Φυσικά και κάνουμε απλά διάλογο.
Κι όμως, υπάρχουν κι Έλληνες που ανοίγουν καταφύγιο όπως η αγγλίδα φίλη σας. Αλλά και οι φιλοζωικές, η μέση φιλοζωική τέλος πάντων, είναι ένας σύλλογος από απλούς ιδιώτες (5-10 άτομα συνήθως, μη φανταστείς) Κι αυτά τα πέντε δέκα άτομα έχουν πληρώσει από την τσέπη τους για τη σύσταση του συλλόγου, για τις τροφές όλων των σκύλων που φιλοξενούν σπίτια τους, τις όποιες θεραπείες τους, εμβολιασμούς, στειρώσεις αν δεν το υιοθετήσει κάποιος εν τω μεταξύ, τσιπαρίσματα και ούτω καθεξής. Τα ξέρεις από την φίλη σου. Τα ίδια τραβάει και η μέση φιλοζωική. Που συνήθως είναι και τόσο μικρές κι αδύναμες που δεν παίρνουν και καμία κρατική επιχορήγηση. Καμιά τροφή και κάνα ευρώ που ίσως, ΙΣΩΣ, δώσουν άτομα φιλικά προσκείμενα προς τα άτομα της φιλοζωικής αυτής. Όσα δηλαδή από το περιβάλλον τους δεν τους θεωρήσουν τρελούς κι αλλοπαρμένους. Οπότε με τι πόρους να κυνηγήσει κι η φιλοζωική τον οποιονδήποτε...
Μου χρεώνεις την απόκτηση πριν από εφτά χρόνια. Και καλά κάνεις. Δεν το έκρυψα τότε, δεν το κρύβω ακόμα (και δεν έχει νόημα άλλωστε) ότι ο σκύλος μου είναι από byb. Τόσα ήξερα, τόσα έκανα, πριν από εφτά χρόνια. Όπως δεν έχω κρύψει, κι ας μην το έχω πει πολλές φορές, ότι πριν τον αποκτήσω ψαχνόμουν να πάρω καθαρόαιμο, με πεντιγκρί. Μέχρι εκεί, ξαναλέω, ήξερα. Και γιατί το λέω έτσι; Επειδή έψαχνα να το πάρω από... Pet shop. Θεωρούσα αδύνατο να υπάρχει στην Ελλάδα κυνολογικος όμιλος κι οποιαδήποτε μορφή οργανωμένης κυνολογιάς, όπως ήξερα ότι υπάρχει στη Γερμανία. Ξέρεις τι άλλο πίστευα πριν από εφτά χρόνια; Ότι η αγάπη φτάνει για να μεγαλώσεις σωστά ένα σκύλο. Ευτυχώς η κρίση δεν είχε ακουμπήσει ακόμα εμένα και το σύντροφό μου τότε (οπώς δεν είχε ακουμπήσει ακόμα αρκετό κόσμο, παραπέρα από το ότι τα βλέπαμε να έρχονται από την τηλεόραση). Έτσι, ευτυχώς, έστω και καθυστερημένα, άρχισε η πρώτη μου ενημέρωση (κατόπιν εορτής, έτσι!). Για τροφές, για εκπαιδεύσεις βασικής υπακοής κλπ κλπ. Ευτυχώς για εμβολιασμούς κι αποπαρασιτώσεις είχα πάρει ιδέα κι ενημέρωση από τις γάτες που είχα πρωτύτερα. Και ψαχνόμουν σε ξένα sites γιατί δεν εμπιστευόμουν ότι υπάρχουν Έλληνες αρκετά υπεύθυνοι ώστε να έχουν σκύλο υπεύθυνα... Και πάλι, η ενημέρωσή που λάμβανα ήταν για τη συντήρηση υπάρχοντος σκύλου, όχι για την απόκτηση.
