Σπλαχνική λεισμανίαση (Καλαζάρ)
- Thread starter kormos
- Ημερομηνία δημιουργίας
Τι είναι η σιτρονέλατην εποχή της σκνίπας πρέπει να βρίσκεσαι σε κατάσταση εμπόλεμη, ψεκασμοί, black light μέσα και έξω σπο το σπίτι, περιλαίμια, σιτρονέλα καθημερινά, το σκυλί να κοιμάται μέσα και ότι άλλο υπάρχει διαθέσιμο.
Θα γεμίσω το σπίτι και θα τις κάψω όλες!!!τραβάει την σκνίπα και την ψήνει
Αααα!Κατάλαβα ποιο εννοείς!τραβάει την σκνίπα και την ψήνει
Όντως!Κάνει καλή δουλειά!
Τελικά μέσα στο πρόβλημα μου μαθαίνω πολλά περισσότεραblack light=σκνιπομπάρμπεκιου...απαραιτητότατο για κάθε αυλή που σέβεται τον εαυτό της!
αιθέριο έλαιο σιτρονέλας σε σπρέυ=σκνιποαποθητικό
Βασικά είναι αγοράκι
Αλλά ναι!!!
Scalibor με αλλαγή κάθε 3 μήνες και Advantix 1 φορά το μήνα
Τι να πω βρε παιδί μου.... τελικά ότι κι αν κάνεις, αμα είναι να γίνει θα γίνει..... Κ@λοσκνίπα....Βασικά είναι αγοράκι
Αλλά ναι!!!
Scalibor με αλλαγή κάθε 3 μήνες και Advantix 1 φορά το μήνα
Καταρχην , να σκεφτεσαι θετικα
Το καλαζαρ πλεον ελεγχεται τοσο καλα (δεν μου αρεσει πολυ η λεξη ''θεραπευεται'' γιατι δημιουργει αδικαιολογητο εφησυχασμο) που μπορειτε να το αντιμετωπισετε χωρις φοβο.
Τα βηματα ειναι ΙΜΟ , τα εξης :
1) σιγουρη διαγνωση της ασθενειας με τιτλο αντισωματων και οχι με τα απλα,γρηγορα τεστ.Παροτι λιγο μπακαλιστικο , ο τιτλος αντισωματων θα σου δωσει μια ενδειξη της εξαπλωσης της ασθενειας.Πχ 1/100 ειναι το υποπτο και 1/1600 και ανω θεωρειται υψηλος τιτλος (''σοβαρη'' μολυνση)
2) εφοσον επιβεβαιωθει η διαγνωση του καλαζαρ , το δευτερο απολυτως σημαντικο που πρεπει να γινει ειναι αναλυτικες εξετασεις αιματος ωστε να διαπιστωθει η κατασταση ζωτικων οργανων που πληττει το παρασιτο (νεφρα/συκωτι) .Το βημα αυτο ειναι ιδιαιτερως σημαντικο γιατι αυτο θα καθορισει και το ειδος της θεραπειας.
