Εγώ πάντως δεν θα σύγκρινα τους ανθρώπους και τα ζώα γιατί μπαίνουν ανάμεσα θέματα υθικής και λοιπόν κοινωνικών παραγόντων οπότε δεν βγαίνει άκρη. Αν ήταν διαφορετικά θα είχε γίνει στείρωση τους μισούς Κινέζους 
Στείρωση σκύλου
- Thread starter xristofas
- Ημερομηνία δημιουργίας
Έχει ανάψει καλή κουβέντα εδώ και την παρακολουθώ. Να κάνω απλώς μια διόρθωση σε αυτό. Στα senior σκυλιά δεν ισχύει ότι πρέπει να δίνεις μειωμένη τροφή. Ίσα ίσα που οι ανάγκες του οργανισμού για πρωτεΐνη είναι αυξημένες. Και στους ανθρώπους φαντάζομαι το ίδιο συμβαίνει.
Ο παραλληλισμός senior dog με spayed dog πάλι δε μου κολλάει. Λίγο άστοχος μου φαίνεται, δε βλέπω κοινά χαρακτηριστικά. Εκτός κ αν μου διαφεύγει κάτι..
Sent from my Galaxy NOTE II using tapatalk
Last edited:
την στειρώσαμε στους 8 μήνες περίπου ,η κτηνίατρος μας είπε ότι είναι προτιμότερο πρίν τον πρώτο οίστρο να κάνεις την στείρωση γιατί έτσι μειώνονται ακόμα περισσότερο οι πιθανότητες για καρκίνους κτλπ.
υγ ελπίζω αυτά που έγραψες μην ισχύουν,παράλληλα θεωρώ πώς καλό είναι μία φορά να αφήσεις να έρθει οίστρος μόνο για την εμπειρία!
τώρα οι δικοί μου πήραν την απόφαση και εγώ είπα ναι χωρίς να το εννοώ ακριβώς.
Last edited:
Αυτό που έβαλα είναι για αρσενικά σκυλιά, δες την πηγή που προανέφερα έχει και για θηλυκάτην στειρώσαμε στους 8 μήνες περίπου ,η κτηνίατρος μας είπε ότι είναι προτιμότερο πρίν τον πρώτο οίστρο να κάνεις την στείρωση γιατί έτσι μειώνονται ακόμα περισσότερο οι πιθανότητες για καρκίνους κτλπ.
υγ ελπίζω αυτά που έγραψες μην ισχύουν,παράλληλα θεωρώ πώς καλό είναι μία φορά να αφήσεις να έρθει οίστρος μόνο για την εμπειρία!
Παλιότερα υπήρχε αυτή η πεποίθηση. Και τώρα ακόμη σε κάποιους έχει μείνει η λανθασμένη εντύπωση της χαμηλότερης πρωτείνης στους υπερήλικες σκύλους .
Νεότερες έρευνες όμως έχουν δείξει ότι επειδή οι ηλικιωμένοι σκύλοι μεταβολίζουν με μεγαλύτερη δυσκολία την πρωτείνη χρειάζονται μεγαλύτερες ποσότητες πρωτείνης και όχι λιγότερης όπως πίστευαν. Οι περισσότερες senior τροφές όμως έχουν χαμηλή πρωτείνη με αποτέλεσμα να χάνουν μυικό ιστό τα ηλικιωμένα σκυλιά . Απαραίτητη προϋπόθεση σε όλα αυτά βέβαια είναι η πρωτείνη να είναι υψηλής βιολογικής αξίας και σε αυτή την περίπτωση και τα νεφρά έχει αποδειχτεί ότι δεν βλάπτονται.
Αν γυρίσουμε την συζήτηση από την στείρωση στην διατροφή απλά η μαρέκο θα αρχίζει τις δολοφονίες
Νομίζω πως η ανάγκη για πρωτεΐνη είναι κάτι διαφορετικό από την ποσότητα τροφής. Υπάρχουν τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, κατάλληλες και για μεγαλύτερης ηλικίας σκυλιά. Από τη στιγμή που μειώνεται ο ρυθμός μεταβολισμού ενός οργανισμού, δεν είναι λογικό να χρειάζεται και μικρότερη ποσότητα τροφής; Κι έπειτα πέρα από τον οργανισμό, υπάρχει και μικρότερη αντοχή στο θέμα "άσκηση", το οποίο επηρεάζει φαντάζομαι.
