Η ανάρρωση του Τζακ-παράλυση/ακρωτηριασμός

[io maria]

Αν πιστευες οτι τον ταλαιπωρεις, αισθανοσουν οτι βασανιζεται, αν εβλεπες οτι πλεον δεν υπαρχει ποιοτητα στην ζωη του τοτε θα ειχες προχωρησει σε ευθανασια οσο και αν σε ποναγε γιατι τον αγαπας.
ΑΛΛΑ
μπορει να εχουν αλλαξει πολλα στην ζωη του, μπορει να μην μπορει να κανει ολα οσα εκανε (τουλαχιστον οχι με τον ιδιο τροπο) αλλα και ποιοτητα ζωης εχει, και ευτυχισμενος ειναι και εχει θεληση για ζωη.
Ναι δεν ειναι ολα ανθηρα αλλα σε καμμια περιπτωση δεν ειναι ολα μαυρα.
Γραψτους εκει που δεν πιανει μελανι. Αστους να λενε οτι θελουν. Εσυ παρε αγκαλια τον μικρο, κλειστε ο ενας στον αλλο συνομωτικα το ματι και λυπηθητε ολους αυτους που λενε χαζομαρες. Γιατι εσεις ξερετε κατι που αυτοι δεν ξερουν και εσεις ζειτε κατι που αυτοι ειναι πολυ λιγοι για να νοιωσουν "ακομα και στα δυσκολα υπαρχει ευτυχια"

 

[deliaki]

ξερεις ποιο ειναι αυτο που ισως δε δεχομαι με τπτ...το οτι οταν καποιος η κατι δεν ειναι πια αυτο που ηταν,η δεν μας κανει πια,η οταν ερχεται μια δυσκολια ποσο διατεθιμενοι ειμαστε να τα παρατησουμε σε σχεση με το να προσπαθησουμε... δε μπορω να καταλαβω πως μπορουν και ξεγραφουν ετσι τοσο απλα...πραγματικα ακομη και στα δυσκολα υπαρχει ευτυχια....αν βλεπατε πως με κοιτουσε τωρα το βραδυ ο τζακ που τον αλλαξα στα ματια για καποια λεπτα,με κοιτουσε(που συνηθως δε τα κανει αυτα)ημουν ορθια και πηγα να τον σηκωσω να τον βαλω στο κρεβατι του και προσπαθησα αλλα δε μπορεσα πονεσα και τον αφησα παλι κατω,σηκωνομαι παλι ορθια να σταματησω λιγο να ποναω και με κοιταζε,ειχε σηκωσει το κεφαλι και με κοιτουσε στα ματια που τον κοιτουσα και χαμογελουσα...πως λοιπον εγω μετα απο αυτο να εκανα κατι τετοιο??? απλα καθομαι και σκεφτομαι πως κανεις πια (οταν λεω κανεις εννοω την πλειοψηφια ετσι,δεν εννοω ολο το κοσμο γιατι αν μη τι αλλο εγω μεσα απο αυτην την περιπετεια με τον τζακ ανακαλυψα πως υπαρχουν ακομη ανθρωποι και θα ειμαι παντα ευγνωμων που βρεθηκαν στο δρομο μου)δεν προσπαθει για τπτ...δλδ με τη πρωτη τα παρατανε,δε παλευουν ακομη και αν εξαρταται η ζωη τους απο αυτο....ναι τους γραφω,απλα εκεινη τη στιγμη ημουν πολυ τσαντισμενη...

 

[Lucimar]

Μόνο μπράβο μπορώ να σου πω,τίποτε άλλο! Διαβάζω συγκινημένη την ιστορία του Τζακ,καλότυχος που βρέθηκες στο δρόμο του.

 

[vagelis_ras]

Πραγματικά , εκεί που παύω να πιστεύω στην ανθρωπιά, να και εμφανίζεται ένα από τα μηνύματα σου και λέω μέσα μου .
Δε μπορεί , δε μπορεί να είναι μόνο αυτό το άτομο ,κάπου θα είναι και οι υπόλοιποι .
Δε ξέρω αν βγαίνω off ,αλλά πολοί γονείς , εκτός από καμάρι θα ένοιωθαν και σιγουριά έχοντας μεγαλώσει ένα τέτοιο παιδί.

 

[Lucimar]

Δε ξέρω αν βγαίνω off ,αλλά πολοί γονείς , εκτός από καμάρι θα ένοιωθαν και σιγουριά έχοντας μεγαλώσει ένα τέτοιο παιδί.

