Πέρασαν λίγοι μήνες που έφυγε αλλά ο πόνος μεγαλώνει αντί να μικραίνει...Οι δύο άλλοι μαντράχαλοι, το μωρό, η δουλειά όλα μαζί συντέλεσαν ώστε να μην συνειδητοποιήσω αρχικά το μέγεθος της απώλειας. Έφυγε το σκυλάκι μου στην αίθουσα αναμονής μιας κλινικής, και λυπάμαι τώρα που την τάραξα πηγαίνοντας την εκεί..χίλιες φορές να ζούσε άλλες λίγες μέρες σπίτι της και να έφευγε ήσυχα χωρίς άγχος.
Ήταν το πιο καλό σκυλάκι του κόσμου το σκυλάκι μου, το πιο έξυπνο και το πιο όμορφο..Δεν έχω ούτε έναν τάφο να της πάω ένα λουλουδάκι και μετανοιώνω πολύ που είπαν να την κάψουν..
Σκυλάκι μου καλό εύχομαι να είσαι ήρεμη κι ευτυχισμένη, να παίζεις με το μπαλάκι σου και να μην παθαίνεις κρίσεις μόνη σου εκεί. Καλή αντάμωση Λούση μου, όλα τα καλά του κόσμου μου έφερε η συμβίωση μαζί σου, ήσουν πάντοτε ήρεμη και αστεία και δεν ζητούσες τίποτε παραπάνω από μια βόλτα στο πάρκο και παιχνίδι με το μπαλάκι σου. Σ'αγαπάω πάρα πολύ και μια μέρα θα σε συναντήσω ξανά φωτεινή μου ψυχούλα.
