Ελ. Ποιμενικός - Αστικό & Ημιαστικό Περιβάλλον

[sea-mol]

@GRDANE
Ναι, το μέρος για μένα είναι ιδανικό...Έχει χώρο, οικογένεια, και άλλο σκυλί για παρέα....
Δεν μεγαλώνει ιδανικά, γιατί ενώ καλείται να ζήσει με ανθρώπους εγγύτερα από ότι ένας τσοπάνος στο βουνό, δεν του έχουν μάθει κώδικες ευτυχούς συμβίωσης....
Το θέμα για μένα, είναι αν πάρεις τέτοιο σκύλο, για τέτοια δουλειά, να μην σου βγει (το κάνεις δλδ) μαντρόσκυλο....
Έχω πρόσφατη την εμπειρία του απλησίαστου τσοπανόσκυλου που με διόρθωσε μπροστά στον ιδιοκτήτη του μέσα στην αυλή του σπιτιού (και ο οποίος απ'ότι έμαθα τελευταία το σκάει κιολας!!!!!!!)
Καθώς και δύο τσοπανόσκυλα που πήγαν από καραμπίνα τον τελευταίο χρόνο, γιατί είχε ξεφύγει ο έλεγχος....(αυτά σε κτήματα με "εξοχικά" τροχόσπιτα)
Δυστυχώς, τα σκυλιά αυτά, δένουν με το γραφικό concept: εξοχικό ή κτήμα διακοπών και ένας αγέρωχος σκύλος μέσα να φυλάει τα κολοκυθάκια....

@kokoni
Νομίζω ότι τουλάχιστον μέσα στο forum, περισσότερο κράξιμο πέφτει αν έχεις τον σκύλο σε αυλή, παρά σε διαμέρισμα...(βάλε συναγερμό...δεν είσαι για σκύλο..κλπ)
Η λαική, και όχι η "ψαγμένη" κυνοφιλία απορρίπτει τον σκύλο στο διαμέρισμα...

Δεν διαφωνώ, αλλά ο κίνδυνος ξαναλέω, υπήρχε και υπάρχει και στο βουνό....Οι ζωοκλέφτες πλέον, κλέβουν μέχρι και τα τσοπανόσκυλα όταν δεν τα φολιάζουν.....είναι μέσα στην ζωή του σκύλου-φύλακα χώρου και ζώων...
Το να υπερθεματίζουμε στους κινδύνους όταν φιλάει κότες...πχ...ενώ θα έπρεπε να πάρουμε πρόβατα για να φυλάει...τι σημαίνει? Οτι μόνο για τα πρόβατα έχει σημασία η θυσία του?

Στα υπόλοιπα όλα, συμφωνώ...

 

[foibos]

Επιστρέφοντας από ένα τριήμερο μέσα στα κοπάδια, με χαρά μου βλέπω ότι τα θέματα των LGD συνεχίζουν να κινούνται στο forum!

Κι εγώ συνασπίζομαι με την άποψη που αναφέρει ότι το σημαντικό είναι η σωστή επιλογή του ιδιοκτήτη με βάση την κατανόηση των αναγκών κι απαιτήσεων της εκάστοτε φυλής κι όχι ο χώρος στον οποίο θα ζήσει ο σκύλος!

Οι Ορεινοί Ποιμενικοί, με τυπικότατο παράδειγμα τις Ελληνικές φυλές, παρουσίάζουν κάποιες ιδιομορφίες οι οποίες μπορεί να καθορίσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την επιλογή μας!
Εϊναι σκυλιά τα οποία έχουν ταυτόχρονα τεράστια αντοχή, αλλά και τρομερά χαμηλά επίπεδα ενέργειας!
Δηλαδή, αυτά τα σκυλιά έπρεπε, και πρέπει, να μπορούν να περπατάνε, σε αργούς μεν ρυθμούς, για ατελείωτες μέρες κατά την περίοδο μετανάστευσης των κοπαδιών, αλλά και να κάθεται, σχεδόν ακίνητο για να μην ενοχλεί το κοπάδι που βόσκει, παρατηρώντας το περιβάλλον για πιθανούς εισβολείς και κινδύνους, για μέρες όσο αυτά βρίσκονται στα βοσκοτόπια!
Αυτό το χαρακτηριστικό τους, η από επιλογής αρχή διατήρησης της ενέργειας, αποτυπώνεται και σε ένα ακόμα χαρακτηριστικό τους!
Η ποσότητα φαγητού που καταναλώνουν ημερισίως είναι αντίστοιχη σε αυτή που θα κατανάλωνε ένας σκύλος με σχεδόν το μισό τους βάρος!

