Άγχος αποχωρισμού - δικό μας!!!

[dnassib]

Ξέρω, το θέμα έχει συζητηθεί εκτενέστατα όσον αφορά τα τετράποδά μας: ΕΣΕΙΣ, πώς την παλεύετε;;;

Ομολογώ ότι όσο περνάνε οι μέρες, πιο μεγάλο πρόβλημα έχω εγώ σκεπτόμενη την Τασούλα, πότε θα έρθει εκείνη η άγια ώρα να επιστρέψω σπίτι και να είμαστε αγκαλιά, ποιό καινούργιο μέρος θα βρω να πάμε μαζί για βόλτα/καφέ/φαγητό, κτλ κτλ Αντίστοιχο ανθρώπινο kong/nylabone; - έχει κανείς κάτι να προτείνει;

 

[συλβοσκυλο]

Και θεωρουσα εμενα υπερβολικη!!αχαχαχαχ
Καθε μεσημερι(κατα τις 3 που σχολαω απο τη δουλεια) στη διαδρομη για το σπιτι, σκεφτομαι το Συλβοσκυλο, τι να κανει, αν ανεβηκε στους καναπεδες, αν ανοιξε (με τον μαγικο-αγνωστο σε μενα τροπο της) την πορτα της κρεβατοκαμαρας και πηδηξε παλι στο κρεβατι..Και ολο το πρωι τη σκεφτομαι.Μενει πολλες ωρες μονη της δυστυχως καθημερινα...
Σημερα το πρωι μαλιστα ενοιωσα λιγο ενοχες γιατι ειχα κατεβει στην αποθηκη και την ακουγα απο πανω να κλαψουριζει,κατι που δεν κανει ποτε!Εμεις εχουμε μεγαλυτερο αγχος αποχωρισμου απο αυτα,ειμαι σιγουρη...
Αυτο σκεφτομαι να της παρω εγω E-interpet αφου τελειωσει η ψευδοκυηση της!

 

[dnassib]

) Αχ και εγώ χαίρομαι που μάλλον είμαστε αρκετοί οι ομοιοπαθόντες -- μήπως να κάνουμε ένα support group;;
Τα kong είναι μαγικά, ωραίο αυτό που βρήκες, εγώ της έχω αυτό: E-interpet και βάζω διάφορες λιχουδίτσες για ν' ασχολείται, με τοπ τα ρολλάκια της trixie με κοτοπουλάκι και μπακαλιάρο που την τρελαίνουν!!
Δυστυχώς και εγώ λείπω στάνταρ 8-9 ώρες στο γραφείο και έχω τις ίδιες αγωνίες και ενοχές, αλλά... σφίγγω την καρδιά μου και σκέφτομαι πως έχουμε quality time κατά τ' άλλα και ότι καλύτερα ζει, έστω και έτσι, παρά στο δέντρο που ήταν δεμένη όταν την βρήκαν οι καλοί άνθρωποι του fazoo!

Κουράγιο (σε εμάς!) και φιλάκια στο Συλβόσκυλο

 

[haviharakennel]

Χμμ, δεν είστε μόνες. Όταν δουλεύαμε εγώ και ο άντρας μου, πεταγόμουνα το μεσημέρι για κανένα μισάωρο σπίτι για να δω τι κάνει και μετα γυρνούσα στη δουλειά. Τώρα ευτυχώς δουλεύω στο σπίτι και όσο μπορώ την παίρνω μαζί μου όταν βγαίνω έξω. Όταν δεν γίνεται αυτό, τη σκέφτομαι συνέχεια και βιάζομαι να γυρίσω. Μας κλέβουν τις καρδιές τα σκασμένα

 

[stamatia]

Εγώ δεν έχω κανένα άγχος αποχωρισμού. Το πρώτο διάστημα που ήταν κούταβος γενικά ανησυχούσα αλλά μέχρι εκεί. Βασικά ούτε και αυτός δίνει σημασία όταν φεύγω αρκεί να πάρει την λιχουδιά του για την οποία στήνεται στην πόρτα και περιμένει.

 

[Natasaki]

Αχ αυτο το αγχος κ το δικο μας κ το δικο τους αχ αχ..αυτο το suport group μου ακουγεται πολυ καλη ιδεα Και νομιζω πως κ τα σκυλακια μας θα πρεπει να κανουν ενα κ αυτα χαχαχα δυσκολος ο αποχωρισμος κ δυσκολα να μην εχεις το μυαλο σου εκει με το που κλεινεις την πορτα κ τα ακους να κλαινε μωρε...

