Sar planinac με Καυκάσου-Καλησπέρα!

[marina78]

Αν ηθελα να κανω αναλυση, ευκολα θα εγραφα το μεγαλυτερο σεντονι ever....

Επιγραμματικα σε μια προταση:
Εχεις την εντυπωση, οτι αυτο που εκανε ο σκυλακος προχτες, δεν μπορει να το κανει ο δικος σου σκυλακος μεθαυριο, αν βρεθει στον χωρο του ενας ξενος να τον κυνηγαει να τον πιασει;;;

φυσικά και μπορεί,όπως μπόρεσε και ο μικρόσωμος σκυλάκος και το έκανε άνευ λόγου στα παιδιά μου!! γιατί τότε τα παιδιά μου απλά ήταν στον κοινόχρηστο χώρο με τον Άτλα και δεν τον έδωσαν καμία σημασία τον άλλον σκύλο και αυτός τις δάγκωσε και τις δυο και συνέχισε την επίθεση και στους ιδιοκτήτες.. μάλλον πάλι δεν καταλάβαμε ότι ήταν μαρτυρίες το δημοσίευμα.πάλι τα ίδια θα λέμε...!

 

[east49]

Δεν καταλαβαινω την δικαιολογια σορρυ......

Οταν παραθετεις μαρτυριες γραφεις "η κυρα Νιτσα η γειτονισσα ειπε......." καθως επισης οταν κανεις "ρεπορταζ" αν οι γειτονες πουνε "το σκοτωσε το παλικαρι" οφειλεις να το εξακριβωσεις/διασταυρωσεις πριν το καταγραψεις δημοσια........

Ολα τα αλλα ειναι να χαμε να λεγαμε.....

 

[marina78]

Δεν καταλαβαινω την δικαιολογια σορρυ......

Οταν παραθετεις μαρτυριες γραφεις "η κυρα Νιτσα η γειτονισσα ειπε......." καθως επισης οταν κανεις "ρεπορταζ" αν οι γειτονες πουνε "το σκοτωσε το παλικαρι" οφειλεις να το εξακριβωσεις/διασταυρωσεις πριν το καταγραψεις δημοσια........

Ολα τα αλλα ειναι να χαμε να λεγαμε.....

και θα το πάμε επανάληψη....;....ότι δεν οφείλω να εξηγήσω τους λόγους που γράφτηκε έτσι;
ή θα συνεχίσουμε τα μαθήματα περί δημοσιογραφίας....;

 

[east49]

Ναι θα το παμε επαναλληψη γιατι η επαναλληψη ειναι η αρχη της μαθησης

Εαν υπηρχε οποιοσδηποτε αλλος λογος που το κειμενο γραφτηκε ετσι, οφειλες να το διευκρινιζεις στο κειμενο.
Σου ειπα, αν εγραφες "η κυρα Νιτσα ειπε οτι...." υπολογη ειναι η κυρα Νιτσα της οποιας την αποψη καταγραφεις.
Εφ οσων ειναι γραμμενο ετσι οπως ειναι γραμμενο, για μενα ειναι οι προσωπικες σου αποψεις κ τα αλλα ειναι να χαμε να λεγαμε......

Ανθρωπος λοιπον που καταγραφει δημοσια τετοιες αντιληψεις περι του θεματος "σκυλος" ειναι ζημιογονος κ επικινδυνος, πρωτιστως για τον οποιο "σκυλο".

 

[epial]

και θα το πάμε επανάληψη....;....ότι δεν οφείλω να εξηγήσω τους λόγους που γράφτηκε έτσι;
ή θα συνεχίσουμε τα μαθήματα περί δημοσιογραφίας....;

Για κατσε ρε Μαρίνα...
Εσυ επέλεξες να δηλώσεις συγγραφέας του ρεπορτάζ. Δεν σε ανάγκασε κανείς!
Θα μπορουσες άνετα να παρακολουθήσεις τα σχόλια και ακόμα και να διατυπώσεις τις ενστασεις σου χωρις να το προσωποποιήσεις οπως έκανες!
Ο ρεπόρτερ απευθύνεται σε όλο τον κόσμο, θα έπρεπε λοιπόν αν έχει διαθεση να βελτιωθει, να δέχεται και να επεξεργαζεται τις απόψεις όλων και όχι μόνο «ειδικών» οπως μας έγραψες. («Και εγώ εδώ ήρθα για να λάβω συμβουλές για την φυλή του Άτλα και το μεγάλωμά του, όχι να κριθώ ως δημοσιογράφος….αυτό ξέρω σε ποιο forum πρέπει να πάω για να το εισπράξω, και πιστέψτε με είμαι και εκεί!»)
Δεν καταλαβα δηλαδή, εμεις στους οποίους απευθύνεται το κάθε ρεπορταζ πρέπει να το χάψουμε ασυζητητί και άλλοι είναι οι ειδικοί που θα το κρίνουν; Για πρόβατα μας περνάς;

Εν τω μεταξύ, όσο κι αν δεν μπορεις να το καταννοήσεις, το ρεπορταζ αυτό ειναι άμεσα συνδεδεμένο με το θεμα σου!

