Πως αξιολογείτε αυτή την συμπεριφορά;

[foibos]

Πριν λίγο πήγα με έναν φίλο μου βόλτα το κουτάβι του, 5 μηνών ημίαιμο, ξέρετε, τώρα που δεν έχω σκύλο τρέχω πίσω από όποιον γνωστό μου έχει...

Συναντήσαμε, λοιπόν, έναν κύριο με τον οπόιο αρχίσαμε να μιλάμε...Στην αρχή φώναξε το κουτάβι κι αυτό πήγε δίπλα του κουνόντας ουρά κι όλα καλά, τον χάιδεψε λίγο και μετά το κουτάβι απομακρύνθηκε κι αδιαφόρησε για αυτόν.Μετά από λίγο του ξαναμίλησε, το πλησίασε και μετά πήγε να το χαιδέψει ξανά, η αλήθεια είναι ότι ενώ ήταν από κάτω το χέρι του έκανε μια αγαρμπη κι απότομη κίνηση κι έφερε το χέρι του πάνω από το κεφάλι του κουταβιού το οποίο και τρόμαξε και απομακρύνθηκε από αυτόν και δεν ήθελε να τον ξαναπλησιάσει!

Μετά, στον γυρισμό, συναντήσαμε άλλον έναν άγνωστο ο οποίος κι αυτός μίλησε στο σκυλο, αλλά δεν το χάιδεψε, και το κουτάβι ήταν πολύ φιλικό μαζί του, του έδινε και το πόδι και τέτοια!

Να αναφέρω ότι το κουτάβι τρελαίνεται για σκυλιά και με τους ανθρώπους είναι φιλικός, όταν συναντήσει κάποιον στον δρόμο θα τραβήξει προς αυτόν με φιλικές πάντα διαθέσεις, αλλά δεν είναι από τα σκυλιά που λατρέυουν τους ξένους.Δηλαδή δεν κάνει τις ίδιες χαρές σε όσους ξέρει και σε όσους δεν ξέρει!

Πως αξιολογείτε η συμπεριφορά του αυτή;Είναι ένδειξη φοβίας προς τους ξένους ή απλά αυτός ήταν άγαρμπος;

 

[Chloe]

Όπως τα περιέγραψες μου φαίνεται απολύτως φυσιολογικό το σκυλάκι

.Στην αρχή φώναξε το κουτάβι κι αυτό πήγε δίπλα του κουνόντας ουρά κι όλα καλά,

το κουτάβι ήταν πολύ φιλικό μαζί του, του έδινε και το πόδι και τέτοια!

όταν συναντήσει κάποιον στον δρόμο θα τραβήξει προς αυτόν με φιλικές πάντα διαθέσεις

Μόνος σου τα λες... τι φοβικό?

 

[foibos]

Ναι...έτσι φαντάζομαι κι εγώ!Απλά μου έκανε εντύπωση που μετά δεν τον πλησίαζε καθόλου!!

 

[kango1]

Nαι μια χαρά το βλέπω και εγώ..
Aλλωστε όπως και εμείς έτσι και τα σκυλιά έχουν συμπάθειες και αντιπάθειες..

Ok.. αν και εσένα σε στραβοπατήσουν άγαρμπα δεν θα πας να κάτσεις πάλι διπλα σε αυτόν που σε τσαλαπάτησε...
Eφόσον το σκυλί είναι γενικά φιλικό προς τους ανθρωπους και κοινωνικοποιημένο μαζί τους, είναι και μια χαρά..

Κανένα σκυλί δεν κάνει το ίδιο χαρες σε όλους τους ανθρωπους..
Σε κάποιους πολύ, σε κάποιους λιγότερο.., πράγμα που εξαρτάται από πολλά..
Εχω ακούσει πολλές θεωρίες για αυτό..

Κάποιοι λένε πως τα σκυλιά καταλαβαίνουν ποιοι ανθρωποι αγαπάνε τα αφεντικά τους μιας και τα περισσότερα έχουν μια τάση να προστατεύουν την αγελη τους.
Κάποια συμπαθούν ανάλογα τα συμφέροντα τους (αααα θυμάμαι κάτι μπριζολάκια που μου έδωσε κάποτε αυτός ο φοβρερος τύπος)..

Κάποια ανάλογα και την αγάπη που θα δείξεις και ο ίδιος σε αυτά.. (όπου εκεί μπορούν να ξεγελαστούνε κάπως τα μη εκπαιδευμένα σκυλια ακομα και αν είναι κλέφτης του σπιτιού..)
Γεγονός είναι πως κάθε άτομο βγάζει κάτι διαφορετικό στα σκυλιά και αυτά ανάλογα το αντανακλούν..

και επίσης ξέρουν ποιος τα αγαπάει και ποιος όχι..
(το θέμα όπως το έθεσα συνδέεται και λίγο με μια παλαιότερη συζήτηση αν καταλαβαίνουν τον φόβο μας που ουσιαστική άκρη δεν βγάλαμε τοτε..)

Προσωπικά μια χαρά το βλέπω το σκυλί..
Φοβικό βάση αυτά που περιέγραψες δεν βλέπω να είναι.

