Στα λαμπραντόρ είναι όντως διαδεδομένη. Ο δικός μου σκύλος είναι Αυστραλέζος Ποιμενικός και τον πήρα από καταφύγιο ενήλικο. Ήξερα επομένως ότι σοβαρή τουλάχιστον δυσπλασία δεν είχε διότι θα φαινότανε. Εν τέλει κάτι μου φάνηκε στραβό διότι έτρεχε ολίγον τι με τα πίσω πόδια σα λαγός και του έκανα ακτινογραφίες. Βγήκε με ελαφρά δυσπλασία και η κτηνίατρος μου είπε να του δίνω τα χάπια-βιταμίνες και να είμαι ευτυχής διότι δεν είναι λαμπραντόρ. Αν δε δεν παχύνει (αδυνατίσει στην περίπτωσή μου διότι τρώει με δώδεκα μασέλες και βάλε!) και του δίνω τα φάρμακά του και τον προσέχω ενδέχεται να μην προχωρήσει πολύ και να μη φτάσουμε στο μέλλον σε ισχυρά παυσίπονα και εγχείριση. Το θέμα με τους ΒΥΒ είναι ότι δεν έχουν σίγουρους προγόνους χωρίς κληρονομική δυσπλασία και κει έγκειται το πρόβλημά σου. Αν τώρα είναι έγκυρος εκτροφέας και δεις τους γονείς του κουταβιού και δεις και τα της υγείας τους και τα βιβλιάριά τους και τις ακτινογραφίες τους και το χώρο της εκτροφής, τότε θα είναι αλήθεια τα όσα σου λέει, αφού είναι δύσκολο να βρει κανείς στο άσχετο σκυλίσιες ακτινογραφίες. Το ότι δε θα αναπτυχθεί δυσπλασία ποτέ δεν είναι 100% σίγουρο, αλλά στην περίπτωση του εκτροφέα θα ξέρεις ότι τόσες γενεές σίγουρα δεν είχαν, οπότε οι πιθανότητες να σου αναπτύξει το κουτάβι όταν μεγαλώσει είναι πολύ μικρές. Ο ΒΥΒ ζευγαρώνει αβέρτα και δεν ξέρει από εκτροφή.
Εκτός της δυσπλασίας μπορεί να υπάρξουν και άλλα προβλήματα υγείας από ΒΥΒ ή πετ σοπ. Πραγματικά θα πρέπει να διαβάσεις τα όσα έχουν γράψει τα παιδιά σχετικά με το θέμα. Και ναι, η εγχείριση και ανάρρωση του σκύλου είναι ταλαιπωρία. Πολλοί θέλουν και φυσιοθεραπεία. Είμαι σίγουρη ότι έχεις διαβάσει αυτά που λες, αλλά θες πολύ περισσότερα. Κοίταξε και στο ίντερνετ κτηνιατρικά και ερευνητικά sites, καθώς και τι λέει και η αμερικανική κυβέρνηση που συχνά συγκεντρώνει τις ερευνητικές εργασίες στις υπουργικές σελίδες και διάβασε όσα μπορείς περισσότερο. Πριν πάρω το Μουφ είχα διαβάσει πάρα πολλά και δει ένα σωρό βίντεο και πάλι λίγα ήξερα για σκύλους τελικά. Και πάλι όμως, αν δε θες να ξοδέψεις τα λεφτά, πάρε αδέσποτο. Αν είναι ενήλικο θα σε αφήσουνε να το κοιτάξεις, να παίξεις μαζί του, θα μιλήσεις με το καταφύγιο, θα το δεις να τρέχει και πώς πάνε τα πόδια του από πίσω (αν τα σηκώνει μαζί δηλαδή όπως ο λαγός). Αν μοιάζει να είναι υγιές, τότε θα είναι. Το κουτάβι θα περάσει τουλάχιστον χρόνος μέχρι να δεις αν υπάρχουν συμπτώματα, ίσως και παραπάνω. Το θέμα είναι ότι τα σκυλάκια πονάνε αν και μπορούν να αντέξουν στον πόνο περισσότερο από τους ανθρώπους. Όταν κάνανε τις ακτινογραφίες στο Μουφ, η κτηνίατρος είπε ότι αν και τον είχανε ναρκώσει (όχι τελείως) για να τις βγάλουνε, όταν του τεντώσανε το αριστερό του πόδι για να δούνε καλύτερα, πόνεσε το καημένο. Αν και δεν του φαίνεται και χοροπηδάει γενικώς σα κανίβαλος, εμένα με στεναχωρεί που πονάει έστω και λίγο. Νομίζω ότι τώρα του πέρασε διότι πήρε δυο μπουκάλια ενισχυμένη Ωμέγα 3 μέχρι τώρα για τη φλεγμονή.
Διάβασε πάντως επίσης τα περί δυσπλασίας αγκώνων και ισχύου που έχουνε γράψει σε αρκετά ποστ τα παιδιά εδώ στο φόρουμ.
