Ηλεκτρικό κολάρο
- Thread starter Νικος
- Ημερομηνία δημιουργίας
Δηλαδή Άρη, θες να πεις ότι αν πας την Ήρα σε μια μεγάλη αλάνα περιφραγμένη και αρχίσεις να της πετάς μπαλάκια, τις δίνεις δυνατά δαγκώματα με το tug και την αφήνεις να περιφέρεται πάνω-κάτω, δε θα περάσει καλά και θα σου κρατάει μούτρα επειδή δεν κάνει ελεύθερη βόλτα μέσα στο δάσος;
Το κατάλαβα αυτό. Αλοίμονο.
Αν ο εκπαιδευτής δεν χρησιμοποιούσε το ηλ. κολλάρο, θα μάθαινε ο σκύλος?
Και αν η απάντηση είναι "ναι αλλά σε περισσότερο χρόνο", τότε γιατί επέλεξε αυτόν τον τρόπο?
Αν εχεις καλη σχεση ο σκυλος δεν θα φευγει απο διπλα σου , ειτε στο λουρι ειτε οχι
αν θελεις φυλακα και προστασια δεν διορθωνεις την επιθετικοτητα
αν θελεις ο σκυλος σου να ειναι χαρουμενος στην βολτα μαθαινεις να παιζεις με τον σκυλο στους ρυθμους που γουσταρει
αν θελεις να μην σε δαγκωνει ο σκυλος σου γινεσαι πιο γρηγορος αν δεν μπορεις ... τον δινεις σε καποιον που μπορει δεν τον τσακιζεις επειδη εισαι χαμηλοτερα >εσυ< εισαι χαμηλοτερα οχι ο σκυλος ψηλοτερα
αν θες κατι που δεν κυνηγαει , κατι που δεν γαυγιζει , κατι που δεν κατουραει , κατι που καταλαβαινει τα αυτοκινητα , κατι που ξεχωριζει τις καταστασεις και το θες με γουνα παιρνεις λουτρινο με ανθρωπινο μυαλο
πανω απο ολα ομως πρεπει να ξερεις τι θες
αν θελεις φυλακα και προστασια δεν διορθωνεις την επιθετικοτητα
αν θελεις ο σκυλος σου να ειναι χαρουμενος στην βολτα μαθαινεις να παιζεις με τον σκυλο στους ρυθμους που γουσταρει
αν θελεις να μην σε δαγκωνει ο σκυλος σου γινεσαι πιο γρηγορος αν δεν μπορεις ... τον δινεις σε καποιον που μπορει δεν τον τσακιζεις επειδη εισαι χαμηλοτερα >εσυ< εισαι χαμηλοτερα οχι ο σκυλος ψηλοτερα
αν θες κατι που δεν κυνηγαει , κατι που δεν γαυγιζει , κατι που δεν κατουραει , κατι που καταλαβαινει τα αυτοκινητα , κατι που ξεχωριζει τις καταστασεις και το θες με γουνα παιρνεις λουτρινο με ανθρωπινο μυαλο
πανω απο ολα ομως πρεπει να ξερεις τι θες
Κωστα, λογω επαρχιας και λογω της δουλειας μου, εχω και δαση και ποταμια και περιφραγμενες αλανες αρκετων στρεμματων (5 μεχρι 10 στρ.), όλα σε ελαχιστη αποσταση με το αυτοκινητο.
Εχω δοκιμασει όλα τα σεναρια και συνδιασμους. Με το χερι στην καρδια, το πιο ευχαριστο μακραν, για την δικια μου σκυλα, είναι η (οσο γινεται) αγρια φυση.
Την περιηγηση στην φυση δεν την βαριεται ποτέ. Θα φυγουμε όταν βαρεθω ή κουραστω εγω ή όταν τελειωσει ο διαθεσιμος χρονος.