 

[marina78]

Ναι θα το παμε επαναλληψη γιατι η επαναλληψη ειναι η αρχη της μαθησης

Εαν υπηρχε οποιοσδηποτε αλλος λογος που το κειμενο γραφτηκε ετσι, οφειλες να το διευκρινιζεις στο κειμενο.
Σου ειπα, αν εγραφες "η κυρα Νιτσα ειπε οτι...." υπολογη ειναι η κυρα Νιτσα της οποιας την αποψη καταγραφεις.
Εφ οσων ειναι γραμμενο ετσι οπως ειναι γραμμενο, για μενα ειναι οι προσωπικες σου αποψεις κ τα αλλα ειναι να χαμε να λεγαμε......

Ανθρωπος λοιπον που καταγραφει δημοσια τετοιες αντιληψεις περι του θεματος "σκυλος" ειναι ζημιογονος κ επικινδυνος, πρωτιστως για τον οποιο "σκυλο".

τότε πρέπει να είμαι απίστευτη ηθοποιός που από τον Μάιο έχω καταναλώσει ώρες ατελείωτες εδώ μέσα για να μάθω όσο το δυνατόν περισσότερα για τα σκυλιά και ειδικά για τον Άτλα.
και τώρα με την γνώμη που έχετε για μένα γιατί ακόμη ασχολείστε;

 

[marina78]

Για κατσε ρε Μαρίνα...
Εσυ επέλεξες να δηλώσεις συγγραφέας του ρεπορτάζ. Δεν σε ανάγκασε κανείς!
Θα μπορουσες άνετα να παρακολουθήσεις τα σχόλια και ακόμα και να διατυπώσεις τις ενστασεις σου χωρις να το προσωποποιήσεις οπως έκανες!
Ο ρεπόρτερ απευθύνεται σε όλο τον κόσμο, θα έπρεπε λοιπόν αν έχει διαθεση να βελτιωθει, να δέχεται και να επεξεργαζεται τις απόψεις όλων και όχι μόνο «ειδικών» οπως μας έγραψες. («Και εγώ εδώ ήρθα για να λάβω συμβουλές για την φυλή του Άτλα και το μεγάλωμά του, όχι να κριθώ ως δημοσιογράφος….αυτό ξέρω σε ποιο forum πρέπει να πάω για να το εισπράξω, και πιστέψτε με είμαι και εκεί!»)
Δεν καταλαβα δηλαδή, εμεις στους οποίους απευθύνεται το κάθε ρεπορταζ πρέπει να το χάψουμε ασυζητητί και άλλοι είναι οι ειδικοί που θα το κρίνουν; Για πρόβατα μας περνάς;

Εν τω μεταξύ, όσο κι αν δεν μπορεις να το καταννοήσεις, το ρεπορταζ αυτό ειναι άμεσα συνδεδεμένο με το θεμα σου!

είπα ότι είμαι η αρθρογράφος,γιατί φαίνεται στο άρθρο και δεν μου αρέσει να κάνω τον Κινέζο.
κάθε κριτική δεκτή,για πόσο όμως;γιατί αυτό φαντάστηκα ότι θα γίνει από εδώ και πέρα, μόνο σχόλια για το άρθρο,και θεώρησα ότι θα έπρεπε να κλείσει γιατί είναι εκτός θέματος.αλλά πάλι έπεσα στην παγίδα να ξανα προσπαθήσω.... το θέμα μου με τα παιδιά μου έχει λήξει,έχει ξεπεραστεί απο όλη την οικογένειά μου και εσείς μου λέτε ότι ακόμη δεν το ξεπεράσαμε...αυτό απλά με ξεπερνά!

 

[yasemin]

Εγω προσωπικα ασχολουμαι γιατι με ενδιαφερει ο σκυλος σου..

 

[johnk]

Ζητώ συγγνώμη για το off-topic...

και θα το πάμε επανάληψη....;....ότι δεν οφείλω να εξηγήσω τους λόγους που γράφτηκε έτσι;
ή θα συνεχίσουμε τα μαθήματα περί δημοσιογραφίας....;

Μαρίνα,

Δες τα παρακάτω και σε προτρέπω να ξανασκεφτείς τι σημαίνει (διαχρονικά και κατά πλειονότητα) δημοσιογραφία... είναι τίτλοι από κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας και από sites πανελλαδικής πρόσβασης... αν δώσεις την κάθε μία φράση στο google, θα σου βγάλει και το αντίστοιχο "ρεπορτάζ"...
Και μετά... δες και το βίντεο του πίτμπουλ στο βενζινάδικο... πολλές φορές, όπως έκανα κι εγώ...
Και, αν θέλεις, μου τα επεξηγείς όλα αυτά...

Στα έχω βάλει κατά χρονολογική σειρά... ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ... για να συνειδητοποιήσεις τι παιχνίδια μας παίζει, καμιά φορά, η μοίρα...

- Άγρια Επίθεση πίτμπουλ σε πρατήριο καυσίμων...
- Πίτμπουλ σκόρπισε τον τρόμο σε βενζινάδικο...
- Πίτμπουλ δάγκωσε 9 ανθρώπους σε βενζινάδικο...
- Στο νοσοκομείο 7 άνθρωποι μετά από επίθεση σκύλου...
- Πίτμπουλ έστειλε 9 άτομα στο νοσοκομείο...
- Ντοκουμέντο: Πίτμπουλ σε αμόκ κατασπαράζει 9 ανθρώπους στη Θεσσαλονίκη...
- Ψάχνουν τον ιδιοκτήτη του σκύλου που έστειλε στο νοσοκομείο 9 άτομα...
- Καρέ καρέ το αμόκ του πίτμπουλ σε βενζινάδικο...
- Τι συνέβη με το επιθετικό πίτμπουλ στο βενζινάδικο της Θεσσαλονίκης...
- Τι πραγματικά έγινε με το πίτμπουλ στο βενζινάδικο...
- Νέα μαρτυρία για τους λόγους που το pitbull επιτέθηκε σε 9 ανθρώπους στη Θεσσαλονίκη...
- Σκύλος επιτέθηκε σε ανθρώπους ή μήπως το αντίθετο...
- Ποιά τελικά είναι η αλήθεια για το πίτμπουλ...
- Κακοποιήθηκε το πίτμπουλ πριν επιτεθεί...
- "Επιθετικοί άνθρωποι κατασπαράσσουν ζώα και ανθρώπους"...
- "Βασανισμός του πίτμπουλ πριν επιτεθεί" καταγγέλουν φιλόζωοι...
- "Ατυχής" χειρισμός η δολοφονία του πίτμπουλ στο βενζινάδικο...
- Ελληνάρας κοροϊδεύει δεμένο pitbull αλλά αυτό λύθηκε και... δείτε τι έπαθε...
- Αυτό είναι το πιο θηριώδες pitbull στον κόσμο...
- Πωλούνται καθαρόαιμα pitbull...

Καταλαβαίνεις, έτσι?

 

[east49]

Εαν απο το Μαιο εχεις καταναλωσει ατελειωτες ωρες για να μαθεις οσο το δυνατον περισσοτερα για τα σκυλια, οπως ισχυριζεσαι, κ κατεληξες πριν μερικες μερες να γραψεις αυτο το αχαρακτηριστο κειμενο, οι ελπιδες γενικα ειναι μηδενικες......

Αν σε ενδιεφερε να μαθεις, να ενημερωθεις κ να κατανοησεις θα επρεπε να ανοιξεις συζητηση, εδω η οπου αλλου εχεις προσβαση πχ στον εκπαιδευτη σου, περι του γιατι εγινε αυτο που εγινε, κ επειτα να κατεγραφες σε ρεπορταζ τι εγινε, γιατι εγινε, κ πως θα επρεπε να αποφευχθει......

Αντι να διαβαζω κειμενο που επιρριπτει ολες τις ευθυνες στο σκυλο, θα ηθελα καποιος να ειναι ικανος να καλυψει αντικειμενικα την ειδηση, επιρριπτοντας την ευθυνη στους ιδιοκτητες, αλλα κ δινοντας τα ελαφρυντικα στο σκυλο για μια αναμενομενη συμπεριφορα, υπο τετοιες συνθηκες.

Ο αρθρογραφος που μπορεσε να εκφερει η εστω καταγραψει δημοσια τετοιες αποψεις αλλων, με τετοιο τροπο, δεν κανει για ιδιοκτητης.......