Κάποια στιγμή, μια φίλη, που μόλις είχε αποκτήσει σκύλο (από το δρόμο,
μπρος τιμήν της) μου λέει, στο τηλέφωνο (μένουμε και μακρυά!) ότι έχει πετύχει ένα ελληνικό φόρουμ που μέσα λένε πάνω κάτω κάποια από τα "κουλά" που έλεγα κι εγώ. Για θετική εκπαίδευση (positive training είχα δει κι έλεγα εγώ), για σκατοσακουλάκια. Και κάπως έτσι μπήκα, στην εφηβεία του σκύλου μου, σε αυτό εδώ το φόρουμ, που μας φιλοξενεί. Και συνέχισα να ψάχνομαι και σε ξενογλωσσους ιστοτοπους, απλά τώρα είχα πλέον ένα έναυσμα στα ελληνικά. Και κάπως έτσι, αργά και σταδιακά αλλάξαν (κι αλλάζουν ακόμη) οι απόψεις μου για ότι αφορά το σκύλο. Αν ψάξεις μέσα στα παλιά μου ποστ, κάπου ρωτάω, με ειλικρινή απορία, γιατί να μην αγοράσει κανείς σκύλο από πετ σοπ προκειμένου να τον σώσει, και ομολογώ ότι είχα φρικάρει από αυτό που μου φάνηκε ως σκληρότητα και ήρθε ως απάντηση...
Τέλος πάντων, την κουτάβα την έχεις αποκτήσει ήδη. Οπότε δεν αλλάζει κάτι, με όποιον τρόπο και να ήρθε στα χέρια σου και σε όποια χρονική στιγμή κι αν συνέβη αυτό. Το χέρι που σου έβαλα δεν ήταν τόσο για εσένα και να έρθουμε σε αντιπαράθεση. Πιο πολύ είναι για όποιον διαβάζει απέξω. Ανώνυμα, χωρίς να είναι μέλος. Και που ίσως ψάχνεται να αποκτήσει ημίαιμο σκύλο. Για να δει πιο σφαιρικά από ότι είδα εγώ όταν απέκτησα τον δικό μου. Για να δει οτι ακόμα και μια καλή πράξη μπορεί να έχει συνέπειες για το σκύλο σαν σύνολο. (Γι'αυτό και γιατί κι εγώ πιστεύω ότι μας δούλεψες ψιλό γαζί για το πως ήρθε η μικρή στα χέρια σου).
Κοίτα, ανεξάρτητα από το ύφος του καθένα που θα συναντήσεις εδώ μέσα, υπάρχει πολλή πληροφορία μέσα σε αυτό το "καφενείο". Οπότε, κράτα τα νοήματα κι άσε το ύφος και το κάθε άτομο στην απέξω. Κι από τις πληροφορίες του εκάστοτε νοήματος, αν θες, ψάξου παραέξω, όπως θα έκανες αν άκουγες κάτι ενδιαφέρον, από κάποιον άγνωστο, σε ένα πραγματικό καφενείο. Θα έψαχνες (υποθέτω) μια έγκυρη πηγή για να δεις αν αυτό που είπε ο άγνωστος τότε εκεί ισχύει ή όχι. Για τους σκύλους σου κυρίως. Από όλα όσα θα διαβάσεις εδω μέσα, είτε συμφωνήσεις και τα υιοθετήσεις, είτε διαφωνήσεις και δεν τα υιοθετήσεις, οι σκύλοι σου έχουν να κερδίσουν.
Ένα τελευταίο. Δεν σε ξέρω. Κανένα νέο μέλος δεν ξέρω, όπως δεν ξέρω και τα περισσότερα από τα παλιά. Κάποια μόνο έχω γνωρίσει δια ζώσης. Οπότε δεν έχω προσωπικά μαζί σου. Ούτε τη μάνα μου σκότωσες, ούτε τον πατέρα. Στην Κέρκυρα χωράφια δεν έχω για να πεις μου τα τρως. Οπότε δεν θα πω κάτι εναντίον σου. Ότι πω (γράψω) είναι γιατί θεωρώ ότι είναι υπέρ του σκύλου (γενικότερα). Καλή καρδιά!