Μετά από ένα 10ήμερο ΑΠΙΣΤΕΥΤΗΣ ταλαιπωρίας, ΤΡΕΛΗΣ αυπνίας, ΑΝΕΠΑΡΚΟΥΣ σίτισης από πλευράς μου και της οικογενείας μου σήμερα είναι η πρώτη βραδιά που κοιμόμαστε όπως πριν!
Ο μικρός είχε πολλά σκαμπανεβάσματα!Δύσκολο σκυλί, δύσκολη περίπτωση σύμφωνα με τους γιατρούς!
ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ!
Αποκορύφωμα ήταν η απόφαση να ηρεμήσουμε το ζώο γιατί το βλέπαμε να ταλαιπωρείτε σε απίστευτο βαθμό!
Είχα πει στον εαυτό μου ότι ότι και αν πάθει ο Αδάμ δεν θα τον δω να ταλαιπωρείτε!Τέλος!
Εγώ αυτόν τον σκύλο δεν μπορώ να τον δω να σέρνεται!
Ο μικρός έχει ήδη χάσει 13 κιλά μέσα σε 10 μέρες!Από 38 κιλά λεβέντης έγινε ένα καχεκτικό 26-27 κιλο σκυλί!Έδειχνε να πηγαίνει καλά, ξανά έπαιρνε την κάτω βόλτα!Προσπαθούσαμε να προσεγγίσουμε στομάχι, έντερο και διάρροια από 1002 μεριές χωρίς να μπορεί να φάει!Ακόμα και που πλησίαζες τροφή έκανε εμετό, ναι ακόμα και στην όψη της!
Μέρα με την μέρα βλέπαμε επιδείνωση της καταστάσεως με λιιιιιγες θετικές εικόνες στις αντιδράσεις του που όμως γινόντουσαν ξανά νέα επιδείνωση!Από ερεθισμό στο στομάχι, από οξύτατο ερεθισμό στο περισσότερο μέρος του εντέρου μέχρι αίμα διάρροια, απώλεια αίματος, απώλεια υγρών, ορούς, φάρμακα και αυτός να μην τρώει, να αρνείται πεισματικά!
Ειλικρινά δεν θα το πιστέψετε πως νιώθω τώρα!Ο μικρός ανέκαμψε μέσα σε 1 μέρα!Με έκανε να νιώθω επιπόλαιος, χαζός, αμήχανος απέναντι στην ίδια την ζωή, σε αυτό το χάρισμα!Δεν έχασα ποτέ την ελπίδα μου προς αυτόν!Από την αρχή και γενικά αντιμετωπίζω τα πάντα με ελπίδα αλλά προφανώς κάποιος με δοκίμασε...ο ίδιος μου ο σκύλος με τέσταρε, όπως τον τεστάρω και εγώ, που όμως αυτό το τέστ ήταν το δυσκολότερο που μπορούσα να δώσω!Αυτό το τέστ το δώσαμε εγώ, η οικογένεια μου, η κοπέλα μου όπως και πολλοί φίλοι που συμπαραστάθηκαν, οι γιατροί μου και όλοι εσείς!
Δεν θα ξεχάσω προχθές το βράδυ την απελπισία μου να καθόμαστε στο σαλόνι και να παίρνουμε αποφάσεις για το τι θα κάνουμε!Αποφάσεις που ενώ τις σκεφτόμασταν κάποιος γελούσε!Γελούσε αυτός ο 4ποδος παλίκαρος που ενώ ήταν χάλια μας έβαλε τα γυαλιά και επανέκαμψε!
Δύσκολα πράγματα παιδιά!Δεν είχα περάσει ποτέ τέτοια εμπειρία και οφείλω να ομολογήσω ότι λύγισα πολλές φορές αλλά κάτι δεν με άφηνε να πέσω!Κάτι με έσπρωχνε!Ξέρετε είναι πολύ δύσκολο να προσπαθείς μέχρι ένα σημείο και μετά να λες έγκειται στην δυνατότητα του σκύλου για να ανακάμψει!Είναι πολύ δύσκολο συναίσθημα!Ο γιατρός μου μόνο που δεν με έβριζε για αυτά που σκεφτόμουν!Μου έλεγε συνέχεια ότι θα το φτιάξουμε το ζώο!Το ίδιο και οι τριγύρω μου!Και όμως είχαν δίκιο!
Ο Αδαμάκος ξανά πήρε τα πάνω του σταθερά από σήμερα!Επιτέλους μας έκανε την χάρη να φάει μετά από 11 μέρες πλήρους ασιτίας, πάρα πολλούς εμετούς κάθε μέρα, πάρα πολλές διάρροιες κάθε μέρα!Όπως αποδείχθηκε ήταν σκληρό καρύδι παρ'ότι έτρωγε την ίδια του την μάζα!Το κεφάλι του, τα μάτια του έχουν μπει μέσα από την ασιτία, πλευρά, πόδια φαίνονται όλα τα κόκαλα!Κι όμως αυτός δυνατός και γεμάτος ενέργεια βγήκε σήμερα βόλτα έπειτα από τόσες μέρες!Ακούστηκε και η βραχνιασμένη φωνούλα του, η γκρίνια του και όλα αυτά που τον χαρακτηρίζουν ως...χαϊβάνι!
Είναι πολλά αυτά που αποκόμισα από αυτήν την ιστορία!
Το σημαντικότερο όμως είναι η δύναμη για ζωή που εκπέμπουν πολλά όντα, είτε είναι άνθρωποι, είτε είναι ζώα!
Μεγάλο πράγμα παιδιά!Τελείως ανακουφισμένος από όλο αυτό έχω να πω ότι από εδώ και πέρα αντιμετωπίζω αλλιώς πολλά πράγματα!
Αν και δεν έχουμε αποφύγει τελείως το κίνδυνο της επιδείνωσης τον έχω δίπλα μου στο στρωματάκι του και κοιμάται ήρεμα όπως κοιμόταν πριν από αυτήν την ιστορία, και πάντα ετοιμοπόλεμο για την αυριανή καινούργια μέρα που έρχεται και που οφείλουμε να την αντιμετωπίσουμε δυνατά και με ελπίδα!
Όπως είπα και στο 1° ποστ μου...ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΝΕ ΌΛΑ ΚΑΛΑ!
Σας ευχαριστώ πολύ όλους σας...