Και αν ισχύει το ακριβώς αντίθετο και ο εκτροφεας τον περιέπαιξε και προτίμησε να "σφυρίζει κλεφτικα" από το να τον αποζημιώσει? Εξάλλου δεν είδαμε καμία διάθεση να επιστραφούν χρήματα. Σε είδος ήθελε να πληρώσει ο εκτροφεας και μάλιστα στην αρχή τουλάχιστον, να δώσει απλά άλλο κουτάβι σε καλύτερη τιμή.7) Στην συγκεκριμένη περίπτωση τώρα ... εξώδικο στον εκτροφέα ... και αν είχε συμφωνηθεί σκυλί ώς αποζημίωση και ΟΝΤΩΣ δεν υπήρχε σκυλί ?? Τί εξώδικο στην μητέρα φύση ?? Εγώ θα απαιτούσα κατευθείαν τα χρήματα και θα αγόραζα με αυτά άλλο σκυλί είτε από τον ίδιο όταν είχε είτε από άλλον ... αν κάποιος περιμένει για ένα αρσενικό επί 4 γέννες δλδ 2 χρόνια ?? (αν είναι από τα γνωστά εκτροφεία τα οποία δεν κάνουν πολλές) ... ε κάτι δεν πάει καλά και με αυτόν ...
Συμφωνώ απόλυτα πως το καλύτερο είναι να αγοράζεται ο σκύλος με συμβόλαιο αγοράς για να είναι εξασφαλισμένος και ο πελάτης και ο εκτροφεας.
Από κει και πέρα καλό είναι να εκτρέφουν όσοι εκτρέφουν νόμιμα με άδεια από την αρμόδια Διεύθυνση της Κτηνιατρικής της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης στην οποία έχουν την κατοικία ή την έδρα τους. Ο Νόμος είναι σαφής και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν τηρείται, ούτε γιατί ο ΚΟΕ κωφεύει και δέχεται να εγγράφονται στον όμιλο εκτροφείς χωρίς άδεια (μάλιστα αυτός είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση). Κανονικά και έλεγχοι πρέπει να γίνονται και αποδείξεις να εκδίδονται και συμβόλαια αγοράς να υπογράφονται.
Δυστυχώς η κατάσταση είναι τελείως χύμα και έτσι θα παραμείνει διότι όλοι κάνουν την δουλειά τους και βολεύονται στο ΜΑΥΡΟ. Και οι εκτροφείς που δεν υπόκεινται σε ελέγχους, δεν κόβουν αποδείξεις και δεν πληρώνουν εφορία και ο ΚΟΕ που έτσι έχει περισσότερα έσοδα και οι πελάτες που βρίσκουν τα σκυλάκια φτηνότερα και δεν πληρώνουν ΦΠΑ.
Θα μου πεις, ποιος θα αγοραζε τα κουταβια με 2000 ευρω?
Αν υπολογίσει κανείς ότι χρειάζονται 2500-3000 για μια εγχείρηση στο ισχίο και 800 για τον κάθε αγκώνα (στην περίπτωση δυσπλασίας του αγκώνα) ίσως τα 2000 της αγοράς να μας φαίνονταν ένα απόλυτα λογικό ποσό.
Εν κατακλείδι, έτσι όπως έχει η κατάσταση (ο καθένας φτιάχνει ένα site στο internet και δηλώνει ότι θέλει, έλεγχοι δεν υπάρχουν, το φιλότιμο έχει εκλείψει, ο υπερτυπισμος επιβραβευεται, οι δυσπλασίες «μαγειρεύονται», οι διορθωτικές επεμβάσεις δίνουν και παίρνουν, το κερδος ειναι πανω απ' όλα κτλ) τι μένει να κάνουμε?
Ή να πάρουμε σκύλο με συμβόλαιο αγοράς έτσι ώστε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο εξασφαλισμένοι ή κάνουμε τάμα μην τυχόν και μας τύχει η «στραβή» και μας προκύψει δυσπλαστικός ο σκύλος και τραβάμε τα μαλλιά μας, είτε κάνουμε το σταυρό μας μην τυχόν και πέσουμε σε αλήτη εκτροφεα που θα μας κοροϊδέψει και θα μας εμπλέξει σε ένα κυκεωνα με δικηγόρους, αγωγές κτλ ή παίρνουμε ένα αδέσποτο από το δρόμο και τελειώνει ο χαβαλές.