Αυτά λοιπόν τα χαρακτηριστικά τους, καθιστούν τις φυλές αυτές ιδανικότατες, από πλευράς φυσιολογίας, στο να ζήσουν μέσα στο σπίτι, μαζί με την οικογένεια!

ΕΠίσης, αξίζει να συνυπολογίσουμε ότι αν και αξιότατοι φύλακες κατοικιών και χώρων ως φυλές προτιμάνε να φυλάνε κοπάδια, κάνοντας λοιπόν την αναγωγή στην ζωή μακρυά από τα κοπάδια προτιμάνε να φυλάνε την οικογένεια με την οποία ζουν!
Χαρακτηριστικό αυτής της επιλογής τους είναι ότι τα σκυλιά που ζουν εκτός του σπιτιού επιλέγουν συνήθως να κάθονται στο σημείο της αυλής που τους δίνει την καλύτερη ορατότητα προς την πόρτα από την οποία μπαινοβγαίνει η οικογένεια ενώ τα σκυλιά που ζουν μαζί με την οικογένεια σε ένα αντίστοιχο πέρασμα προς το εξωτερικό, εντός του σπιτιού!

Με τα παραπάνω δεδομένα μπορεί να καταλάβει κανείς ότι ο σκύλος ούτε καταπιέζατε ούτε πειθαναγκάζεται με την ζωή μέσα στο σπίτι, αφού καλύπτονται εύκολα όλες οι βιολογικές ανάγκες τους, χωρίς να είναι μονόδρομος η εκτός σπιτιού ζωή του σκύλου!


Πάμε όμως τώρα σε αυτό που προσωπικά θεωρώ το βασικότερο ζήτημα!Κι αυτό είναι σωστή κι ώριμη κατανόηση των ιδιαιτεροτήτων του χαρακτήρα των ορεινών ποιμενικών όταν ο ιδιοκτήτης επιλέγει να αποκτήσει κάποιον!

Ο ιδιοκτήτης, είτε ο σκύλος του ζήσει μέσα, είτε ζήσει έξω πρέπει να ξέρει ότι ένας τέτοιος σκύλος δεν θα συμπεριφερθεί όπως π.χ. ένας Γ.Π. ή ένα ροτ, αλλά πολύ πιο ακραία, πολύ πιο πρωτόγονα και ταυτόχρονα πολύ πιο αυτόνομα και πολύ λιγότερο ανθρωποκεντρικά!
Αυτά τους τα χαρακτηριστικά είναι που κάνουν τις φυλές αυτές ακατάλληλες για τ 90% των ανθρώπων που επιθυμούν, βλέποντας τα ως ρωμαλαίους φύλακες του χώρου τους!

Καταλήγω λοιπόν λέγοντας για άλλη μια φορά κι εγώ ότι το ζήτημα δεν είναι ο χώρος που θα ζει ο σκύλος, αλλά η κατανόηση των χαρακτηριστικών και η σωστή κι επαρκής ενασχόλησή του ιδιοκτήτη μαζί του!
Προσωπικά θεωρώ ιδανικό, αλλά όχι αναγκαίο, όχι λόγω των αναγκών του σκύλου, αλλά αποκλειστικά και μόνο, γιατί προσφέρει μια επιπλέον ευκολία στον ιδιοκτήτη, την ύπαρξη σπιτιού με κήπου, όπου θα συνδυάζεται η ζωή εντός κι εκτός του σπιτιού!

