Λοιπόν, να σας βάλω κι εγώ μια σπαζοκεφαλιά. Ο Σωτηράκης, είναι περίπου 8 χρονών και 27 κιλά. Αεικίνητος από τα γενοφάσκια του. Ρίχτου μπαλάκι ή ακόμη καλύτερα κουκουνάρι και πάρτου την ψυχή. Από μωρό τρέχει στις βόλτες μας μέχρι τελικής πτώσεως, όσων του πετάνε τα κουκουνάρια, όχι δικής του. Αυτός μπορεί να τρέχει ασταμάτητα ώρες ατελείωτες, χωρίς υπερβολή. Εχει μια κάποια ψυχοπάθεια όπως έχω ξαναγράψει...
Είναι περίπου κανά 2μηνο, που ξεκίνησε να κουτσαίνει μπροστά και δεξιά. Να πω ότι έχει ερλιχίωση μήπως και χρειάζεται ως πληροφορία. Στο 2μηνο που τον παρακολουθούμε, δεν έχει προκύψει ότι υπάρχει ούτε τραυματισμός (σε οστά, σε μυς, σε τένοντες, ούτε σαν πληγή), ούτε κάτι δερματικό. Στην ψηλάφιση δεν πονάει. Η ακτινογραφία του είναι πεντακάθαρη. Επίσης αρνητικές είναι κάποιες ειδικές εξετάσεις που του κάναμε για πρόβλημα στους μυς, ακόμη και για λύκο... Ούτε κάτι σε αρθριτικά φαίνεται να έχει λόγω ηλικίας, ούτε και κανένα άλλο τραύμα. Δοκιμάσαμε αντιφλεγμονώδη (δεν θυμάμαι να σας πω ποιο), χωρίς αποτέλεσμα. Δοκιμάσαμε περιορισμό και ξεκούραση, που ήταν η δυσκολότερη "θεραπεία" στην πράξη, χωρίς αποτέλεσμα. Δοκιμάσαμε διατροφή με τροφή j/d. Μόλις τελείωσε ένα διατροφικό συμπλήρωμα το caniplasine και μία αγωγή με prezolon, που τα πήρε μόνο και μόνο για να μην έχουμε να λέμε ότι δεν του δώσαμε κάτι. Το πιο παράξενο απ' όλα είναι, ότι στις βόλτες του εξακολουθεί να τρέχει σαν δαιμονισμένος όταν του πετάς κάτι και όχι μόνο, χωρίς να κουτσαίνει. Στο απλό περπάτημα όμως κουτσαίνει και κρατάει το πόδι του. Οταν δε, είναι ξαπλωμένος, δεν μπορεί ούτε να σηκωθεί και γενικά όταν γυρνάμε στο σπίτι δεν μπορεί να περπατήσει καθόλου. Χθες βράδυ, που ξεθαρέψαμε λίγο στην βόλτα και τρέξαμε παραπάνω, δεν μπορούσε μετά ούτε να σηκωθεί για να αλλάξει πλευρό
Δεν δείχνει όμως καμμία στιγμή να πονάει. Για ρίξτε καμμιά ιδέα γιατί το βράδυ λέω να κατσικωθώ πάλι στον γιατρό μας για περαιτέρω έρευνες. Ευχαριστώ.