 

[foibos]

Τελικά όποτε πάω μαζί τους βόλτα προκείπτουν νέα ερωτήματα....

Καθώς προχωρουσαμε προς μια ανηφόρα, στην οποία θα περνούσαμε ανάμεσα σε παρκαρισμένα αυτοκίνητα και τα κάγκελα μιας πολυκατοικίας, μια διαδρομή που έχουμε ξανακάνει αρκετές φορές χωρίς κανένα πρόβλημα σήμερα το σκυλι δεν ήθελε με τίποτα να περάσει!Η διάταξη ήταν κάγκελα, ο σκύλος, το αφεντικό του, εγώ και τέλος τα αυτοκίνητα.
Φοβόταν και τραβούσε προς την άλλη κι όταν έφτασε κοντά ξάπλωσε κάτω και δεν κουνούσε, ούτε με λιχουδιές ούτε με τίποτα!
Με τα χιλια ζόρια τελικά ανέβηκε αλλά απίστευτα τρομαγμένος!

Αμέσως ξαναγύρισαν πίσω και κατέβηκαν αυτή την φορά την κατηφόρα, με τον σκύλο στα αριστερά του, δηλαδή αυτός παρεμβαλόταν ανάμεσα στα κάγκελα και τον σκύλο, κι ο σκύλος ήταν ατάραχος και στην συνέχεια ξαναπροσπάθησαν να ανέβουν και πάλι μετά από αντιδράσεις ανέβηκε, τελικά,τρέχοντας πολύ φοβισμένος και απο την δεξιά πλευρά του αφεντικού του, ενώ πάντα περπατάει από αριστερά...
Με το που φύγαμε λίγο πιο πέρα ο σκύλος ήταν σαν να μην είχε συμβεί τίποτα...
Πως λοιπόν αξιολογείται κι αυτό το περιστατικό;Τι μπορεί να συνέβει;Τι μπορώ να προτείνω στον φίλο μου;

 

[marcia]

Καλά να πω το τελείως απλό και άκυρο; αλλά θα το πω και ας με πάρουν με τις ντομάτες, μήπως βαριόταν να ανέβει και ήταν κουρασμένο από την βόλτα; γιατί στον κατεβασμό όπως λες και εσύ πρόβλημα δεν είχε.

 

[foibos]

Δεν νομίζω γιατί η στάση του ήταν φόβισμένη, είχε την ουρά στα σκέλια στεκόταν όσο πιο χαμηλά, πιο κοντά στο έδαφος μπορούσε, και, και τις δυο φορές που έκανε την ανηφόρα έτρεχε μπροστά και τραβούσε να φύγει μακρυά...

 

[marcia]

Έτσι όπως το περιγράφεις είναι σαν να φοβόταν τα κάγκελα ή κάνω λάθος; Εσύ αυτό κατάλαβες;

 

[kango1]

Τι εννοείς ξάπλωσε?

Μήπως το σκυλί έχει κάτι παθολογικό?

 

[foibos]

Δεν ξέρω τι φοβόταν...δεν μπορούσα να καταλάβω!Θεωρώ ότι φοβόταν κάτι που βρισκόταν από την μεριά της πολυκατοικίας κι όχι από την μεριά των αυτοκινήτων!Η πολυκατοικία αυτή είναι η διπλανή από εκεί που μένει το κουτάβι, ήταν δηλαδή πολύ γνώριμη περιοχή για το κουτάβι...Τι να πω, δεν ξέρω!

 

[foibos]

Δεν ξάπλωσε στο πάλι!Σαν να του δώσεις την εντολή Κάτω!

 

[marcia]

Χμ, μυστήριο καλύπτει την υπόθεση του κουταβιού! Για ξαναδοκιμάστε και αύριο, θα μαζέψετε περισσότερες πληροφορίες.

 

[kango1]

Tο κουτάβι θύμισε μου το είχε βρει..
Aπό που το είχε πάρει?

 

[foibos]

Ναι!Κι εγώ το σκέφτηκα αυτό!Αν πάω μαζί τους κι αύριο σίγουρα θα ξαναπεράσουμε από εκεί να δω πως θα αντιδράσει!

 

[foibos]

Tο κουτάβι θύμισε μου το είχε βρει..
Aπό που το είχε πάρει?

Το είχε βρει σε κάποιο δρόμο, δεν θυμάμαι που,όχι εδώ κοντά πάντως, όταν ήταν περίπου 1-1,5 μηνών!

 

[kango1]

Δεν είναι καθαρα δείγματα φοβικού σκυλιού αυτά..

Από την άλλη δεν βλέπουμε και το πιο θαρραλέο κουτάβι..

Το είχε βρει σε κάποιο δρόμο, δεν θυμάμαι που,όχι εδώ κοντά πάντως, όταν ήταν περίπου 1-1,5 μηνών!

Εφυγε πολύ γρήγορα από την μητέρα του..

Πως το αντιμετωπίζει όλο αυτό ο φίλος σου?
Οταν σταμάτησε τι έκανε?
Πως τον ενθάρρυνε να προχωρήσει?

