FCI - Standard: N° 193
Χώρα προέλευσης: Ρωσσία
Αντίκρυσα για πρώτη φορά αυτό το "περίεργο σουλούπι" όταν ήμουν αρκετά μικρός σε διακοπές στη Ρόδο, περπάταγε δίπλα από ένα ζευγάρι τουριστών και δεν ήμουν σίγουρος αν μου άρεσε ή όχι...σίγουρα με είχε εντυπωσιάσει πάντως.
Μερικά χρόνια μετά έρχομαι ξανά αντιμέτωπος με την γνώριμη φιγούρα σκύλου, που ακόμα δεν είχα ιδέα για το όνομα ή την προέλευση του, όταν γείτονας, καπετάνιος έφερε ένα κουτάβι από Ρωσσία.
"Είναι Μπαρζόι..." μου είπε "Το σκυλί των Τσάρων!"...Καλά, ούτε για τους Τσάρους ήξερα πολλά, αλλά για το σκυλί έκατσα και διάβασα και ταυτόχρονα είχα προσφερθεί να το βγάζω βόλτες και να παίζω μαζί του...
Αυτό ήταν!...Μπήκε αμέσως στην καρδιά μου για πάντα και ας άλλαξαν τα γούστα μου αργότερα σε σχέση με τα σκυλιά.
Το Μπορζόι χρησιμοποιήθηκε την εποχή των Τσάρων για να κυνηγάει λύκους και ελάφια.Σήμερα είναι ένας σκύλος συντροφιάς περισσότερο, πολύ τρυφερός με το αφεντικό του, αλλά απόμακρος και κάποιες φορές επιθετικός με τους ξένους.Γίνονται εξαιρετικοί φύλακες (όσο και αν ακούγετε παράξενο), αν και θέλουν σταθερό έλεγχο και έμπειρα "χέρια" γιατί, όχι σπάνια, έχουν απρόβλεπτες αντιδράσεις.
Επίσης, είναι σκυλιά που απαιτούν μεγάλο χώρο και συχνή άσκηση, μια που αξίζει να τα βλέπεις να "καλπάζουν".
[video=youtube;S4VNZXK_C1k]http://www.youtube.com/watch?v=S4VNZXK_C1k[/video]
Το κεφάλι του είναι στενό, μακρύ και "ισχνό".Το κρανίο πρέπει επίσης να είναι όσο μακρύτερο γίνεται και τα μάτια σχιστά και σκουρόχρωμα με μαύρο περίγραμμα στα βλέφαρα.
Τα αφτιά του "φυτρώνουν" ψηλά και πέφτουν προς τα πίσω, διατηρώντας όμως την "ευκινησία" τους.
Ο λαιμός δεν πρέπει να σχηματίζει "διπλοσάγωνο", η ράχη «καμπουριάζει» ομαλά προς την οσφύ και σχηματίζει προς τα πίσω μια καμπύλη.
Το στήθος, αν και είναι στενό, έχει μεγάλο "βάθος" και κατεβαίνει μέχρι το ύψος του αγκώνα.
Η κοιλιά "ανασηκώνεται", αλλά πρέπει να μη γίνεται αντιληπτή πίσω από τα λαγόνια.
Η οσφύς είναι μυώδης και "τοξοτή" και οι ιγνύες σχηματίζουν γωνίες.
Οταν ο σκύλος είναι ήρεμος, η ουρά πέφτει προς τα κάτω με σαφή καμπύλη και είναι μακριά και ευλύγιστη.
Το τρίχωμα είναι μακρύ, πλούσιο, κυματιστό και με χαρακτηριστικές ανταύγειες.Στο πίσω μέρος των μπροστινών σκελών, στο πίσω μέρος των μηρών, στο στήθος και στην ουρά υπάρχουν πολύ μακριές «τούφες».Αντίθετα το τρίχωμα είναι λείο, "μεταξένιο" και κοντό στο κεφάλι, στα αφτιά και στις μπροστινές κνήμες.
Στα αποδεκτά χρώματα συγκαταλέγονται το άσπρο, το πορτοκαλί, το άσπρο με κίτρινες κηλίδες, το κόκκινο ραβδωτό και το γκρίζο.
[video=youtube;mWEh8e6VnzA]http://www.youtube.com/watch?v=mWEh8e6VnzA[/video]
Περισσότερα...άλλη φορά!