Στις περιφραγμένες εκτασεις βαριεται γρηγορα την «περιηγηση». Φυσικο, αφου παρουσιαζουν μικρο ενδιαφερον. Επιπεδες εκτασεις με αγριοχορτα, που είναι πλεον και γνωστές. Δεν μπαινουν και ζωα μεσα, οπότε δεν υπαρχουν νεες μυρωδιες.
Το μπαλακι σε αυτές τις εκτασεις το σταματαμε σε λιγα λεπτα για τους λογους που εχουμε πει πολλες φορες. Το λουκανικο λιγο παραπανω γιατι το προτιμαει. Μετα τι κανουμε?
αν σταματαεο το παιχνιδι μεχρι εκει της εφτασε , να σταματας λιγο νωριτερα απο εκει που σταματαει η Ηρα
να τα μεταφερω αυτα σε νεο θεμα ;
να τα μεταφερω αυτα σε νεο θεμα ;
Άρη το καταλαβαίνω αυτό που λες.
Αλλά η απάντηση στο "μετά τί κάνουμε" ποιά είναι?
Βάζουμε ηλ. κολλάρο και πάμε στο βουνό? (γιατί το θέμα μας είναι το ηλ. κολλάρο).
Δεν έχουμε άλλες εναλλάκτικές?
Η εκπαίδευση και ο εκπαιδευτής, πολλές φορές καλείται να λύσει ένα πρόβλημα που έχει "εδραιωθεί" στον σκύλο, έναν σκύλο που δεν είναι κουτάβι, αλλά 3, 4, 5 ετών.
Δεν είναι όλα τα πράγματα "άσπρο ή μαύρο"...
Πολλές φορές ένας εκπαιδευτής καλείται να λύσει ένα πρόβλημα σκύλου που ήδη έχει "περάσει" από 3-4 εκπαιδευτές...που δεν χρησιμοποίησαν e-collar, που ήταν "θετικοί", που έβαζαν το σκύλο στο box του, που πρότειναν ευθανασία, κλπ.
Η εκπαίδευση ενός σκύλου δεν είναι μόνο "ένα κάτσε-σήκω", δεν είναι μόνο σπορ και διασκέδαση...Είναι "πόλεμος" με καθημερινά προβλήματα, είναι "πάλη" με την κατάθλιψη και την αποξένωση, είναι μηνύσεις και εξώσεις, είναι τραγικοί θάνατοι, είναι η προστασία του "τρίτου" παιδιού, σκύλου ή ενήλικα.
Ένας εκπαιδευτής δεν θα σκεφτεί στα "στενά όρια" του "Χρόνος υπάρχει!", "Δώστο μωρέ!", "Ευθανασία οπωσδήποτε", "Βάλτου φίμωτρο και πάντα στο λουρί!" ή ότι άλλο.Θα πρέπει να σκεφτεί και τις μικρότερες πιθανότητες λάθους, τις στιγμές απροσεξίας και αφηρημάδας, την ιδιοσυγκρασία και το χαρακτήρα του ιδιοκτήτη, τον σκύλο, τα υπόλοιπα σκυλιά, το παιδί που παίζει στην πλατεία.
Είναι εύκολο να είσαι απόλυτος και να "γυρίσεις πλάτη" στο πρόβλημα, να κλείσεις την πόρτα ή το τηλέφωνο σου...Το δύσκολο είναι να "σηκώσεις μανίκια" και να δουλέψεις, με όλα τα μέσα για το καλύτερο αποτέλεσμα... είτε είσαι ιδιοκτήτης, είτε επαγγελματίας εκπαιδευτής.
Θα μου επιτρέψετε να απέχω από το θέμα πλέον μια που πιστεύω πως δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο...
Καλή συνέχεια!
Δεν είναι όλα τα πράγματα "άσπρο ή μαύρο"...
Πολλές φορές ένας εκπαιδευτής καλείται να λύσει ένα πρόβλημα σκύλου που ήδη έχει "περάσει" από 3-4 εκπαιδευτές...που δεν χρησιμοποίησαν e-collar, που ήταν "θετικοί", που έβαζαν το σκύλο στο box του, που πρότειναν ευθανασία, κλπ.
