Σιγά μην ασχοληθούμε και με τα ψυχολογικά του κάθε γύφτου που αφήνει τις ακαθαρσίες στο δρόμο. Πολύ συναισθηματικός είσαι μου φαίνεται βρε Th4nos! Από τη στιγμή που είσαι αποφασισμένος (και πολύ σωστά) να προσπαθήσεις να διορθώσεις την κατάσταση, δεν νομίζω ότι μπορείς να γλυτώσεις τον τσακωμό.
Έχω δει το εξής: Τη στιγμή, λοιπόν, που τα έκανε ο σκύλος ενός γέρου, τα μάζεψε ένας κύριος καιτου είπε αυστηρά ότι είναι απαράδεκτο αυτό που κάνει. Ο γέρος τον αγνόησε, οπότε έφαγε τη σακούλα στο κεφάλι! Επειδή είχε και το θράσσος να γυρίσει απειλητικά, έφαγε βρισίδια εν χορώ από όσους ήμασταν παρόντες και έφυγε ντροπιασμένος.
Καλησπέρα
Δεν είχα δει το ποστ αυτό!Το είδα τώρα που ξαναδιάβαζα αυτό για τα μικρά παιδιά.Γι αυτό θα σου απαντήσω στο επόμενο!
Όσον αφορά το συναισθηματικός,ίσως και να είμαι...κι αυτό δεν έχει μια οπτική γωνία!Περισσότερο με πιάνει στο συναίσθημα γιατί βλέπω ανθρώπους γύρω μου,που σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους!Είτε από ακαθαρσίες,είτε από παρκαρίσματα σε ράμπες,είτε ..είτε...είτε!
Χθες είχα πάλι το σκύλο στο πάρκο κι ένας τυπάκος έβαλε το αυτοκίνητό του σε ράμπα!Ήρεμα κι ωραία,χωρίς ειρωνεία,χωρίς νεύρα (παρόλο που έβραζα) ,χωρίς προσωπική επίθεση ,του λέω ''εγώ θα είχα τύψεις αν πήγαινα να κοιμηθώ έτσι'' ..Με ρωτάει ''πως έτσι?'' Του λέω ''με το παρκάρισμα'' ..Μου λέει ''τι να κάνω ρε φιλε ψάχνω 1 ώρα'' .Επειδή δε φαινόταν πρόθυμος για κουβέντα το σταμάτησα εκεί γιατί σε κάποια φάση θα φούντωνε η κουβέντα!
Ένας άλλος αρκετά μεγαλύτερος από μένα (που θα έτρωγε μπουνιές) έκανε όπισθεν σε ράμπα και περνούσα πίσω με τον σκύλο.Του λέω ''τι ΄κάνεις''?Ζήτα κι ένα συγγνώμη.Κατέβηκε τσαμπουκαλεμένος απο το αυτοκίνητο αλλά μόλις του κολησα το κεφάλι στην πόρτα του,το έκοψε!Του λέω φύγε γιατί θα τσακωθούμε κι αν ξαναδω το αυτοκίνητο εδώ,θα φωνάξω την αστυνομία!Και τι απάντησε ο μη τον χαρακτηρίσω?''Ετσι λύνεις εσύ τις διαφορές σου??'Με την αστυνομία??'' Ακόμη το σκέφτομαι γιατί εκανα πίσω και δε τον έδειρα εκείνη τη μέρα!Αλλά λέω άστο δώσε τοπο στην οργή.Δεν ξέρω,ίσως ένιωσε τυχερός που ξεκόλλησε το κεφάλι του από την πόρτα του αυτοκινήτου και λέει ,κάτσε να το παίξω και λίγο ιστορία τώρα που φεύγει!
Παιδιά,ούτε μάγκας είμαι,ούτε μαγκιές πουλάω!Μερικοί όμως δεν καταλαβαίνουν με τίποτα και σκέφτομαι ότι αν ασχολούμαι με αυτα που βλέπω κάθε μερα,θα έπρεπε να πλακώνομαι συνεχώς!Είναι λύση αυτό???
Ούτε ρομπέν του πάρκου θέλω να το παίξω,ούτε τίποτα!Αλλά θεωρώ αδικία να υπάρχουν 2 παιδιά με αναπηρία στη γειτονια και να τους βλέπω καθημερινά να ταλαιπωριούνται επειδή κάποιοι είναι τσοπάνιδες!!!Πραγματικά με πονάει πολύ!
Ευχαριστώ