Σορρυ, αλλα τρομαζω στην ιδεα αν μεθαυριο απο δικη σου αγνοια κ λαθη ο Ατλας επιτεθει σε εναν ξενο που τον κυνηγαει στο χωρο του κ χαρακτηριστει επικινδυνος κ μετα απο προτροπη.... κτηνιατρου του γινει γι αυτο το λογο ευθανασια.......

Και μετα συζηταμε για φυλαξη, για σκυλια φυλακες, κοντινες μακρινες κ αλλα ανουσια.........

 

[yasemin]

Και θα σε παρακαλουσα να μην ξαναγραψεις για επικινδυνες-κυριαρχικες φυλες,το γιατι στο εχω ηδη εξηγησει και οχι μονον εγω...

Και Μαρινα,υπαρχουν και οι περιφημες λιστες θανατου γιατι καποιοι χαρακτηρισαν καποιες φυλες επικινδυνες, πολλα σκυλια χαθηκαν...

 

[marina78]

ίσως να μην ήρθε ακόμη το πλήρωμα του χρόνου για να αναγραφούν τα παραπάνω.
το μόνο σίγουρο είναι ότι θα έρθει.
καλά...σας άφησα να καταλάβετε,από τα όσα έχουμε πει μέχρι σήμερα ότι θα πήγαινα τον σκύλο μου για ευθανασία σε μια αντίστοιχη περίπτωση; εδώ τον σκύλο που επιτέθηκε στα δικά μου δεν είπα να πάει για ευθανασία.τον δικό μου θα πήγαινα;
και για να τελειώνει,απλά δεν έγραψα τα ονόματα των μαρτύρων αυτό΄θα γίνει κατανοητό ή τσάμπα χρόνο τρώμε όλοι;

 

[Μάρθα & Σίλβα]

Μαρίνα,an και δεν έχω καμία σχέση με σκυλιά φύλαξης και γι'αυτό πότε δεν έχω δώσει απάντηση στο θέμα σου το παρακολουθώ πάντα στενά για να μάθω κάτι παραπάνω....
Με λίγα λόγια αυτό που πιστεύω ότι εννοούν οι γνώστες του θέματος που σε κριτικάρουν είναι ότι,αφού ο κάθε σκύλος θα είχε την ίδια αντίδραση,πόσο μάλλον ένας σαν τον Ατλα,τα λόγια σου δείχνουν ότι σε παρόμοια περίπτωση και εσύ θα κολλούσες, και εσύ ίσως λόγω σκηνής και σοκ σκεφτόσουν την ευθανασία....
Επίσης μόνη σου πριν λίγο καιρό είπες ότι δυσκολεύεστε να βγείτε στο κήπο χωρίς συνοδεία,εσύ και το ένα κορίτσι σου,οπότε δεν έχει ξεπεραστεί κανένα θέμα ακόμα...
Και στο λέω εγώ που έχω ένα αρνί για σκύλο...Όταν είναι στο σπίτι μόνο ασφάλεια νιώθω και ας μην είναι ικανή για πολλά... Όμως ΠΟΤΈ δεν θα άφηνα άλλον να αναλάβει σε ένα τέτοιο σκηνικό θα το χειρίζομουν εγώ,εσύ αναρωτησου εάν θα μπορούσες...
Επίσης ζώντας με σκύλο ΠΟΤΈ δεν θα μιλούσα με τόσο στόμφο για άλλο σκύλο...γιατί σκέφτομαι λίγο σαν σκύλος...Επίσης αναρωτησου...όχι για το ρεπορτάζ σου, όχι για τη ψυχοσύνθεση σου, αλλά για ένσυναίσθηση του σκύλου και για πρόβλεψη καταστάσεων αν μπορείς να γίνεις λίγο σκύλος... και δη, σκύλος αρχηγός αγέλης...

 

[Estranged]

/offtopic

γι'αυτό πότε δεν έχω δείρει απάντηση στο θέμα σου

Το πιασα πριν το διορθώσεις, κλαίω
(Σας αγαπώ όσους γράφετε με autocorrect)

 

[johnk]

Και θα σε παρακαλουσα να μην ξαναγραψεις για επικινδυνες-κυριαρχικες φυλες, το γιατι στο εχω ηδη εξηγησει και οχι μονον εγω...

Και Μαρινα,υπαρχουν και οι περιφημες λιστες θανατου γιατι καποιοι χαρακτηρισαν καποιες φυλες επικινδυνες, πολλα σκυλια χαθηκαν...