 

[ΟΡΘΟΣ]

Προσωπικά αρνούμαι να δώσω σκυλάκι σε κάποιον που δεν θα το έχει στην μόνιμη κατοικία του, αλλά σε κάποιο κτήμα ή ακόμη χειρότερα σε εξοχικό το οποίο η οικογένεια θα επισκέπτεται κάθε; Σαββατοκύριακο. Γιατί στην καλύτερη περίπτωση, όταν ο σκύλος γίνει 2 ετών, θα με πάρουν τηλέφωνο για να τους πω πως θα τους αφήσει να μπουν στο χώρο τους. Μόνο μία τέτοιου είδους εμπειρία έχω για την οποία μάλιστα δεν είμαι υπεύθυνος: ο ενός έτους Ελληνικός Ποιμενικός εκτροφής μας, δάγκωσε (προειδοποιητικά) την σύζυγο του ιδιοκτήτη ο οποίος τον επισκέπτεται καθημερινώς στο κτήμα, ενώ εκείνη την είδε μόνο 3 φορές συνολικά, επειδή πλησίασε τον σύζυγό της από πίσω χειρονομώντας. Και έχω ξοδέψει ώρες συνομιλίας (με την Κύπρο) προκειμένου να τους καθησυχάσω και να τους εξηγήσω τι πρέπει να κάνουν. Μέχρι που έχω ζητήσει να τον πάρω πίσω εάν τον θεωρούν άγριο, κάτι που όπως αντιλαμβάνεστε είναι αρκετά δύσκολο.
Επιλέγω οικογένειες με παιδιά, προκειμένου να διασφαλίσω περισσότερη ενασχόληση με το ζώο (περισσότερα μέλη – περισσότερος χρόνος - μεγαλύτερη φροντίδα). Επίσης, βεβαιώνομαι για τον μεγάλο χώρο που διαθέτουν, επειδή εξασφαλίζει μία άνετη διαβίωση στο ζώο ακόμη και εάν δεν υπάρχει η δυνατότητα για συχνές ή και μεγάλες βόλτες. Η συνύπαρξη με τα παιδιά βελτιώνει την κοινωνικότητα του ζώου, τον βοηθά στην αποστολή του και αποτελεί την καλύτερη μαρτυρία – διαφήμιση του άριστου χαρακτήρα του.
Απλά, ο Ελληνικός Ποιμενικός χρειάζεται Σεβασμό. Είναι ένα ζώο λίγο πρωτόγονο. Δεν θα πας να του πάρεις το κόκκαλο από το στόμα. Δεν θα πετάξεις τους μεζέδες –αποφάγια στην αγέλη, γιατί θα μαλώσει. Θέλει τεράστια προσοχή τις ημέρες του οίστρου γιατί το αρσενικό είναι πολύ νευρικό. Δεν είναι θέμα χαρακτήρα, αλλά ορμονών. Δεν τον εξωθείς στα άκρα γιατί έχει βίαια ξεσπάσματα. Πρέπει δηλαδή να σέβεσαι την φύση του. Επίσης, είναι πολύ αξιοπρεπής και ευαίσθητος στο μάλωμα.

 

[ptf]

