Ανεξήγητη κουτσαμάρα
- Thread starter mareco
- Ημερομηνία δημιουργίας
Μακάρι να πάνε όλα καλά και να ξεμπερδέψετε!
Μου φαίνεται πάντως αρκετά λογικό σαν σενάριο...δικαιολογείται κι επιστημονικά.....κι έτσι κατέστρεφα κι εγώ γόνατο κι ώμο μέχρι που πήρα απόφαση να κάνω κάτι γι αυτό....
Όλο αδικούμε τον κόσμο.....ντροπή μας....
Μου φαίνεται πάντως αρκετά λογικό σαν σενάριο...δικαιολογείται κι επιστημονικά.....κι έτσι κατέστρεφα κι εγώ γόνατο κι ώμο μέχρι που πήρα απόφαση να κάνω κάτι γι αυτό....
Όλο αδικούμε τον κόσμο.....ντροπή μας....
Πάντως, έχουμε βελτιωθείΜακάρι να πάνε όλα καλά και να ξεμπερδέψετε!
Merci
Μου φαίνεται πάντως αρκετά λογικό σαν σενάριο...δικαιολογείται κι επιστημονικά.....
Κι εμένα μου φαίνεται λογικό. Ελλείψη άλλων στοιχείων δηλαδή
κι έτσι κατέστρεφα κι εγώ γόνατο κι ώμο μέχρι που πήρα απόφαση να κάνω κάτι γι αυτό....
Και τι έκανες;
Όλο αδικούμε τον κόσμο.....ντροπή μας....
Για αρκετό καιρό διακοπή αρκετών δραστηριοτήτων που επιδείνωναν το αρχικό πρόβλημα κι εντατικό πρόγραμμα αντιρροπιστικής προς το δευτερεύον πρόβλημα γυμναστικής μαζί με ηλεκτροθεραπείες και λοιπές φυσικοθεραπευτικές ασκήσεις....πράγματα που δεν νομίζω υπάρχει δυνατότητα να γίνουν σε σκύλο....δυστυχώς...
Tι να σου πω βρε Μαρία.... μακάρι να είναι οπως τα λες και να φτιάξει γρήγορα ο Σωτηράκης. Πάντως εξακολουθω να μην καταλαβαίνω, πως περιμένουμε να φτιάξει χωρίς συγκεκριμένη θεραπεία? Δε θα είχε φτιάξει τόσο καιρό που το παλεύετε?? (σορυ, δεν ξέρω τι μ'εχει πιάσει και κάνω το δικηγόρο του διαβόλου!!).
Πηγή μου εγώ χάρηκα και μόνο που μου επιβεβαίωσε ακόμη ένας γιατρός, ότι δεν βλέπει κάτι και ότι είναι υγιής. Είπα μόνο, ότι επιτέλους τουλάχιστον άρχισε να διαμορφώνεται μια θεωρία για το πρόβλημά του, η οποία μου φαίνεται να έχει μια λογική βάση. Μέχρι τώρα, ούτε αυτό δεν είχαμε. Και ότι βρήκα δύο γνώμες να εστιάζουν τουλάχιστον στο ίδιο σημείο. Μη ξεχνάς, ότι ο πνιγμένος απ΄τα μαλλιά πιάνεται Η ουσία της επίσκεψης ήταν επίσης, να μην μπορεί κανένας να μου πει ότι δεν πήρα και δεύτερη και τρίτη γνώμη. Βασικά ήταν η πέμπτη. Και ήθελα να ακούσω, ότι δεν υπάρχει κάτι που δεν το έχω κάνει. Η συνέχεια θα δοθεί στον γιατρό μας. Εχεις δίκιο που σχολιάζεις την συνέχιση του προβλήματος παρά την θεραπεία. Δεν έχω κάτι να σου πω. Η αλήθεια είναι ότι η βελτίωσή του είναι ανεπαίσθητη. Μπορεί βέβαια τα αποτελέσματα να φανούν μακροπρόθεσμα. ΄Η μπορεί, αν τουλάχιστον κατασταλλάξουμε στο δάχτυλο ή στον καρπό, να πάρει άλλη τροπή η αντιμετώπιση. Θα δείξει. Εντός των ημερών. Καλά κάνεις και κάνεις τον δικηγόρο του διαβόλου. Γι' αυτό άνοιξα το θέμα εξ' αρχής
