Ισως, για μένα "χτυπάει η καμπάνα"... λέω, ίσως...

Επειδή το θέμα (και, για την κυριολεξία, το nickname) το επιτρέπει, να σου πω πως το βλέπω...
Οπως είχε πει σε εκείνη την ατάκα ο Clint Eastwood: "Οι γνώμες είναι σαν τις κwλ@τ$ιπ%δες... ο καθένας έχει από μία"...
Κατά συνέπεια, η γνώμη σου και η γνώμη μου... τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο...
Αυτό το θυμάμαι πάντα... και αυτό με οδηγεί να μην χρησιμοποιώ επιθετικούς προσδιορισμούς...
Τώρα, για την "αισθητική" (και όχι μόνο) του ζητήματος...
Επειδή έχω τα κέφια μου σήμερα, θα σου διηγηθώ ένα παλιό ανέκδοτο και είμαι σίγουρος ότι θα καταλάβεις...
Σε ένα πανάκριβο εστιατόριο, που είναι φίσκα εκείνη την ώρα, ένας πελάτης, που έτρωγε μόνος του, φωνάζει (θυμωμένος) το σερβιτόρο...
Πελάτης: "Φώναξέ μου το αφεντικό σου αμέσως!!!"
Σερβιτόρος: "Μάλιστα κύριε"
Ερχεται ο ιδιοκτήτης "μαλιοκούβαρα" και ρωτάει τον πελάτη τι συμβαίνει... ο πελάτης (κατακόκκινος από θυμό) του δείχνει μιά κατσαρή τρίχα... η οποία, καταφανώς (επειδή μας διαβάζουν και παιδιά) προερχόταν από ανθρώπινο εφηβαίο...
Πελάτης: "Την τρίχα αυτή τη βρήκα μέσα στη μακαρονάδα μου, παλιάνθρωπε!!!"
Ιδιοκτήτης: "Κύριε, ζητούμε ταπεινά συγγνώμη... σας παρακαλώ, συγχωρήστε μας και θα σας προσφέρω δωρεάν το γεύμα σας, το κρασί σας και ότι άλλο καταναλώσετε"
Πελάτης: "Οχι, παλιάνθρωπε... θα σου κάνω μήνυση... θα σου το κλείσω το μαγαζί!!!"
Και σηκώνεται και φεύγει έξαλλος...
Ο ιδιοκτήτης, μέσα στην απελεπισία του, παίρνει το αμάξι και τον ακολουθεί, για να δει που μένει, μήπως μπορέσει και του ξαναμιλήσει και τον ηρεμήσει κλπ...
Κάποια στιγμή, ο πελάτης φτάνει στην κατοικία του, σε ένα ακριβό προάστιο...
Ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου, παρκάρει στα γρήγορα και ακολουθεί κρυφά... και βλέπει να του ανοίγει την πόρτα μιά ημίγυμνη καλλονή...
Ο ιδιοκτήτης δεν ξέρει τι να σκεφτεί... δεν ξέρει τι να κάνει...
Πλησιάζει αθόρυβα και ρίχνει μιά ματιά στο παράθυρο του σαλονιού...
Βλέπει το ζευγάρι να φιλιέται κλπ... και, κάποια στιγμή, βλέπει τον πελάτη να γονατίζει και να φιλάει τη γυναίκα, ακριβώς εκεί από όπου προήλθε εκείνη η "μοιραία τρίχα" στη μακαρονάδα του πελάτη...
Αφού αφήνει τα πράγματα να "εξελιχθούν"... του έρχεται μια ιδέα!!!
Πλησιάζει την εξώπορτα και χτυπάει το κουδούνι...
Του ανοίγει ο πελάτης (φορώντας μιά ρόμπα, πλέον)...
Τον αναγνωρίζει και αρχίζει και πάλι τις φωνές και τα βρισίδια...
Πελάτης: "Δε σου είπα πως δε θέλω να σε ξαναδώ μπροστά μου? Θα στο κλείσω το μαγαζί αληταρά!!!"
Ιδιοκτήτης: "Μα κύριε, με όλο το σεβασμό... στο κάτω-κάτω, εσείς πριν από λίγα λεπτά φιλούσατε ένα δάσος από τρίχες σαν αυτή που βρήκατε στη μακαρονάδα σας!!!"
Πελάτης: "Το κάθε πράγμα στον καιρό του και στον τόπο του... και είμαι σίγουρος ότι, ακόμα και συ ο αληταράς... ακόμα κι εσύ ο απατεώνας... αν, μέσα στο δάσος που φιλούσες, έβρισκες ένα μακαρόνι... θα αηδίαζες ακόμα κι εσύ, παλιάνθρωπε!!!"
Καλημέρα, Νίκο!υπ'οψιν μοντς και αντμιν εγω δεν σεβομαι του κομπλεξικους .