Για κάποιο περίεργο λόγο συνηθίζουμε να έχουμε στερεότυπα στο θέμα σκύλος και κατοικία. Θεωρούμε δεδομένο από τη μία πως η ύπαρξη μεγάλου χώρου είναι απαραίτητη προυπόθεση για την απόκτησή του (επί σειρά ετών υποστήριζα κι εγώ αυτή την άποψη, εσφαλμένα όπως αποδείχθηκε), από τη άλλη θεωρούμε επίσης δεδομένο πως όποιος έχει μεγάλο χώρο δεν ασχολείται με το σκύλο του!
Κατ' εμέ το βασικότερο σημείο είναι αυτό που διατύπωσε πολύ σωστά ο foibos : "η σωστή επιλογή του ιδιοκτήτη με βάση την κατανόηση των αναγκών κι απαιτήσεων της εκάστοτε φυλής".
Ο Ε.Π. είναι σχετικά χαμηλής ενεργητικότητας και μάλλον ευπροσάρμοστος. Παρ' όλα αυτά δεν είναι σκύλος για "τεμπέληδες" ιδιοκτήτες. Απαιτεί αρκετές ώρες ημερήσιας ενασχόλησης και συμμετοχής του ιδιοκτήτη, ιδιαίτερα αν μιλάμε για αστικό περιβάλλον. Η έλλειψη χώρων που μπορείς να λύσεις έναν σκύλο (πόσο μάλλον έναν Ε.Π.) αφήνει μόνο μία επιλογή για τη σωστή εκτόνωσή του : μεγάλες βόλτες (3-4 ώρες ημερησίως).
Παράλληλα το αστικό περιβάλλον είναι αρκετά πιο σύνθετο και για το λόγο αυτό (σε συνδυασμό με το ταπεραμέντο του Ε.Π.) απαιτείται μεγάλη προσήλωση του ιδιοκτήτη ώστε να μπορεί να προλαμβάνει καταστάσεις.
Μοναδικό σημείο που θα θεωρήσω αδύνατη την συμβίωση με έναν Ε.Π., είναι το θέμα γειτόνων. Ο Ε.Π., όπως είπε σε άπταιστα ελληνικά ο johnk, είναι vocal. Πολύ όμως!!
Συμπερασματικά: ο Ε.Π. μπορρεί να ζήσει σε αστικό περιβάλλον (και σε διαμέρισμα) με συνειδητοποιημένο ιδιοκτήτη.

Υ.Γ.
Προσωπικά θα ήθελα στο μέλλον να μπορέσω να προσφέρω στη Θέτιδα (και όχι μόνο) ένα ιδανικό περιβάλλον κι εργασία (εκείνες τις ουλοκέρατες που λέγαμε σε άλλο νήμα)

 

[kokoni]

κι εγώ θα κάνω δώρο στον εαυτό μου ένα χωράφι 20 στρεμματα με ένα πετρόχτιστο σπιτάκι στο κέντρο
λίγο αμπελι για το κρασι μου(στο υπόγειο του πετροχτιστου)
λίγα φρουτόδεντρα
περιβολάκι
κοτούλες
κατσικάκια
να τρώω ιδανικά
να ζώ σε ιδανικές συνθήκες
κλπ ιδανικα τα πάντα ιδανικά

και θα παρω κι ένα ελληνικό ποιμενικό να μου φυλάει τα δεκάδες κοκόνια που θα έχω για να συμπληρώνουν την ιδανικοτητα των ιδανικών συνθηκών που θα ζώ ιδανικά

 

[ΟΡΘΟΣ]

Ομολογώ πως με πείσατε ότι ο Ε.Π. μπορεί να ζήσει και σε διαμέρισμα, αλλά μόνο με αφοσιωμένο «σκυλάνθρωπο» ιδιοκτήτη.
Όσο για τα κοκόνια, από την εμπειρία της επίθεσης ενός κοκονιού στα 3 ποιμενικά μου, οπότε και δάγκωσε το ένα από αυτά και μάλιστα το μεγαλύτερο (ξέρει που χτυπάει), εγώ θα πάρω ένα κοκόνι να φυλάει τα δεκάδες ποιμενικά μου

 

[kokoni]

μην λές τέτοια βρέ.....και μας πιάσει και μας καμιά απαγόρευση ........

ομολογουμένως τα στοιχεία που παρέθεσε ο Φοίβος δεν τα είχα σκεφτεί καν
αυτό που πραγματικά με κάνει να υποστηρίζω την άποψή μου είναι κυρίως το γεγονός ότι γνωρίζω τουλάχιστον 2 περιπτώσεις Ελληνικού Ποιμενικού που ζεί μιά χαρά ευτυχέστατος/η και όλα καλά κι όλα ωραία σε διαμέρισμα

αναφορικά στην εξέλιξη και διάσωση/διάδοση της φυλής θεωρώ την παράμετρο διαμέρισμα/μονοκατοικία με μεγάλο κήπο ελάσσονος σημασίας κυρίως γιατί ένας μεγαλόσωμος σκύλος και μάλιστα ποιμενικών καταβολών και μάλιστα Ελληνικών κατσαβραχοβουνών θέλει καλό ανάδοχο για καλή κοινωνικοποίηση και καλή ανατροφή και όχι απλά μεγάλο κήπο

ανάδοχο που θα ξέρει ότι τα πλακάκια κάνουν κακό στην ανάπτυξη του σκύλου του και θα βάλει μοκέτες παντού
που θα ξέρει ότι είναι σημαντικό να επαινεί τον σκύλο του όταν πρέπει και δεν θα τον μαλώνει ολημερίς για ψύλλου πήδημα
κλπ κλπ κλπ

πάντως πέρα απο την πλάκα-ένα κοκόνι βοηθάει πολύ τα ποιμενικά να κοιμούνται ήσυχα
θα σκέφτονται "κάτσε να ξεκουραστώ εγώ τώρα και αν χρειαστεί θα αρχίσει το πιτσικοκό την σειρήνα και θα ξυπνήσω εγώ να καθαρίσω"

 

[sea-mol]

πάντως πέρα απο την πλάκα-ένα κοκόνι βοηθάει πολύ τα ποιμενικά να κοιμούνται ήσυχα
θα σκέφτονται "κάτσε να ξεκουραστώ εγώ τώρα και αν χρειαστεί θα αρχίσει το πιτσικοκό την σειρήνα και θα ξυπνήσω εγώ να καθαρίσω"

Ισχύει ή να μπει στην κατηγορία των μύθων? Γιατί εμάς μας το πρότειναν...."πάρτε ένα μικρό που κοιμάται ελαφρύτερα για να ξυπνάει τον άλλον"

 

[sevah]

Ισχύει ή να μπει στην κατηγορία των μύθων? Γιατί εμάς μας το πρότειναν...."πάρτε ένα μικρό που κοιμάται ελαφρύτερα για να ξυπνάει τον άλλον"

Επειδή έχω στο αριστερό μου αυτί έναν ποιμενικό και στο δεξιό μου ένα κοκόνι σου λέω ότι μετα βεβαιότητος ισχύει. Το κοκόνι ξεκινάει πάντα πρώτο τον συναγερμό.

 

[ΟΡΘΟΣ]

Τώρα βέβαια θα ανοίξω άλλη συζήτηση, αλλά όπως έχω πει και στο παρελθόν μετά τη διαπίστωση της καταπληκτικής φύλαξης του κοκονιού του γείτονα που δάγκωσε τον σκύλο μου και δεν παίζεται γενικώς, σκέφτομαι να αποκτήσω ένα αλλά με απασχολούν τα εξής:
· Είναι εντάξει να μένει «μέσα» το βράδυ για να φυλάει, με τους άλλους έξω;
· Μαθαίνει το ίδιο εύκολα με τους Ε.Π. να μην λερώνει; (Είναι καταπληκτικοί. Χωρίς εκπαίδευση δεν λερώνουν μετά τους 2,5 – 3 μήνες)
· Θα συνυπάρχει αρμονικά με τα 3 ποιμενικά που θα βρεί; Υποθέτω ότι δεν θα έχει πρόβλημα
· Πότε και πως θα πρέπει να φέρω το νέο μωρό στο σπίτι
· Τι κοκόνι χρειάζομαι; Μέγεθος, φύλο. Έχω δύο αρσενικούς και έναν θηλυκό Ε.Π.
· Που θα βρω και πόσο πρέπει να περιμένω;

 

[kokoni]

