Αυτό που κάνει όταν συναντάμε σκυλιά δεν είμαι σίγουρη ότι είναι τσαμπουκάς.
Κάνει ένα κλαψιμογκρινιαξογαύγισμα που δεν το έχω αποκωδικοποιήσει, αλλά δεν είναι το άγριο κακό γαύγισμά/γρύλισμά του, γι'αυτό και είμαι αισιόδοξη πως ίσως λυθεί/ελαχιστοποιηθεί τελικά.
Έτσι ξεκίνησε να κάνει και όταν είδε την Ρότυ του Γιάννη από μακριά, τότε που τα πήγαμε βόλτα μαζί, γκρινιαζογαύγιζε και τράβαγε και λοιπά αλλά όταν πλησιάσαμε ήταν κουλ και χαρούμενος. Επίσης, στο μάθημα δεν κάνει καθόλου τσαμπουκάδες, ακόμα και όταν του γρυλίσουν άλλα, πιο "άγρια" σκυλιά συνήθως είναι αδιάφορος.
Νομίζω, λοιπόν, πως δεν είναι επιθετικότητα αυτό που βγάζει, τουλάχιστον όχι σε όλα όλα τα σκυλιά που συναντάμε, αλλά θέλει να τα πλησιάσει -κι εμείς οι κακές δεν τον αφήνουμε αφού δεν ξέρουμε τι και πώς (εξάλλου είδα πως μπορεί να μην σηκώνει και πολλά πολλά, στη Ροτούλα γρύλισε όταν πήγε να του μυρίσει το τσουτσουνάκι ενώ ήταν πολύ κουλ πιο πριν).
Έχω σκοπό να κάνω ένα μάθημα με τον εκπαιδευτή μας εδώ, να κάνουμε μαζί βόλτα να μου πει και ο ίδιος τι συμπεράσματα βγάζει, καθώς στο μάθημα δεν κάνει τέτοια, φυσικά.
Οπότε, κορίτσια μου, θα σας ενημερώσω αν έχω κανένα συνταρακτικό νέο και κόλπο. Τα δικά σας καμάρια είναι διαπιστωμένα αγριάδες και τσαμπουκάδες αυτά που κάνουν?