3) εφοσον τα ζωτικα οργανα του σκυλου ειναι οκ , προχωραμε στη φαση της θεραπειας που περιλαμβανει συνηθως παραλληλα :
α) λεισμανιοστατικα φαρμακα , ζυλαπουρ δηλαδη (ανθρωπινα χαπια) τα οποια θα χορηγουνται εως και δια βιου στο σκυλο (μικρο κοστος / διαθεσιμα σε ανθρωπινο φαρμακειο)
β) λεισμανιοκτονο θεραπεια με κυριες επιλογες τα ενεσιμα Glucantime ή το ποσιμο Milteforan (ενα απο τα δυο καθε φορα)
Τα δυο αυτα φαρμακα εχουν τα υπερ και τα κατα τους ...αν το συκωτι/νεφρα εχουν ηδη πειραχθει απο το καλαζαρ , το milteforan ειναι μαλλον μονοδρομος αφου το glucantime ειναι νεφροτοξικο και ''απαιτει'' υγιη οργανα.Αν παλι το σκυλακι ειναι υγιες εσωτερικα , μπορειτε να ακολουθησετε καποια απο τις δυο θεραπειες.Τα δικα μου σχολια βασισμενα σε εμπειριες , συζητησεις με δεκαδες κτηνιατρους ,φιλους , εκτροφεις κλπ :
Glucantime : εχει αποδειξει την αξια του εδω και χρονια , εχει ''θεραπευσει'' πολλα σκυλια , ειναι ακριβο και αν οι ενεσεις γινουν σε κτηνιατρο ειναι ακομα ακριβοτερο , καταφερνει τα ριχνει υψηλες τιμες αντισωματων ακομα και με ενα κυκλο θεραπειας , ειναι σχετικα επωδυνο για το σκυλο (ειδικα μετα απο μερικες ενεσεις) και προβληματικο για τον ιδιοκτητη αν δεν μπορει να κανει μονος του τις ενεσεις (χρειαζεται καθημερινη επισκεψη στον κτηνιατρο για να τις κανει αυτος).Ειναι νεφροτοξικο και απαιτει συχνες βιοχημικες εξετασεις αιματος κατα την χορηγηση του ωστε να διαπιστωθει τυχον προσβολη των νεφρων (αν διαπιστωθει , διακοπτεται η θεραπεια).Το Glucantime δεν κυκλοφορει επισημα στην Ελλαδα , η προμηθεια του περναει μεσα απο τον κτηνιατρο (ο οποιος ουσιαστικα ελεγχει και το κοστος του)
Milteforan: σχετικα νεο φαρμακο στην αγορα.Ποσιμο , χορηγειται μια φορα τη μερα με το φαγητο για 28 ημερες , πολυ καλη κλινικη βελτιωση του ζωου , αργη ή μικροτερη μειωση του τιτλου αντισωματων σε σχεση με το glucantime , δεν επηρεαζει τη λειτουργια των νεφρων , δεν εχει σοβαρες παρενεργειες , οι απαιτησεις χορηγησης ειναι απλες για τον ιδιοκτητη.Το κοστος προσιτο / η διαθεσιμοτητα του μεγαλη.
Με λιγα λογια , εαν υπηρχε ενα φαρμακο με την αποτελεσματικοτητα του glucantime και την ελλειψη παρενεργειων/ευκολια χορηγησης/κοστος του milteforan , τοτε θα μιλαγαμε για την τελεια θεραπεια
4) το τεταρτο βημα ειναι η αξιολογηση και ο ελεγχος της λεισμανιωσης μακροχρονια.Αξιολογουμε τα αιματολογικα αποτελεσματα της οποιας θεραπειας ακολουθησαμε και τα κλινικα συμπτωματα του ζωου και αναλογως προχωραμε (νεος κυκλος θεραπειας ή απλα συντηρηση με ζυλαπουρ).Απαιτειται τακτικος επανελεγχος του ζωου για καποια εξαμηνα ανεξαρτητα απο την εκβαση της θεραπειας και φυσικα η μεγιστη δυνατη προστασια ωστε να αποφευχθει ο κινδυνος μεταδοσης της ασθενειας σε αλλα ζωα ή η αναμολυνση του ιδιου του ζωου.
Η δικη μου εμπειρια λεει πως ο ελεγχος του καλαζαρ δεν ειναι δυσκολος δρομος ...ειναι ομως δρομος ευθυνης .Οτι κανεις , να το κανεις σωστα και με ευθυνη απεναντι στο σκυλακι σου αλλα και σε ολα τα υπολοιπα σκυλακια
Ολα τα παραπανω ειναι δικες μου αποψεις που δεν αντικαθιστουν τον κτηνιατρο (αν και θα ηθελα να μαθω τις ενστασεις του αν υπαρχουν
)
Δεν μεταδιδεται αμεσα απο σκυλο σε σκυλο, αλλα απο την μολυσμενη σκνίπα.
