Εμετός - αδιαθεσία - σοβαρό;; (Γερμανικός Ποιμενικός 16 μηνών)
- Thread starter Kirki - Amirah
- Ημερομηνία δημιουργίας
Πέθανα!!! Όχι δεν έφαγε φασόλια!!!!
Κάτι σαν... τζίφος εννοεί!
Περαστικά εύχομαι! Γρήγορα!
Που να κρυφτω;;;Πέθανα!!! Όχι δεν έφαγε φασόλια!!!!
Κάτι σαν... τζίφος εννοεί!
Kirki-Amirah,δε θελει να παει για εκπαιδευση και κανει την αρρωστη
Last edited:
Φασόλια = @@ , και άλλα τέτοια που θα με οδηγήσουν σε ban.... Νερό πίνει, αλλά όχι πολύ. Βρέχει 2-3 φορές τη γλώσσα της και τέλος.
καλο ειναι αυτο.αμα τη πηγενει αιμα ειναι λογικο να μη τρωει.απο υποθετα μεχρι ορους εχω φτασει πιο παλια
ΤΥΦΟΣ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ
ΛΟΙΜΩΔΗΣ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΤΙΔΑ ΣΚΥΛΟΥ
ΙΟΓΕΝΗΣ ΠΑΡΒΟΕΝΤΕΡΙΤΙΔΑ ΣΚΥΛΟΥ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΡΘΡΟΥ : ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΣ
Η ιογενής παρβοεντερίτιδα του σκύλου, πήρε το όνομα της από τον υπεύθυνο ιό, ο οποίος ανήκει στην οικογένεια των Parvo ιών. Το έτος 1978, για πρώτη φορά καταχωρήθηκε ως μια νέα νόσος, η οποία προσβάλλει τους σκύλους, με χαρακτηριστικά συμπτώματα συνεχείς εμέτους και διάρροιες, ενίοτε αιμορραγικές και έντονα δύσοσμες. Η νόσος θεωρείται μία από τις λίγες νόσους με υψηλό ποσοστό θνησιμότητας. Είναι γνωστή με πληθώρα ονομάτων όπως τύφος, λοιμώδης γαστρεντερίτιδα, παρβοϊωση, παρβοεντερίτιδα, λοιμώδης εντερίτιδα, αιμορραγική γαστρεντερίτιδα κ.α.. Η εξάπλωση της συγκεκριμένης νόσου είναι παγκόσμια και η εξέλιξη της είναι ραγδαία τα τελευταία χρόνια.Ο υπεύθυνος ιός είναι ανθεκτικός στο περιβάλλον και μπορεί να επιβιώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Προσβάλλει κυρίως τα ανεμβολίαστα σκυλιά ηλικίας 8-12 μηνών και κυρίως τα κουταβάκια τα οποία δεν έχουν λάβει πρωτόγαλα. Υπάρχουν δύο τύποι του Parvo-ιού: ο CPV-1 και ο CPV- 2
Αναπτύσσεται σε λεμφαδένες, έντερο και μυοκάρδιο των κουταβιών. Ο ιός διασπείρεται με τα κόπρανα του μολυσμένου σκύλου, τα οποία προσλαμβάνονται από υγιείς σκύλους με συνέπεια ένας αρχικός πολλαπλασιασμός του ιού στις αμυγδαλές, στην κυκλοφορία του αίματος με τελική κατάληξη στομάχι και έντερο. Πρέπει να αναφέρουμε ότι σε κουτάβια πολύ μικρής ηλικίας (μερικών εβδομάδων), η νόσος συχνά προσβάλει το μυοκάρδιο και τότε η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη και τα ζώα είναι καταδικασμένα.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ TOY ΤΥΦΟΥ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ Αρχικά η μόλυνση του ζώου από τον υπεύθυνο ιό πιθανόν να είναι αφανής. Αυτό σημαίνει ότι το ζώο, ενώ νοσεί δεν παρουσιάζει κανένα σύμπτωμα. Αυτή η αφανής μόλυνση δυσκολεύει την μετέπειτα θετική εξέλιξη της νόσου και της ασφάλειας της ζωής του ζώου. Η κλασσική εικόνα που παρουσιάζει το ασθενές ζώο είναι αδιαφορία για το περιβάλλον, υπνηλία, ανορεξία, κατήφεια. Στη συνέχεια θα κάνουν την εμφάνιση τους οι έμετοι και οι διάρροιες συχνά αιμορραγικές και πάντα δύσοσμες. Ο πυρετός είναι ασταθής. Η αφυδάτωση του ζώου έντονη και συνεχώς αυξανόμενη. Η χρονική διάρκεια της νόσου κυμαίνεται από 3 έως 5 ημέρες. Η τρίτη ημέρα της νόσου είναι η καθοριστική για την ασφάλεια της ζωής του ζώου. Εάν σε πολύ νεαρά κουτάβια υπάρξει προσβολή του μυοκαρδίου από τον ιό, τότε το γεγονός αυτό θα οδηγήσει το προσβεβλημένο ζώο σε θάνατο.
