Τα κουτάβια περνούν τον περισσότερο χρόνο που είναι ξύπνια με το να παίζουν και να εξερευνούν το χώρο και τα καινούργια ερεθίσματα γύρω τους. Όλες αυτές οι απόλυτα φυσιολογικές και απαραίτητες δραστηριότητες περιλαμβάνουν πολύ δάγκωμα!
Τα κουτάβια χρησιμοποιούν το στόμα τους και τα αιχμηρά δόντια τους όπως εμείς τα χέρια μας. Με αυτά θα πιάσουν, θα δοκιμάσουν και θα αλληλεπιδράσουν. Στην ηλικία των 3-4 μηνών μοιάζει χαριτωμένο μα αν συνεχιστεί χωρίς έλεγχο μπορεί να εξελιχθεί σε μεγάλο πρόβλημα.
Είναι σημαντικό να βοηθήσετε το κουτάβι σας να μάθει να περιορίζει τη στοματική του δραστηριότητα και συμπεριφορά. Ο απώτερος στόχος είναι να εκπαιδεύσετε το κουτάβι σας ώστε να σταματήσει να χρησιμοποιεί το στόμα του με τους ανθρώπους, εκτός και αν καλεστεί να το κάνει. Ωστόσο, ο πρώτος και πιο σημαντικός στόχος είναι να τον διδάξετε ότι οι άνθρωποι έχουν πολύ ευαίσθητο δέρμα, οπότε πρέπει να είναι πολύ ήπιος όταν χρησιμοποιεί το στόμα του.
Αυτό είναι κάτι που μαθαίνεται από την πολύ μικρή ηλικία, όταν τα κουτάβια είναι με την μητέρα και τα αδέρφια τους. Θα παρατηρήσετε πως όταν τα κουτάβια παίζουν μεταξύ τους πάντα κάποιο θα υπερβάλει στο δάγκωμα και αμέσως το άλλο θα τσιρίξει και θα σταματήσει να παίζει ή θα επιτεθεί αμυνόμενο. Αυτό το σταμάτημα του παιχνιδιού δείχνει τα όρια στο κουτάβι. Αμέσως μετά το παιχνίδι θα ξαναρχίσει το πιθανότερο, αλλά το μήνυμα έχει περάσει.
Όταν παίζετε με το κουτάβι σας, αφήστε το να δαγκώνει τα χέρια σας. Συνεχίστε να παίζετε μέχρι να δαγκώσει ιδιαίτερα δυνατά. Όταν το κάνει φωνάξτε δυνατά σαν να πονέσατε και αφήστε το χέρι σας ακίνητο, σαν ανάπηρο π.χ. Αυτό θα πρέπει να ξαφνιάσει το κουτάβι σας και να το αναγκάσει να σταματήσει, τουλάχιστον στιγμιαία. Αν απλά μια τσιρίδα ή μια φωνή δε φτάνει για να σταματήσει χρησιμοποιήστε μια εντολή όπως "Τέρμα" ή και "Μη". Με το που σταματήσει ή αρχίσει να γλύφει το χέρι επιβραβεύστε το, με χάδια και ήρεμη γλυκιά φωνή (Προσοχή, μη το "ανεβάσετε" ξανά με έντονη επιβράβευση και ενθουσιασμό. Δεν ταιριάζει εδώ). Επαναλάβετε αρκετές φορές.
Επαναλάβετε αυτά τα βήματα όχι περισσότερο από τρεις φορές μέσα σε μια περίοδο 15 λεπτών. Εάν διαπιστώσετε ότι από μόνο του αυτό δεν λειτουργεί, μπορείτε να μεταβείτε σε μια διαδικασία time out. Δηλαδή, με το που συμβαίνει αυτό (το έντονο δάγκωμα) να σταματά το παιχνίδι αφού έχετε φωνάξει δείχνοντας πως σας ενόχλησε το δάγκωμα.
Μετά το σύντομο χρονικό διάστημα (20-30 δευτερόλεπτα), επιστρέψτε στο κουτάβι σας και ενθαρρύνετε το να παίξει ξανά μαζί σας. Είναι σημαντικό να τον διδάξετε ότι το απαλό παιχνίδι συνεχίζεται, αλλά το οδυνηρό παιχνίδι σταματά.
Παίξτε με το κουτάβι σας μέχρι να δαγκώσει ξανά σκληρά. Όταν το κάνει, επαναλάβετε την παραπάνω ακολουθία. Όσο μαθαίνει να σταματά τόσο κι εσείς μπορείτε να γινόσαστε πιο "αυστηροί" στο ποσοστό δύναμης που ανέχεστε.