Ο παραλληλισμός κολλάει στο εξής γενικότερο point: Σ' ένα κατοικίδιο καλώς η κακώς εσύ επιλέγεις την ποσότητα τροφής που θα δώσεις, ανάλογα με τις ανάγκες του. Είτε είναι στειρωμένο είτε είναι senior είτε είναι δεινόσαυρος
Συμφωνώ με αυτό που έγραψε η Κυβέλη, πως ενδεχομένως το σκυλί να πεινάει, αλλά να πρέπει σώνει και ντε να δώσεις μικρότερη ποσότητα τροφής για να ελέγχεις το βάρος του. Η δικιά μου είναι χοντρούλα γιατί δε γυμνάζεται. Δεν της αρέσει τόσο. Δείχνει να βαριέται. Πιο πολύ θέλει να μυρίζει το έδαφος παρά να τρέχει πίσω από ένα μπαλάκι. Οπότε αναγκαστικά μειώνω την ποσότητα τροφής γιατί πρέπει να χάσει βάρος και ναι όντως πεινάει όλη την ώρα. Είναι και στο κάθε σκυλί ξεχωριστά βέβαια. Η προηγούμενη σκυλίτσα μου που ήταν μίζερη με το φαγητό της, δεν πήρε γραμμάριο μετά τη στείρωση και συνέχισε να τρώει σχεδόν όπως και πρίν. Και λέω σχεδόν γιατί η όρεξή της με τα χρόνια μειώθηκε και έγινε ακόμα πιο λιτοδίαιτη. Και στους ανθρώπους το ίδιο ισχύει νομίζω. Ένας 90χρονος δεν θα έχει τις ίδιες ανάγκες σε ποσότητα τροφής με αυτές που είχε παλιά, ούτε την ίδια όρεξη ενδεχομένως. Άσχετα από το αν χρειάζεται η τροφή του να έχει διαφορετική περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη ή φυτική ίνα ή μειωμένα σάκχαρα κλπ, ανάλογα με την περίπτωση.Ακριβώς αυτό είναι το keypoint.Έχουν χαμηλή πρωτείνη οι senior τροφές γιατί οι περισσότερες είναι κακής ποιότητος πρωτείνες.Άν είχαν πχ 35%,40% πρωτείνη από γκότσια,φτερά,δημητριακά κλπ θα έστελναν το σκύλο αδιάβαστο..
Μίλησες στο προηγούμενο post για ελάττωση της τροφής του σκύλου σε ηλικία γεράματος,ακόμα κ κάτω από το minimum.Αυτό δεν ισχύει.Μειώνουμε αν δεν ασκείται το ίδιο αλλά δε μειώνουμε επειδή γέρασε.Ίσα ίσα για να μην καταβάλλουμε τον οργανισμό του,είναι ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη να το ταίζουμε μια ποιοτικότερη τροφή από ότι ενδεχομένως στα νιάτα του.Κι έπειτα πέρα από τον οργανισμό, υπάρχει και μικρότερη αντοχή στο θέμα "άσκηση", το οποίο επηρεάζει φαντάζομαι.
Ο παραλληλισμός κολλάει στο εξής γενικότερο point: Σ' ένα κατοικίδιο καλώς η κακώς εσύ επιλέγεις την ποσότητα τροφής που θα δώσεις, ανάλογα με τις ανάγκες του. Είτε είναι στειρωμένο είτε είναι senior είτε είναι δεινόσαυρος
Όσο για τον 90χρονο μη παίρνεις όρκο.Ο παππούς μου που είναι 90+,τρώει τόσο κρέας που εγώ που έχω το 1/3 της ηλικίας του θα γονάτιζα.