Συμφωνώντας απόλυτα με τη @yasemin , νιώθω "αναγκασμένος" να παραθέσω ένα παράδειγμα (που έχω χρησιμοποιήσει και παλιότερα - στα "άλλα" θέματα που λέγαμε) για τις "ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ - ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΕΣ" φυλές...

Μία παλιά Αγγλίδα συγγραφέας, εκτροφέας και εκπαιδεύτρια Rottweiler αφηγείται:

Η οικογένεια ζούσε σε όμορφο σπίτι, με τον 5χρονο γιό τους και το 4χρονο, αρσενικό, αστείρωτο Rottweiler...
Ολοι, δεμένοι σα γροθιά... το Rottweiler είχε τεράστια αδυναμία στο παιδάκι και θα μπορούσε να πεθάνει γι' αυτό... πολύ ισορροπημένος σκύλος, καθόλου επιθετικός και με ενδιάμεσο ταμπεραμέντο... δεν τον είχαν πάρει από δική μου εκτροφή, αλλά τον είχα εκπαιδεύσει και είχα "ευχαριστηθεί με την ψυχή μου" αυτή την εκπαίδευση...

Εκείνο το μεσημέρι, οι γονείς πετάχτηκαν και έτρεξαν έντρομοι, όταν άκουσαν το σκύλο να γαυγίζει και, σχεδόν ταυτόχρονα, το παιδί τους να ουρλιάζει από τον πόνο...
Οντως, ο σκύλος είχε δαγκώσει το παιδί στο μάγουλο... ήταν πεσμένο κάτω και ο σκύλος, λίγο πιο δίπλα, να περπατάει νευρικά... να κάθεται, να σηκώνεται, να περπατάει, να ξανακάθεται...

Χρειάστηκε να τρέξουν στο νοσοκομείο και να γίνει χειρουργική επέμβαση για να ράψουν τη πληγή... αρκετά ράμματα...
Και το ερώτημα του "τιμήματος" της πράξης ήρθε... "άμεση ευθανασία?"...
Οι γονείς στεναχωρημένοι, θορυβημένοι, αλλά (ευτυχώς - κάτι ήξεραν άραγε?) λιγάκι διστακτικοί...

Συγκλήθηκε, την ίδια μέρα, ένα συμβούλιο από 3 ανθρώπους: Ο κτηνίατρος της δημοτικής αρχής, ο εκτροφέας του σκύλου και εγώ, που είχα εκπαιδεύσει το σκύλο (νιώθοντας ότι θέλω να ανοίξει η γη και να με καταπιεί)...

Ο εκτροφέας και εγώ, ήμασταν "άφωνοι"... πως μπόρεσε αυτός ο σκύλος να δαγκώσει το παιδί του...

Και ήμασταν άφωνοι από ένα σοβαρότερο ερώτημα που μας έτρωγε: Αφού κάτι έγινε και ο σκύλος δάγκωσε το παιδί, πως έγινε και αυτός ο σκύλος δεν σκότωσε το παιδί, δεν το συνέτριψε, δεν του εξαφάνισε το πρόσωπο...

Και, έτσι, με τη βοήθειά μας, ο κτηνίατρος προχώρησε σε μιά λεπτομερή εξέταση του σκύλου...
Και βρήκε κάτι: Ενα ξυλάκι από παγωτό καρφωμένο βαθιά στον πρωκτό του...

Η ετυμηγορία ήταν ομόφωνη: Ο σκύλος θα ζήσει... και θα γίνει προσπάθεια να βρει νέα οικογένεια...
Για την ιστορία, ο σκύλος έζησε τα επόμενα 10 χρόνια σε μιά άλλη οικογένεια (που είχε δύο μικρά παιδάκια) και "θριάμβευσε" στο νέο του περιβάλλον...

 

[marina78]

