Υιοθεσία ενήλικου σκύλου

[nyfitsa]

Καλησπέρα σας!

Είμαι σε καλό δρόμο για την υιοθεσία ενός ενήλικου σκυλάκου από καταφύγιο και θα ήθελα τη βοήθεια - συμβουλή σας.

Καταρχήν έχω κάνει μια λίστα από πραγματα που θέλω να ψωνίσω, κρεββατάκι - λουράκι - μπωλ φαγητού κτλ ώστε να είναι όλα έτοιμα όταν θα έρθει σπίτι.

Από εκεί και πέρα, απλά θέλω να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας όσον αφορά στον ερχομό του. Τι εννοώ;

Από το καταφύγιο που βρίσκεται, θα βρεθεί ξαφνικά σε ένα νέο περιβάλλον με έναν άνθρωπο άγνωστο γι' αυτόν. Θέλω λοιπόν αυτή την περίοδο προσαρμογής να την κάνω όσο το δυνατόν πιο ανώδυνη και για τους δυό μας αλλά κυρίως γι' αυτόν. Σίγουρα όσο χρόνο θέλω εγώ να τον γνωρίσω, άλλο τόσο θα θέλει κι αυτός για να μπορέσει να νοιώσει ασφάλεια.

Έτσι λοιπόν, θα έχω το σπίτι έτοιμο, να το μυρίσει, να το εξερευνήσει, να ξέρει από την πρώτη στιγμή που είναι ο χώρος του (το κρεββάτι του) που είναι τα μπωλάκια του.
Θα είμαι μαζί του όσο το δυνατόν περισσότερο τις πρώτες μέρες, αφήνωντάς του όμως χώρο και χρόνο να με πλησιάσει αυτός.

Δεν ξέρω αν το σκέφτομαι σωστά απλά έχω τόση πολή ανυπομονησία, χαρά και άγχος μαζί και θέλω να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ!

Κάθε συμβουλή ευπρόσδεκτη

Σας ευχαριστώ!

 

[mareco]

Είσαι γενικώς σε πολύ καλό δρόμο σε όσα σκέφτεσαι. Μπράβο σου για το αδεσποτάκι σου και μην έχεις άγχος. Μου φαίνεται ότι θα τα καταφέρεις μια χαρά

 

[Eirini-Fontas]

Καταρχας συγχαρητηρια για αυτη σου την αποφαση!!

Νομιζω και εγω οτι μεχρι στιγμης ολα σωστα τα σκεφτεσαι!
Μολις το παρεις με το καλο και στο σπιτι τοτε θα δεις και τι αλλο μπορει να χρειαστει.
Σιγουρα χρειαζεται χρονος προσαρμογηε στο καινουργιο περιβαλλον και στις καινουργιες συνθηκες ζωης!!

 

[kopritis]

Μια χαρά σε βρίσκω!!

Μια συμβουλή μόνο. Καλό είναι που θα είσαι πολλές ωρες μαζί του, αλλά να ξεκινήσεις απο την αρχή σταδιακα να τον αφήνεις για λίγο μόνο του. Στην αρχή πολύ λίγο και σιγά σιγα περισσότερο. Απο την εμπειρία μου, τα σκυλάκια των καταφυγίων δένονται πολύ και γρήγορα μαζί σου και οι πιθανότητες να εμφανίσει αγχος αποχωρισμού είναι αυξημένες. Γι'αυτό ξεκίνα απο την πολύ αρχή να τον "εκπαιδεύεις" να είναι ήρεμος όταν λείπεις.

Αχ, σκέφτομαι τον εαυτό μου λίγο πριν πάρω το δικό μου..... σνιφ...... πολύ χαίρομαι για σας! Να σου ζήσει και να βάλεις φωτογραφίες!

 

[nyfitsa]

Ευχαριστώ παιδιά!!!!

Τις τελευταίες μέρες δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο είμαι ενθουσιασμένη!