ΜΕΤΑΔΟΣΗ - ΠΡΟΛΗΨΗ TOY ΤΥΦΟΥ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ Οι σκύλοι που είναι μολυσμένοι, αποβάλλουν τον ιό με τα κόπρανα τους από την πρώτη ημέρα της μόλυνσης μέχρι και μετά από 2 εβδομάδες. Τα σωματίδια του ιού είναι ανθεκτικά και διασπείρονται στο περιβάλλον με συνέπεια να καταπίνονται από τους υγιείς σκύλους. Επίσης η μετάδοση μπορεί να γίνει και με την παρουσία ανθρώπων από τα ρούχα και τα χέρια.
Σημαντικά είναι : 1. Τα ζώα που νοσούν από ιογενή παρβοεντερίτιδα, να είναι απομονωμένα από τους άλλους σκύλους. 2. Φίλοι , ή άλλοι ιδιοκτήτες ζώων να μην έρχονται σε επαφή με τα νοσούντα ζώα. 3. Τα ανεμβολίαστα ζώα να είναι απομονωμένα από τα υπόλοιπα μέχρι να ολοκληρωθεί ο εμβολιασμός τους. 4.Τα ανεμβολίαστα ενήλικα ζώα, μπορεί να προσβληθούν ασυμπτωματικά ή ελαφρώς και ο κίνδυνος για την ασφάλεια της ζωής τους εξαρτάται, από το πόσο ενισχυμένο είναι το ανοσοποιητικό τους σύστημα και από το χρονικό διάστημα που είναι ανεμβολίαστα. 5. Εξαιρετικός ο κίνδυνος της υγείας των ζώων από αγοραπωλησίες, όταν αυτά δεν έχουν εμβολιαστεί. 6. Ο ένας και μοναδικός τρόπος πρόληψις είναι ο έγκαιρος και σωστός εμβολιασμός. Ο εμβολιασμός γίνεται με ειδικό εμβόλιο 45 ημερών.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ TOY ΤΥΦΟΥ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ Η διάγνωση στηρίζεται στις πληροφορίες από το ιστορικό του ζώου , στην κλινική εικόνα και στις εργαστηριακές εξετάσεις (γενική αίματος και βιοχημικές εξετάσεις). Στην αιματολογική εξέταση παρατηρείται ουδετεροπενία η οποία είναι μη ειδική για τον τύφο, αυξημένη τιμή του αιματοκρίτη με ανταποκρινόμενη αναιμία. Στην βιοχημική εξέταση παρατηρείται υπολευκωματιναιμία, υποκαλιαιμία και υποχλωριαιμία και σε ορισμένα περιστατικά μπορεί να παρατηρηθεί αύξηση της δραστηριότητας της ALT και ALP από το ήπαρ και αύξηση του BUN και της κρεατινίνης από τα νεφρά. Κάθε ζώο που έχει ή δεν έχει ολοκληρώσει το πρόγραμμα εμβολιασμού και εμφανίσει σοβαρή γαστρεντερίτιδα είναι ύποπτο για ιογενή παρβοεντερίτιδα. Οι υποψίες μας ενισχύονται αν παρατηρήσουμε σε μία εξέταση αίματος πτώση των λευκών αιμοσφαιρίων (λευκοπενία) και επιβεβαιώνεται με την ανίχνευση του ιού στα διαρροϊκά κόπρανα με την βοήθεια ηλεκτροσκοπίου και με δοκιμή αιμοσυγκόλησης και ELISA. Από την κλινική εικόνα μόνο, δεν μπορούμε ποτέ με βεβαιότητα να καταλήξουμε σε ασφαλή διάγνωση και κυρίως ποτέ δεν μπορούμε να ονομάσουμε ιογενή παρβοεντερίτιδα κάθε δύσοσμη και κάθε αιμορραγική γαστρεντερίτιδα.