Βαρυ δε λες τιποτα!
Αμα μπορουσα να της μιλησω, να με καταλαβει,
να της εξηγησω,
ότι ολο αυτο δεν ειναι κατι το παροδικο,
οτι για το υπολοιπο της ζωης της θα τρωει αυστηρά αυτα τα 400γρ. και ΤΙΠΟΤΑ αλλο,
νομιζω θα μου λεγε "μαμα πυροβολα με,εδω κ τωρα,μη με λυπασαι,δε θελω να υπαρχω!"
Τρεχει η μοσχαρα,
Απλα τωρα τον χειμωνα,δεν βγαινει εξω,αρνειται πεισματικα,ουτε για κατουρημα!
Την παρακαλαω κ την καλοπιανω για να χεσει,ειναι ικανη να σκασει!
Σιχαίνεται την βροχη,φοβαται τις αστραπες,χεζεται οταν σηκωνει πολυ αερα (σπανε κλαδια,ολοκληροι κορμοί κλπ κ μαλλον τοχει συνδυασει ετσι),τις λασπες δε τις γουσταρει (σαυτο φταιω εγω,την εχω τραμπουκισει)