Η εκπαίδευση ενός σκύλου δεν είναι μόνο "ένα κάτσε-σήκω", δεν είναι μόνο σπορ και διασκέδαση...Είναι "πόλεμος" με καθημερινά προβλήματα, είναι "πάλη" με την κατάθλιψη και την αποξένωση, είναι μηνύσεις και εξώσεις, είναι τραγικοί θάνατοι, είναι η προστασία του "τρίτου" παιδιού, σκύλου ή ενήλικα.
Ένας εκπαιδευτής δεν θα σκεφτεί στα "στενά όρια" του "Χρόνος υπάρχει!", "Δώστο μωρέ!", "Ευθανασία οπωσδήποτε", "Βάλτου φίμωτρο και πάντα στο λουρί!" ή ότι άλλο.Θα πρέπει να σκεφτεί και τις μικρότερες πιθανότητες λάθους, τις στιγμές απροσεξίας και αφηρημάδας, την ιδιοσυγκρασία και το χαρακτήρα του ιδιοκτήτη, τον σκύλο, τα υπόλοιπα σκυλιά, το παιδί που παίζει στην πλατεία.
Είναι εύκολο να είσαι απόλυτος και να "γυρίσεις πλάτη" στο πρόβλημα, να κλείσεις την πόρτα ή το τηλέφωνο σου...Το δύσκολο είναι να "σηκώσεις μανίκια" και να δουλέψεις, με όλα τα μέσα για το καλύτερο αποτέλεσμα... είτε είσαι ιδιοκτήτης, είτε επαγγελματίας εκπαιδευτής.
Θα μου επιτρέψετε να απέχω από το θέμα πλέον μια που πιστεύω πως δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο...
Καλή συνέχεια!
Εφόσον το σκυλί έχει έντονο κυνηγητικό ή αγελαίο ένστικτο (όπως λες ότι έχει), τότε απλά πρέπει να μάθεις να παίζεις μαζί της. Και το παιχνίδι έχει τον τρόπο του.
Και κάποιος που ξέρει, άνετα μπορεί να κρατάει το ενδιαφέρον του σκύλου του αμείωτο με το παιχνίδι, μέχρι τελικής πτώσης (αν και αυτό είναι άλλο ένα λάθος που μπορεί εύκολα να κάνει κάποιος)
Και κάποιος που ξέρει, άνετα μπορεί να κρατάει το ενδιαφέρον του σκύλου του αμείωτο με το παιχνίδι, μέχρι τελικής πτώσης (αν και αυτό είναι άλλο ένα λάθος που μπορεί εύκολα να κάνει κάποιος)
Εγώ θα σε παρακαλέσω να μην το κάνεις γιατί μου δίνεις τροφή για σκέψηΘα μου επιτρέψετε να απέχω από το θέμα πλέον μια που πιστεύω πως δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο...
Καλή συνέχεια!
Στη θεωρια ναι. Δεν εισαι όμως ανα πασα στιγμη το πιο ενδιαφερον πραγμα για τον σκυλο.
Διορθωνεις την υπερμετρη, ασκοπη και λανθασμενη επιθετικοτητα. Κατευθυνεις και ελεγχεις την επιθυμητη επιθετικοτητα.
Αν δεν διορθωσεις καθολου, μπορει να βρεθεις με έναν κροκοδειλο.
Εγω το σταματαω, αλλά αν ξεχαστω το σταματαει αυτη.
Μην μεταφερεις σε νεο θεμα. Εχω το θεμα "Παιχνιδι" ετοιμο
Δεν ειπα ποτέ οτι αυτη ειναι η μονη εναλλακτικη
Αποκτας σταδιακα ενα πολυ ισχυρο "ελα", και οχι μονο.
Αυτό το "σταδιακά" είναι που λέω κι εγώ
H υπομονή είναι το μεγάλο πρόβλημα νομίζω και γι'αυτό καταφεύγουμε αχρείαστα στο ηλ. κολλάρο σε κάποιες περιπτώσεις.