Μαρίνα,an και δεν έχω καμία σχέση με σκυλιά φύλαξης και γι'αυτό πότε δεν έχω δώσει απάντηση στο θέμα σου το παρακολουθώ πάντα στενά για να μάθω κάτι παραπάνω....
Με λίγα λόγια αυτό που πιστεύω ότι εννοούν οι γνώστες του θέματος που σε κριτικάρουν είναι ότι,αφού ο κάθε σκύλος θα είχε την ίδια αντίδραση,πόσο μάλλον ένας σαν τον Ατλα,τα λόγια σου δείχνουν ότι σε παρόμοια περίπτωση και εσύ θα κολλούσες, και εσύ ίσως λόγω σκηνής και σοκ σκεφτόσουν την ευθανασία....
Επίσης μόνη σου πριν λίγο καιρό είπες ότι δυσκολεύεστε να βγείτε στο κήπο χωρίς συνοδεία,εσύ και το ένα κορίτσι σου,οπότε δεν έχει ξεπεραστεί κανένα θέμα ακόμα...
Και στο λέω εγώ που έχω ένα αρνί για σκύλο...Όταν είναι στο σπίτι μόνο ασφάλεια νιώθω και ας μην είναι ικανή για πολλά... Όμως ΠΟΤΈ δεν θα άφηνα άλλον να αναλάβει σε ένα τέτοιο σκηνικό θα το χειρίζομουν εγώ,εσύ αναρωτησου εάν θα μπορούσες...
Επίσης ζώντας με σκύλο ΠΟΤΈ δεν θα μιλούσα με τόσο στόμφο για άλλο σκύλο...γιατί σκέφτομαι λίγο σαν σκύλος...Επίσης αναρωτησου...όχι για το ρεπορτάζ σου, όχι για τη ψυχοσύνθεση σου, αλλά για ένσυναίσθηση του σκύλου και για πρόβλεψη καταστάσεων αν μπορείς να γίνεις λίγο σκύλος... και δη, σκύλος αρχηγός αγέλης...

είχα πει ότι η μικρή νιώθει ανασφάλεια να βγει μόνη στην αυλή επειδή ακούει τον σκύλο που της επιτέθηκε.
αυτή τη διαδικασία ήθελα να καταφέρω να μάθω ¨μπορείς να γίνεις λίγο σκύλος... και δη, σκύλος αρχηγός αγέλης...¨ αλλά άλλαξε όλο το σκηνικό του θέματος....

 

[Μάρθα & Σίλβα]

Συμφωνώντας απόλυτα με τη @yasemin , νιώθω "αναγκασμένος" να παραθέσω ένα παράδειγμα (που έχω χρησιμοποιήσει και παλιότερα - στα "άλλα" θέματα που λέγαμε) για τις "ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ - ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΕΣ" φυλές...

Μία παλιά Αγγλίδα συγγραφέας, εκτροφέας και εκπαιδεύτρια Rottweiler αφηγείται:

Η οικογένεια ζούσε σε όμορφο σπίτι, με τον 5χρονο γιό τους και το 4χρονο, αρσενικό, αστείρωτο Rottweiler...
Ολοι, δεμένοι σα γροθιά... το Rottweiler είχε τεράστια αδυναμία στο παιδάκι και θα μπορούσε να πεθάνει γι' αυτό... πολύ ισορροπημένος σκύλος, καθόλου επιθετικός και με ενδιάμεσο ταμπεραμέντο... δεν τον είχαν πάρει από δική μου εκτροφή, αλλά τον είχα εκπαιδεύσει και είχα "ευχαριστηθεί με την ψυχή μου" αυτή την εκπαίδευση...

Εκείνο το μεσημέρι, οι γονείς πετάχτηκαν και έτρεξαν έντρομοι, όταν άκουσαν το σκύλο να γαυγίζει και, σχεδόν ταυτόχρονα, το παιδί τους να ουρλιάζει από τον πόνο...
Οντως, ο σκύλος είχε δαγκώσει το παιδί στο μάγουλο... ήταν πεσμένο κάτω και ο σκύλος, λίγο πιο δίπλα, να περπατάει νευρικά... να κάθεται, να σηκώνεται, να περπατάει, να ξανακάθεται...

Χρειάστηκε να τρέξουν στο νοσοκομείο και να γίνει χειρουργική επέμβαση για να ράψουν τη πληγή... αρκετά ράμματα...
Και το ερώτημα του "τιμήματος" της πράξης ήρθε... "άμεση ευθανασία?"...
Οι γονείς στεναχωρημένοι, θορυβημένοι, αλλά (ευτυχώς - κάτι ήξεραν άραγε?) λιγάκι διστακτικοί...

Συγκλήθηκε, την ίδια μέρα, ένα συμβούλιο από 3 ανθρώπους: Ο κτηνίατρος της δημοτικής αρχής, ο εκτροφέας του σκύλου και εγώ, που είχα εκπαιδεύσει το σκύλο (νιώθοντας ότι θέλω να ανοίξει η γη και να με καταπιεί)...

Ο εκτροφέας και εγώ, ήμασταν "άφωνοι"... πως μπόρεσε αυτός ο σκύλος να δαγκώσει το παιδί του...

Και ήμασταν άφωνοι από ένα σοβαρότερο ερώτημα που μας έτρωγε: Αφού κάτι έγινε και ο σκύλος δάγκωσε το παιδί, πως έγινε και αυτός ο σκύλος δεν σκότωσε το παιδί, δεν το συνέτριψε, δεν του εξαφάνισε το πρόσωπο...