Kopritis θέλοντας και μη κάποιες ώρες θα είναι μόνος του απ' την αρχή, όσο θα λείπω στη δουλειά...

Απλά σκέφτομαι να ξυπνάω αρκετά πιο νωρίς για να πηγαίνουμε τη βόλτα μας και να καθόμαστε και λίγο μαζί πριν φύγω... εεεε και αν μπορώ να ξεκλέβω και λίγο χρόνο να κάνω κοπάνα απ' τη δουλειά νωρίτερα

Αααα και έχω και σχέδια! Με το καλό να περάσει ο πρώτος καιρός και να προσαρμοστούμε και θα τον γνωρίσω στο προβατάκι μας (γκριφόν-μαλτέζ) που μένει με τους γονείς μου... Θα κάνουμε διαγωνισμό "το καλύτερο πατσαβουράκι"

Με το καλό να τον δεχτώ και θα βάλω και φωτογραφίες

 

[ATREAS]

Πολύ καλή απόφαση!!!

Το έχεις βρει και περιμένει τα διαδικαστικά ή ακόμα ψάχνεις;

κάπου εκεί θα είμαι και εγώ σε λίγο καιρο (πάνω κάτω σε κάνα μήνα)


Αυτό που δεν έχω ξεκαθαρίσει και θα ήθελα τη γνώμη σου είναι το εξής:

για ποιο λόγο κατέληξες σε ενήλικο και όχι σε ένα νεώτερο, ας πούμε 4 μηνών;

βρήκες συγκεκριμένο σκυλάκι που σου άρεσε πιο πολύ από όλα ή το είχες σκεφτεί από πιο πριν; :?:

 

[alexkouts]

μπραβο για την αποφαση σου να υιοθετησεις ενα αδεσποτακι και μαλιστα μεγαλο!ειμαι σιγουρη οτι δεν θα το μετανιωσεις!
βαρεθηκα πια να ακουω ψαχνω την αυτη την ρατσα και την αλλη ρατσα ενω τοσα σκυλακια στο δρομο ή στα κλουβακια των καταφυγιων παραμενουν στα αζητητα!
μπραβο! =D>

 

[Sara]

Μπράβο σου που θα πάρεις από καταφύγιο! Συμφωνώ ότι θα πρέπει να περνάς αρκετές ώρες μαζί του στην αρχή, αλλά επίσης όταν το πρωτοπάρεις να το πας μια μεγάλη βόλτα πρώτα και γενικώς πήγαινέ του αρκετές βόλτες στην αρχή, εννοώ περισσότερες από τις κανονικές του.

Όταν πρωτοπήρα το Μουφ έτσι έκανα αν και τα βρήκα ελαφρώς μπαστούνια: πρώτα το άφησα να μουφιάσει το σπίτι και μετά το πήγα μια τεράστια βόλτα που την πέρασε μουφιάζοντας. Τον άφησα να κοιμηθεί στο δωμάτιό μου αλλά ήταν σε υπερδιέγερση όλη τη νύχτα και αμφιβάλλω αν πολυκοιμήθηκε. Επιπλέον δεν ήθελε να φάει. Το πρωί δυστυχώς γίνανε δράματα διότι μετά τη βόλτα έπρεπε να πάω στη δουλειά μου και είχα πρώτη μέρα μάθημα, καινούριο εξάμηνο, καινούρια δουλειά! Τον περιόρισα στην κρεβατοκάμαρά μου με dog gate και φαγητό και νερό, αλλά έκλαιγε που έφευγα και με παρακαλούσε να μην το αφήσω μέσα. Έκλαιγα κι εγώ στο δρόμο και στη δουλειά και έλεγα σε όλους ότι είμαι μια σκύλα και μισή. Το μεσημέρι που γύρισα στο σπίτι είδα ότι το Μουφ είχε μάθει να ανοίγει το dog gate σαν κύριος, είχε φάει όλο του το φαΐ και με περίμενε πίσω από την πόρτα. Είχα συμφιλιωθεί δε με την ιδέα ότι θα έκανε τα πάντα στο σπίτι κώλο, αλλά παραδόξως δεν έκανε τίποτα από αυτά και μάλιστα χάρηκε πολύ που γύρισα. Τον ξαναπήγα βόλτα, τον ξανάφησα λυτό στο σπίτι χωρίς περιορισμούς και μετά γύρισα το βράδυ (μετά από το δεύτερο μάθημα) και ήταν μια απο τα ίδια. Τον ξανάβγαλα βόλτα και μετά κοιμήθηκε κανονικά. Από την επόμενη μέρα άρχισε να τρώει τον άμπακο όπως κάνει και τώρα. Πρόσεξε πάντως μην κάνεις το λάθος που έκανα εγώ το βράδυ της δεύτερης μέρας και του έδωσα μπιφτέκι διότι τον λυπήθηκα! Ναι μεν με λατρεύει, αλλά τώρα το μπιφτέκι είναι το σήμα κατατεθέν του Μουφ!