Συνεχίζω να μη βρίσκω κάποια ομοιότητα μεταξύ στειρωμένου και υπερήλικα σκύλου αλλά τελοσπάντων,το θεωρώ ως παρένθεση αυτό κ αφήνω να συνεχιστεί η κουβέντα για τη στείρωση που διεκόπει λίγο άκομψα ...
O στειρωμενος σκυλος, δεν εχει το "ενδιαφερον" του να βγει μπροστα, να ανεβει, να εντυπωσιασει, ισως γιατι πρακτικα καταλαβαινει οτι επειδη δεν θα αναπαραχθει δεν θα μπορεσει ποτε να ειναι πρωτος.Συνεχίζω να μη βρίσκω κάποια ομοιότητα μεταξύ στειρωμένου και υπερήλικα σκύλου αλλά τελοσπάντων,το θεωρώ ως παρένθεση αυτό κ αφήνω να συνεχιστεί η κουβέντα για τη στείρωση που διεκόπει λίγο άκομψα ...
Παυει να διεκδηκει, παει να "μαχεται" κ μπαινει σε..... safe mode αρχιζει να ανεχεται, να αδιαφορει, να υπαρχει απλα..... η εντυπωση που αποκομησα ηταν σαν να εχουνε χασει το νοημα της υπαρξης.....
Ολα αυτα ειχανε σαν αποτελεσμα εκει που ετρωγαν τεραστειες ποσοτητες φαγητου (γιατι μεσω κινησης τις καταναλωναν) να τρωνε το μισο κ να διατηρουνται στο ιδιο βαρος..... Φυσικα η αισθηση κορεσμου ηταν ανυπαρκτη γιατι ειχανε μαθει να τρωνε ποσοτητα να χορτασουνε ενω μετα δεν χορταιναν ποτε.....
Για να συνηθισουνε την νεα ποσοτητα κ κατασταση περασανε χρονια.....
Ισως επειδη ειχα περισσοτερα του ενος κ ισως επειδη ζουσαν (κ ζουνε) αγελαια με μικρη δικη μου παρεμβαση, ολα αυτα να τα εχω δει ποιο εντονα απο καποιον που εχει ενα σκυλο μεσα στο διαμερισμα.....
Αν ιατρικα εχει κ ποσες παρενεργειες εχει, αυτο δεν μπορω να το ξερω περα απο καποια κατα καιρους αρθρα που εχω διαβασει.
Αλλα στην ψυχολογια εχει τεραστεια διαφορα κ ειναι κατι που εχω ζησει..... σκυλια που πριν προσπαθουσες να τα σταματησεις να κινουνται γιατι τα επιανε αμοκ, μετα τρομαζες να τα ξεκουνησεις με διαφορα αλλα κινητρα γιατι τα ιδια δεν βρισκανε κινητρο για να το κανουνε.....
Η μια σκυλα ηταν "φυλακας" απο μονη της. Δεν ανεχοτανε στο χωρο της κανενα αλλο ζωο, ουτε ανθρωπο στον περιβολο του σπιτιου. Μετα την στειρωση, αδιαφορουσε για καθε κινηση στον κηπο απο ανθρωπους η ζωα......
Εγω τα ειχα στειρωσει τοτε, ακριβως γι'αυτο το λογο, για να πεσουνε τα "γκαζια τους" απλα δεν πιστευα οτι θα ηταν ποτε τοσο εντονο.....
Την ιδια ακριβως συμπεριφορα μου εκαναν μεγαλα σε ηλικια σκυλια (13+ετων) οταν υπηρχανε νεοτερα στην "παρεα" τα οποια μετα απο "μαχες" τους ειχανε επιβληθει.....
Είναι απίστευτο πόσες ανακρίβειες περιέχει το ποστ σου.
Ο ένας μου αρσενικός σκύλος είναι στειρωμένος ένα χρόνο καο οκτώ μήνες και είναι ο αρχηγός τηα αγέλης. Διεκδικεί μάχεται επιβάλει την τάξη ανάμεσα στα άλλα δύο και τίποτα από αυτά που γράφεις δεν έχουν συμβεί. Ο άλλος αρσενικός είναι αστείρωτος.
Όσο για τον μεταβολισμό δεν πέφτει επειδή κινούνται λιγότερο γιατί δεν ισχύει αυτό. Μειώνεται λόγω της στείρωσης.
Ουφ ειλικρινά δεν ξέρω τι λέω λάθος. Από μια πηγή που διάβαζα τώρα παραθέτω λοιπόν τα παρακάτω μπας και γιατί δεν..Μίλησες στο προηγούμενο post για ελάττωση της τροφής του σκύλου σε ηλικία γεράματος,ακόμα κ κάτω από το minimum.Αυτό δεν ισχύει.Μειώνουμε αν δεν ασκείται το ίδιο αλλά δε μειώνουμε επειδή γέρασε.Ίσα ίσα για να μην καταβάλλουμε τον οργανισμό του,είναι ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη να το ταίζουμε μια ποιοτικότερη τροφή από ότι ενδεχομένως στα νιάτα του.
Όσο για τον 90χρονο μη παίρνεις όρκο.Ο παππούς μου που είναι 90+,τρώει τόσο κρέας που εγώ που έχω το 1/3 της ηλικίας του θα γονάτιζα.
Συνεχίζω να μη βρίσκω κάποια ομοιότητα μεταξύ στειρωμένου και υπερήλικα σκύλου αλλά τελοσπάντων,το θεωρώ ως παρένθεση αυτό κ αφήνω να συνεχιστεί η κουβέντα για τη στείρωση που διεκόπει λίγο άκομψα ...
Γιατί τα μεγαλύτερης ηλικίας σκυλιά έχουν ειδικές διατροφικές ανάγκες:
Καθώς τα σκυλιά μας μεγαλώνουν, τα σώματά τους υφίστανται ορισμένες αλλαγές. Ο μεταβολισμός τους αρχίζει να επιβραδύνει και χρειάζονται λιγότερες θερμίδες. Μερικά σκυλιά θα βιώσουν πόνο στις αρθρώσεις ή κόπωση που θα τους κρατήσει από το να είναι τόσο ενεργά όσο ήταν πριν. Τα γηραιότερα σκυλιά έχουν επίσης γηραιότερα όργανα, ενώ μπορεί να είναι εν γένει υγιή, μια φυσιολογική φθορά ισοδυναμεί με ειδικές διατροφικές αλλαγές, έτσι ώστε να παραμείνουν λειτουργικά όσο το δυνατόν περισσότερο.
Πώς θα πρέπει να προσαρμόσω το πρόγραμμα διατροφής μου;
Σε πολλά γηραιότερα σκυλιά αρκεί το ίδιο φαγητό που έχουμε ήδη επιλέξει, αλλά σε μικρότερες ποσότητες. Αν ο σκύλος σας φαίνεται να κερδίζει βάρος χωρίς να υπάρχει κάποια μεταβολή στην ποσότητα τροφής, θα μπορούσε να είναι μια ένδειξη ότι ο μεταβολισμός του επιβραδύνεται. Μιλήστε με τον κτηνίατρό σας για να καθορίσει τη νέα ποσότητα με την οποία θα πρέπει να τρέφεται.
(πηγές Diet & Feeding of the Older (Senior, Geriatric) Dog και Nutritional Tips for Senior Dogs - Yahoo! Voices - voices.yahoo.com για όποιον θέλει να διαβάσει και τα υπόλοιπα)
Και με βάση αυτά απλά είπα πως και σε κάποια στειρωμένα σκυλιά συμβαίνει κάτι παρόμοιο μερικές φορές. Αυτό είναι όλο. Ούτε για τον παππού σου παίρνω όρκο..απλά είπα πως συνήθως αυτό γίνεται (μωρε μπράβο ο παππούς!!)
Last edited:
Aνακριβειες θα σου επετρεπα να πεις οτι περιεχει μονο αν μπορουσες να δεις αυτο που ειδα κ εζησα.
Οτι τα δικα σου συμπεριφερονται διαφορετικα το δεχομαι γιατι το λες, αλλα πρεπει να δεχτεις κι αυτο που σου λεω εγω.....
