπτιστή» και τα λέμε μετά:
«Τι σκυλιά, τι άνθρωποι!
Αδέσποτα σκυλιά! Πάντοτε υπήρχαν και πάντοτε υπάρχουν και θα υπάρχουν. Κάποτε είναι και επικίνδυνα και εστίες μολύνσεως. Προσπαθούν οι ζωόφιλοι να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη γύρω απ' την αξία των σκυλιών. Και προβαίνουν σε πάσης φύσεως διαμαρτυρίες.
Αλλοίμονο, αν κάποιος ζωόφιλος πληροφορηθή, ότι κακοποιήθηκε ή, έστω και παραμελήθηκε ένα σκυλί! Το σκυλί έχει δικαίωμα να δαγκώνη, να κοπρίζη, να μεταδίδη μολυσματικές αρρώστιες! Ο άνθρωπος δεν έχει δικαίωμα να παραμερίση ένα επικίνδυνο σκυλί!
Ας μη σπεύσετε να μας κατηγορήσετε ότι είμαστε σκληροί έναντι των ζώων, που κι αυτά είναι δημιουργήματα του Θεού, καθένα για ειδικό έργο και για ειδική υπηρεσία του ανθρώπου.
Εκείνο, που δεν είναι δυνατόν όχι ο Χριστιανισμός, αλλά και ο άθρησκος Ανθρωπισμός ν' ανεχθή είναι η σκανδαλώδης περιποίησις στα ζώα, η ανισότητα ανάμεσα στον άνθρωπο και στο σκυλί, ως προς τη μέριμνα και φροντίδα.
Δεν είναι δυνατόν να είναι ευαίσθητοι οι ζωόφιλοι για ένα σκυλί που ψώφισε, και να είναι αναίσθητοι για τόσα παιδιά στον πλανήτη μας, που πεθαίνουν απ' την πείνα, για τα χίλια παιδιά, που καθημερινά σφάζονται στην Ελλάδα με τις εκτρώσεις (300.000 κάθε χρόνο!), για τους τόσους πεινασμένους και βασανισμένους ανθρώπους στον πλανήτη μας.
Να γιατί ξενιστήκαμε, όταν πληροφορηθήκαμε το θέμα της Εκθέσεως στις τελευταίες Πανελλαδικές εξετάσεις. Δόθηκε στους εξεταζομένους σαν θέμα ένα κείμενο για τα αδέσποτα σκυλιά, που κάποτε τα σκοτώνουν και με "φόλες". Η δε σπουδαιότερη επισήμανσις στο κείμενο προς ανάπτυξι στην Εκθεσι των Πανελλαδικών, ήταν: "Τα σκυλιά δεν διαφέρουν σε τίποτε ως προς την εγκατάλειψι από τον ίδιο τον εγκαταλελειμμένο άνθρωπο"!
* Τι σκυλί, τι άνθρωπος! Ενα και το αυτό κατά την Επιτροπή, που ενέκρινε το θέμα της Εκθέσεως. Το σκυλί, που δεν έχει ψυχή αθάνατη, και λειτουργεί βιολογικά και μόνο, με βάσι τους νόμους των ενστίκτων, είναι "ίσια και όμοια" με τον άνθρωπο, που έχει ψυχή αθάνατη, που αξίζει όσο δεν αξίζει όλο το σύμπαν, που γι' αυτόν ο Θεός έγινε άνθρωπος!
Ενα ζώο ίσια και όμοια με τον ατίμητο άνθρωπο, που έχει πνευματικές δυνάμεις και ανατάσεις, που δεν θα πεθάνη ποτέ!
* Τι σκυλί, τι άνθρωπος! Ο άνθρωπος, ο φυσιολογικός, βλέπει και τα ζώα με φιλικό βλέμμα. Ο διεστραμμένος και ανώμαλος άνθρωπος, νοιάζεται πιο πολύ για τα σκυλιά, παρά για τα παιδιά. Ξοδεύει πιο πολλά για τα σκυλιά, παρά για τα παιδιά!
Σ' αυτή, λοιπόν, την ευαισθητοποίησι θέλησαν να ωθήσουν τους εξεταζομένους μαθητές οι υπεύθυνοι της Εξεταστικής Επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας; Πάντως ούτε οι κυνικοί φιλόσοφοι δεν θα υποστήριζαν την ισοτιμία σκυλιών και ανθρώπων!
Πιθανόν, η διατύπωσις του θέματος της Εκθέσεως ν' αδική εκείνους που ζητούσαν από τους μαθητές τις απόψεις τους γα τα αδέσποτα και εγκαταλελειμμένα παιδιά. Αλλά κι έτσι να 'ναι, πάλι το θέμα των σκυλιών δεν βρίσκεται σε προτεραιότητα στις μέρες μας, όπου η αξία "Ανθρωπος" τόσο πολύ προσβάλλεται και καταπατείται».
* Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
1 Το άρθρο αυτό μάς το έστειλε μια κυρία, αναγνώστρια και φίλη της στήλης μας, με την εξής σημείωση: «Το παρόν δημοσίευμα τοποθετήθηκε στην είσοδο της πολυκατοικίας μας, στον Ωρωπό (παραλία Μαρκοπούλου), λίγο μετά την εξόντωση των σκυλιών μας. Δοξάστε τους!». Είναι σαφές ότι, αυτοί που με φόλες ξεπάστρεψαν τα άτυχα σκυλιά που φρόντιζε η φίλη μας, πρέπει να θεωρούν τους ευατούς τους «ανθρώπους του Θεού» -τρομάρα τους. Και πως, μετά την πράξη τους, της πέταξαν και το εν λόγω άρθρο, για να την... επαναφέρουν στον «ίσιο δρόμο».
2 Είναι επίσης σαφές ότι, άτομα σαν τον αρθρογράφο του γελοίου αυτού άρθρου, ζουν στον θλιβερό κόσμο τους, γεμάτοι μίσος για κάθε τι που έχει ζωή, άνθρωπο ή ζώο. Σκοταδιστές, εκτός τόπου και χρόνου, είναι αδύνατον να αντιληφθούν -και το ομολογούν- ότι ένας άνθρωπος μπορεί να είναι ευαίσθητος απέναντι σ' ένα σκυλί που πέθανε (κι όχι «ψώφισε»....) από φόλα, και, ταυτόχρονα, να 'ναι επίσης ευαίσθητος απέναντι σ' ένα νέο παιδί που βιάστηκε από έναν... άγιο μητροπολίτη.
3 Μέχρι προ μηνός, τέτοιου είδους άρθρα -και τέτοιου είδους έντυπα- προκαλούσαν μόνο το γέλιο σε κάθε εχέφρονα άνθρωπο. Μετά τα τελευταία σκάνδαλα, όμως, που βγάζουν στο φως την καλά κρυμμένη σαπίλα της Εκκλησίας μας, καλό θα ήταν να εξαφανιστούν, μαζί με τους συγγραφείς και εκδότες τους. Ολοι αυτοί είναι εντελώς ακατάλληλοι και ανίκανοι να κρίνουν τους περίπου 300.000 Ελληνες ζωόφιλους, αν είναι ευαίσθητοι ή όχι. Αντε μπράβο, γιατί πολλά ράμματα έχουμε μαζέψει για τη γούνα τους. Ας κοιτάξουν να μαζέψουν τις πομπές τους, κι ας μας αφήσουν ήσυχους, εμάς και τις ευαισθησίες μας.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 28/02/2005"