Είναι επίσης πιθανό να έχει στην αρχή separation anxiety που είχε ο δικός μου για αρκετό καιρό μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι δεν τον παρατάω και το εμφατικό μου "I will be back" σημαίνει ότι όντως θα γυρίσω. Πρόσεξε όμως να ακολουθήσεις ακριβώς τα βήματα που πρέπει προκειμένου να ξεπεράσει τον όποιο φόβο του να μείνει μόνο, αν έχει φυσικά. Το Μουφ τώρα θεωρεί ότι το σπίτι και η φύλαξή του ανήκουν σ' αυτόν κι ότι εγώ είμαι μια καλοπροαίρετη, πλην όμως αφελής χαζή, που φτιάχνει όμως καλά μπιφτέκια.

 

[kopritis]

Ξέρεις κάτι για το χαρακτήρα του σκύλου που θα πάρεις? Ρωτάω γιατι καλές οι μεγάλες βόλτες, αλλά όχι για όλα τα σκυλιά (στην αρχη εννοω)..... για παράδειγμα ο δικός μου στην αρχή δεν ήθελε καθόλου το δρόμο... έκανε πως και πως να γυρίσει πίσω.... μάλιστα τότε τον είχα πιέσει αρκετά, και καταλαβαίνω τώρα ότι ήταν λάθος, έπρεπε να είχα δείξει μεγαλύτερη υπομονη.....

Γενικά πάντως θέσε τα όρια που θέλεις απο την πρώτη μέρα, μη τον λυπάσαι το σκύλο (πχ "πρωτη νύχτα είναι, ας ανέβει στο κρεββάτι ο καημένος"... κτλ) αλλά μην τον πιέσεις σε περίπτωση που είναι σκύλος με χαμηλή αυτοπεποίθηση. Δώσε του χρόνο και ηρεμία να εγκλιματιστεί.

 

[Sara]

Αυτό σωστό. Εγώ είχα, βλέπεις, υιοθετήσει Αυστραλέζο Ποιμενικό που έχει αρκετή ενέργεια, τον είχα και κλεισμένο στο κλουβί ολόκληρο ταξίδι και τη βόλτα την ήθελε σαν τρελλός. Μάλιστα αυτός με έσουρνε στην αρχή. Πάντως αν μπορείς να τον πας βόλτα πήγαινέ τον διότι έτσι θα κατεβεί και το επίπεδο του στρες του.

Περί κρεβατιού γνώμη δεν έχω διότι το Μουφ κοιμάται εν μέρει στο κρεβάτι μου και δε με πειράζει. Αντίθετα έχει πλάκα, αλλά αυτή είναι η προσωπική μου γνώμη.

 

[kopritis]

Ναι, ναι, στη μεγάλη πλειοψηφία οι μεγάλες βόλτες είναι απαραίτητες απο την αρχή. ΑΠλά το αναφέρω σε περίπτωση που της τύχει "ντροπαλός"......