 

[valentina]

αχ αυτό το άγχος το έχω και εγώ που το έχω εδώ και δύο εβδομάδες και κλαίει ακόμα και λίγο στο σουπερμάρκετ να πάω.. δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω εγώ πρώτα και μετά να βοηθήσω κι αυτόν με την κατάσταση αλλά μήπως ξέρει και κανείς πόσο διάστημα τους παίρνει να σταματήσουν να κλαίνε τόσο;

 

[Estranged]

Το άγχος είναι δεύτερη φύση μου ένα χρόνο τώρα. Δε μας έφτανε το άγχος της δουλειάς.. Παλιά στα άλλα της οικογενείας μας δεν είχα, κι ας τα λάτρευα εξίσου. Αλλά έφταιγε κι ότι με 3 άτομα στο σπίτι με διαφορετικά ωράρια δε μένανε και συχνά πάνω από 3-4 ώρες μόνα τους, ήταν και αγέλη, περνούσαν την ώρα τους (νομίζαμε, στην πραγματικότητα πιστεύω γατιά-σκυλιά ρίχνανε απλά τρελούς ύπνους).

Σήμερα ας πούμε πρέπει το απόγευμα να φύγω πιο νωρίς από το γραφείο και να πάωκάπου, στο ενδιάμεσο της διαδρομής γραφείο-σπίτι. Ε σκέφτομαι τώρα μήπως να περάσω μία απ'το σπίτι πρώτα να δω τι κάνει ο μούργος γιατί έκανε κ ένα πηδηματάκι στη βόλτα το πρωί σαν κάτι να πάτησε ή να τον τσίμπησε και και.. αγχώνομαι!

 

[Elli]

Όταν ήταν κουτάβι μέχρι να σιγουρευτώ ότι έχει μάθει να λειτουργεί στο σπίτι χωρίς εμένα ανησυχούσα ναι. Τώρα? καθόλου μια χαρά κοιμάται όταν λείπω!!!

 

[Orilis]

Είμαι τόσο αναίσθητη τελικά? Κανένα άγχος δεν έχω όταν λείπω για κάποιες ώρες. Αν είμαι εκτός σπιτιου πολλές, ε, κάτι γίνεται. Αν λείπω,δε, μέρες, τις πρώτες μη σας πω τις απολαμβάνω κιόλας. Μετά το δεκαήμερο με πιάνει σκυλοστερητικό. Αλλά να ξέρω ότι είναι στα χέρια του "αφέντη και Θεού" του.

 

[συλβοσκυλο]

Επέστρεψα σημερα κατα τις 3 και κάτι στο σπίτι, αγχωμένη και κουρασμένη απο τη δουλειά.Σκεφτόμουνα τα κλασσικα, τι να κανει τώρα το σκυλι σαν κλασσικη σκυλομάνα..Δεν μπορώ να πω ότι έδωσα και πολύ προσοχή στο Συλβοσκυλο όταν μπηκα μέσα, απλα τη χαιρετησα και με χαιρέτησε και αυτη με χαρές.
Πανω που της έβαζα το λουρί της για να πάμε την ρουτινιάρικη βόλτα του μεσημεριού την οποία εγω απεχθάνομαι, και αυτή λατρεύει, κοιτάω στο κρεβάτι της...(παρέλειψα το ότι εχει ψευδοκύηση αυτες τις μέρες)
Έιχε μαζέψει μέσα στο κρεβάτι : τα δυο τηλεκοντρόλ, μια αλοιφή για τους πόνους μέσης,την τροφή για τις χελώνες ,τo ολοκαινουριο και υπέροχο τζιν μου, και 3 μπουκάλια νερου.Άδεια μπουκάλια και καταδαγκωμένα.
Χθες το βράδυ της ειχα βγάλει όλα τα μπιχλιμπίδια της, γιατι της τροφοδοτούν το ένστικτο της μητρότητας όπως είπε άλλο μέλος.
Έσκασα να γελάω με τα "καινούρια παιδιά" της.

 

[Estranged]

Μα βρε είδες? Κατάλαβε πόση σημασία έχει για σένα το ολοκαίνουριο κ υπέροχο τζιν σου και το υιοθέτησε!

 

[συλβοσκυλο]

Κατι τέτοιες στιγμες χρειάζεται εκείνο το ρημάδι το δεύτερο πλυντήριο που έλεγες...Ασπρισε το ρουχο απο την τρίχα!

 

[stamatia]

Είμαι τόσο αναίσθητη τελικά? .

Σώπα καλέ....εμένα το άγχος της μεσημεριανής συνένωσης με προβληματίζει που αυτός θέλει τα πάντα και εγώ τίποτα.

 

[jac]

Εμένα το μόνο μου άγχος οταν την αφήνω μόνο στο σπίτι είναι να μην ανέβει στην απλώστρα (το εχει χομπυ τελευταία) και θέλουν μετά ξετρίχιασμα τα ρούχα....ζημιά έχει να κάνει πάνω απο 8 μήνες και μάλιστα μια μέρα έβαλα την κάμερα να καταγράψει τι ακριβώς κάνει μέσα στο σπίτι όταν λείπω και ανακάλυψα οτι εκτός απο 2-3 παραπονεμένα γκρρ στην πόρτα μετα που φεύγω μετά δεν κάνει κιχ αντιθέτως βρίσκει ευκαιρία να κοιμηθεί πάνω σε καρέκλες στο τραπέζι και ναι! και στην απλώστρα!!

 

[dnassib]

Στην απλώστρα, ε;; Ενδιαφέρον! Μήπως να σκεφτούμε καριέρα σε τσίρκο;;