να μας μεταφέρει ένας μοντερέιτορ σε νέο νήμα (ίσως και εκείνο το καλό παιδί ο Kokoni)

είναι τέλειο να μένει μέσα το βράδυ
μαθαίνει τουαλέτα απο την μάνα του χωρίς καμία προσπάθεια όπως όλα τα σκυλάκια - και όταν μεγαλώσει και αρχίσει να λερώνει έξω δεν πρόκειται να λερώσει ποτέ ξανά τις τυχών εφημερίδες που λέρωνε ως κουτάβι καθότι λατρεύει το μαρκάρισμα (και τα θηλυκά)
με τα 3 ποιμενικά κανένα πρόβλημα αν δεν έχουν αυτά-θα τα στρώσει γρήγορα
το πότε και πως εξαρτάται κυρίως απο τα σκυλιά που ήδη έχεις οπότε εσύ ξέρεις καλύτερα
μέγεθος-έχει απο 3-4 κιλά (μικρό σαν νεογέννητο ανθρωπάκι) μέχρι 7-8 (σαν μεγάλη γάτα) κανένα πρόβλημα σε καμία δραστηριότητα ούτε στο μικρό ούτε στο μεγάλο-διάλεξε και πάρε ή μάλλον άσε το μέγεθος και εστίασε σε άλλα θέματα
Φύλλο - τα αρσενικά είναι ομορφότερα και πιο θαραλέα αλλά τα θηλυκά θα έλεγα πως φυλάνε καλύτερα-ή μάλλον μιλάνε νωρίτερα-τα αρσενικά τείνουν να το παίζουν πιο σοβαροί και μιλάνε στις σοβαρές καταστάσεις-για μέσα καλύτερα θηλυκό πιστεύω

θα βρείς μόνο στον κύριο Στέλιο εκτροφής
αδέσποτο σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας-μάλιστα σου προτείνω να ψαχτείς λίγο και να μάθεις το πρότυπο και τα σκυλιά του Στέλιου ώστε να αποκτήσεις την δυνατότητα να επιλέξεις μία καλή περίπτωση απο τον δρόμο-και αίματα θα φέρεις στην εκτροφή(μετά απο αναγνώριση βέβαια) και θα σώσεις ένα σκυλάκι απο τον δρόμο
πολλά ξέρω πως έχει Σέρρες-Πρέσπες-Κοζάνη-Λαρισσα αλλά και αλλού

επίσης υπάρχει και μία γέννα απο εκτροφέα και μέλος μας εδώ την οποία συνιστώ ανεπιφύλακτα καθότι γνωρίζω και την μαμά (μεγάλος έρωτας-γερό σκυλί-άρτιος συναγερμός και μπουκιά και συχώριο απο όλες τις απόψεις) αλλά και τον μπαμπά που είναι του Στέλιου και αποτελεί έναν απο τους κορυφαίους αρσενικούς την εκτροφής του μέχρι τώρα (μεγάλη μορφή επίσης)

αφού έχεις τα προσόντα προτείνω την επιλογή του "άγριου" δείγματος
μόνο μελέτα το να πάρεις όσο το δυνατόν υγιές και αρκετά ελεύθερο απο επιμιξίες δείγμα
στάνες και λοιπές ορεινές περιοχές που δεν βόσκουν πολλά μικρόσωμα ευρωπαικού τύπου είναι καλή αρχή για ψάξιμο

το δάγκωμα γενικά δεν συνηθίζεται - αλλά δεν είναι και αδύνατον αν χρειαστεί τελικά-αυτός που σας δάγκωσε προφανώς ήταν εξοικιωμένος με καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης

 

[ΟΡΘΟΣ]

Ευχαριστώ για τις πληροφορίες:
1. εάν βρω ένα και δεν πιστοποιηθεί;
2. εάν πάρω θηλυκό, όταν έχει οίστρο, τι γίνεται με τους λεβέντες;
3. εάν πάρω αρσενικό, όταν έχει οίστρο το θηλυκό ποιμενικό, τι γίνεται με το κοκώνι; αντιλαμβάνεται να μην πλησιάζει;