Χώρα προέλευσης: Ρωσσία
Αντίκρυσα για πρώτη φορά αυτό το "περίεργο σουλούπι" όταν ήμουν αρκετά μικρός σε διακοπές στη Ρόδο, περπάταγε δίπλα από ένα ζευγάρι τουριστών και δεν ήμουν σίγουρος αν μου άρεσε ή όχι...σίγουρα με είχε εντυπωσιάσει πάντως.
Μερικά χρόνια μετά έρχομαι ξανά αντιμέτωπος με την γνώριμη φιγούρα σκύλου, που ακόμα δεν είχα ιδέα για το όνομα ή την προέλευση του, όταν γείτονας, καπετάνιος έφερε ένα κουτάβι από Ρωσσία.
"Είναι Μπαρζόι..." μου είπε "Το σκυλί των Τσάρων!"...Καλά, ούτε για τους Τσάρους ήξερα πολλά, αλλά για το σκυλί έκατσα και διάβασα και ταυτόχρονα είχα προσφερθεί να το βγάζω βόλτες και να παίζω μαζί του...
Αυτό ήταν!...Μπήκε αμέσως στην καρδιά μου για πάντα και ας άλλαξαν τα γούστα μου αργότερα σε σχέση με τα σκυλιά.

Το Μπορζόι χρησιμοποιήθηκε την εποχή των Τσάρων για να κυνηγάει λύκους και ελάφια.Σήμερα είναι ένας σκύλος συντροφιάς περισσότερο, πολύ τρυφερός με το αφεντικό του, αλλά απόμακρος και κάποιες φορές επιθετικός με τους ξένους.Γίνονται εξαιρετικοί φύλακες (όσο και αν ακούγετε παράξενο), αν και θέλουν σταθερό έλεγχο και έμπειρα "χέρια" γιατί, όχι σπάνια, έχουν απρόβλεπτες αντιδράσεις.
Επίσης, είναι σκυλιά που απαιτούν μεγάλο χώρο και συχνή άσκηση, μια που αξίζει να τα βλέπεις να "καλπάζουν".
[video=youtube;S4VNZXK_C1k]http://www.youtube.com/watch?v=S4VNZXK_C1k[/video]
Το κεφάλι του είναι στενό, μακρύ και "ισχνό".Το κρανίο πρέπει επίσης να είναι όσο μακρύτερο γίνεται και τα μάτια σχιστά και σκουρόχρωμα με μαύρο περίγραμμα στα βλέφαρα.
Τα αφτιά του "φυτρώνουν" ψηλά και πέφτουν προς τα πίσω, διατηρώντας όμως την "ευκινησία" τους.
Ο λαιμός δεν πρέπει να σχηματίζει "διπλοσάγωνο", η ράχη «καμπουριάζει» ομαλά προς την οσφύ και σχηματίζει προς τα πίσω μια καμπύλη.
Το στήθος, αν και είναι στενό, έχει μεγάλο "βάθος" και κατεβαίνει μέχρι το ύψος του αγκώνα.
Η κοιλιά "ανασηκώνεται", αλλά πρέπει να μη γίνεται αντιληπτή πίσω από τα λαγόνια.

Η οσφύς είναι μυώδης και "τοξοτή" και οι ιγνύες σχηματίζουν γωνίες.
Οταν ο σκύλος είναι ήρεμος, η ουρά πέφτει προς τα κάτω με σαφή καμπύλη και είναι μακριά και ευλύγιστη.
Το τρίχωμα είναι μακρύ, πλούσιο, κυματιστό και με χαρακτηριστικές ανταύγειες.Στο πίσω μέρος των μπροστινών σκελών, στο πίσω μέρος των μηρών, στο στήθος και στην ουρά υπάρχουν πολύ μακριές «τούφες».Αντίθετα το τρίχωμα είναι λείο, "μεταξένιο" και κοντό στο κεφάλι, στα αφτιά και στις μπροστινές κνήμες.
Στα αποδεκτά χρώματα συγκαταλέγονται το άσπρο, το πορτοκαλί, το άσπρο με κίτρινες κηλίδες, το κόκκινο ραβδωτό και το γκρίζο.
[video=youtube;mWEh8e6VnzA]http://www.youtube.com/watch?v=mWEh8e6VnzA[/video]
Περισσότερα...άλλη φορά!