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ TOY ΤΥΦΟΥ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ Το ζώο που νοσεί από ιογενή παρβοεντερίτιδα, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως κατεπείγον περιστατικό. Η άμεση χορήγηση ορών, ενισχυτικών του οργανισμού, αντιφλεγμονώδη, ευστόμαχων και χαλαρωτικών θεωρείται κάτι περισσότερο από αναγκαία. Επίσης αναγκαία θεωρείται και η άμεση διακοπή χορήγησης τροφής και νερού. Η χορήγηση κάθε φαρμάκου πρέπει να γίνεται με ενέσιμο τρόπο. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς δεν υπάρχει θεραπεία που να σκοτώνει τον ιό ή να μας απαλλάσσει από αυτόν. Για τον λόγο αυτό και η θεραπευτική αγωγή έχει μορφή υποστηρικτικής αγωγής για την αφυδάτωση και τις ηλεκτρολυτικές διαταραχές με χορήγηση ορών και ηλεκτρολυτών ενδοφλέβια. Χορηγούμε αντιβιοτικά που δεν καταπολεμούν τον ίδιο τον ιό, αλλά προστατεύουν το ασθενές ζώο από τυχόν επιπλοκές που προκαλούνται λόγω της σοβαρότητας της νόσου και της λευκοπενίας. Θεραπεία εφαρμόζεται μόνο σε οργανωμένα κτηνιατρεία και κτηνιατρικές κλινικές και αυτό γιατί το ζώο πρέπει να βρίσκεται υπό συνεχή κτηνιατρική επίβλεψη.
ΛΟΙΜΩΔΗΣ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΤΙΔΑ ΣΚΥΛΟΥ
ΙΟΓΕΝΗΣ ΠΑΡΒΟΕΝΤΕΡΙΤΙΔΑ ΣΚΥΛΟΥ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΡΘΡΟΥ : ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΣ
Η ιογενής παρβοεντερίτιδα του σκύλου, πήρε το όνομα της από τον υπεύθυνο ιό, ο οποίος ανήκει στην οικογένεια των Parvo ιών. Το έτος 1978, για πρώτη φορά καταχωρήθηκε ως μια νέα νόσος, η οποία προσβάλλει τους σκύλους, με χαρακτηριστικά συμπτώματα συνεχείς εμέτους και διάρροιες, ενίοτε αιμορραγικές και έντονα δύσοσμες. Η νόσος θεωρείται μία από τις λίγες νόσους με υψηλό ποσοστό θνησιμότητας. Είναι γνωστή με πληθώρα ονομάτων όπως τύφος, λοιμώδης γαστρεντερίτιδα, παρβοϊωση, παρβοεντερίτιδα, λοιμώδης εντερίτιδα, αιμορραγική γαστρεντερίτιδα κ.α.. Η εξάπλωση της συγκεκριμένης νόσου είναι παγκόσμια και η εξέλιξη της είναι ραγδαία τα τελευταία χρόνια.Ο υπεύθυνος ιός είναι ανθεκτικός στο περιβάλλον και μπορεί να επιβιώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Προσβάλλει κυρίως τα ανεμβολίαστα σκυλιά ηλικίας 8-12 μηνών και κυρίως τα κουταβάκια τα οποία δεν έχουν λάβει πρωτόγαλα. Υπάρχουν δύο τύποι του Parvo-ιού: ο CPV-1 και ο CPV- 2
Αναπτύσσεται σε λεμφαδένες, έντερο και μυοκάρδιο των κουταβιών. Ο ιός διασπείρεται με τα κόπρανα του μολυσμένου σκύλου, τα οποία προσλαμβάνονται από υγιείς σκύλους με συνέπεια ένας αρχικός πολλαπλασιασμός του ιού στις αμυγδαλές, στην κυκλοφορία του αίματος με τελική κατάληξη στομάχι και έντερο. Πρέπει να αναφέρουμε ότι σε κουτάβια πολύ μικρής ηλικίας (μερικών εβδομάδων), η νόσος συχνά προσβάλει το μυοκάρδιο και τότε η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη και τα ζώα είναι καταδικασμένα.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ TOY ΤΥΦΟΥ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ Αρχικά η μόλυνση του ζώου από τον υπεύθυνο ιό πιθανόν να είναι αφανής. Αυτό σημαίνει ότι το ζώο, ενώ νοσεί δεν παρουσιάζει κανένα σύμπτωμα. Αυτή η αφανής μόλυνση δυσκολεύει την μετέπειτα θετική εξέλιξη της νόσου και της ασφάλειας της ζωής του ζώου. Η κλασσική εικόνα που παρουσιάζει το ασθενές ζώο είναι αδιαφορία για το περιβάλλον, υπνηλία, ανορεξία, κατήφεια. Στη συνέχεια θα κάνουν την εμφάνιση τους οι έμετοι και οι διάρροιες συχνά αιμορραγικές και πάντα δύσοσμες. Ο πυρετός είναι ασταθής. Η αφυδάτωση του ζώου έντονη και συνεχώς αυξανόμενη. Η χρονική διάρκεια της νόσου κυμαίνεται από 3 έως 5 ημέρες. Η τρίτη ημέρα της νόσου είναι η καθοριστική για την ασφάλεια της ζωής του ζώου. Εάν σε πολύ νεαρά κουτάβια υπάρξει προσβολή του μυοκαρδίου από τον ιό, τότε το γεγονός αυτό θα οδηγήσει το προσβεβλημένο ζώο σε θάνατο.
ΜΕΤΑΔΟΣΗ - ΠΡΟΛΗΨΗ TOY ΤΥΦΟΥ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ Οι σκύλοι που είναι μολυσμένοι, αποβάλλουν τον ιό με τα κόπρανα τους από την πρώτη ημέρα της μόλυνσης μέχρι και μετά από 2 εβδομάδες. Τα σωματίδια του ιού είναι ανθεκτικά και διασπείρονται στο περιβάλλον με συνέπεια να καταπίνονται από τους υγιείς σκύλους. Επίσης η μετάδοση μπορεί να γίνει και με την παρουσία ανθρώπων από τα ρούχα και τα χέρια.
Σημαντικά είναι : 1. Τα ζώα που νοσούν από ιογενή παρβοεντερίτιδα, να είναι απομονωμένα από τους άλλους σκύλους. 2. Φίλοι , ή άλλοι ιδιοκτήτες ζώων να μην έρχονται σε επαφή με τα νοσούντα ζώα. 3. Τα ανεμβολίαστα ζώα να είναι απομονωμένα από τα υπόλοιπα μέχρι να ολοκληρωθεί ο εμβολιασμός τους. 4.Τα ανεμβολίαστα ενήλικα ζώα, μπορεί να προσβληθούν ασυμπτωματικά ή ελαφρώς και ο κίνδυνος για την ασφάλεια της ζωής τους εξαρτάται, από το πόσο ενισχυμένο είναι το ανοσοποιητικό τους σύστημα και από το χρονικό διάστημα που είναι ανεμβολίαστα. 5. Εξαιρετικός ο κίνδυνος της υγείας των ζώων από αγοραπωλησίες, όταν αυτά δεν έχουν εμβολιαστεί. 6. Ο ένας και μοναδικός τρόπος πρόληψις είναι ο έγκαιρος και σωστός εμβολιασμός. Ο εμβολιασμός γίνεται με ειδικό εμβόλιο 45 ημερών.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ TOY ΤΥΦΟΥ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ Η διάγνωση στηρίζεται στις πληροφορίες από το ιστορικό του ζώου , στην κλινική εικόνα και στις εργαστηριακές εξετάσεις (γενική αίματος και βιοχημικές εξετάσεις). Στην αιματολογική εξέταση παρατηρείται ουδετεροπενία η οποία είναι μη ειδική για τον τύφο, αυξημένη τιμή του αιματοκρίτη με ανταποκρινόμενη αναιμία. Στην βιοχημική εξέταση παρατηρείται υπολευκωματιναιμία, υποκαλιαιμία και υποχλωριαιμία και σε ορισμένα περιστατικά μπορεί να παρατηρηθεί αύξηση της δραστηριότητας της ALT και ALP από το ήπαρ και αύξηση του BUN και της κρεατινίνης από τα νεφρά. Κάθε ζώο που έχει ή δεν έχει ολοκληρώσει το πρόγραμμα εμβολιασμού και εμφανίσει σοβαρή γαστρεντερίτιδα είναι ύποπτο για ιογενή παρβοεντερίτιδα. Οι υποψίες μας ενισχύονται αν παρατηρήσουμε σε μία εξέταση αίματος πτώση των λευκών αιμοσφαιρίων (λευκοπενία) και επιβεβαιώνεται με την ανίχνευση του ιού στα διαρροϊκά κόπρανα με την βοήθεια ηλεκτροσκοπίου και με δοκιμή αιμοσυγκόλησης και ELISA. Από την κλινική εικόνα μόνο, δεν μπορούμε ποτέ με βεβαιότητα να καταλήξουμε σε ασφαλή διάγνωση και κυρίως ποτέ δεν μπορούμε να ονομάσουμε ιογενή παρβοεντερίτιδα κάθε δύσοσμη και κάθε αιμορραγική γαστρεντερίτιδα.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ TOY ΤΥΦΟΥ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ Το ζώο που νοσεί από ιογενή παρβοεντερίτιδα, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως κατεπείγον περιστατικό. Η άμεση χορήγηση ορών, ενισχυτικών του οργανισμού, αντιφλεγμονώδη, ευστόμαχων και χαλαρωτικών θεωρείται κάτι περισσότερο από αναγκαία. Επίσης αναγκαία θεωρείται και η άμεση διακοπή χορήγησης τροφής και νερού. Η χορήγηση κάθε φαρμάκου πρέπει να γίνεται με ενέσιμο τρόπο. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς δεν υπάρχει θεραπεία που να σκοτώνει τον ιό ή να μας απαλλάσσει από αυτόν. Για τον λόγο αυτό και η θεραπευτική αγωγή έχει μορφή υποστηρικτικής αγωγής για την αφυδάτωση και τις ηλεκτρολυτικές διαταραχές με χορήγηση ορών και ηλεκτρολυτών ενδοφλέβια. Χορηγούμε αντιβιοτικά που δεν καταπολεμούν τον ίδιο τον ιό, αλλά προστατεύουν το ασθενές ζώο από τυχόν επιπλοκές που προκαλούνται λόγω της σοβαρότητας της νόσου και της λευκοπενίας. Θεραπεία εφαρμόζεται μόνο σε οργανωμένα κτηνιατρεία και κτηνιατρικές κλινικές και αυτό γιατί το ζώο πρέπει να βρίσκεται υπό συνεχή κτηνιατρική επίβλεψη.
Αυτά συζητάγαμε στο chat με τον Παναγή. Του είπα για τύφο ή δηλητηρίαση, αλλά η ''χαζογκόμενα'' δεν έχει πυρετό.
Εγώ έτσι όπως τα βλέπω... μια βαριά γαστρεντερίτιδα την έχει η μικρή σίγουρα...
Πώς είναι τώρα;
Εγώ έτσι όπως τα βλέπω... μια βαριά γαστρεντερίτιδα την έχει η μικρή σίγουρα...
Πώς είναι τώρα;
Last edited:
ε, δεν το αποκλείει όμως.. Και για τον πυρετό πάλι δεν γίνεται συγκεκριμένο. Και γενικεύει τόσο πολύ τον τύφο σε διάφορες μορφές γαστρεντερίτιδας . ..ξέρω γω;;;;
Και το Lab του κολλητού μου, πέρασε τύφο πριν 2-3 εβδομάδες. Είναι 8 μηνών και δεν είχε κάνει τα επαναληπτικά. Τα πρώτα όμως τα είχε κάνει. Επίσης καμιά εβδομάδα πριν παρουσιάσει συμπτώματα τον είχε φέρει σπίτι μου, όπου το σκυλί ήταν υπερβολικά ήσυχο και μου είχε κινήσει την περιέργεια. Μέχρι που του την είπα κιόλας ότι βαράει το σκυλί και δεν προβλέπεται να είναι τόσο μαζεμένο στην ηλικία του. Θα μου πεις , τα έκανε στο σπίτι ώστε να αφήσει το μικρόβιο; Όχι - ...αλλά ξέρω γω;;!
Μου έχουν κάτσει όλα αυτά στο μυαλό και θα βλέπω εφιάλτες τώρα , ότι και να λέμε..
Και το Lab του κολλητού μου, πέρασε τύφο πριν 2-3 εβδομάδες. Είναι 8 μηνών και δεν είχε κάνει τα επαναληπτικά. Τα πρώτα όμως τα είχε κάνει. Επίσης καμιά εβδομάδα πριν παρουσιάσει συμπτώματα τον είχε φέρει σπίτι μου, όπου το σκυλί ήταν υπερβολικά ήσυχο και μου είχε κινήσει την περιέργεια. Μέχρι που του την είπα κιόλας ότι βαράει το σκυλί και δεν προβλέπεται να είναι τόσο μαζεμένο στην ηλικία του. Θα μου πεις , τα έκανε στο σπίτι ώστε να αφήσει το μικρόβιο; Όχι - ...αλλά ξέρω γω;;!
Μου έχουν κάτσει όλα αυτά στο μυαλό και θα βλέπω εφιάλτες τώρα , ότι και να λέμε..
..και ο δικός μου έχει έρθει εδώ 5-6 φορές. Εγώ έχω πάει σπίτι του άλλες τόσες , και τον σκύλο του τον πήγαμε μαζί στην κλινική για νοσηλεία.
Ναι αυτό θέλω να καταλάβω.
Αν δηλαδή τα κάνει ένας σκυλος και εμείς τα πατήσουμε και μπούμε σπίτι μεταφέρουμε και το μικρόβιο;
Η δεν είναι τόσο ανθεκτικό και απλά μένει στα κόπρανα και μολύνει σκύλο που έρθει σε επαφή με αυτά;
*Εντιτ : Διορθώνω, το διάβασα, είναι ανθεκτικό.
Αν δηλαδή τα κάνει ένας σκυλος και εμείς τα πατήσουμε και μπούμε σπίτι μεταφέρουμε και το μικρόβιο;
Η δεν είναι τόσο ανθεκτικό και απλά μένει στα κόπρανα και μολύνει σκύλο που έρθει σε επαφή με αυτά;
*Εντιτ : Διορθώνω, το διάβασα, είναι ανθεκτικό.
Last edited:
..νερό δεν μπορώ να πω ότι πίνει πολύ. Απλά πίνει.
περίπου, γιατί μου το απέκλεισε πριν προλάβω να το σκεφτώ καν - και απλά του ανέφερα ότι ..του φίλου μου ο dog - 8 μηνων - μπλα μπλα. .
Μια χαρά είναι τώρα.