 

[Orilis]

1. Θα έχεις ένα αξιολάτρευτο κατοικίδιο ακατάλληλο προς αναπαραγωγή, δεν βρίσκω κάποιο πρόβλημα σε αυτό.
2. + 3. Δόξα το θεώ, λόγω του μεγέθους του κοκονιού είναι εύκολο να το απομονώσεις από τους τσομπάνους για τις κρίσιμες μέρες. Τι να λέει και η φίλη agathe που έχει θυληκό γκόλντεν (σε οίστρο αυτές τις μέρες) και αρσενικό Ε.Π. ... Κι αν έχω καταλάβει και καλά, δεν έχει την άπλα που έχεις εσύ.

 

[sea-mol]

Η Agathe που πουλάει τα golden shepherd λες?

 

[agathe]

Η Agathe που πουλάει τα golden shepherd λες?

Μα.....πολύ γελάω......(τι καλά....πρωί πρωί.....)
Ναι...και τα λέω.....golpherd.....

 

[kokoni]

Ευχαριστώ για τις πληροφορίες:
1. εάν βρω ένα και δεν πιστοποιηθεί;
2. εάν πάρω θηλυκό, όταν έχει οίστρο, τι γίνεται με τους λεβέντες;
3. εάν πάρω αρσενικό, όταν έχει οίστρο το θηλυκό ποιμενικό, τι γίνεται με το κοκώνι; αντιλαμβάνεται να μην πλησιάζει;

ε καλά
για ΒΕΑ 1 για να μην πιστοποιηθεί πρέπει να είναι κουτσό-στραβό-με στραβά σαγώνια-άνουρο-χωρίς όρχεις και τέτοια
γιαυτό σου είπα να μελετήσεις λίγο πρώτα (και επειδή έχεις ιδέα απο σκύλους και πρότυπα) επίσης αν έχεις καταφερει να έχεις και μία ιδέα για την μάνα ακόμα καλύτερα-σε πμ αν θες το συζητάμε κιόλας τι να προσέξεις περισσότερο

επι του οίστρου ξέρεις τα θέματα είναι καπως...
τι κάνεις όταν έχει οίστρο η θηλυκιά αλλα δεν θες να την ζευγαρώσεις...

αν παρεις θηλυκό και είναι σε οίστρο θα την κυνηγάνε τα αρσενικα - και ίσως και η θηλυκιά ε.π ι αυτό θα είναι το πιο επικίνδυνο
αν πάρεις αρσενικό θα κυνηγάει την θηλυκιά σου χωρίς να μπορεί να κάνει τίποτα αλλά ίσως να κινδυνεύει απο τους άλλους αρσενικούς -οι οποίοι θα τον διορθώσουν μεν αλλά δεν ξέρεις αν το διόρθωμα τους θα είναι αρκούντως ανεκτό απο τον κοκόνο

γενικά-καλύτερα να μην συναντιούνται σκυλιά με οίστρο που δεν θές να αναπαραχθούν-είναι καλύτερα έτσι

 

[ΟΡΘΟΣ]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις, αλλά τελικώς ήταν μάλλον ρητορικά τα ερωτήματα.
Όταν το θηλυκό έχει οίστρο, η κατάσταση ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΤΑΙ. Το κυρίαρχο αρσενικό θέλει τεράστια προσοχή όταν το πλησιάζεις. ‘Έχω ακούσει ότι εξ’ αιτίας των ορμονών γίνονται πολλά. Θέλει μεγάλη εμπειρία και προσοχή. Όπως γνωρίζετε μόνο το κυρίαρχο ζώο διασταυρώνεται. Και μην φανταστείτε ότι είναι εύκολο να περιοριστούν, γιατί τρώνε και τα σύρματα ή σκαρφαλώνουν χαλαρά σε συρματόπλεγμα 1,80μ.

 

[kokoni]

εμ....αφού τα ξέρεις........

