Το άσχημο είναι ότι συχνά πυκνά γεμίζουν φόλες γύρω γύρω (για τις γάτες και καλά...)
Ξέρεις πόσα σκυλιά έχουν πεθάνει κατ'αυτόν τον τρόπο? (εκτός από γατιά, έτσι?)
Και βλέπεις τον ιδιοκτήτη, του το λες..., εκείνος κουνάει συγκαταβατικά το κεφάλι...."ναι, δίκιο έχεις" και...φτου κι απ'την αρχή.
Έχω κουραστεί να τσακώνομαι...
Μυαλό δε βάζουν. Και μόνο όταν χάσουν το σκυλί τους λένε "αχ, τι έπαθα...". Έπειτα, παίρνουν ένα άλλο και ....πάλι τα ίδια.
Εγώ είμαι ο βλάκας που τα βγάζω με λουρί....
Δεν πειράζει...
Η πλάκα είναι ότι το πρωί, με τον Άρη και τον άλλον, όπως προχωρούσαμε, σταματάει το άλλο σε κάτι σκαλάκια, όπου ένας παππούς καθάριζε ψάρια...Του φωνάζω "σκύλος", πετάγεται αυτός...(ο σκύλος είχε αρχίσει να "μυρίζει" το φαγητό...χεχε), αρχίζει τα "όξω ρε..., όξω ρε..." και μετά σε μένα αγριεμένος ..."ρε κοπελιά, μάζεψε το σκύλο....".
Κατάλαβες?
Βρήκα και τον μπελά μου...
Δε φτάνει που τον ειδοποίησα, να μην του φάει τα ψάρια..., μου την είπε κι όλας....
Τι κι αν του εξήγησα ότι δεν είναι δικός μου....
Βγάλε άκρη...