Δεν πρέπει βέβαια να ξεχνάμε πως σε αυτή την ηλικία υπάρχει και το θέμα της αλλαγής των δοντιών. Το κουτάβι θα χάσει τα νεογιλά δόντια τα οποία θα αντικατασταθούν από τα μόνιμα. Αυτή την περίοδο πονά και νιώθει την ανάγκη να δαγκώνει κάτι για ανακούφιση, όπως τα μωρά την περίοδο που βγάζουν δόντια. Φροντίστε να έχει παιχνίδια δαγκώματος με τα οποία θα παίζετε χωρίς να το αφήνετε να επεκτείνει το δάγκωμα του και στα χέρια ή τα πόδια σας. Αντιστρέψτε την προσοχή του προς το παιχνίδι.
Επίσης, τα κουτάβια δαγκώνουν τα χέρια μας όταν πάμε να τα χαϊδέψουμε ή να τα αγγίξουμε γενικότερα. Για να μη συμβαίνει αυτό φροντίστε πάλι να διοχετεύετε αλλού την προσοχή του. Αυτή την φορά σε κάποια λιχουδιά την οποία θα του προσφέρετε με το άλλο χέρι και έτσι θα δέχεται το άγγιγμα ήσυχα και ευχάριστα. Προσοχή! Μη δίνεται τις λιχουδιές μετά από το δάγκωμα. Αυτό θα του μάθει κάτι πολύ διαφορετικό.
Να προτιμάτε παιχνίδια που δεν δίνουν στο κουτάβι την ευκαιρία να δαγκώσει τα χέρια σας. Παιχνίδια με μπάλα, tug-of-war, flirt pole, κ.α. Όταν μάθει να χαίρεται το παιχνίδι με ένα tug (λουκάνικο) έχετε πάντα ένα τέτοιο στην τσέπη ή κοντά ώστε να διοχετεύεται την ενέργεια και το δάγκωμα σε αυτό.
Εάν το κουτάβι σας δαγκώνει στα πόδια και τους αστραγάλους φροντίστε να έχετε το αγαπημένο του παιχνίδι στην τσέπη σας. Κάθε φορά που σας δαγκώνει, σταματήστε αμέσως. Βγάλτε το παιχνίδι και κουνήστε το δελεαστικά μπροστά του. Όταν το κουτάβι σας αρπάξει το παιχνίδι, ξεκινήστε να κινείστε ξανά και να επιβραβεύετε λεκτικά ταυτόχρονα. Αν δεν έχετε το παιχνίδι διαθέσιμο, απλώς σταματήστε και περιμένετε το κουτάβι σας να σταματήσει.μόλις σταματήσει επιβραβεύετε και πηγαίνετε να πάρετε το παιχνίδι του για να παίξετε με αυτό. Φυσικά, θα πρέπει να επαναλάβετε τα βήματα αρκετές φορές.
Να προσφέρετε στο κουτάβι σας αρκετό χρόνο σωστού παιχνιδιού. Παιχνιδιού που θα το κουράζει και θα του μαθαίνει πράγματα για το μέλλον. Οι βάσεις για ένα σκύλο που θα συμβιώνει όσο το δυνατόν καλύτερα με εσάς και το περιβάλλον σας μπαίνουν τώρα.
Χρήσιμο είναι σε πολλές περιπτώσεις να έχετε πάντα το λουρί βαλμένο στο κουτάβι σας. Με αυτό τον τρόπο θα έχετε ένα σημείο ελέγχου του σκύλου χωρίς να πρέπει να τον ακουμπήσετε. Θα πιάνετε το λουρί που σέρνεται και θα απομακρύνετε το κουτάβι με το ανάλογο "τσίριγμα" πόνου και την εντολή και θα συνεχίζετε επιβραβεύοντας και παίζοντας μόνο αφού έχει σταματήσει.
Χρειάζεται υπομονή, επιμονή και καλή διάθεση για παιχνίδι. Είναι μια φυσιολογική συμπεριφορά για το κουτάβι και απλά πρέπει να καταλάβει τι είναι περισσότερο συμφέρον για αυτό να κάνει.
Τι δεν πρέπει να κάνετε: Δεν πρέπει ποτέ να προσπαθείτε να απομακρύνετε το σκύλο με σφαλιαρίτσες, πιέζοντας το στόμα του, σπρώχνοντας και τραβώντας και άλλα παρόμοια. Το κουτάβι θα τα δει αυτά ως πρόσκληση να συνεχίσετε να παίζετε και το δάγκωμα θα γίνει ακόμα πιο έντονο. Αν πάλι φτάσετε σε σημείο να χρησιμοποιήσετε έντονη βία για να το απομακρύνετε αυτό μπορεί να βάλει το κουτάβι σε αμυντική θέση. Να νιώσει πως πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό του απέναντι σε μια απειλή και τότε τα πράγματα θα είναι χειρότερα.