Η ουσία της επίσκεψης ήταν επίσης, να μην μπορεί κανένας να μου πει ότι δεν πήρα και δεύτερη και τρίτη γνώμη. Βασικά ήταν η πέμπτη. Και ήθελα να ακούσω, ότι δεν υπάρχει κάτι που δεν το έχω κάνει. Η συνέχεια θα δοθεί στον γιατρό μας. Εχεις δίκιο που σχολιάζεις την συνέχιση του προβλήματος παρά την θεραπεία. Δεν έχω κάτι να σου πω. Η αλήθεια είναι ότι η βελτίωσή του είναι ανεπαίσθητη. Μπορεί βέβαια τα αποτελέσματα να φανούν μακροπρόθεσμα. ΄Η μπορεί, αν τουλάχιστον κατασταλλάξουμε στο δάχτυλο ή στον καρπό, να πάρει άλλη τροπή η αντιμετώπιση. Θα δείξει. Εντός των ημερών. Καλά κάνεις και κάνεις τον δικηγόρο του διαβόλου. Γι' αυτό άνοιξα το θέμα εξ' αρχής 
Μηπως ειχες αφησει ποτε τα νυχια του ακοπα?και στραβωσε καποιο νυχι και δημηουργησε προβλημα μεσα στο δαχτυλο?ειχα παθει τετοια ζημια,και ολοι ηθελαν να κοψουν το δαχτυλο,τελικα η θαλασσα και αμμουδια(κατι σαν πηλινγκ αλλα και με ιωδιο),η Tea Tree που ανακουφιζει το δερμα,δεν το γλυφει,και ειναι και το καλυτερο αντιμυκητιακο.
Δεν πιεσε ο γιατρος τα δαχτυλα ενα ενα να δει αντιδρασεις?
Δεν πιεσε ο γιατρος τα δαχτυλα ενα ενα να δει αντιδρασεις?
Ηλία μου να το ξαναπώ, γιατί τελευταία δεν με παρακολουθείς και με στενοχωρείς
Από το μακρινό παρελθόν, το έχουμε αυτό το πρόβλημα. Αγνωστο για ποιό λόγο, πολύ συχνά εκεί που έτρεχε να πιάσει τα κουκουνάρια, τραυμάτιζε τα πατούσια του και υπήρχαν εποχές που γύρναγε πίσω και έτρεχε ποτάμι το αίμα και από τα τέσσερα συγχρόνως. Τις πρώτες φορές πάθαινα πανικό. Μετά το συνήθισα. Κάναμε και κάμποσες βόλτες στο τσιμέντο να στραγγίξει καλά το αίμα, γιατί μου έκανε τα πατώματα χάλια και μαζευόμασταν σπίτι μας. Μια εποχή, περιορίστηκε το κακό στο ένα μόνο. Το μπροστινό δεξί. Το είχαμε ψάξει πολύ τότε. Του έκανε και μια μικροεπέμβαση γιατί με τα πολλά, είχε τουμπανιάσει το δαχτυλάκι του και είχε δημιουργηθεί φλεγμονή. Είναι και πολύ μαλλιαρός και όλα αυτά, δεν φαίνονται γρήγορα. Κόψαμε το νυχάκι του σύριζα και περιμέναμε να μεγαλώσει ξανά για να δούμε μήπως τυχόν έχει σπάσει στην βάση του, οπότε και θα έπρεπε να το αφαιρέσουμε. Ακόμη και για όγκο και για αφαίρεση δαχτύλου μου