Οταν εχεις δυο σκυλια που συμβιωνουνε καιρο κ "ανταγωνιζονται" για τα παντα, μετα την στειρωση ακαριαια εχεις δυο ζωα αδιαφορα, δεν σου δινω το περιθωριο να σκεφτεις οτι λεω ανακριβειες.....
Δεν ξερω αν ο μεταβολισμος μειωνεται ΚΑΙ λογω της στειρωσης.
Σιγουρα ομως μειωνεται λογο της εντασης-κουρασης-κινησης.
Πραγματα που μετα ηταν ανυπαρκτα......
Αν συμβαινει και αυτο που λες, τοτε ειναι διπλο το κακο......
Μετα την στειρωση το μετανιωσα. Πραγματικα ηθελα τα σκυλια μου οπως ηταν πριν. Μετα ειχα απλα αλλα σκυλια.....
Η εμπειρία σου είναι πρωτοφανής, έχω μιλήσει με πολλούς κατόχους στειρωμένων σκυλιών και τέτοια εμπειρία δεν έχω ξανακούσει. Υποθέτω ότι θα συμβαίνει σαν εξαίρεση στον κανόνα; Τι να σου πω, συνεχίζω να θεωρώ ανακρίβειες την γενίκευση ενός τέτοιου φαινομένου.
Ναι ολες οι εξαιρεσεις, σε ολους τους κανονες, στον δικο μου κηπο συμβαινουνε......
Πριν φτασω στο σημειο να στειρωσω τις σκυλες, οταν τα προβληματα "κυριαρχιας" ηταν εντονα κ ο κηπος ειχε μετατραπει σε Μεση Ανατολη, ειχα ρωτησει 3 κτηνιατρους.
Και οι τρεις κατηγορηματικα μου ειχανε πει "θα πεσουνε τα σκυλια, θα ηρεμισουνε".
Λογικο ειναι γιατι οι ορμονες του φυλου τους ειχανε χτυπησει κοκκινα......
Οταν πηρα την αποφαση το εκανα ακριβως γι αυτο, για να πεσουνε.
Αν ηξερα το ακριβες αποτελεσμα ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΠΟΤΕ.
Χρονια μετα μολις περισυ, μου καβατζωθηκε ο γατος. Ηρθε μονος του κ εμεινε. Δεν τον ηθελα.....
Τον εμβολιασα, τον καλοταιζα, κ αυτος πηγαινε κ εκανε τον γαμια της γειτονιας.
Αν ειχα οποιονδηποτε αλλο τροπο να τον ελενξω δεν θα τον στειρωνα, αλλα ειναι αδυνατο να μην αναπαραχθει ενας γατος που ζει ελευθερα αν δεν στειρωθει.
Ετσι λοιπον η λογικη μου με αναγκασε να τον στειρωσω παρα το συναισθημα που μου ελεγε οτι θα γινει αλλος γατος......
Μολις λοιπον μερικους μηνες μετα, ενω ηταν ενα ζωο ελευθερο που γυρναγε ολη την γειτονια ετρεχε, σκαρφαλωνει διακδηκουσε, κατεληξα να τον βρισκω ολο το 24ωρο μια στην μπροστα βεραντα μια στην πισω να κοιμαται του καλου καιρου........
Κανενα ενδιαφερον για τπτ πλεον.......
Χρονια πριν οταν εκανα αθλητικη ιππασια, "κοβαμε" τα αρσενικα αλογα για να ειναι ποιο "ελεγχομενα" κ "συνεργασιμα"....... αυτο γινεται ακομα, γι αυτο ακριβως το λογο, γιατι εκει δεν υπαρχει προβλημα να ελενξεις την αναπαραγωγη ουτε εχουμε θεματα ανεξελεκτου πληθυσμου......
Μην λες λοιπον οτι αυτα δεν ισχυουν, κ δεν εχεις το δικαιωμα να χαρακτηριζεις ανακριβειες περιστατικα ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ κ αποψεις που διαμορφωσα μεσα απο ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ εμπειριες........