Θέλω να πιστεύω πως ναι,αλλά δυστυχώς υπάρχει κ το αντίθετο...Οι γονείς μου πιστεύουν ότι κάτι δεν πάει καλά με την πάρτυ μου και έχω τόση αγάπη στα σκυλιά μου. Δεν μισούν τα ζώα,απλά τα θεωρούν διακοσμητικά στοιχεία,ότι δεν είναι σωστό να μένουν μέσα στο σπίτι κλπ.
Ενώ εγώ θαυμάζω ανθρώπους σαν την @deliaki οι γονείς μου,και πολύς πολύς κόσμος ακόμα θεωρεί ότι.......χμμμ κάτι δεν πάει καλά...!!

 

[mareco]

Εμένα μου κάνει εντύπωση, που μπορεί κάποιος να είδε τον Τζακ από κοντά και να του πέρασε καν απ'το μυαλό, ότι βασανίζεται!
Δεν υπάρχει αυτό. Σίγουρα όχι στο μυαλό και στην συμπεριφορά του Τζακ. Οι μόνοι που παιδεύονται απ'όλο αυτό και το αντιμετωπίζουν με μεγάλο τσαμπουκά, είναι η Μαργαρίτα και ο άντρας της, ο Κυριάκος. Γιατί είναι σημαντικό, να έχεις τουλάχιστον τον άνθρωπό σου, να σε υποστηρίζει. Για όλους τους άλλους Μαργαρίτα, να μη σε νοιάζει

 

[Veronica]

Μη δίνεις σημασία. Μέχρι εκεί τους κόβει.

 

[deliaki]

καλησπερα παιδια...σημερα γενικα ηταν μια πολυ καλη μερα μιας που απο το πρωι ο φλωρακος τα παει μια χαρα και εφυγε εκεινο το πολυ το αιμα...τωρα τα ουρα του ειναι καλυτερα και συνεχιζουμε ακαθεκτοι.....αχ τι ειχα παθει αυτες τις μερες με ολα αυτα που ειδα. δεν ημουν πολυ καλα και η αληθεια ειναι οτι τα χρειαστηκα,λεω αυτο ηταν...μεχρι εδω φτασαμε...σημερα απο το απογευμα τον ειχα εξω..πρωτα στη γιαγια μου να τον δει και να την δει,να ξαπλωνει στους καναπεδες να λοιωνει μπροστα στη σομπα και το βραδακι εξω βολτουλα,περπατημα,παιχνιδι και μετα πολυ φαγητο PP
η συγκεκριμενη που λεμε δεν εχει δει τον τζακ απο κοντα,απλα ετυχε στην συζητηση που ειχα και πεταχτηκε του στυλ αχ το καημενο γιατι το ταλαιπωρεις κτλ κτλ...οντως καποιες φορες ειναι πολυ δυσκολη ολη αυτη η κατασταση(αυτες τις μερες που με εχει ποιασει η μεση μου ας πουμε,ειδικα το πρωι)αλλα σε γενικες γραμμες εχει γινει ρουτινα ακομη και αυτο,εχουμε το προγραμμα μας και παμε συμφωνα με αυτο...ολα μια συνηθεια ειναι.παντως αυτο που λεει η μαρια εχει πολυ δικιο...δλδ και ο κυριακος μαζι με μενα εχει τραβηξει λουκι και ειμαι πολυ τυχερη που εχω καποιον διπλα μου γιατι οντως αν δεν ειχα κανενα ολο αυτο θα ηταν τραγικα δυσκολο......

 

[Sara]

Θέλω να πιστεύω πως ναι,αλλά δυστυχώς υπάρχει κ το αντίθετο...Οι γονείς μου πιστεύουν ότι κάτι δεν πάει καλά με την πάρτυ μου και έχω τόση αγάπη στα σκυλιά μου. Δεν μισούν τα ζώα,απλά τα θεωρούν διακοσμητικά στοιχεία,ότι δεν είναι σωστό να μένουν μέσα στο σπίτι κλπ.

Πες τους να χαίρονται που είσαι έτσι διότι άνθρωποι που είναι το αντίθετο από σένα είναι ψυχοπαθείς με βούλα. Το λένε όλοι οι ψυχίατροι...

Περαστικά στο σκυλάκι σου.

 

[Mil]

Καλησπέρα θέλω να μου πεις τι να κάνω έχω το σκυλάκι τις μάνα μου που το χτύπησε αυτοκίνητο πριν 2 εβδομάδες και ειναι Παραλυτος απο την μέση και κάτω ακόμα του δίνουμε αντιφλεγμονοδη και κορτιζονη και μετα το πάσχα θα ξανακάνουμε ακτινογραφία το αλλάζουμε με πάνες αλλα πες μου κρέμες εάν ανοίξει το δέρμα τζακι του και οταν λερονεται τι αλοιφές βάζεις η οτι άλλες πληροφορίες για να του κάνουμε πιο ωραία την ζωουλα του