Και, έτσι, με τη βοήθειά μας, ο κτηνίατρος προχώρησε σε μιά λεπτομερή εξέταση του σκύλου...
Και βρήκε κάτι: Ενα ξυλάκι από παγωτό καρφωμένο βαθιά στον πρωκτό του...

Η ετυμηγορία ήταν ομόφωνη: Ο σκύλος θα ζήσει... και θα γίνει προσπάθεια να βρει νέα οικογένεια...
Για την ιστορία, ο σκύλος έζησε τα επόμενα 10 χρόνια σε μιά άλλη οικογένεια (που είχε δύο μικρά παιδάκια) και "θριάμβευσε" στο νέο του περιβάλλον...

Υπάρχει σχετικά ίδια ιστορία με golden retriever και μολύβι στο αυτί του...Μόνο που το βρήκαν μετά την ευθανασία... δεν είναι θέμα φυλής λοιπόν, είναι λογική αναμενόμενη αντίδραση

/offtopic

Το πιασα πριν το διορθώσεις, κλαίω
(Σας αγαπώ όσους γράφετε με autocorrect)

Ντροπή σου μόνο αυτό έχω να πω ντροπή σου...

 

[Orilis]

Ας γράψω ένα κακό μήνυμα κι εγώ...

Μαρίνα χαρακτηρισες τους γείτονές σου ανθρωπομορφα τέρατα για την κατάσταση του σκυλιου τους; Κοπέλα μου, έχεις την τάση να δραματοποιειες τα άπαντα. Αν αυτά είναι τα ανθρωπομορφα τέρατα, τότε τέτοια είναι και ένα τεράστιο ποσοστό κατόχων σκύλου στη χώρα μας. Κι αν όλοι αυτοί είναι ανθρωπομορφα τέρατα, οι βιαστες, παιδεραστες, κι άλλοι που επιζητουν τον βαναυσο πόνο ή και το θάνατο των γύρω τους, τι είναι;

Μαρίνα, λες στα πρόσφατα μηνύματα ότι το θέμα με τα σκυλιά το έχει ξεπεράσει η οικογένειά σου εξ'ολοκληρου ενώ μόλις λίγες μέρες πριν έλεγες ότι η δεκατετράχρονη κόρη σου ακόμα φοβάται να βγει ασυνοδευτη στον κήπο...

Μαρίνα, είμαι στο φόρουμ πέντε (πάνω κάτω) χρόνια και διαβάζω ακόμα και για σκυλοθεματα που, εκ πρώτης όψεως, δεν με αφορούν καθόλου, στην προσπάθειά μου, μεταξύ άλλων, να καταλάβω περισσότερο τον ημίαιμο σκύλο μου. Ε, τόσα χρόνια μετά, πιθανότατα δεν έχω καταλάβει ακόμα σωστά τι είναι ανθρωποκεντρικο ή ανεξάρτητο σκυλί, βάσει ποιου ενστικτου γίνεται αυτό και βάσει ποιου το άλλο. Συνεχίζω και διαβάζω γύρω γύρω, αφήνοντας ως και να θαφτει παντελώς το θέμα σύστασης του δικού μου σκύλου, γιατί προσπαθώ να καταλάβω περισσότερο τον σκύλο σαν είδος ώστε να βελτιώνω τη ζωή του σκύλου μου, σαν μονάδα.

Διαβάζοντας, κάπου αλλού, έγραψες ότι δεν έχει σημασία τι γράφει κάποιος, αλλά το πως το γράφει; Ναι, αυτό ισχύει αν διαβάζουμε απλά και μόνο για διασκέδαση. Όταν θέλουμε να αποκομισουμε γνώση, ισχύει ακριβώς το ανάποδο. Δίνουμε βάση στο νόημα κι όχι στο ποιος ή πως το έγραψε.

Και τώρα η κακία: είσαι το μοναδικό μέχρι τώρα άτομο που έχω αντιληφθεί να έχει καταφέρει να ανεβάζει σελφι σε σκυλοφορουμ. Κι όσο και να λες το αντίθετο, ναι, θεωρώ ότι χρησιμοποιείς το φόρουμ, μέσω του θέματος και για αυτοπροβολή και διαφήμιση. Έχω να γράψω διαφορα ακόμα στο κακό κομμάτι του μηνύματος, αλλά μάλλον καλύτερα να το αφήσω εδώ.