Οσο για το κρεββάτι, φυσικά, ο καθένας έχει διαφορετικά όρια. Απλά προσπαθούσα να πω ότι θα πρεπει αυτά να μπουν απο την πρώτη στιγμή, όποια είναι, και να μην αισθανόμαστε "λύπηση" για το "ορφανό" στην αρχή....

(εμένα συνέχεια μου το λένε αυτό.... "αντε βρε το καημένο, είναι και ορφανό...." και μ'εκνευρίζουν, γιατι όπως και να το κάνουμε, για λύπηση δεν είναι ο σκύλος μου! )

 

[kopritis]

Α, και κάτι ακόμα: σκυλιά που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει σε καταφύγια (δεν ξέρω αν είναι η περίπτωση σου), πολλές φορές δεν έχουν έρθει ποτέ σε επαφή με απλά καθημερινά πράγματα για μας, πχ αυτοκίνητα, δρόμος, κόσμος κτλ.... ο Γκογκόλ πχ δεν είχε δει ποτέ του σκάλες στον ενάμιση χρόνο της ζωής του και μου πήρε αρκετές μέρες να τον μάθω να μην τις φοβάται (στην αρχή δεν ανέβαινε/κατέβαινε με τίποτα!!!).... τώρα βεβαια πηδάει 5-5 τα σκαλοπάτια, αλλά θυμάμαι οτι μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση!

Οπότε καλό είναι να έρθει σε επαφή με καινούρια πράγματα σιγά σιγά ο σκυλάκος, όχι όλα μαζί. Ανάλογα πάντα με το χαρακτήρα του.

 

[Sara]

Προσωπικά δε λυπάμαι/κλαίω το Μουφ. Λέω άντε ν' ανεβεί στο κρεβάτι διότι είναι ένα Μουφ (πρέπει να τον βγάλω φωτογραφία μια των ημερών όρθιο στον πάγκο της κουζίνας να μουφιάζει προσεκτικά ψάχνοντας για φαΐ).

Πάντως και στη δική μου περίπτωση, ένα από τα αρχικά προβλήματα του Μουφ ήταν ότι μέχρι να το πάρω εγώ ήταν ένας βλάχος και μισός που δεν είχε δει αυτοκίνητο πέραν των τρακτέρ και συναφών, χώρια που δεν είχε μπει σε αυτοκίνητο που να τρέχει γρήγορα στην εθνική οδό και να παίρνει γκαγκστερικές στροφές στις εισόδους και εξόδους! Το τι κλάμα και γκρίνια άκουσα επτά ώρες κάθε φορά που άλλαζα εθνική οδό δεν περιγράφεται! Τώρα φυσικά έχει συνηθίσει και ισορροπεί κιόλας καλά. Τον δένω και με δικιά του ζώνη ασφαλείας και δεν τον νοιάζει ποσώς.

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι τελικά με αγαπάει και θέλει εμένα και όχι άλλους και δε με θεωρεί αναγκαίο κακό όπως πίστευα αρχικά. Εξακολουθεί όμως να με θεωρεί χαζή και αφελή που θα πρέπει να ακούει εκείνον!

 

[Dr.Zhivago]

Εγώ δεν θα σου πω μπράβο, γιατί πιστεύω πως ΕΣΥ είσαι η τυχέρή! Είναι υπέροχοι οι περισσότεροι "Ελληνικοί Σκύλοι"!

Θα σε συμβούλευα όμως να μην τον επιλέξεις μόνο σε λίγα λεπτά, και να μην είσαι άγνωστη όταν τον πας σπίτι σου.

Προσωπικά, θα πήγαινα για μία εβδομάδα στο καταφύγιο να παίζω εκεί μαζί του και να τον βγάζω βόλτα (επιστρέφοντάς τον να κοιμηθεί στο κλουβί).

Έτσι, ΚΑΙ θα σε αγαπάει πριν πάτε σπίτι, ΚΑΙ θα ξέρεις περισσότερα για τον χαρακτήρα του, ώστε να κάνεις την σωστή επιλογή.