Γιατρέ μου, επέτρεψέ μου ένα γενικό σχόλιο στο πιο πάνω.
Όταν υπάρχουν τέτοια προβλήματα, τότε μάλλον έχει γίνει ένα τραγικό λάθος στην αρχική μας εκτίμηση για το τι σκύλο θέλουμε.
Ναι, στους περισσότερους αρέσει μια δυναμική φυλή, αλλά έχουμε εμείς τις προϋποθέσεις να την έχουμε;
Και ψάξαμε και τον καλό εκτροφέα και μας έδωσε ένα σκυλί "κέρατο" για τα μέτρα μας με πολύ ισχυρό χαρακτήρα και δυναμισμό.
Αλλά έχουμε πρόβλημα με το μωρό παιδί που πάει και πειράζει το σκύλο, ή με το γέρο πατέρα μας που ο σκύλος από τη χαρά του τον ρίχνει κάτω. Έχουμε μεγάλο πρόβλημα με το άλλο αρσενικό σκυλί, λίγο μεγαλύτερο τώρα πια που ζει και αυτό μέσα στο σπίτι και αν τα αφήσεις λίγο θα στήσουν ένα σκυλοκαβγά ανευ προηγουμένου.
Ταυτόχρονα έχουμε τη λογική, εντάξει μωρέ, εγώ ξέρω από σκυλιά, θα το εκπαιδεύσω μόνος μου. Ή, θα το πάω στον εκπαιδευτή όταν φτάσει 6,7,8 μηνών.
Τότε που έχουν εδραιωθεί συμπεριφορές, τις οποίες φροντίσαμε εμείς με τον τρόπο μας (και χωρίς να το κατραλάβουμε πολλές φορές) να διδάξουμε στο σκύλο μας.
Μετά τι;
Τις ανθρώπινες ευθύνες ποιός τις αναλαμβάνει;
Ή μήπως από τη στιγμή που ο σκύλος δεν πρόκειται να μας ζητήσει τα ρέστα, δε μας νοιάζει;
Αυτό, κατά τη γνώμη μου, δε λέγεται κυνοφιλία πάντως...
Το "σταδιακά" δεν σημαινει ομως καμια δεκαρια χρονια!!Αυτό το "σταδιακά" είναι που λέω κι εγώ
Με λιγη πιεσούλα (ακομα και χωρις ηλ. κολαρο) οι διαδιακασιες επισπευδονται.
Οπως στην Φυσικη. Οι αντιδρασεις επιταχυνονται με την πιεση και τον καταλυτη
ο επαγγελματιας θα σκεφτει το " χρονος υπαρχει " ενας εκπαιδευτης θα κοιταξει σε βαθος χρονου και επειδη ο εκπαιδευτης δεν εκπαιδευει τον σκυλο αλλα τον ανθρωπο ο χρονος θα πρεπει να βρεθει ενω ξαναγυρναμε στην αρχη που λεει οτι ο εκπαιδευτης ειναι δασκαλος ανθρωπων που τους μαθαινει να αλληλεπιδρουν με τον σκυλο τους
η σχεση χτιζεται και περνει καποιο καιρο αν βιαζεσαι η καλη σχεση θα ειναι μονο στην θεωρια
η σχεση χτιζεται και περνει καποιο καιρο αν βιαζεσαι η καλη σχεση θα ειναι μονο στην θεωρια
και η σχεση παει περιπατοΤο "σταδιακά" δεν σημαινει ομως καμια δεκαρια χρονια!!
Με λιγη πιεσούλα (ακομα και χωρις ηλ. κολαρο) οι διαδιακασιες επισπευδονται.
Οπως στην Φυσικη. Οι αντιδρασεις επιταχυνονται με την πιεση και τον καταλυτη
και οποιος βιαζεται σκονταφτει
Last edited:
Για σένα ήταν βρε τσοπάνη!!!Αυτο προφανως ηταν για τον Κωστα, ε?
Συμφωνώ.
(πιεσούλα με πιεσούλα διαφέρει βέβαια, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα)