 

[marina78]

Συμφωνώντας απόλυτα με τη @yasemin , νιώθω "αναγκασμένος" να παραθέσω ένα παράδειγμα (που έχω χρησιμοποιήσει και παλιότερα - στα "άλλα" θέματα που λέγαμε) για τις "ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ - ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΕΣ" φυλές...

Μία παλιά Αγγλίδα συγγραφέας, εκτροφέας και εκπαιδεύτρια Rottweiler αφηγείται:

Η οικογένεια ζούσε σε όμορφο σπίτι, με τον 5χρονο γιό τους και το 4χρονο, αρσενικό, αστείρωτο Rottweiler...
Ολοι, δεμένοι σα γροθιά... το Rottweiler είχε τεράστια αδυναμία στο παιδάκι και θα μπορούσε να πεθάνει γι' αυτό... πολύ ισορροπημένος σκύλος, καθόλου επιθετικός και με ενδιάμεσο ταμπεραμέντο... δεν τον είχαν πάρει από δική μου εκτροφή, αλλά τον είχα εκπαιδεύσει και είχα "ευχαριστηθεί με την ψυχή μου" αυτή την εκπαίδευση...

Εκείνο το μεσημέρι, οι γονείς πετάχτηκαν και έτρεξαν έντρομοι, όταν άκουσαν το σκύλο να γαυγίζει και, σχεδόν ταυτόχρονα, το παιδί τους να ουρλιάζει από τον πόνο...
Οντως, ο σκύλος είχε δαγκώσει το παιδί στο μάγουλο... ήταν πεσμένο κάτω και ο σκύλος, λίγο πιο δίπλα, να περπατάει νευρικά... να κάθεται, να σηκώνεται, να περπατάει, να ξανακάθεται...

Χρειάστηκε να τρέξουν στο νοσοκομείο και να γίνει χειρουργική επέμβαση για να ράψουν τη πληγή... αρκετά ράμματα...
Και το ερώτημα του "τιμήματος" της πράξης ήρθε... "άμεση ευθανασία?"...
Οι γονείς στεναχωρημένοι, θορυβημένοι, αλλά (ευτυχώς - κάτι ήξεραν άραγε?) λιγάκι διστακτικοί...

Συγκλήθηκε, την ίδια μέρα, ένα συμβούλιο από 3 ανθρώπους: Ο κτηνίατρος της δημοτικής αρχής, ο εκτροφέας του σκύλου και εγώ, που είχα εκπαιδεύσει το σκύλο (νιώθοντας ότι θέλω να ανοίξει η γη και να με καταπιεί)...

Ο εκτροφέας και εγώ, ήμασταν "άφωνοι"... πως μπόρεσε αυτός ο σκύλος να δαγκώσει το παιδί του...

Και ήμασταν άφωνοι από ένα σοβαρότερο ερώτημα που μας έτρωγε: Αφού κάτι έγινε και ο σκύλος δάγκωσε το παιδί, πως έγινε και αυτός ο σκύλος δεν σκότωσε το παιδί, δεν το συνέτριψε, δεν του εξαφάνισε το πρόσωπο...

Και, έτσι, με τη βοήθειά μας, ο κτηνίατρος προχώρησε σε μιά λεπτομερή εξέταση του σκύλου...
Και βρήκε κάτι: Ενα ξυλάκι από παγωτό καρφωμένο βαθιά στον πρωκτό του...

Η ετυμηγορία ήταν ομόφωνη: Ο σκύλος θα ζήσει... και θα γίνει προσπάθεια να βρει νέα οικογένεια...
Για την ιστορία, ο σκύλος έζησε τα επόμενα 10 χρόνια σε μιά άλλη οικογένεια (που είχε δύο μικρά παιδάκια) και "θριάμβευσε" στο νέο του περιβάλλον...

χρήσιμο πολύ για το επόμενο ρεπορτάζ!

 

[Μάρθα & Σίλβα]

είχα πει ότι η μικρή νιώθει ανασφάλεια να βγει μόνη στην αυλή επειδή ακούει τον σκύλο που της επιτέθηκε.
αυτή τη διαδικασία ήθελα να καταφέρω να μάθω ¨μπορείς να γίνεις λίγο σκύλος... και δη, σκύλος αρχηγός αγέλης...¨ αλλά άλλαξε όλο το σκηνικό του θέματος....

Μαρίνα, ο Άτλας είναι 10 μηνών τον έχεις από τον Μάιο, έχετε περάσει εκπαίδευση μαζί,θα έπρεπε να είσαι σε απόσταση αναπνοής από το στόχο...
Λυπάμαι αλλά,δεν είσαι.....