 

[greedy]

Πιστευω πως το κουταβι περναει το δευτερο σταδιο των φοβιων του.Δεν ειναι κατι σημαντικο απλα να προσεχετε να εχει θετικες εμπειριες.Κατι που θα το βοηθησουν στην υπολοιπη ζωη του.

 

[foibos]

Γενικά το κοινωνικοποιεί με σκυλιά, ανθρώπους και περιβάλλοντα!
Στην προκειμένη, έκανε μικρά τιναγματάκι στο λουρί και το δελέασε με λιχουδιές, τις οποίες ούτε να της μυρίσει δεν ενδιαφέρθηκε!Μόλις πέρασε το κουτάβι από την δεξιά του πλευρά και με μερικά τινάγματα πάλι στο λουρί ανέβηκαν!
Μάλλον θα πάω και σήμερα ή το μεσημέρι ή το απόγευμα μαζί τους βόλτα και θα ξαναδώ την συμεριφορά του στο σημείο!

 

[kopritis]

Εγω πάντως που πλέον κάτι έμαθα απο φοβικά σκυλιά (οχι οτι είναι όλα ίδια φυσικά.... ), νομίζω οτι συνήθως είναι συγκεκριμένα πράγματα που τα φοβίζουν.... κάποιες φορές είναι προφανές ποια είναι αυτα κάποιες όχι..... κι επίσης δεν αντιδρούν πάντα με τον ίδιο τρόπο στο ίδιο ερέθισμα (πχ ο δικός μου ενώ είναι φοβικός με τους άντρες, κάποιες φορές τους παίρνει απο πίσω και τους μυρίζει).

Πάντως σε φάση που φοβάται ο σκύλος, δε σκέφτεται με λογική. Ούτε τον ενδιαφέρουν λιχουδιές, κτλ (ασε που είναι επικύνδυνο να επιβραβευσεις το φοβο έτσι). Το καλύτερο θα ήταν ίσως να συνεχίσετε αμέριμνοι σα να μη συμβαίνει τιποτα, εχοντας το σκύλο σε μακρύ σκοινί ή φλέξι. Είμαι σίγουρη οτι θα ακολουθήσει αν δεν του δώσετε σημασία και δει οτι προχωράτε με αποφασιστικότητα κι χωρίς φόβο.

Και για να γελάσουμε, προχωρούσαμε χτες με το δικό μου ο οποιος ετρεχε λυτος μπροστά μου. Κάποια στιγμή συναντάει ένα δρομάκι, κοιτάζει κι αρχίζει να τρέχει προς τα πίσω (προς τα μένα)... ε, λέω καναν άνθρωπο θα είδε.... προχωραω κι εγώ, κοιτάω να δω τον άνθρωπο και βλέπω στα 50 μέτρα μια γατούλα!!

Μάλλον δεν την περίμενε και τρόμαξε, γιατι τη δεύτερη φορά δεν της έδωσε σημασια... Αυτό που με απασχολεί στο νησί πάντως είναι οτι ΔΕ φοβάται τα γαιδούρια και πάει και χώνετε στα πόδια τους ο μπουμπουνας.... θα φάει καμια κλωτσιά και θα καταλάβει..... (σορυ για το οφ τοπικ)

 

[kango1]

Θα συμφωνήσω απόλυτα με αυτο.

Δεν ειναι κατι σημαντικο απλα να προσεχετε να εχει θετικες εμπειριες.Κατι που θα το βοηθησουν στην υπολοιπη ζωη του.

Eνα φοβικό σκυλί πρέπει να του χαρίσουμε θετικές εμπειρίες.
Αυτό δεν σημαίνει να το κακομάθουμε, αλλα αν ένα σκυλί θέλει αγάπη, ένα φοβικό σκυλί θέλει πολύ αγάπη και μεγαλύτερη προσοχή με την έννοια όχι να μας γίνει ένα φοβικό σκυλί εξαρτημένο από εμάς.
Αλλα να του ενισχύσουμε την αυτοπεποίθηση του.

Ο δικός μου ήταν φοβικός με διαφορα πράγματα..
Με μια χαρτοσακούλα που μπορεί να ήταν τυχαία στον δρόμο..
(τώρα πια την πατάμε με πολύ θάρρος..), με το πόδι που πας να το χαϊδέψεις στην κοιλια.., έτρεμε και τα έκανε πάνω του (πράγμα που σημαίνει ότι είχε φάει πολλές κλοτσιές).

Είναι σημαντικό να μην ενισχύσουμε καταλάθος την φοβία του και να αδιαφορούμε για κάθε φόβο του.
Την φοβία με το πόδι και κάθε γενικά σωματική επαφή κατακτιέται με πολύ εμπιστοσύνη και καλή σχέση ανάμεσα στον ιδιοκτητη και το σκυλί..
Τώρα πια ο δικος μου παίζει με το πόδι..
και του χαϊδεύω τις πατούσες την ώρα που κοιμάται και εκείνος νανουρίζεται..

Πρέπει να εντοπίσετε αν υπάρχει φοβία, ποια είναι αυτή..
Πρέπει να εμπιστευτεί τον ιδιοκτητη του πιο πολύ..