Νομίζω πως οι εθελοντές στο καταφύγιο θα κάνουν ΟΤΙ μπορούν για σένα. Μιας και τα ενήλικα αδέσποτα υοθετούνται πιο δύσκολα...

Κι εγώ θα υοθετίσω ένα κάποια στιγμή, και τα προτιμώ από τα κουτάβια γιατί ξέρεις πάνω-κάτω τι χαρακτήρα παίρνεις (για να μην πω και για την εμφάνιση). Με το καλό!

 

[Natassa]

Εγώ δεν θα σου πω μπράβο, γιατί πιστεύω πως ΕΣΥ είσαι η τυχέρή! Είναι υπέροχοι οι περισσότεροι "Ελληνικοί Σκύλοι"!

Θα σε συμβούλευα όμως να μην τον επιλέξεις μόνο σε λίγα λεπτά, και να μην είσαι άγνωστη όταν τον πας σπίτι σου.

Προσωπικά, θα πήγαινα για μία εβδομάδα στο καταφύγιο να παίζω εκεί μαζί του και να τον βγάζω βόλτα (επιστρέφοντάς τον να κοιμηθεί στο κλουβί).

Έτσι, ΚΑΙ θα σε αγαπάει πριν πάτε σπίτι, ΚΑΙ θα ξέρεις περισσότερα για τον χαρακτήρα του, ώστε να κάνεις την σωστή επιλογή.

Νομίζω πως οι εθελοντές στο καταφύγιο θα κάνουν ΟΤΙ μπορούν για σένα. Μιας και τα ενήλικα αδέσποτα υοθετούνται πιο δύσκολα...

Κι εγώ θα υοθετίσω ένα κάποια στιγμή, και τα προτιμώ από τα κουτάβια γιατί ξέρεις πάνω-κάτω τι χαρακτήρα παίρνεις (για να μην πω και για την εμφάνιση). Με το καλό!

θα συμφωνήσω!

με το καλό κ καλώς όρισες

 

[kat201161]

Κι εγώ, αν ποτέ αποκτήσω δεύτερο (που θα γίνει κάποια στιγμή) θα είναι ενήλικο. Και μόνο που θα γλυτώσω την σφουγγαρίστρα μου φτάνει!
Πριν λίγες μέρες στη βραδυνή μας βόλτα, είδα μια γειτονοπούλα που υιοθέτησε ένα θηλυκό οκτώ μηνών από καταφύγιο. ΄Ηταν πανευτυχισμένη και το σκυλί πανέμορφο και πολύ καλό. Μου είπε λοιπόν πως το μόνο της "πρόβλημα" ήταν που στην αρχή καθόταν σε μια γωνίτσα χωρίς να κουνιέται καθόλου και χωρίς να γαυγίσει ούτε μια φορά. Μια δυο μέρες της πήρε να συνηθίσει το σπίτι και τους ανθρώπους του, ωστόσο εξακολουθεί να είναι ένα πολύ γλυκό, πολύ φιλικό σκυλί, κυρία στη βόλτα, δεν λερώνει μέσα ποτέ και γαυγίζει όταν ακούσει ξένο να πλησιάζει. Και είναι όλοι ξετρελλαμένοι μαζί του!
Με το καλό να το αποκτήσεις

 

[ROTTIE]

Κι εγώ, αν ποτέ αποκτήσω δεύτερο (που θα γίνει κάποια στιγμή) θα είναι ενήλικο.

Τι έγινε τελικά με το θηλυκό πιτ μπουλ που επισκεπτόσουν στο καταφύγιο και σκεφτόσουν να υιοθετήσεις?

 

[Eirini-Fontas]

Μποξερ αν θυμαμαι καλα!

 

[ROTTIE]

Νόμιζαν ότι είναι boxer αλλά τελικά ήταν pit bull.

 

[kopritis]

H Iρίνα υιοθετήθηκε τελικά από έναν πολύ καλό κύριο και τώρα ζει.... στα Πατήσια!