Η σκνιπα που ηδη εχει μολυνει εναν σκυλο, εαν "κατσει" και σε αλλον σκύλο μπορει να μολυνει και εκεινον.
Η σκνιπα που ηδη εχει μολυνει εναν σκυλο, εαν "κατσει" και σε αλλον σκύλο μπορει να μολυνει και εκεινον.
Παιδιά το έχουμε ξανασυζητήσει κι αυτό.Ετσι όπως το τονίζει ο Tricky αυτή την εντύπωση μου δίνει. Εντάξει, για την σκνίπα το ξέρω αλλά μου φαίνεται ξεκάθαρος ότι εννοεί ότι κολλάει από ζώο σε ζώο και γι' αυτό συνιστά προσοχή. Βασίλη, τι ξέρεις που δεν ξέρω;
Το συμπερασμα ήταν οτι η σκνίπα απο τη στιγμή που θα τσιμπήσει το μολυσμένο σκύλο μέχρι να είναι ικανή να μολύνει τον επόμενο, θέλει περισσότερο απο μια βδομάδα. Ως εκ τούτου είναι αμελητέα η πιθανότητα ο σκύλος σας να μολυνθεί απο το σκύλο του γείτονα (σε μιά βδομάδα η σκνίπα κάνει χιλιόμετρα). Είναι πολύ πιθανότερο να μολυνθεί απο κάποια απο τις εκατομύρια άσχετες μολυσμένες σκνίπες (απο κάποιο αδέσποτο, τα οποια δυστυχώς μαστίζονται απο το καλααζαρ) που δυστυχώς κυκλοφορούν. Παρόλα αυτά, οπως είπε κι ο Τρίκυ, είναι ευθύνη όλων όσων έχουν καλαζαρικά σκυλιά, να λαμβάνουν ολα τα δυνατά μετρα προκειμένου να μη συμβάλλουν αμέσως ή εμμέσως στο πρόβλημα.
Να σας φέρω (και πάλι....) το παράδειγμα του καταφυγίου, οπου απο τα δεκάδες σκυλιά που συγκατοικούν σε εξωτερικό χώρο και εκ των οποιων ενα μεγάλο ποσοστό είναι καλαζαρικά, κανένα ποτέ δεν κόλλησε απο γειτονα του (δηλαδή κανένα απο αυτά που όταν ήρθαν ήταν αρνητικά δεν βρέθηκε αργότερα θετικό). Να τονίσω βέβαια ότι όλα τα καλαζαρικά σκυλιά είναι σε θεραπεια.
Οχι , λαθος μου αν αφησα να εννοηθει κατι τετοιο
...ισχυει το παρακατω :Το θεμα ειναι οι φορεις-αποθηκες του παρασιτου να προστατευονται οσο το δυνατον περισσοτερο...ωστε να μην τσιμπουνται απο σκνιπες, οι οποιες κατοπιν θα μολυνουν αλλους σκυλους.Οι σκνιπες δεν γεννιουνται μολυσμενες ...μολυνονται αφου τραβηξουν αιμα απο μολυσμενο σκυλο.Εκει πρεπει να επεμβουμε
Ουσιαστικα τα μετρα προστασιας δεν διαφερουν μεταξυ υγειων και καλαζαρικων σκυλων.
Η μονη αλλα ουσιαστικη διαφορα εντοπιζεται στην τακτικη χορηγηση ζυλαπουρ στα καλαζαρικα , η οποια ''απομακρυνει'' (και ''στειρωνει'') το παρασιτο απο το περιφερικο αιμα του σκυλου (αρα και τον κινδυνο μολυνσης αλλων σκυλων μεσω της σκνιπας).
Απο την αλλη , ειναι εγκληματικο να αφηνεις εναν καλαζαρικο σκυλο στην τυχη του (πραγμα συνηθες σε εγκαταλλειμενα απο ανεγκεφαλους ζωα οι οποιοι προτιμουν να τα αμολησουν στο δρομο απο το να τα θεραπευσουν)