είχε συζητήσει τότε. Καταλαβαίνεις, ότι είχα φρικάρει. Δόξα τω Θεό όμως, όλα πήγαν καλά. Το πόδι του συνεχίζει κατά διαστήματα να το κοπανάει και να το ματώνει. Θεωρίες έχουμε αναπτύξει πολλές. Με σιγουριά όμως τίποτα. Εννοείται ότι ήταν το πρώτο που σκεφτήκαμε όταν άρχισε να κουτσαίνει. Ασφαλώς, το ζουπήξαμε αρκετά. Ενοιωθε μια μικρή ενόχληση αλλά τίποτα που να δείχνει τέτοιο πόνο που να δικαιολογεί την κουτσαμάρα. Οπότε το αφήσαμε και εστιάσαμε σε όλα όσα τον τρέχω όλον αυτό τον καιρό. Ισως κακώς. Μπορεί τελικά, κυνηγώντας το δέντρο, να έχασα το δάσος. Τότε που είχε την φλεγμονή έγλυφε συνεχώς το δάχτυλο. Από τότε που το κόψαμε το νυχάκι, δεν το έχει ξανακάνει. Τώρα πια, γλύφει έντονα τον "καρπό" του.
Από το μακρινό παρελθόν, το έχουμε αυτό το πρόβλημα. Αγνωστο για ποιό λόγο, πολύ συχνά εκεί που έτρεχε να πιάσει τα κουκουνάρια, τραυμάτιζε τα πατούσια του και υπήρχαν εποχές που γύρναγε πίσω και έτρεχε ποτάμι το αίμα και από τα τέσσερα συγχρόνως. Τις πρώτες φορές πάθαινα πανικό. Μετά το συνήθισα. Κάναμε και κάμποσες βόλτες στο τσιμέντο να στραγγίξει καλά το αίμα, γιατί μου έκανε τα πατώματα χάλια και μαζευόμασταν σπίτι μας. Μια εποχή, περιορίστηκε το κακό στο ένα μόνο. Το μπροστινό δεξί. Το είχαμε ψάξει πολύ τότε. Του έκανε και μια μικροεπέμβαση γιατί με τα πολλά, είχε τουμπανιάσει το δαχτυλάκι του και είχε δημιουργηθεί φλεγμονή. Είναι και πολύ μαλλιαρός και όλα αυτά, δεν φαίνονται γρήγορα. Κόψαμε το νυχάκι του σύριζα και περιμέναμε να μεγαλώσει ξανά για να δούμε μήπως τυχόν έχει σπάσει στην βάση του, οπότε και θα έπρεπε να το αφαιρέσουμε. Ακόμη και για όγκο και για αφαίρεση δαχτύλου μου είχε συζητήσει τότε. Καταλαβαίνεις, ότι είχα φρικάρει. Δόξα τω Θεό όμως, όλα πήγαν καλά. Το πόδι του συνεχίζει κατά διαστήματα να το κοπανάει και να το ματώνει. Θεωρίες έχουμε αναπτύξει πολλές. Με σιγουριά όμως τίποτα. Εννοείται ότι ήταν το πρώτο που σκεφτήκαμε όταν άρχισε να κουτσαίνει. Ασφαλώς, το ζουπήξαμε αρκετά. Ενοιωθε μια μικρή ενόχληση αλλά τίποτα που να δείχνει τέτοιο πόνο που να δικαιολογεί την κουτσαμάρα. Οπότε το αφήσαμε και εστιάσαμε σε όλα όσα τον τρέχω όλον αυτό τον καιρό. Ισως κακώς. Μπορεί τελικά, κυνηγώντας το δέντρο, να έχασα το δάσος. Τότε που είχε την φλεγμονή έγλυφε συνεχώς το δάχτυλο. Από τότε που το κόψαμε το νυχάκι, δεν το έχει ξανακάνει. Τώρα πια, γλύφει έντονα τον "καρπό" του.