και ειδικά με την δικιά σου περίπτωση το θέμα είναι περίπλοκο
ίσως η περίπτωση του αρσενικού κοκονιού να είναι καλύτερη. με καλή κοινωνικοποίηση απο μικρό και διαμονή εντός του σπιτιού τα προβλήματα θα είναι μικρότερα
όταν είναι σε οίστρο θηλυκό Ε.Π απλά θα προσέχεις μην τον "διορθώσουν" περισσότερο απο όσο μπορεί να αντέξει
μία δύο τρείς φορές....θα δεχτεί ότι δεν είναι κυρίαρχο αρσενικό το κοκόνεν και θα ηρεμήσουν τα πράγματα

 

[ΟΡΘΟΣ]

Καλά, έτσι και αλιώς το θηλυκό μπαίνει μέσα το βράδυ όταν είναι σε οίστρο, και το πρωί παίζει περιορισμός, ακόμη και δέσιμο στα αρσενικά, ενώ δεν τα δένω ποτέ. Απεχθάνομαι το δέσιμο γενικά. Πιστεύω ότι το δεμένο ζώο υποφέρει.

 

[titinala]

Γεια σας! Θα εκτιμούσα τα φώτα σας! Πρίν απο δυό εβδομάδες βρήκα ένα ημίαιμο θηλυκό ελληνικό ποιμενικό κουτάβι 2,5 μηνών σε ορεινή τοποθεσία. Το σκυλάκι ήταν πολύ αδύνατο και φαινόταν ταλαιπωρημένο. Το πήρα μαζί μου με σκοπό να του βρω οικογένεια. Έχω ήδη ένα ημίαιμο θηλυκό λαμπραντόρ. Το κουτάβι από την πρώτη στιγμή έδειξε έντονα κυριαρχική συμπεριφορά, αρπάζοντας φαγητό, παιχνίδια και αντικείμενα από το 1,5 έτους σκύλο, ενώ του ορμάει ασταμάτητα, ναι μέν για να παίξει αλλά θέλοντας να έχει πάντα αυτό τον τελευταίο λόγο. Είναι πανέξυπνο και υπερκινητικό και σκεφτόμουν μήπως το κρατούσα σε περίπτωση που δεν βρεθεί κάποιος με αυλή να το υιοθετήσει. Αν και εμφανισιακά έχει πιο μικρόσωμο κεφάλι, φαίνεται να έχει πάρει το χαρακτήρα του ποιμενικού και αυτό είναι κάτι που με προβληματίζει και που αφορά τον τίτλο του θέματος. Δεν διαθέτω αυλή, ούτε πολύ χώρο στο διαμέρισμα μου και δεν ξέρω επίσης αν όταν μεγαλώσει θα αποτελεί κίνδυνο για τον άλλο σκύλο μου καθώς δεν φαίνεται να συμπαθεί τα άλλα ζώα αφού γρυλλίζει σε όποιον σκύλο ή γάτα έχουμε συναντήσει. Σε μένα είναι πολύ τρυφερό και προστατευτικό και είναι πραγματικά ένας πολύ γλυκός σκυλάκος. Στην ουσία αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι αν λόγω της ιδιοσυγκρασίας των ελληνικών ποιμενικών (με τρομάξατε με αυτά που διάβασα), αν δεν βρεθεί κάποιος που να το προσέχει (δεν αρκεί φυσικά μόνο να έχει αυλή) είναι προτιμότερο να μείνει σε διαμέρισμα σε πόλη ή να δοθεί σε κάποιον βοσκό που πιθανότατα δεν θα το αγαπάει και τόσο αλλά θα είναι πιο ευτυχισμένο και ελεύθερο. Γενικότερα και όσο αφορά τις άλλες ράτσες πιστεύω ότι δεν έχει σημασία το μέγεθος αλλά η εκτόνωση αλλά διαβάζω συνεχώς ότι ο ΕΠ αποτελεί ειδική περίπτωση.