Εγώ θα βάλω και άλλον έναν παράγοντα στο θέμα της συζήτησης. Είναι γνωστό ότι οι ορμόνες που παράγονται από όρχεις και ωοθήκες συμβάλλουν και σε άλλες μεταβολικές διαδικασίες. Πχ τα οιστρογόνα στην κατανομή και εναπόθεση του λίπους στον οργανισμό ή τα ανδρογόνα πχ στην αύξηση της πρωτεινοσύνθεσης και πόσα άλλα. Κάνοντας στείρωση ....πως ελέγχονται οι επιπτώσεις στις υπόλοιπες μεταβολικές διαδικασίες που συμμετέχουν αυτές οι ορμόνες ?
Πάντως east και τα δικά μου αγόρια, ανάποδα απ'αυτό που λες, συμπεριφέρονται.
Το στειρωμένο μαλακιστήρι, εξακολουθεί να είναι μαλακιστήρι σε όλα του. Δεν άλλαξε στο ελάχιστο. Και ο αστείρωτος, εντάξει...το ίδιο απίστευτα cool, όπως όλη του την ζωή.
Για να μην πω, για το στειρωμένο κοριτσάκι μου, που είναι φόβος και τρόμος, έτσι κι αλλιώς. Περισσότερο και απ'τον μικρό. Και είναι και μια χαρά fit, τόσα χρόνια τώρα.
Το στειρωμένο μαλακιστήρι, εξακολουθεί να είναι μαλακιστήρι σε όλα του. Δεν άλλαξε στο ελάχιστο. Και ο αστείρωτος, εντάξει...το ίδιο απίστευτα cool, όπως όλη του την ζωή.
Για να μην πω, για το στειρωμένο κοριτσάκι μου, που είναι φόβος και τρόμος, έτσι κι αλλιώς. Περισσότερο και απ'τον μικρό. Και είναι και μια χαρά fit, τόσα χρόνια τώρα.
Η στειρωση αν γίνει σε νεαρή ηλικία μπορεί και να επιρεάσει το χαρακτήρα. Αν γίνει σε μεγάλο σκύλο το πιο πιθανό είναι να μην αλλάξει τίποτα, τζάμπα κόπος.
Στην δική μου περίπτωση έγινε γύρω στο 1 έτος και δεν επηρρέασε. Στην Αμερική που στειρώνουν στους 6 μήνες τότε νομίζω ότι έχουν ζώα χωρίς φύλλο ουσιαστικά, γιατί δεν είχε προλάβει να αναπτυχθεί η όποια σεξουαλικότητα τους ορμονικά . Για αυτό και στα πάρκα τους τα αρσενικά πάντα συμβιώνουν άριστα. Ωστόσο η στείρωση στους 6 μήνες έχει ολέθριες συνέπειες στην υγεία.
Στα σκυλια δεν ξερω αν ισχυει, γιατι τις σκυλες (αλλα και τον γατο) τα στειρωσα κοντα στα δυο......
Για τα αλογα σιγουρα δεν ισχυει, καθως ειχαμε στειρωσει πολλα ζωα ηλικιας 8-9 ετων (χρονια που αποσυρονται απο τον ιπποδρομο) κ αλλαζαν αρδην την συμπεριφορα τους......
(ξαναλεω πρακτικη που γινεται κατα κορων ΜΟΝΟ γι αυτο το λογο - της ηρεμιας κ της συνεργασιμοτητας)
Μία ένσταση έχω, έχω το δικαίωμα να λέω ακριβώς αυτό που σκέφτομαι και πιστεύω και δεν θα μου το αφαιρέσεις σε καμία περίπτωση. Από κει και πέρα εσύ δεν μιλάς για ένα χαμήλωμα του ζώου, εσύ μιλάς για αποτελέσματα λοβοτομής. Και ναι δεν μπορώ να πιστέψω τέτοια διαφορά σαν γενικό κανόνα.
Όσο για τα γατιά, είναι άλλη ιστορία. Ναι ο αρσενικός γάτος αφού στειρωθεί μαζεύεται στο σπίτι του μια για πάντα γιατί δεν έχει πλέον ενδιαφέρον να αναπαραχθεί.
