Φίλε grekos και εμένα με εκπλήσει καθημερινά η ανωριμότητα που έχουν κάποιοι να γενικεύουν τα πράγματα τόσο πολύ. Πραγματικά απίστευτο με πόση ευκολία το κάνουν και πως καταφέρνουν να βάζουν όλους στο ίδιο "τσουβάλι". Οι επιστήμονες φίλε μου δεν μεθοδεύουν τον φόβο, είσαι τελείως λάθος...συμβουλεύουν, βάσει μελετών που έχουν γίνει και τεκμηριώνουν ή όχι μια άποψη. Αν π.χ. έχεις υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου οφείλει να σου υποδείξει ο γιατρός που σε παρακολουθεί ότι οφείλεις να λαμβάνεις συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή και να ακολουθήσεις συγκεκριμένο τρόπο ζωής, ειδάλως μελοντικά θα έχεις κακή εξέλιξη. Αυτό δεν το βγάζει από το μυαλό του, ούτε το λέει για να σε φοβίσει, βασίζεται σε γεγονότα (μελέτες) που πιστοποιούν ότι υπάρχει σαφής βελτίωση στην πορεία του ασθενούς..και μιλάμε για μελέτες που γίνονται σε 30-40-50000 ανθρώπους, με συγκεκριμένα κριτήρια-στόχους. Και φυσικά δεν μπορεί να σου το επιβάλει αλλά οφείλει να σε καθοδηγήσει συμβουλευτικά και μόνο, το τι θα κάνεις εσύ είναι δικό σου θέμα. Επίσης να προσθέσω ότι υπάρχουν νοσοκομειακοί γιατροί οι οποίοι εφημερεύουν 10 φορές το μηνα, οι οποίοι αμελούν την οικογένειά τους λόγω της εργασίας τους, οι οποίοι δεν πληρώνονται τις επιπλέον εφημερίες που κάνουν. Και επίσης σώζουν και κόσμο με τις επεμβάσεις που κάνουν και μάλιστα πάρα πολύ, για να μην αναφερθώ στους ασθενείς που επαναφέρουν μετά από καρδιοαναπνευστική ανακοπή, αμελητέο και αυτό; Ανάλογη ελευθερία σου παρέχει και η θρησκεία, πρόσεξε η θρησκεία όχι οι εκπρόσωποι αυτής. Είσαι απολύτως ελεύθερος φίλε να κάνεις ότι θέλεις, έχεις επιλογές, κανείς δεν σου βάζει το μαχαίρι στον λαιμό. Από εσένα και μόνο εξαρτάται εάν θα κάνεις κάτι ή όχι. Και επειδή έχουμε παρεξηγήσει κάποια πράγματα να μην ξεχνάμε ότι βάση της είναι η αγάπη και όχι ο καταναγκασμός. Ο ανθρώπινος παράγοντας, όπως πάντα έχει μεταβάλει την αγάπη και την ελευθερία σε καταναγκασμό και τιμωρία.
Άραγε η ελευθερία μπορεί να είναι απόλυτη;
Αυτή δεν είναι η ουσία της, στο να μην επιβάλετε, στο να μην είναι απολυταρχική;
Αυτός δεν είναι ο λόγος που δεν κατακτιέται, δεν είναι απόκτημα κανενός;
Μόνο όσοι το γνωρίζουν τυγχάνει να απολαμβάνουν την ωφελιμότητα της.
Για άλλη μια φορά θα γίνω κουραστικός και πλέον βαρετός γράφοντας μια μικρή ιστορία.
Περιφερόμενος στα 48 του ένας κύριος στα στενά της Τοσκάνης, έχοντας διαθέσιμο χρόνο μπροστά του, χάζευε δεξιά και αριστερά την όμορφη αρχιτεκτονική της πόλης.
Σταματώντας μπροστά σε μια μικρή βιτρίνα που του τράβηξε την προσοχή, έχωσε την μούρη του κολλώντας την στο τζάμι περίεργος να μάθει τι βρίσκετε στην πίσω πλευρά.
'Το μαγαζί της αλήθειας' έγραφε μια μικρή πινακίδα.
Γουρλώνοντας τα μάτια ανοίγει με μιας την πόρτα και με μεγάλη εκδήλωση των σκέψεών του αναφωνεί, σχεδόν εκστασιασμένος, πως βαρέθηκε τα ψέματα και ενδιαφέρετε μόνο για την αλήθεια!
Η υπάλληλος ανταποκρίνεται ρωτώντας τον αν θα ήθελε να αγοράσει
μερική αλήθεια ,
στατιστική αλήθεια ,
πλήρη αλήθεια ; Διακόπτοντας την ανυπόμονα βγάζει μια πνιχτή φωνή λέγοντας την πλήρη αλήθεια και διορθώνοντας τον εαυτό του αμέσως την
απόλυτη αλήθεια! Ναι ενδιαφέρομαι να αγοράσω την
απόλυτη αλήθεια!
Στην πραγματικότητα δεν θα έδινε καμία σημασία στην τιμή, ήταν αποφασισμένος να την αγοράσει όσο και αν κόστιζε.
Θα πρέπει να σας ενημερώσω ότι η τιμή για την ολοκληρωμένη αλήθεια είναι να μην μείνετε ποτέ ξανά ήσυχος με τα φυσικά συνεπακόλουθα που θα υπάρξουν στον ύπνο την όρεξη και άλλες καθημερινές σας λειτουργίες.
Ένα ρίγος τον διαπέρασε κάτι έσπασε μέσα του και τραυλίζοντας είπε ευ-χαχα-ριστώ και με σκυμμένο το κεφάλι έφυγε.
Κρίμα που δεν είμαι έτοιμος σκέφτηκε. Ίσως μου χρειάζονται ακόμα μερικά ψέματα να βρίσκω καταφύγιο, μερικές μυθοπλασίες ώστε να μην έρχομαι σε σύγκρουση με τον εαυτό μου.
Ίσως αργότερα…. Κάποια άλλη φορά....