Φιλε το διαβαζουν και ανηληκοι το φορουμ και μπορει να μαθουν οτι στον κοσμο υπαρχουν πορνες , ντροπη και αισχος .
Και μοντς και αντμιν να κατεβει και το θεμα με την κτηνοβασια διαβαζουν και ανηλικα...
Επειδή το θέμα (και, για την κυριολεξία, το nickname) το επιτρέπει, να σου πω πως το βλέπω...
Οπως είχε πει σε εκείνη την ατάκα ο Clint Eastwood: "Οι γνώμες είναι σαν τις κwλ@τ$ιπ%δες... ο καθένας έχει από μία"...
Κατά συνέπεια, η γνώμη σου και η γνώμη μου... τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο...
Αυτό το θυμάμαι πάντα... και αυτό με οδηγεί να μην χρησιμοποιώ επιθετικούς προσδιορισμούς...
Τώρα, για την "αισθητική" (και όχι μόνο) του ζητήματος...
Επειδή έχω τα κέφια μου σήμερα, θα σου διηγηθώ ένα παλιό ανέκδοτο και είμαι σίγουρος ότι θα καταλάβεις...
Σε ένα πανάκριβο εστιατόριο, που είναι φίσκα εκείνη την ώρα, ένας πελάτης, που έτρωγε μόνος του, φωνάζει (θυμωμένος) το σερβιτόρο...
Πελάτης: "Φώναξέ μου το αφεντικό σου αμέσως!!!"
Σερβιτόρος: "Μάλιστα κύριε"
Ερχεται ο ιδιοκτήτης "μαλιοκούβαρα" και ρωτάει τον πελάτη τι συμβαίνει... ο πελάτης (κατακόκκινος από θυμό) του δείχνει μιά κατσαρή τρίχα... η οποία, καταφανώς (επειδή μας διαβάζουν και παιδιά) προερχόταν από ανθρώπινο εφηβαίο...
Πελάτης: "Την τρίχα αυτή τη βρήκα μέσα στη μακαρονάδα μου, παλιάνθρωπε!!!"
Ιδιοκτήτης: "Κύριε, ζητούμε ταπεινά συγγνώμη... σας παρακαλώ, συγχωρήστε μας και θα σας προσφέρω δωρεάν το γεύμα σας, το κρασί σας και ότι άλλο καταναλώσετε"
Πελάτης: "Οχι, παλιάνθρωπε... θα σου κάνω μήνυση... θα σου το κλείσω το μαγαζί!!!"
Και σηκώνεται και φεύγει έξαλλος...
Ο ιδιοκτήτης, μέσα στην απελεπισία του, παίρνει το αμάξι και τον ακολουθεί, για να δει που μένει, μήπως μπορέσει και του ξαναμιλήσει και τον ηρεμήσει κλπ...
Κάποια στιγμή, ο πελάτης φτάνει στην κατοικία του, σε ένα ακριβό προάστιο...
Ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου, παρκάρει στα γρήγορα και ακολουθεί κρυφά... και βλέπει να του ανοίγει την πόρτα μιά ημίγυμνη καλλονή...
Ο ιδιοκτήτης δεν ξέρει τι να σκεφτεί... δεν ξέρει τι να κάνει...
Πλησιάζει αθόρυβα και ρίχνει μιά ματιά στο παράθυρο του σαλονιού...
Βλέπει το ζευγάρι να φιλιέται κλπ... και, κάποια στιγμή, βλέπει τον πελάτη να γονατίζει και να φιλάει τη γυναίκα, ακριβώς εκεί από όπου προήλθε εκείνη η "μοιραία τρίχα" στη μακαρονάδα του πελάτη...
Αφού αφήνει τα πράγματα να "εξελιχθούν"... του έρχεται μια ιδέα!!!
Πλησιάζει την εξώπορτα και χτυπάει το κουδούνι...
Του ανοίγει ο πελάτης (φορώντας μιά ρόμπα, πλέον)...
Τον αναγνωρίζει και αρχίζει και πάλι τις φωνές και τα βρισίδια...
Πελάτης: "Δε σου είπα πως δε θέλω να σε ξαναδώ μπροστά μου? Θα στο κλείσω το μαγαζί αληταρά!!!"
Ιδιοκτήτης: "Μα κύριε, με όλο το σεβασμό... στο κάτω-κάτω, εσείς πριν από λίγα λεπτά φιλούσατε ένα δάσος από τρίχες σαν αυτή που βρήκατε στη μακαρονάδα σας!!!"
Πελάτης: "Το κάθε πράγμα στον καιρό του και στον τόπο του... και είμαι σίγουρος ότι, ακόμα και συ ο αληταράς... ακόμα κι εσύ ο απατεώνας... αν, μέσα στο δάσος που φιλούσες, έβρισκες ένα μακαρόνι... θα αηδίαζες ακόμα κι εσύ, παλιάνθρωπε!!!"
Last edited: