η δεμοδηκωση που απο οτι φαινεται σε εσας ειναι ελαφριας μορφής, μπορει να εμφανιστει οταν το ανοσοποιητικο του σκυλου ειναι αδυναμο, ειτε επειτα απο ασθενεια , είτε έπειτα απο καποια εγχείρηση , είτε κατα την αναπτυξη του σκυλου, είτε ακόμα κι επειδή κληρονομικά έχει αδύνατο ανοσοποιητικό.
δεν είναι παντα κληρονομικης φύσης και συνηθως ο σκύλος αμέσως μετα την αναρρωση του από την αιτία της εμφάνισης, παρουσιάζει αυτοίαση,
εξαιρεση αποτελει η δεμοδηκωση κληρονομικης μορφης ακριβως επειδή δεν είναι σε θέση ο οργανισμός να το θεραπεύσει από μονος του,
συνηθως ακολουθείται από ενέσεις ιβερμεκτινης ( ?), τοπικες πλύσεις είτε σκευάσματα που σκοτώνουν στην ουσία τον υπερπληθυσμό των ακάρεων όπως advocate , bravecto κλπ. και συμπλήρωμα διατροφής (βιταμίνες κ.α.) που ενισχύουν το ανοσοποιητικό.
αρχικά κι όταν εμφανιζεται σε περιορισμένη μορφή αντιμετωπίζεται με advocate, bravecto, tac tic.
αν θεραπευτεί και δεν εμφανιστεί ξανά, θεωρείται ως τυχαίο γεγονός που συνέπεσε σε μια στιγμή αδυναμίας του κουταβιού.
αν επιμένει τότε και μονο ακολουθείται όλη η φαρμακευτική αγωγή.... σε όλες τις περιπτώσεις η πλήρη ίαση του ζώου χρειάζεται αρκετό χρόνο.....